Η προφητεία του Μέγαρη

Οι ιστορικοί του μέλλοντος είναι πρωτίστως οι δημοσιογράφοι. Αυτοί που έγιναν αυτόπτες μάρτυρες των γεγονότων, είδαν με τα μάτια τους, άκουσαν με τα αυτιά τους και κατέγραψαν μικρές και μεγάλες στιγμές, ασήμαντα και σημαντικά γεγονότα που καθόρισαν τις μελλοντικές εξελίξεις. Μετά θα έρθουν οι ιστορικοί για να επικυρώσουν και να επισφραγίσουν όσα κατέγραψαν οι δημοσιογράφοι.Στην τελευταία του θητεία στο Δήμο Αιγίου, ο Αλέκος Μέγαρης είχε βάλει στόχο σε ένα φιλόδοξο έργο. Την αξιοποίηση των επιφανειακών υδάτων του ποταμού Σελινούντα. Είχε πει μάλιστα σε στενό κύκλο ότι ” ο Γ  Παγκόσμιος πόλεμος θα γίνει για το νερό “. Ο Μέγαρης εννοούσε με την συγκεκριμένη φράση, όχι το ίδιο το νερό, αλλά την ενέργεια που βγαίνει από το νερό. Η προφητεία είχε ειπωθεί λίγο πριν την αυγή του 2000. Έχουν περάσει κάπου 22 χρόνια και η προφητεία αρχίζει να επαληθεύεται με την ενεργειακή κρίση που ζούμε σήμερα.Από εκείνη την εποχή μέχρι τις μέρες μας, έγιναν ελάχιστα πράγματα στο ενεργειακό ζήτημα. Τα νερά του Σελινούντα μπήκαν στα συρτάρια, η Τσιβλου εξακολουθεί να αποτελεί τον μοναδικό ενεργειακό πνεύμονα στην Αιγιάλεια, λειτουργεί μια μονάδα ηλεκτρικής ενέργειας στην Μπουφούσκια- ιδιωτικών συμφερόντων, ορισμένα σχέδια της ΔΕΥΑ για την αξιοποίηση υδάτων στο Βιολογικό δεν ευοδώθηκαν, τα νερά του Αγ. Παντελεήμονα και του Παναχαικού δεν αξιοποιήθηκαν. Η σημερινή δημοτική αρχή θέλει να βγάλει από τα συρτάρια τα νερά του Σελινούντα και ο Καλογερόπουλος το θυμήθηκε τις προάλλες από την Άκολη. Το ενεργειακό ζήτημα δεν είναι αποκλειστικά εθνική υπόθεση, είναι ταυτόχρονα και τοπική. Αποτελεί καθήκον κάθε τοπικής αρχής να αξιοποιήσει τα πλεονεκτήματά της φύσης, ιδιαίτερα σήμερα που ο άνθρωπος και η φύση πρέπει να συνεργαστούν για το μέλλον της ανθρωπότητας.Οι ιστορικοί του μέλλοντος θα γράψουν ότι η προφητεία κινδυνεύει να επαληθευτεί και πως ο πολιτικός χρειάζεται να βλέπει μπροστά από τον πραγματικό χρόνο. Να έχει γυρίσει το ρολόι δεκαετίες μπροστά. Όπως είχε κάνει ο Αλέκος Μέγαρης