ΠΑΣΟΚ – Μαρίνος Σκανδάμης: Περί διαγραφών ο λόγος

Σύμφωνα με το καταστατικό του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής τα μέλη υποχρεούνται να συμμορφώνονται στις αρχές και αξίες του κόμματος, όπως αυτές περιγράφονται ιδίως στο προοίμιο του καταστατικού του.

Η δε ιδεολογική ταυτότητα του κόμματοςκαλύπτει,σύμφωνα με το καταστατικό του,όλο το ιδεολογικό φάσμα ενός προοδευτικού δημοκρατικού κόμματος, ήτοι επί λέξει«τον δημοκρατικό σοσιαλισμό, την σοσιαλδημοκρατία, την ανανεωτική δημοκρατική αριστερά, τον πολιτικό φιλελευθερισμό, την πολιτική οικολογία και το προοδευτικό μεταρρυθμιστικό κέντρο».

Παρότι λοιπόν στο παρελθόν,πλείστα στελέχη μας έχουν αποστεί από τις αρχές και την ιδεολογική ταυτότητά μας εκφράζοντας τάσεις συμπόρευσης με το κεντροδεξιό ή και πλήρως δεξιό αφήγημα, ο Πρόεδρος Νίκος Ανδρουλάκης, δεν προέβη ποτέ σε διαγραφές, επιτρέποντας έτσι να αναπτύσσονται πρακτικές και απόψεις, όπου είχαν σαφώς αντικαταστατικόκαι αντι-ιδεολογικό περιεχόμενο.

Ακραίο παράδειγμα αποτελεί η συμπεριφορά της ευρωβουλεύτριας Εύας Καϊλή, που ως τότε μέλος του ΠΑΣΟΚ, το Σεπτέμβριο 2022 έσπασε τη γραμμή της ευρωσοσιαλδημοκρατικής ομάδας και ψήφισε υπέρ του δεξιού υποψήφιου του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, AlessandroChiocchetti,για την επιλογή του ως  Γενικός Γραμματέας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Βεβαίως είχε προηγηθεί η στάση της ιδίας ευρωβουλεύτριας περί τον Αύγουστο 2022, όπου εμφανιζόταν να μην υποστηρίζει σθεναράτη σύντομη διερεύνηση του σκανδάλου των υποκλοπών από την αρμόδια επιτροπή του Ευρωκοινοβουλίου (PEGA), υπόθεση που δεν αποτελούσε μόνον προσωπικό ζήτημα του Νίκου Ανδρουλάκη, αλλά κορυφαίο ζήτημα αρχών και αξιών μας, δηλαδή τον πυρήνα της δημοκρατικής λειτουργίας της χώρας μας.

Για αυτές τις σαφώς αντικαταστατικές συμπεριφορές που παραβίαζαν την ιδεολογία και τους στόχους του κόμματος ουδεμία διαγραφή υπήρξε.

Η ανάγκη διαγραφών πρωτο-διατυπώνεται τώρα τόσο καθαρά από το Νίκο Ανδρουλάκη, σε ένα θέμα όμως, που ουδόλως συνδέεται με τις αρχές και την ιδεολογία του κόμματος.

Πρώτον, διότι όσοι εκφράστηκαν δημόσια είτε ασκώντας κριτική στον Πρόεδρο του κόμματος για το μη ικανοποιητικό εκλογικό αποτέλεσμα είτε θέτοντας θέμα ηγεσίας, όλοι έδωσαν τη μάχη των ευρωεκλογών με περιοδείες, ομιλίες, συνεντεύξεις, αρθρογραφία, συγκεντρώσεις στελεχών και με κάθε τρόπο που θα μπορούσε να κινητοποιήσει τους ψηφοφόρους μας.

Άρα το κόμμα οφείλει σεβασμό σε αυτούς που μάχονται και γι’ αυτό έχουν το δικαίωμα να διατυπώνουν τη γνώμη τους.

Δεύτερον, διότι καταστατικά μιλώντας, η κριτική στην ηγεσία του κόμματος δεν αποτελεί λόγω διαγραφής οιουδήποτε στελέχους, ούτε προκύπτει κάτι τέτοιο από το καταστατικό μας. Έτσι η διατύπωση κριτικής,ακόμη και προς την ηγεσία, σε ένα κόμμα που εκ του καταστατικού του εκπροσωπεί τον πλουραλισμό και τη συμμετοχικότητα δεν αποτελεί λόγω διαγραφής, αλλά πολιτική δημοκρατική υποχρέωση.

Τρίτον, το να αποδίδει στην εις βάρος του κριτική ο Νίκος Αδρουλάκης προσπάθεια «ρεσάλτων και τυχοδιωκτισμών», αποδεικνύει ότι οι συνταγματολογούντες ήκαταστικολογούντεςσύμβουλοί του, δεν γνωρίζουν τις καταστατικές μας θέσεις ούτε την πολιτική μας ιστορία και δημοκρατική παράδοση.

Αυτονόητα, η κριτική θα διατυπωθεί κατ’ εξοχήν στα όργανα, κανείς όμως δεν μπορεί να εμποδίσει αυτό που αδιαμεσολάβητασυζητείται στην κοινωνία.

Καλό είναι αυτό να το ακούσουν όλοι.

Εξάλλου, θέλω να πιστεύω ότι όλοι υπηρετούμε τον ίδιο σκοπό μακριά από προσωπολαγνείες και σκοπιμότητες, δηλαδή ένα κόμμα, δύναμη αλλαγής,που πραγματικά θα εμπνέει την κοινωνία και θα αφουγκράζεται τα μηνύματα των καιρών.