του Αχιλλέα Ροδίτη
Πολλοί ψάχνουν για κρυμμένους θησαυρούς. Ακολουθώντας τα χνάρια φημών που άντεξαν στον χρόνο ή βαδίζοντας με βάση αληθινά στοιχεία για χρυσούς που είναι θαμμένοι κάτω από τα πόδια μας. Άλλοι, πάλι, ξεσηκώνουν κάθε παλαιό νόμιμα ή μέταλλο από κάποιο σεντούκι ή μπαούλο, για να το στείλουν για εκτίμηση και να το εκποιήσουν σε όποια τιμή συμφέρουσα. Όμως η 26χρονη Πατρινή που εργάζεται κάθε καλοκαιρινή σεζόν στην Λευκάδα έχει έναν ξεχωριστό λόγο που λατρεύει αυτό το νησί και φροντίζει να πηγαίνει κάθε χρόνο, μένοντας όμως και μετά το τέλος των καλοκαιρινών διακοπών. Και αυτό γιατί βρήκε έναν εύκολο τρόπο να βγάζει χρήμα, όχι από τα έσοδα της δουλειάς της στον τουριστικό κλάδο, αλλά μετά από τη λήξη αυτής. Από τα πολύτιμα αντικείμενα που οι τουρίστες χάνουν στις παραλίες στη διάρκεια του καλοκαιριού κι εκείνη βρίσκει και μεταπουλά σε ανταλλακτήρια, ενεχυροδανειστήρια και χρυσοχοεία. Με δυο λόγια, βρίσκει χαμένα χρυσαφικά στις παραλίες και τα μεταπουλά. Την πρώτη χρονιά πήρε κάπου στα 1.000 ευρώ, την δεύτερη, στα 4.800 ευρώ! Και φέτος συνεχίζει για τρίτη φορά, ακόμα πιο οργανωμένη…
Η ΠΡΩΤΗ «ΜΠΑΖΑ»
Η Α.Π. πήγε για δουλειά στη Λευκάδα το καλοκαίρι του 2022. Αποφάσισε να μείνει ως το τέλος της σεζόν αλλά και μετά από αυτήν λόγω ενός ειδυλλίου που αναπτύχθηκε στο νησί. Και επειδή πήγαινε και Οκτώβρη μήνα στην παραλία όπου γνώρισε τον «τυχερό», για συναισθηματικούς λόγους, έτυχε να δει κάτι που «γυάλιζε» κι ήταν όντως χρυσός. Μες την άμμο ξεχώριζε η άκρη μιας χρυσής αλυσίδας την οποία τράβηξε παίρνοντάς την στα χέρια της μαζί με τον χρυσό σταυρό που ήταν κρεμασμένος.
Η τυχαία της ανακάλυψη την «έσπρωξε» να κοιτάξει και λίγο παραπέρα. Άρχισε να ψάχνει, να σκάβει ελαφρά με το πόδι της στην άμμο και μετά από λίγο ξανα-δικαιώθηκε αφού βρήκε θαμμένο ένα δακτυλίδι, επίσης από χρυσό. Της έγινε έμμονη ιδέα κι άρχισε να ψάχνει σε όσο μεγαλύτερο κομμάτι της παραλίες μπορούσε. Την άλλη μέρα, πήγε και σε άλλη ακτή ακόμα πιο πολυσύχναστη τα καλοκαίρια. Και εκεί βρήκε πολύτιμα αντικείμενα. Όλα από τουρίστες που τα είχαν είτε ξεχάσει, είτε χάσει κατά τη διάρκεια των διακοπών τους.
Γύρισε στην Πάτρα έχοντας στη βαλίτσα της και τα ευρήματα. Η πρώτη της δουλειά ήταν να πάει σε έναν εκτιμητή ο οποίος για τα όχι και τόσα πολλά χρυσαφικά που είχε βρει η ίδια, της έδωσε μια συνολική τιμή προσφοράς για αγορά τους κάπου στα 1.000 ευρώ. Η 24χρονη, τότε, τα πούλησε αμέσως, πήρε και το χιλιάρικο κι έφυγε. Και την επόμενη χρονιά αποφάσισε να πάει ξανά στο ίδιο νησί για σεζόν και να παραμείνει και μετά την τουριστική περίοδο για να ξαναψάξει. Αλλά αυτή τη φορά… πιο οργανωμένα.
ΠΗΡΕ ΜΗΧΑΝΗΜΑ
Πέρυσι, λοιπόν, το καλοκαίρι είχε φροντίσει να επενδύσει τα χίλια ευρώ της για την αγορά ενός φθηνού μηχανήματος ανίχνευσης μετάλλων. Το οποίο πήρε μαζί της όταν έφυγε για την Λευκάδα όπου ξαναβρήκε δουλειά στον τουριστικό τομέα. Και μετά από την ολοκλήρωση της τουριστικής περιόδου ξανάρχισε το ψάξιμο, με το μηχάνημα πια, και δεν σταματούσε να βρίσκει χαμένα χρυσαφικά. Η επιστροφή της στην Πάτρα, τον Νοέμβρη, συνδυάστηκε από την πώληση αντικειμένων και την είσπραξη 4.800 ευρώ! Έτσι, αποφάσισε να επαναλάβει την ίδια διαδικασία φέτος, αφού ήδη βρίσκεται στη Λευκάδα, και μάλιστα εφοδιασμένη με πιο σύγχρονο μηχάνημα ανίχνευσης…
ΑΠΟ ΑΧΑΪΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ: