Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Η Μαργαρίτα-Μαρία Στάντλερ γεννήθηκε το 2001 στην Πάτρα από Αυστριακό πατέρα και Ελληνίδα μητέρα, συνδυάζοντας δύο πολιτισμούς και δύο γλώσσες. Ως δίγλωσση, έχει την ευκαιρία να αντλεί έμπνευση και επιρροές από δύο διαφορετικούς πολιτισμούς, δημιουργώντας μια γέφυρα που την βοηθά να εκφράζεται με έναν μοναδικό τρόπο μέσα από τη μουσική. Η σύνδεση αυτών των δύο κόσμων την εμπνέει να αναπτύξει μια ιδιαίτερη μουσική έκφραση που συνδυάζει την ελληνική παράδοση με την κλασική μουσική της Αυστρίας.
Από μικρή ηλικία, η Μαργαρίτα αφοσιώθηκε στη μουσική, ξεκινώντας με πιάνο και θεωρητικά μαθήματα με την Αλμπένα Πένκοβα. Στη συνέχεια, σπούδασε κλασικό τραγούδι στο Ωδείο της Πολυφωνικής Χορωδίας Πατρών, με την Ειρήνη Καράγιαννη. Μέσα από την Πολυφωνική Χορωδία Πατρών, συμμετείχε σε πολλές χορωδίες και έλαβε μέρος σε πολυάριθμες συναυλίες στην Ελλάδα, όπως στο Ηρώδειο και το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, ενώ συμμετείχε και σε χορωδιακούς διαγωνισμούς και εκδηλώσεις στο εξωτερικό, αποκτώντας πολύτιμη χορωδιακή εμπειρία.
Η επιθυμία της για εξέλιξη την οδήγησε στο Πανεπιστήμιο του Σάλτσμπουργκ, στο τμήμα “MusikundTanzwissenschaft”, όπου παρακολούθησε, παράλληλα με τα μαθήματα, masterclasses στη Βιέννη με τον Μάρτιν Βάχα, εμβαθύνοντας στις φωνητικές και ερμηνευτικές της ικανότητες. Έχει συνεργαστεί και παρακολουθήσει masterclasses με καταξιωμένες καθηγήτριες του εξωτερικού, όπως η JelenaBankovic, η HelenTintes, YaminaMaamar, και πολλές άλλες, οι οποίες συνέβαλαν σημαντικά στην εξέλιξή της.
Από το 2021, η Μαργαρίτα σπουδάζει στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου, με κατεύθυνση το κλασικό τραγούδι μονωδίας, υπό την καθοδήγηση της μετζοσοπράνο Ρόζας Πουλημένου, με την οποία συνεχίζει να εξελίσσει την τεχνική και τη φωνητική της έκφραση. Στο πλαίσιο των σπουδών της, συμμετέχει ενεργά στο Φωνητικό Σύνολο του Τμήματος Μουσικών Σπουδών Ιονίου Πανεπιστημίου, διευρύνοντας τις εμπειρίες της στην ερμηνεία χορωδιακών έργων υψηλού επιπέδου.
Μια από τις πολυτιμότερες εμπειρίες της μέχρι σήμερα ήταν η συνεργασία της με τη Συμφωνική Ορχήστρα Επτανήσων, (πρώην Συμφωνική Ορχήστρα “Μίκης Θεοδωράκης”). Το 2022 συμμετείχε σε συναυλίες της ορχήστρας στην Ελλάδα, ενώ έλαβε μέρος και σε μια περιοδεία στη Σερβία στο πλαίσιο του αφιερώματος “MikisTheodorakisTribute”. Οι συναυλίες πραγματοποιήθηκαν σε εμβληματικούς χώρους, όπως η “MTSDvorana“ στο Βελιγράδι, το “SerbianNationalTheatre” στο Νόβι Σαντ και η “GradskaKuća – PlavaSala”, και αποτέλεσαν μοναδικές στιγμές παρουσίασης του έργου του Μίκη Θεοδωράκη σε διεθνές κοινό. Η συνεργασία της με την ορχήστρα την εμπλούτισε τόσο καλλιτεχνικά όσο και προσωπικά, προσφέροντάς της πολύτιμα εφόδια για το μέλλον.
Η Μαργαρίτα έχει επίσης συνεργαστεί με τη Δημοτική Χορωδία Κέρκυρας Σαν Τζάκομο, συμμετέχοντας σε παραγωγές όπως η “Πριγκίπισσα της Σασσόνας” και η “Καβαλερία Ρουστικάνα”. Οι παραγωγές αυτές της πρόσφεραν σημαντική εμπειρία στην ερμηνεία λυρικών έργων και της έδωσαν την ευκαιρία να συνεργαστεί με σπουδαίους καλλιτέχνες.
Το 2023, πρωταγωνίστησε στην όπερα “TheBeautifulBridegroom” του DanShore, ερμηνεύοντας τον ανδρικό ρόλο του V. Frauenliebe. Έχει ερμηνεύσει επίσης και άλλους ανδρικούς και γυναικείους ρόλους σε λυρικά έργα, εμβαθύνοντας τις δεξιότητές της στην καλλιτεχνική ερμηνεία. Επιπλέον, συμμετείχε σε συναυλία της Φιλαρμονικής Εταιρείας “Μάντζαρος”, ερμηνεύοντας τους ρόλους της Papagena και της Δεύτερης Ντάμας στον *Μαγικό Αυλό*, συνεργαζόμενη με σπουδαίους καλλιτέχνες όπως ο Χριστόφορος Σταμπόγλης και ο Δημήτρης Γιακάς.
Η Μαργαρίτα συνεχίζει να εξελίσσεται, συμμετέχοντας σε συναυλίες και συνεργασίες, ενώ προετοιμάζεται για νέες προκλήσεις και ρόλους που θα αναδείξουν ακόμη περισσότερο την καλλιτεχνική της ταυτότητα. Με πάθος για τη μουσική και αφοσίωση, συνεχίζει να εμπλουτίζει την πορεία της, αντλώντας έμπνευση από κάθε νέα εμπειρία.
H Συνέντευξη
- Τι ειναι για εσάς η Μουσική;
“Η μουσική για μένα είναι η ψυχή μου, ο τρόπος που επικοινωνώ πέρα από τις λέξεις. Είναι η μέρα και η νύχτα μου, οι μοναξιές, η χαρά και η λύπη μου. Είναι η ζωή, η ανάσα μου και ο τρόπος που βλέπω τον κόσμο και τους ανθρώπους του. Είναι το καταφύγιό μου και η διαφυγή μου, αυτό που μου δίνει νόημα και ζωντάνια. Είναι η δύναμη που με συναρπάζει, που με κάνει να ανακαλύπτω και να ξεπερνάω τα όριά μου.
Μέσα από τη μουσική εκφράζω συναισθήματα που δεν περιγράφονται με λόγια, δημιουργώ κόσμους που δεν υπάρχουν και βρίσκω νόημα σε στιγμές που μοιάζουν κενές. Είναι η δύναμη που με ωθεί να αναζητώ το απόλυτο και να εξελίσσομαι, όχι μόνο ως μουσικός, αλλά και ως άνθρωπος.”
- Πώς ξεκίνησαν όλα με ποια αφορμή και σε ποια ηλικία;
“Η σχέση μου με τη μουσική δεν είχε ποτέ αρχή και δεν θα έχει ποτέ τέλος. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, λάτρευα τους ήχους γύρω μου και τραγουδούσα όπου κι αν βρισκόμουν, τόσο που στο σπίτι πάντα ήξεραν πού είμαι! Παρότι οι γονείς μου δεν είχαν άμεση επαγγελματική σχέση με τη μουσική, την αγαπούσαν πολύ. Η μητέρα μου χόρευε μπαλέτο, ενώ ο πατέρας μου, όντας καλλίφωνος, τραγουδούσε συχνά στο σπίτι και άκουγε πολλά είδη μουσικής, όπερα και κλασική μουσική αλλά και διάφορα άλλα.
Τα παιδικά μου χρόνια ήταν γεμάτα με τραγούδια που μου μάθαιναν η γιαγιά και ο παππούς μου. Τραγουδούσαν συνέχεια και μου δίδαξαν παραδοσιακά τραγούδια, καθώς και τραγούδια του Τσιτσάνη, του Χατζιδάκη, του Θεοδωράκη τα οποία έγιναν τα πρώτα μουσικά ακούσματά μου.
Η αγάπη μου για τη μουσική εξελίχθηκε όταν ξεκίνησα πιάνο, με την αγαπημένη μου δασκάλα, την Αλμπένα Πένκοβα, που με ενέπνευσε να αγαπήσω τη μουσική ακόμη πιο βαθιά.
Στη συνέχεια, φοίτησα στο Μουσικό Σχολείο της Πάτρας, όπου έμαθα πώς είναι να μοιράζεσαι τη μουσική με ανθρώπους που την αγαπούν όσο κι εσύ. Στο Ωδείο της Πολυφωνικής Πάτρας, έκανα σπουδές στο κλασικό τραγούδι και τα θεωρητικά, και εκεί κατάλαβα τι σημαίνει να είσαι πειθαρχημένος μουσικός και πώς λειτουργεί ένα μουσικό σύνολο. Μέσα από τον οργανισμό της Πολυφωνικής, είχα την ευκαιρία να συμμετέχω σε συναυλίες, ταξίδια και διαγωνισμούς, οι οποίοι άνοιξαν τους ορίζοντές μου και εμβάθυναν στη μουσική παιδεία. Από πολύ νωρίς, αισθανόμουν πως η μουσική ήταν το επάγγελμά μου, ακόμη κι αν δεν ήταν ακόμα πραγματικότητα. Αυτό οφειλόταν στο πάθος και τη θέλησή μου για εξέλιξη και μάθηση.
Καθώς μεγάλωνα, η γνώση και η αγάπη μου για τη μουσική με ώθησαν να συνεχίσω και σε πανεπιστημιακές σπουδές, με στόχο να κάνω τη μουσική το επάγγελμα και τη ζωή μου.”
- Αν θέλαμε να δώσουμε μια περίληψη των μέχρι τώρα πεπραγμένων σας στη Μουσική, της εμπειρίας και της συμμετοχής σας, τι θα έπρεπε να αναφέρουμε ως περίγραμμα αλλά και ως συμμετοχές ή εμφανίσεις – «σταθμούς» για εσάς;
Η μουσική μου πορεία ως τώρα είναι ένα ταξίδι γεμάτο συγκινήσεις και προκλήσεις. Κάθε εμπειρία φέρνει μαζί της τη χαρά της προετοιμασίας, τη συγκίνηση της συνεργασίας και τη δημιουργική ένταση της εμφάνισης. Υπάρχουν όμως στιγμές που ξεχωρίζουν, γιατί ήταν σταθμοί έμπνευσης και προσωπικής εξέλιξης.
Μια από τις πιο αξέχαστες στιγμές της διαδρομής μου ήταν η εμφάνισή μου στο Ηρώδειο το 2011, ως μέλος της Πολυφωνικής Χορωδίας Πάτρας, σε ένα αφιέρωμα στον Μάνο Χατζιδάκι με τον Διονύση Σαββόπουλο. Το να τραγουδάς σε έναν από τους πιο ιστορικούς χώρους της Ελλάδας, με φόντο την Ακρόπολη, ήταν μια εμπειρία που θα κρατώ για πάντα μέσα μου.
Εξίσου καθοριστική για μένα υπήρξε η συνεργασία μου με τη Συμφωνική Ορχήστρα “Μίκης Θεοδωράκης”, η οποία στη συνέχεια μετονομάστηκε σε Συμφωνική Ορχήστρα Επτανήσων, μια μεγάλη οικογένεια που δημιουργήθηκε με μεράκι από τον Ηλία Γκογκίδη και που έγινε και ευρέως γνωστή μέσα από την σειρά Maestro του Χριστόφορου Παπακαλιάτη. Το 2022 είχα την τιμή να συμμετάσχω στις συναυλίες “Mikis Theodorakis Tribute” στη Σερβία, υπό τη διεύθυνση του μαέστρου και αγαπημένου φίλου και συναδέλφου Ηλία Γκογκίδη. Οι συναυλίες πραγματοποιήθηκαν σε τρεις εμβληματικούς χώρους: την MTS Dvorana στο Βελιγράδι (8 Οκτωβρίου 2022), το Serbian National Theatre στο Νόβι Σαντ (10 Οκτωβρίου 2022) και την Gradska Kuća – Plava Sala (11 Οκτωβρίου 2022). Ήταν μια μοναδική εμπειρία, που μου έδωσε την ευκαιρία να παρουσιάσω το έργο του Μίκη Θεοδωράκη σε διεθνές κοινό και να ζήσω τη δύναμη της μουσικής σε τρεις πόλεις με διαφορετική κουλτούρα αλλά κοινή συγκίνηση.
Το 2023 ήταν μια χρονιά γεμάτη προκλήσεις και νέα ξεκινήματα. Πρωταγωνίστησα στην όπερα “The Beautiful Bridegroom” του Dan Shore, αναλαμβάνοντας για πρώτη φορά έναν ανδρικό ρόλο, αυτόν του V. Frauenliebe. Η εμπειρία αυτή ήταν για μένα ένας σταθμός, καθώς με ώθησε να δοκιμάσω και να ανακαλύψω νέες πτυχές της καλλιτεχνικής μου ταυτότητας.
Την ίδια χρονιά, είχα τη χαρά να συνεργαστώ ξανά με τη Συμφωνική Ορχήστρα Επτανήσων ως σολίστ, σε ένα αφιέρωμα στον ελληνικό κινηματογράφο. Ήταν μια μαγευτική βραδιά, γεμάτη αγαπημένα τραγούδια, όπου καλλιτέχνες και κοινό γίναμε μια φωνή, μοιραζόμενοι τη συγκίνηση που μόνο η μουσική μπορεί να προσφέρει.
Ακόμη, συμμετείχα στην εορταστική συναυλία της Φιλαρμονικής Εταιρείας “Μάντζαρος”, όπου ερμήνευσα τους ρόλους της Papagena και της Δεύτερης Ντάμας στον “Μαγικό Αυλό”. Η συνεργασία μου με εξαιρετικούς καλλιτέχνες, όπως ο Χριστόφορος Σταμπόγλης και ο Δημήτρης Γιακάς, ήταν μια εμπειρία γεμάτη έμπνευση, που μου θύμισε τη μαγεία της όπερας και τη δύναμή της να φέρνει κοντά ανθρώπους μέσα από την τέχνη.
Κάθε μία από αυτές τις στιγμές έχει αφήσει το σημάδι της στην καρδιά μου. Είναι οι στιγμές που με διαμορφώνουν, μου δίνουν δύναμη και με εμπνέουν να συνεχίσω αυτό το υπέροχο ταξίδι με ακόμη περισσότερη αγάπη και αφοσίωση στη μουσική.
- Ποιοι άνθρωποι σας στήριξαν, σαν βοήθησαν;
Η οικογένειά μου και οι φίλοι μου είναι οι άνθρωποι που με στήριξαν και με βοήθησαν σε ό,τι έχω καταφέρει ως τώρα, και θα παραμείνουν πάντα δίπλα μου. Πρώτοι και πιο σημαντικοί, οι γονείς μου, που πίστεψαν στην αγάπη μου για τη μουσική από την πρώτη στιγμή. Εκείνοι με στήριξαν με κάθε τρόπο και με ώθησαν να συνεχίσω να εξελίσσομαι, να κυνηγάω τα όνειρά μου και να μην τα παρατάω ποτέ.
Δυστυχώς, η στήριξη από τους γύρω μας δεν είναι πάντα δεδομένη. Στην πορεία μου, έχω διαπιστώσει ότι οι άνθρωποι αλλάζουν, και πως πολλές φορές κυριαρχεί το συμφέρον ή η αντιζηλία από εκείνους που θα περίμενες να σε ενθαρρύνουν και να σε βοηθήσουν. Παρ’ όλα αυτά, οι άνθρωποι που πραγματικά πιστεύουν σε μένα και με στηρίζουν είναι εκείνοι που πάντα θα είναι δίπλα μου.
Η πρώτη μου δασκάλα, η Αλμπένα Πένκοβα, ήταν από εκείνους που πίστεψαν σε εμένα από την πρώτη στιγμή και μου έδωσαν όλα όσα χρειαζόμουν για να ξεκινήσω το ταξίδι μου. Με την βοήθειά της και κάποιων οικογενειακών φίλων, βρέθηκα στην Πολυφωνική Χορωδία Πάτρας, που για μένα είναι κάτι περισσότερο από οικογένεια. Η Πολυφωνική Χορωδία με καλλιτεχνικό διευθυντή τον εξαίρετο και αγαπημένο μαέστρο Σταύρο Σολωμό, αποτελεί για μένα ένα μεγάλο κεφάλαιο της ζωής μου, με αμέτρητες συνεργασίες, γνώσεις και μοναδικές στιγμές που συνέβαλαν καθοριστικά στην καλλιτεχνική μου πορεία.
Πριν από πέντε χρόνια, η κυρία Ρόζα Πουλημένου Μέτζο Σοπράνο και καθηγήτριας Μονωδίας στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου, μπήκε στη ζωή μου και από τότε είναι το πιο πολύτιμο στήριγμα μου. Είναι εκείνη που μου δείχνει με τον πιο γλυκό και συνάμα αυστηρό τρόπο τι σημαίνει να γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος και καλλιτέχνης. Είμαι απίστευτα τυχερή που βρέθηκε στον δρόμο μου, γιατί όχι μόνο με βοηθά να εξελίξω τη φωνή μου, αλλά με καθοδηγεί σε κάθε βήμα της καλλιτεχνικής μου πορείας. Στις στιγμές ανασφάλειας ή αμφιβολίας, είναι εκείνη που μου θυμίζει το λόγο που κάνω αυτό που κάνω και με βοηθά να ξεπερνώ τα εμπόδια που συναντώ. Στις χαρές και στις επιτυχίες, είναι εκείνη που μου δίνει την αίσθηση ότι αυτά τα βήματα είναι το αποτέλεσμα μιας σκληρής δουλειάς και πίστης στον εαυτό μου.
Η κυρία Πουλημένου δεν είναι μόνο καθηγήτρια μου, αλλά και η φίλη που μπορεί να καταλάβει τις στιγμές μου, να με στηρίξει με όλη της την καρδιά, να πιστέψει σε μένα ακόμη και όταν εγώ αμφιβάλλω. Η αφοσίωσή της είναι αμέτρητη και η πίστη της σε μένα μοναδική. Κάνει όνειρα για εμένα, πριν τα κάνω εγώ, και με προετοιμάζει για το μέλλον με έναν τρόπο που γεμίζει το ταξίδι μου με σιγουριά και αισιοδοξία. Χωρίς την παρουσία της στη ζωή μου, πολλά από όσα έχω καταφέρει δεν θα ήταν δυνατά.
Είναι μια σπάνια προσωπικότητα, ένας υπέροχος άνθρωπος που δίνει την ψυχή της σε ό,τι κάνει. Με την υποστήριξή της και τη βοήθειά της, νιώθω δυνατή και έτοιμη να συνεχίσω να προχωρώ, να εξελίσσομαι και να πραγματοποιώ τα όνειρά μου. Της χρωστάω ένα τεράστιο ευχαριστώ και, για πάντα, θα την έχω δίπλα μου, γιατί είναι μια “δασκάλα” και φίλη που είναι πραγματικά σπάνια και πολύτιμη.
- Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Τα σχέδιά μου για το μέλλον; Πλέον δεν κάνω αυστηρά σχέδια, γιατί έχω καταλάβει ότι η ζωή έχει τον δικό της ρυθμό και πολλές φορές μας οδηγεί σε μονοπάτια που δεν είχαμε φανταστεί. Αυτό που ξέρω με σιγουριά είναι ότι η όπερα είναι η απόλυτη αγάπη μου και η μουσική με γεμίζει, με εμπνέει και μου δίνει ζωή.
Αν και τα σχέδιά μου δεν είναι πάντα καθορισμένα, ο άμεσος στόχος μου για τα επόμενα δύο χρόνια είναι να ολοκληρώσω το πτυχίο μου και να συνεχίσω να εξελίσσομαι ως καλλιτέχνης, να διευρύνω τις γνώσεις και τις εμπειρίες μου και να γίνω καλύτερη σε ό,τι κάνω. Προσπαθώ να ακολουθώ το όνειρό μου, έχοντας πάντα ανοιχτό το μυαλό και την καρδιά μου για τις ευκαιρίες που θα προκύψουν.
Στο άμεσο μέλλον, έχω την τιμή να συμμετάσχω σε μια συναυλία αφιέρωμα στον συνθέτη Χάρη Ξανθουδάκη, που διοργανώνει το Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου στην Κέρκυρα. Εκεί, θα ερμηνεύσω σε πρώτη εκτέλεση ένα κομμάτι μελοποιημένο από τον Συνθέτη Σπύρο Ρέγγη, σε ποίηση του Ξανθουδάκη, και αυτή η συμμετοχή είναι ιδιαίτερα σημαντική και τιμητική για μένα.
Μετά, τον Ιανουάριο, θα συμμετάσχω σε μια συναυλία ερμηνεύοντας το έργο “Beatus Vir RV 598” του Antonio Vivaldi και το “Aus der Tiefe rufe ich Herr zu Dir” του Johan Sebastian Bach, υπό τη διεύθυνση του Αλκίνοου Παπαγιαννέλη. Τον Φεβρουάριο, θα λάβω μέρος σε μια συναυλία αφιερωμένη σε διάφορες Οπερέτες, ενώ παράλληλα προετοιμάζω μια ηχογράφηση με ισπανικά κομμάτια σε συνεργασία με τον αγαπητό μου φίλο και ταλαντούχο κλασικό κιθαρίστα, Αχιλλέα Μακράκη.
Η πορεία μου είναι γεμάτη με όμορφες και απρόσμενες συνεργασίες και ανυπομονώ για όλα όσα θα έρθουν. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι συνεχίζω με πάθος, αφοσίωση και προσμονή για τις νέες εμπειρίες που θα έρθουν στην πορεία μου.
- Η Πάτρα, παρότι πόλη του πολιτισμού και με βαθιά ιστορία στην τέχνη, στηρίζει νέες και νέους που θέλουν να ασχοληθούν με αυτόν τον χώρο; Τους βοηθά για να ανοίξουν τα φτερά τους και να αναδειχθούν; Που υστερεί η πόλη; Τι θα συμβουλεύατε τους τοπικούς άρχοντες να κάνουν; Να δημιουργήσουν ή να βελτιώσουν;
Η Πάτρα είναι η πόλη που με στήριξε στα πρώτα μου μουσικά βήματα, τόσο μέσω της Πολυφωνικής Χορωδίας Πάτρας όσο και του Μουσικού Σχολείου, αν και λόγω έλλειψης μεταφορικών μέσων αναγκάστηκα αργότερα να επιστρέψω σε γενικό σχολείο. Σήμερα, η πόλη προσφέρει καλύτερες δυνατότητες, όπως μεταφορά για τα παιδιά του Μουσικού Σχολείου, κάτι που δεν υπήρχε τότε και προσωπικά το θεωρώ μεγάλη βελτίωση. Η Πάτρα στήριξε τη μουσική παιδεία και αυτή η στήριξη συνεχίζεται μέσω ωδείων, χορωδιών και άλλων μουσικών οργανισμών.
Η πόλη έχει πλούσια πολιτιστική ζωή, με θέατρα, συναυλίες και πολλές εκδηλώσεις. Παρόλο που πάντα υπάρχει ανάγκη για περισσότερη τέχνη και ανανέωση, πιστεύω ότι η Πάτρα κάνει ό,τι μπορεί για να υποστηρίξει τους νέους καλλιτέχνες. Ο οργανισμός της Πολυφωνικής Χορωδίας Πάτρας, για παράδειγμα, με βοήθησε πολύ και η πόλη θα πρέπει να είναι υπερήφανη που την εκπροσωπεί.
Εντούτοις, θεωρώ πως η πόλη μπορεί να βελτιώσει κάποιους τομείς. Θα πρότεινα την ευκολότερη παροχή δημοσίων χώρων για εκδηλώσεις, αλλά και την ενίσχυση μουσικών δράσεων και φεστιβάλ που να περιλαμβάνουν τόσο κλασικό όσο και σύγχρονο ρεπερτόριο. Επίσης, η ενίσχυση του όπερα-στούντιο και η προώθηση μουσικών και θεατρικών παραγωγών θα μπορούσαν να βοηθήσουν πολύ στην ανάπτυξη της πολιτιστικής ζωής της πόλης, φέρνοντας στην επιφάνεια νέα ταλέντα και δημιουργώντας συνεργασίες που θα αναδείξουν μελλοντικούς καλλιτέχνες.
Η Πάτρα έχει προσφέρει ήδη πολλά στον πολιτισμό και τα ταλέντα της, αλλά πιστεύω ότι μπορεί να προσφέρει ακόμα περισσότερα, επενδύοντας σε ένα πιο δυναμικό και υποστηρικτικό πολιτιστικό περιβάλλον για τους νέους καλλιτέχνες.
