Γιώργος Παπανδρέου: Έφτασε η μέρα της ευθύνης

Σφοδρή κριτική εξαπέλυσε στην κυβέρνηση για τα Τέμπη ο Γιώργος Παπανδρέου κατά την συζήτηση στη Βουλή για την πρόταση δυσπιστίας

Αγαπητοί συνάδελφοι

Ας ξεκινήσω με μια διαπίστωση, ανατριχιαστική, αλλά και ενδεικτική. Η μέθοδος του μπαζώματος, ήταν η προσφιλής μέθοδος εξαφάνισης κάθε ίχνους εγκλήματος από την ιταλική μαφία.

Ξέρετε γιατί; Δυσκολεύει την ανίχνευση στοιχείων από την αστυνομία και τους ιατροδικαστές.

Αν η Κυβέρνηση θεωρούσε ότι ήταν ο πιο αποτελεσματικός τρόπος να εξαφανιστούν τα ίχνη κάθε υπευθύνου, δεν υπολόγισε το αίσθημα δικαιοσύνης του Έλληνα πολίτη, του ελληνικού λαού, που βάναυσα καταπατήθηκε.

Σήμερα, συνάδελφοι της ΝΔ, τα υλικά που στρώθηκαν πάνω στον τόπο της τραγωδίας των Τεμπών, βαραίνουν τις δικές σας πλάτες.

Έφτασε η μέρα της ευθύνης.

Καθώς η πρόταση δυσπιστίας που καταθέσαμε, θέτει εσάς, τους βουλευτές της πλειοψηφίας, ενώπιον βασανιστικών ερωτημάτων και αποφάσεων.

Η πρότασή μας, η πρόταση δυσπιστίας, δεν είναι άλλο από πράξη δημοκρατικής ευθύνης. Καθήκοντός μας να ανταποκριθούμε στα αμείλικτα ερωτήματα που θέτουν, με πόνο ψυχής, οι γονείς και συγγενείς, αλλά και η τεράστια πλειοψηφία του Ελληνισμού, για το τραγικό αυτό συμβάν.

Η ήρεμη οργή των Ελλήνων που κατέκλυσε πόλεις, δρόμους και πλατείες απαιτεί το αυτονόητο: δικαιοσύνη, διαφάνεια, αλήθεια και παραδειγματική τιμωρία.

Κατανοώ, χωρίς να συμπάσχω, το δίλημμα των συναδέλφων μας της ΝΔ.

Γιατί ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους φιλοσόφους, ο John Rawls, έγραψε: «Η δικαιοσύνη αποτελεί την πρώτιστη αρετή των κοινωνικών θεσμών».

Έχετε, λοιπόν, σήμερα να επιλέξετε. Ή θα υπηρετήσετε – με την ψήφο σας – την ισχύ του δικαίου, το δίκιο, θέτοντας αυτή την αξία, αλλά και τους θεσμούς της δικαιοσύνης, πέρα και πάνω από το κόμμα σας, ή θα ψηφίσετε να διαιωνισθεί η εικόνα και η πρακτική σας, ότι το πιο σημαντικό για εσάς, ό,τι πιο ιερό, πάνω από κάθε άλλη, είναι η αξία που λέγεται εξουσία.

Και αυτήν σας την ψήφο θα αξιολογήσει ο ελληνικός λαός. Δηλαδή, ποιος τελικά σέβεται και υπηρετεί και ποιος υπονομεύει και εργαλειοποιεί την δικαιοσύνη σε αυτήν εδώ τη χώρα;

Γιατί αν ψηφίσετε κατά της πρότασης μας, το συμπέρασμα θα είναι καθαρό.

Ότι αλήθεια και δικαιοσύνη δεν θα υπάρχει όσο παραμένει η ΝΔ στην εξουσία.

Και μην με παρεξηγήσετε. Εδώ δεν είμαστε ούτε δικαστές, ούτε λαϊκά δικαστήρια στήνουμε.

Η πρόταση δυσπιστίας είναι θεσμικό μας καθήκον μπροστά στις ξεκάθαρες, τεράστιες και αδιαμφισβήτητες πολιτικές σας ευθύνες, στην παρεμπόδιση της δικαιοσύνης.

Παρεμπόδιση ώστε, να μην εξετασθούν τα γεγονότα που προκάλεσαν την σύγκρουση, η εξαφάνιση στοιχείων μετά την τραγωδία, η απροκάλυπτη παραπλάνηση της κοινής γνώμης με αποδιοπομπαίο τράγο, το λεγόμενο «αποκλειστικά ανθρώπινο λάθος», και το συνεχές μπάζωμα της αλήθειας με διαδικασίες δικαστικές, κοινοβουλευτικές και μιντιακές για να εμποδίσουν την απόδοση δικαιοσύνης.

Και όσο δεν υπηρετείται η ανάγκη για δικαιοσύνη, η οργή του λαού μεταμορφώνεται σε δυσπιστία προς την Κυβέρνηση της ΝΔ.

Δυσπιστία που δεν ξεπερνιέται με την ψήφο της κοινοβουλευτικής σας πλειοψηφίας.

Αλλά πέρα από την πολιτική και εκλογική ζημιά της ΝΔ, που δικαίως διαφαίνεται, υπάρχει κάτι πολύ πιο σοβαρό για την πατρίδα μας.

Εμπεδώνεται στην συνείδηση του ελληνικού λαού το αίσθημα ότι σήμερα, δικαιοσύνη και κράτος δικαίου, δεν υπάρχουν στην Ελλάδα.

Και αυτό δεν αφορά αποκλειστικά στη λειτουργία της Δικαιοσύνης (με κεφαλαίο), αφορά στην λειτουργία των δημοκρατικών μας θεσμών.

Γιατί όσο συνεχίζετε εσείς να χρησιμοποιείτε την κρατική εξουσία, την εξουσία που έχετε με τον κρατικό κορβανά, τον κρατικό μηχανισμό και την κοινοβουλευτική σας πλειοψηφία για την πίεση και την επιρροή σας στα ΜΜΕ, ή προς την δικαιοσύνη και εν γένει την κοινή γνώμη, τόσο διογκώνεται και η αμφισβήτηση του λαού μας στους θεσμούς της χώρας.

Και αυτό είναι το μήνυμα που πρέπει να αφουγκραστούμε σήμερα.

Η πάνδημη παρουσία του λαού, με αφορμή την τραγωδία των Τεμπών, αυτό υποδηλώνει.

Απαίτηση, ναι για δικαιοσύνη για τα θύματα της σύγκρουσης, αλλά και απαίτηση για βαθειά ανατροπή και αλλαγή σε ένα σύστημα που βουλιάζει και δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του ελληνικού λαού.

Όσο αυτό δεν το αντιλαμβάνεται η ΝΔ τόσο παραμένει μέρος του προβλήματος.

Γιατί στην αγωνιώδη προσπάθειά σας να παραμείνετε στην εξουσία, να συνεχίσετε να αντιμετωπίζετε το κράτος ως λάφυρο και τους πολίτες ως υπηκόους, διακινδυνεύετε την εμπιστοσύνη του λαού ακόμη και στο πολίτευμα μας, στους θεσμούς μας, στο πολιτικό σύστημα στο σύνολό του.

Δεν διστάζετε και προκαλείτε εσείς τον διχασμό, εσείς την τοξικότητα στην ελληνική κοινωνία, εσείς στην αποσταθεροποίηση της χώρας μας.

Μήπως αγαπητοί συνάδελφοι αυτό αποτελεί απειλή, απειλή για την ΝΔ, αποτελεί όμως και ευκαιρία για την Δημοκρατία;

Ιστορική ευκαιρία;

Ευκαιρία αυτογνωσίας;

Ευκαιρία αυτοκριτικής;

Ευκαιρία για πραγματικές αλλαγές;

Και θέτει όλους μας ενώπιον και άλλων ερωτημάτων;

Ποιο είναι τελικά αυτό το ελληνικό πρόβλημα;

Και ποιες δυνάμεις είναι αυτές που μπορούν να ενώσουν τον ελληνικό λαό;

Αυτές που θα έχουν τη βούληση για ριζικές αλλαγές, με όραμα το κράτος δικαίου, και δημοκρατικά να ανατρέψουν ένα σύστημα που κατατρώει τα σωθικά και τα παιδιά του λαού μας;

Ή θα αφεθούμε σε αυταρχικές λύσεις, δημαγωγών που θα αιχμαλωτίσουν την δημοκρατία και θα διχάσουν ακόμα περισσότερο τον λαό μας; Όπως παρακολουθούμε σε πολλές περιοχές της γης;

Έχοντας μια σχετική ιστορική εμπειρία, θα καταγράψω μερικούς παραλληλισμούς.

Στα Τέμπη υπήρξε, από την ΝΔ, επιχείρηση συγκάλυψης των στοιχείων του δυστυχήματος. Το 2009, από την ΝΔ, υπήρξε επιχείρηση συγκάλυψης του ύψους των ελλειμμάτων του προϋπολογισμού, με τα ψεύτικα στοιχεία που στάλθηκαν στην ΕΕ.

Στα Τέμπη υπήρξε από την ΝΔ, η χαρακτηριστική πελατειακή – κομματική – ρουσφετολογική διαχείριση του προσωπικού, με αποτέλεσμα να αναλαμβάνει ευθύνες όχι ο άξιος αλλά ο κολλητός.

Το 2009 υπήρξε από την ΝΔ, η χαρακτηριστική πελατειακή κομματική διαχείριση των stagier για να προσπεράσουν το ΑΣΕΠ που δημιούργησε το ΠΑΣΟΚ, και να φορτώσουν στον κρατικό κορβανά ρουσφετολογικές χάρες.

Στα Τέμπη, υπήρξε από την ΝΔ, το πλιάτσικο των χρημάτων του ελληνικού λαού, η διαφθορά, η σπατάλη υπέρ των ισχυρών ολιγαρχών για τα οποία οι εισαγγελείς της ΕΕ εγκαλούν την κυβέρνηση. Πλιάτσικο που διευρύνεται σε όλους τους τομείς της οικονομίας με τις απευθείας αναθέσεις για τις οποίες κατηγορεί η ΕΕ την κυβέρνησή σας.

Το 2009, υπήρξε από την ΝΔ, το πλιάτσικο του κρατικού κορβανά, με διαφθορά στο σύστημα υγείας, στα φάρμακα, στις προμήθειες, στις προσλήψεις, και πολλά άλλα, για τα οποία η Έκθεση του Ευρωκοινοβουλίου αποδίδει τεράστιες ευθύνες στην τότε κυβέρνηση για την οικονομική κρίση.

Με κατηγορείτε πως επαναλαμβάνω ότι χρήματα υπάρχουν.

Θα το επαναλαμβάνω γιατί στα Τέμπη δεν μπόρεσε η ΝΔ να εγκαταστήσει σύγχρονη ηλεκτρονική σήμανση. Ενώ τα χρήματα υπήρχαν!

Μπόρεσε όμως να αναπτύξει ένα αποτελεσματικό περίτεχνο παρακράτος παρακολούθησης πολιτικών προσώπων – όπως και του Προέδρου μας του Νίκου Ανδρουλάκη.

Και μπόρεσε να βρει – και πολύ γρήγορα – χρήματα για να μπαζώσει το σημείο του εγκλήματος.

Αγαπητοί συνάδελφοι, η λειτουργία, η διαχειριστική αντίληψη της ΝΔ, είχε στα Τέμπη ως αποτέλεσμα την τραγωδία που ζουν ακόμα και σήμερα τόσοι γονείς και συγγενείς – μαζί και ο ελληνικός λαός.

Η λειτουργία, η διαχειριστική αντίληψη της ΝΔ το 2009, μας έφτασε στο χείλος της χρεοκοπίας της χώρας μας με αποτέλεσμα ανείπωτες θυσίες του ελληνικού λαού, που ακόμα και σήμερα αισθανόμαστε.

Σε όλες τις προσπάθειες ενός κράτος δικαίου, διαφάνειας, λογοδοσίας, και δημοκρατικής συμμετοχικής διαβούλευσης βρήκαμε ισχυρά συμφέροντα αλλά και το κόμμα της ΝΔ απέναντι μας.

Απέναντι στο ΑΣΕΠ, απέναντι στην ηλεκτρονική συνταγογράφηση, απέναντι στη Διαύγεια, απέναντι στην αποκέντρωση, απέναντι στις ακροάσεις δικαστών ενώπιον της Βουλής πριν επιλέγει η ηγεσία της, απέναντι στο πάνδημο δικαίωμα για υγεία και παιδεία.

Ακόμα και όταν επιβάλλαμε σημαντικές ποινές στις μεγάλες εταιρίες της χώρας για το λαθρεμπόριο πετρελαίου – που ίσως να σχετίζεται με το δυστύχημα – η κυβέρνηση Σαμαρά τις κατήργησε.

Για αυτό και θα τελειώσω την ομιλία μου με μερικά λόγια που είπα από αυτό εδώ το βήμα, στην προηγούμενη πρόταση δυσπιστίας.

«Ήλπισε ένα σημαντικό μέρος του Ελληνικού λαού, ότι η παράταξη που σήμερα κυβερνά, θα είχε αλλάξει. Εκσυγχρονιστεί. Απαλλαγεί από τα σύνδρομα της νεότερης πελατειακής μας ιστορίας”.

Αποδεικνύεται πως όχι, και αναδεικνύεται ότι το μεγάλο πολιτικό δίλλημα της εποχής μας είναι το ζήτημα της Δημοκρατίας.

Και εδώ και στην διεθνή σκακιέρα.

“Να το πούμε πιο λιανά.

Για μας, τους εκπροσώπους του λαού μας, η μεγάλη δημοκρατική πρόκληση της εποχής μας, είναι αν εμείς οι πολιτικοί θα εκφράσουμε – χωρίς εξαρτήσεις, χωρίς ιδιοτέλεια – τα ευρύτερα συμφέροντα του λαού ή θα είμαστε έρμαια, αιχμάλωτοι ή και μέτοχοι στο πάρτυ των μεγάλων συμφερόντων. Των ολιγαρχών – όπως καλή ώρα στις ΗΠΑ σήμερα.

Αυτό θα αποτελεί και την μεγάλη διαχωριστική γραμμή των πολιτικών μας.

Αν μπροστά στις μεγάλες αλλαγές της εποχής μας, της κλιματικής αλλαγής, της ραγδαίας εξέλιξης της τεχνολογίας, όπως πρόσφατα της τεχνητής νοημοσύνης, αλλά και των γεωπολιτικών αλλαγών, θα έχει λόγο ο πολίτης.

Αν θα διασφαλίσει συλλογικά τη σωστή αξιοποίηση όλων των πόρων, γνώσεων και τεχνολογιών.

Αξιοποίηση για το κοινό καλό, για το συμφέρον των πολιτών.

Για τον τομέα της ιατρικής και υγείας, για καλύτερες συγκοινωνίες, για πιο ανθεκτικές κατασκευές, για σωστότερη γεωργία, για την καλύτερη πρόσβαση στις γνώσεις και τελικά, για την ευζωία ή όπως θα έλεγαν οι αρχαίοι προγονοί μας για την ευδαιμονία.

Αν σε αυτήν τη μετάβαση, την τεχνολογική, την κλιματική, με τις απαραίτητες αλλαγές παντού, στην παραγωγή, στις πόλεις, στην αγροτιά, στις συγκοινωνίες, στην κατανάλωση, στην ενέργεια, θα κληθεί ο πολίτης να συνδιαμορφώσει την πορεία της χώρας του και του μέλλοντος του.

‘Η θα μείνει στο περιθώριο της ιστορίας.

Ως αντικείμενο εκμετάλλευσης και μόνο.

Όπου πλούτος, γνώση και εξουσία, ολοένα και περισσότερο, θα συγκεντρώνεται σε χέρια λίγων, σε παλιά ή νέα κατεστημένα.

Χωρίς κράτος δικαίου, χωρίς κοινωνία δικαίου.”

Ο αγώνας των συγγενών όσων χάθηκαν στα Τέμπη είναι και αγώνας δημοκρατίας.

Και η υποβάθμιση των δημοκρατικών θεσμών και διαδικασιών, πανθομολογούμενη σε όλη την Ευρώπη, πάει χέρι χέρι και με την ανέχεια, τη φτώχεια, την ανισότητα, την ακρίβεια.

Με την πιο πρόσφατη μελέτη συγκριτικής έρευνας του Ινστιτούτου Γερμανικής Οικονομίας (IW), η Ελλάδα συγκαταλέγεται στις φτωχότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης των «27».

Η απαξίωση του Ελληνισμού, είναι το αποτέλεσμα της αντίληψης που αναγορεύει σε αξία την εξουσία και αποδέχεται ως πρακτική το κονέ, τη μπάζα, τη μαγκιά.

Αυτός ο αγώνας δεν είναι τωρινός.

Είναι αιώνιο αίτημα.

Αγώνες δημοκρατικοί γενεών, για το αν θα ανατραπεί το καθεστώς κατάχρησης της εξουσίας από τις ελίτ και τα κατεστημένα.

Ο Αδαμάντιος Κοραής, βασικός διανοητής για τους αγώνες της ελεύθερης Ελλάδας, γράφει στις σημειώσεις του για το Πολίτευμα:

«Με υπερβάλλοντα ζήλο πρέπει να ασκείται ο έλεγχος των δαπανών του δημοσίου επειδή οι πληρώνοντας τους φόρους πολίται έχουν το δίκαιον να ερευνώσιν αδυσωπήτως δια των αντιπροσώπων, που και πως ξοδεύονται οι φόροι των».

Προάγγελος της Διαύγειας.

Ίσως, μια από τις σημαντικότερες παρατηρήσεις του ήταν η οικοδόμηση της ηθικής ενότητας του έθνους, δηλαδή, η ηθική βάση της εθνικής ομοψυχίας.

Φιλελεύθερος διανοητής της ελληνικής επανάστασης.

Στον δήθεν φιλελευθερισμό της ΝΔ θα έβαζε πολύ κάτω από την βάση σήμερα.

Μιλούσε για μια Ελλάδα αξιών.

Αυτή πρέπει να οραματιζόμαστε.

Αξιών και όχι των υπεραξιών.

Υπεραξιών των σουπερμάρκετ

Υπεραξιών των ενεργειακών κολοσσών

Υπεραξιών των ιδιωτικών νοσοκομείων και αύριο των ιδιωτικών πανεπιστημίων

Υπεραξιών στην αγοραπωλησία γης, επιχειρήσεων και κατοικιών για τους ξένους και τα fund, που απλά αφελληνίζουν την ελληνική οικονομία.”

Οι πολίτες που κατέκλυσαν και ακόμη γεμίζουν τους δρόμους, εκπέμπουν μήνυμα ανάτασης, διεξόδου από ένα περιβάλλον τέλματος.

Πολιτισμικού, κοινωνικού και πολιτικού αδιεξόδου.

Αδιεξόδου που διαμορφώνεται από μια ιδεολογικοπολιτική αντίληψη και πρακτική, που αδιαφορεί για τη συνεχώς γιγαντούμενη ανισότητα που υπονομεύει τα συμφέροντα και το δίκιο των πολλών που ασφυκτιούν, μπροστά στην ικανοποίηση συγκεκριμένων συμφερόντων.

Όχι αγαπητοί συνάδελφοι την ΝΔ, δεν μας ένωσε εδώ, τα κόμματα που κατέθεσαν την πρόταση δυσπιστίας, καμία εργαλειοποίηση του πόνου της τραγωδίας.

Εσείς, της ΝΔ μας φέρατε εδώ.

Γιατί συνιστά πλέον αναγκαιότητα για την πατρίδα μας μια ειρηνική επανάσταση, απελευθερωτική από τα δεσμά της καθήλωσης και της παραίτησης, που θα αναζωογονήσει την ίδια τη Δημοκρατία.

Όπως λέει και ο διάσημος ιστορικός Ένζο Τραβέρσο:

«Οι επαναστάσεις εκφράζουν την ανάσα της ιστορίας».

Σας καλούμε να συμμετέχετε στην επανάσταση του αυτονόητου, επανάσταση για το οξυγόνο που λέγεται δημοκρατία, υπερψηφίζοντας την πρόταση δυσπιστίας.