Σ. Χρηστίδου: Καλωσορίζουμε τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Τιμή μας και χαρά μας που είστε σήμερα εδώ. Χαιρόμαστε πάρα πολύ.
Σ. Φάμελλος: Σας ευχαριστώ για την πρόσκληση. Να πω κι εγώ την καλημέρα μου και τις δικές μου ευχές για τις γυναίκες όλου του κόσμου. Υπάρχει μια συνήθεια, και πολλοί το κάνουν, να πηγαίνουν λουλούδια σήμερα στις γυναίκες. Νομίζω ότι υπάρχει κάτι πιο σημαντικό και ιδιαίτερα για εμάς που συμμετέχουμε στην πολιτική, αλλά και εσάς που είστε στη δημόσια σφαίρα: Πρέπει πράγματι να έχουμε έναν κόσμο με ίσα δικαιώματα, και αυτό δεν το έχουμε καταλήξει. Και πρέπει να κάνουμε πάρα πολλά για να μην έχουν όχι μόνο μπούλινγκ και διακρίσεις, αλλά να έχουν και δικαίωμα σε όλα οι γυναίκες. Είναι πάρα πολύ σημαντικό και πρέπει να κάνουμε πάρα πολλά περισσότερα, ιδιαίτερα στην πολιτική. Δεν έχουν λυθεί τα προβλήματα των διακρίσεων και η πρόσβαση στα αγαθά της ζωής και στην προκοπή. Πρέπει να το πούμε με πολύ εμφατικό τρόπο: Δεν είναι μια χαρούμενη ημέρα. Είναι μια μέρα που θυμόμαστε τις υποχρεώσεις μας. Θέλω να το πω με αυτό τον τρόπο.
Σ. Χρηστίδου: Και τους αγώνες επίσης θυμόμαστε.
Σ. Φάμελλος: Επίσης. Και πάρα πολλές διεκδικήσεις γιατί δεν ήταν τίποτα δεδομένο και δεν κατακτήθηκαν τόσο απλά, δεν χαρίστηκαν στις γυναίκες, διεκδικήθηκαν.
Σ. Χρηστίδου: Αλλά καμιά φορά στο πλαίσιο του πολιτικά ορθού, επειδή έχει καλυφθεί όλο αυτό με τη χρυσόσκονη του πολιτικά ορθού, ξεχνάμε από κάτω τι ακόμα υπάρχει, πόσες πεποιθήσεις κουβαλάμε και ότι πολλές από αυτές δεν τις έχουμε ξεπεράσει. Και έτσι εμφανίζονται ακόμα και στη Βουλή αυτές οι απόψεις, που θα περίμενες ότι εκεί δεν θα πλησιάζουν, ακόμα και χθες και σήμερα.
Σ. Φάμελλος: Και είναι δύο φορές χειρότερο. Σ’ αυτό θα συμφωνήσω. Έχει πολύ μεγάλη βαρύτητα και είναι τραγικό αυτό που συνέβη χθες, το καταδικάσαμε όλοι.
Σ. Μπολάκης: Αναφερόμαστε στον κ. Κυριαζίδη και την επίθεση που έκανε στη Ζωή Κωνσταντοπούλου.
Σ. Φάμελλος: Επειδή είναι και η μέρα σήμερα και είπαμε ότι δεν είναι η μέρα που δίνουμε λουλούδια, είναι που κάνουμε κάτι για να αλλάξουμε τη ζωή μας: Το πιο σημαντικό και αυτό που θεωρούν όλοι και όλες δεδομένο είναι το θέμα της ισότητας στα δικαιώματα, της ασφάλειας και του σεβασμού στις γυναίκες και σε όλους τους ανθρώπους, και σε όλες τις θηλυκότητες. Γιατί πρέπει να κάνουμε μια συζήτηση διευρυμένη και να έχουμε ανοιχτά μυαλά. Γιατί δυστυχώς κλείνουν τα μυαλά. Θέλω να προσθέσω όμως ότι αυτό το οποίο συζητάμε είναι η ουσία της πολιτικής και της Δημοκρατίας. Πολλές φορές έχουμε ένα στίγμα στην πολιτική και μια κλειστή ανάγνωση της Δημοκρατίας, ότι είναι το να πηγαίνουμε κάθε τέσσερα χρόνια να ψηφίζουμε. Δεν είναι αυτό πολιτική, δεν είναι αυτό Δημοκρατία. Δημοκρατία είναι αυτό που συζητάμε σήμερα: να έχουν ίσα δικαιώματα, σεβασμό και ασφάλεια όλες οι προσωπικότητες, όλα τα πρόσωπα. Παράδειγμα: γιατί η χώρα μας δεν προχωράει στη νομική κατοχύρωση της γυναικοκτονίας; Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ το έχει προτείνει πάρα πολλές φορές, γιατί αυτό είναι ένα έγκλημα που συνδέεται με το φύλο, το οποίο απεικονίζει μια βαθιά διαχωριστική τομή. Δεύτερο θέμα, μεγάλο, που πρέπει να το προσέξουμε για το μέλλον: Ξέρετε ότι γίνεται παγκόσμια μια συζήτηση για την αυτοδιάθεση του σώματος των γυναικών, η οποία είναι πλέον ανησυχητική; Υπάρχουν σκοταδιστικές αντιλήψεις και μέσα στην ελληνική Βουλή, εγώ το επισήμανα από την πρώτη μέρα που βγήκε αυτή η νέα Βουλή που συζητάει ακόμα και για την απονομιμοποίηση των αμβλώσεων. Αυτά είναι ακραία πράγματα.
Σ. Χρηστίδου: Και ζητήματα τα οποία εδώ και δεκαετίες έχουμε ξεπεράσει.
Σ. Φάμελλος: Εγώ λοιπόν λέω ότι είμαστε σε μια ιστορική καμπή. Πάρα πολλά πράγματα ξαναμπαίνουν μέσα σε ένα μεγάλο αλώνι. Πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί στο τι σημαίνει Δημοκρατία και τι σημαίνει πολιτική. Κάνουμε μια πολύ σοβαρή συζήτηση, και μπράβο, αφορά στον πυρήνα του τι είναι δικαίωμα, τι είναι άνθρωπος, τι είναι ισότητα, τι είναι ελευθερία. Αυτή τη συζήτηση πρέπει να την κατοχυρώσουμε. Ξέρετε, δεν θέλω να κάνω τον έξυπνο, αλλά και στα μέσα ενημέρωσης και στην τηλεόραση, πολλές φορές μια γρήγορη συζήτηση, λίγο επιφανειακή, που παρασύρεται από τη διάθεση του να πάμε στο γρήγορα αντιληπτό, χάνει την ουσία. Και το κάνει το λάθος αυτό και η πολιτική. Γι’ αυτό και είμαστε σε μια περίοδο φθοράς και απαξίωσης της πολιτικής. Το να έχουν ίσα δικαιώματα όλοι οι πολίτες, αλλά δικαίωμα και στη δουλειά, δικαίωμα και στο σπίτι, δικαίωμα στο σχολείο, στην υγεία, αυτό είναι πολιτική. Γιατί απαξιώνεται η πολιτική και ανησυχώ ιδιαίτερα.
Σ. Μπολάκης: Να πιαστώ από αυτό που είπες πριν Σίσσυ. Για την αντίδραση αυτής της ακαριαίας διαγραφής, για να πάμε στη συζήτηση του τι είδαμε χθες. Νομίζω πως ό,τι γίνεται πια δεν μπορεί να το σώσει η Νέα Δημοκρατία. Γιατί θυμάμαι, το είπατε και στη Βουλή μιας και το συζητάμε, το είπατε την Πέμπτη, αν δεν κάνω λάθος, απευθυνόμενος στη Νέα Δημοκρατία και στην κυβέρνηση: Ό,τι και να κάνετε δεν το σώζετε. Αυτό έρχεται να χτίσει λοιπόν οτιδήποτε γίνεται τώρα και λειτουργεί πολλαπλασιαστικά υπό άλλες συνθήκες ηγεμονίας πολιτικής. Γιατί φαίνεται ότι είναι σε δύσκολη θέση η κυβέρνηση και δημοσκοπικά και η εικόνα χθες στη Βουλή, έγιναν προσπάθειες μέσα στην Ολομέλεια να κατευναστούν τα πάθη. Δεν ήταν μόνο ο κ. Γεωργιάδης, πέσανε όλοι από πάνω του και οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας να του λένε ζήτα συγγνώμη. Υπήρξαν κι άλλες στιγμές στην Ολομέλεια χθες που θα τα δούμε και στην πορεία. Αλλά εδώ φαίνεται πως ό,τι γίνεται από κάτω μέσα στην Νέα Δημοκρατία ή από κυβερνητικά στελέχη, λειτουργεί πολλαπλασιαστικά. Άρα έπρεπε να μαζευτεί ακαριαία.
Σ. Χρηστίδου: Συμφωνώ. Κι εγώ έτσι το αισθάνθηκα. Πάμε λίγο να δούμε τι έγινε σε σχέση με όλο το πολιτικό κομμάτι. Τι έγινε με την πρόταση δυσπιστίας; Εντάξει, το αναμενόμενο.
Σ. Μπολάκης: Εντάξει, πήρε 157 ψήφους.
Ν. Συρίγος: Συγγνώμη, δεν θέλω να διακόψω κανέναν, αλλά για μένα προσωπικά δεν ήταν αναμενόμενο. Ξέρεις γιατί; Γιατί είχα μία ελπίδα μέχρι την τελευταία στιγμή ότι κάποιοι θα προτιμήσουν την κοινωνία από την καρέκλα. Δεν το είδα. Οι 157.
Σ. Χρηστίδου: Αυτοί οι κάποιοι;
Ν. Συρίγος: Αυτοί οι κάποιοι ναι, αυτοί οι κάποιοι. Γιατί εγώ συνεχίζω να πιστεύω στην πολιτική, κ. Φάμελλε.
Σ. Φάμελλος: Να σας θέσω μια σωστή διάσταση: Είναι η κοινωνία, ή είναι και η συνείδηση; Κατανοώ ότι είναι μία συζήτηση με την κοινωνία, αλλά είναι και θέμα συνείδησης, δεν είναι;
Ν. Συρίγος: Έχω μια ελπίδα ότι μπορούν να πιστέψουν στην κοινωνία και να ακούσουν την κοινωνία. Συνείδηση δεν πιστεύω πια ότι έχει κανείς.
Σ. Φάμελλος: Δεν μπορώ να το δεχτώ αυτό. Σας το λέω. Υπήρχε μια στιγμή που είπα, κρίνεσαι απέναντι στον εαυτό σου. Έχεις τη συνείδησή σου και λες: μπορώ να εμπιστευτώ αυτό που εξελίσσεται πλέον στη λειτουργία της κυβέρνησης; Ή όχι; Αυτό πρέπει να πει ο κάθε και η κάθε βουλευτής.
Σ. Χρηστίδου: Μάλιστα, αυτά έγιναν όλες αυτές τις μέρες, βασικά τις τρεις τελευταίες.
Σ. Φάμελλος: Υπάρχει μεγάλη ένταση στη Βουλή και πιστεύω ότι απεικονίζει την ένταση που υπάρχει και στην κοινωνία και την αγωνία. Υπάρχουν ερωτήματα αναπάντητα τα οποία πολλαπλασιάζονται. Ξέρετε, όσο περνάει ο καιρός, και όταν οι πολίτες καταλαβαίνουν ότι έχουν περάσει δύο χρόνια από ένα τραγικό δυστύχημα, το έγκλημα των Τεμπών – γιατί υπάρχουν ευθύνες, γι’ αυτό και αναφέρεται ως έγκλημα και πιστεύω ότι είναι και κατοχυρωμένο – και δεν υπάρχουν απαντήσεις, προστίθεται μια αγωνία σε τι κοινωνία ζούμε, γιατί δεν υπάρχει αποκάλυψη της αλήθειας και κανονικά η απονομή της Δικαιοσύνης. Κι αυτό γίνεται ντόμινο αρνητικό, και παίρνει και την πολιτική, γιατί παίρνει την κυβέρνηση, παίρνει την Δικαιοσύνη. Και εδώ υπάρχει ένα ερώτημα, εγώ γι’ αυτό το έθεσα: Δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Πρέπει να αναλάβουμε τις ευθύνες μας και να πούμε ποιοι φταίνε, τι πρέπει να αλλάξουμε. Δεν θα είναι ίδια η κοινωνία μας μετά από αυτό.
Σ. Χρηστίδου: Εσείς, πρόεδρε, αναλαμβάνετε μερίδιο της ευθύνης αυτής;
Σ. Φάμελλος: Σχετικά με τι; Για να είμαστε απολύτως ακριβείς.
Σ. Χρηστίδου: Σχετικά με το έγκλημα στα Τέμπη, υπάρχει πολιτική ευθύνη που να βαραίνει το δικό σας κόμμα;
Σ. Φάμελλος: Να σας πω ότι υπάρχει δυστυχώς τραγική απαξίωση των σιδηροδρόμων από το 2019 και μετά. Διότι δεν ήταν ολοκληρωμένα όλα τα συστήματα ασφάλειας το 2019, αλλά υπήρχαν δικλείδες έτσι ώστε να προλαμβάνεις τα ατυχήματα. Το οποίο, να πω την αλήθεια, και 30 χρόνια πριν μπορεί να υπήρχε κάτι αντίστοιχο. Δεν λέω ότι το έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ, διότι η ανθρώπινη λειτουργία και η κοινωνία πάντα έχει δικλείδες ασφαλείας. Εδώ έχουμε μια τραγική απαξίωση του σιδηροδρόμου. Έχουν πέσει στο μισό οι εργαζόμενοι στον σιδηρόδρομο μέσα σε τέσσερα χρόνια. Στο μισό. Το 50% στον ΟΣΕ. Άρα υπάρχει μια απαξίωση.
Σ. Χρηστίδου: Στην καθυστέρηση της 717 δεν έπαιξε τον δικό του ρόλο ο ΣΥΡΙΖΑ;
Σ. Φάμελλος: Σαφέστατα υπήρχε καθυστέρηση στην 717, διότι υπήρχε και ελλειμματική υπογραφή σύμβασης, και πριν από τον ΣΥΡΙΖΑ. Και αυτό έχει αναδειχθεί και με δημόσιες διαδικασίες. Αλλά υπήρχαν εργαλεία τα οποία ερχόντουσαν να αναπληρώσουν το έλλειμα της 717. Ούτε αυτά λειτούργησαν όμως.
Σ. Μπολάκης: Συγγνώμη που διακόπτω πρόεδρε, για να μην φύγουμε από την 717, για να το κλείσουμε. Ούτως ή άλλως θεωρώ ότι η 717 έρχεται στη συζήτηση από τον καθένα όπως βολεύει στη στιγμή, για να αποπροσανατολίσει από ατομικές ευθύνες.
Σ. Χρηστίδου: Θίχτηκε και από τον πρόεδρο, από τον κύριο Χρήστο Παπαδημητρίου, ότι οι ευθύνες είναι διαχρονικές.
Σ. Μπολάκης: Εκτός πορίσματος όμως. Το πόρισμα λέει σαφώς μέσα ότι δεν πιάσαμε την 717. Ο κ. Παπαδημητρίου, και με δήλωσή του μετά, λέει ότι σε συναισθηματική φόρτιση, λόγω της παρουσίας και της πίεσης του πορίσματος, είπα και αυτό. Δηλαδή έκανα μια προσωπική εκτίμηση. Ας φύγουμε όμως από την προσωπική εκτίμηση του κ. Παπαδημητρίου. Βγαίνει ο κ. Σαμαράς χθες στη Βουλή και λέει ότι παραδώσαμε μια σύμβαση διαμάντι, τη σμπαράλιασε ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο κ. Σπίρτζης, που ήταν υπουργός Μεταφορών, λέει ακριβώς με συνεντεύξεις του τους επόμενους μήνες του δυστυχήματος τι έχει κάνει ο ίδιος. Και μάλιστα έχει κάνει μια κίνηση, κύριε Φάμελλε, να πάει στον κύριο Τασούλα να δώσει μια επιστολή, να ενεργοποιηθεί η διάταξη του νόμου περί ευθύνης υπουργών, το άρθρο 86 το περίφημο, το οποίο έχει διάταξη μέσα για ειδική επιτροπή, όχι προανακριτική όπως την ξέρουμε, αλλά με δικαστικούς μέσα, σε μια φάση όμως που η κυβέρνηση χθες, ο κ. Μητσοτάκης, είπε ότι για τους υπουργούς σας έχουν παραγραφεί τα αδικήματα. Έχει νόημα αυτή η διαδικασία;
Σ. Φάμελλος: Τώρα, επειδή θέλω να αλλάξετε κι αυτό που γράφει κάτω στην οθόνη, γιατί δεν το είπα έτσι. Θέλω να είμαστε πολύ ακριβείς γιατί, επειδή υπάρχει σε εξέλιξη διαδικασία, πρέπει να είμαστε απολύτως τυπικοί. Είπα και το ξεκαθαρίζω: σαφέστατα υπήρχε καθυστέρηση στην υλοποίηση της 717 γιατί υπογράφηκε με σοβαρά ελλείμματα πριν την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Υπογράφτηκε ελλειμματική αυτή η σύμβαση. Αυτό είναι πρόβλημα του ελληνικού κράτους και δεν θα παίξω εγώ παιχνίδι πάνω σε αυτό.
Σ. Μπολάκης: Το 2014 εννοείτε.
Σ. Φάμελλος: Σαφέστατα. Γι’ αυτό και εμείς ζητήσαμε, αν χρειάζεται να γίνει έλεγχος στην 717, να γίνει ολοκληρωμένος, να περιλαμβάνει και την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και τους προηγούμενους. Όμως σας έχω πει, και σε αυτό επιτρέψτε μου και τεχνικά να είμαι ακριβής, γιατί και ως μηχανικός και επειδή έχω υπηρετήσει το Τεχνικό Επιμελητήριο, θέλω να είμαι δίκαιος και τυπικός. Υπήρχαν εργαλεία για να προλάβουμε ένα δυστύχημα, μια σύγκρουση, και με τα ελλείμματα που υπήρχαν και τις καθυστερήσεις.
Σ. Χρηστίδου: Και τι έγιναν τα εργαλεία αυτά μετά;
Σ. Φάμελλος: Πέστε μου εσείς. Ο σταθμός της Λάρισας είχε καταστραφεί το 2019.
Σ. Μπολάκης: Της τηλεδιοίκησης.
Σ. Φάμελλος: Της τηλεδιοίκησης, που «έβλεπε» γύρω στα εκατό χιλιόμετρα. Τον σταθμό αυτό ο κ. Γεραπετρίτης τον αποκατέστησε μέσα σε τέσσερις μήνες μετά την τραγική σύγκρουση. Γιατί δεν είχε γίνει αυτό τα προηγούμενα τέσσερα χρόνια; Δεν υπάρχει απάντηση. Υπήρχε ένα δευτεροβάθμιο κέντρο στην Καρόλου που παρακολουθούσε όλο το δίκτυο. Και αυτό σταμάτησε μετά το 2020. Υπήρχε δεύτερος σταθμάρχης στη Λάρισα επί της δικής μας διακυβέρνησης. Κι αυτό σταμάτησε. Υπήρχε η παράνομη μετάταξη, κι αυτό έγινε το τελευταίο διάστημα. Τα πιο σημαντικά, που δεν έχουν βγει στη δημοσιότητα, και εγώ τα απηύθυνα χθες στον κύριο Μητσοτάκη: επί κυβέρνησης Νέας Δημοκρατίας παραιτήθηκε ο πρόεδρος του ΟΣΕ και ενημέρωσε προσωπικά τον κ. Μητσοτάκη. Και εγώ ψάχνω να βρω αυτή την επιστολή. Ενημερώθηκε ο κύριος Καραμανλής από τον πρόεδρο της Επιτροπής Τηλεδιοίκησης, που παραιτήθηκε για τα προβλήματα ασφάλειας. Ο πρόεδρος της Επιτροπής Τηλεδιοίκησης. Επί Νέας Δημοκρατίας παραιτήθηκε. Επίσης ο διευθύνων σύμβουλος της ΤΡΑΙΝΟΣΕ παραιτήθηκε. Υπήρχε εξώδικο των μηχανοδηγών. Όλα αυτά φτάσανε στα υπουργικά γραφεία. Η αγωνία και η αντίδραση που υπάρχει, και από την κοινωνία, είναι γιατί μαζεύονται πληροφορίες ότι υπήρχαν πάρα πολλά καμπανάκια. Αυτό δημιουργεί τον πάρα πολύ μεγάλο θυμό. Υπήρχαν πολλά καμπανάκια.
Σ. Χρηστίδου: Σε σχέση λοιπόν με τις ευθύνες που προκύπτουν, όποιον και αν αφορούν, η δική σας θέση σε σχέση με την άρση της βουλευτικής ασυλίας ποια είναι; Και γιατί δεν έχει προχωρήσει αυτό με τον τρόπο που ζητάνε οι γονείς; Το θεωρείτε παράλογο; Θα είστε υπέρμαχος;
Σ. Φάμελλος: Να διαχωρίσουμε δύο μεγάλες συζητήσεις που γίνονται στην ελληνική κοινωνία, που κατανοώ ότι είναι πολύ εύκολο να τις καταλάβει ο κόσμος. Αλλά είναι άλλο η ευθύνη υπουργών κι άλλο η βουλευτική ασυλία. Είναι δύο διαφορετικά ζητήματα. Ο κ. Καραμανλής και όλοι οι υπουργοί πρέπει να ελεγχθούν με βάση τον νόμο περί ευθύνης υπουργών. Διότι εδώ υπήρχε, δυστυχώς, και από το Σύνταγμα, ένα μικρό παράθυρο που απέτρεπε και κάλυπτε τους υπουργούς. Ουσιαστικά είχαν περισσότερα δικαιώματα από τους πολίτες. Υπήρχε αποσβεστική προθεσμία, μειωνόταν ο χρόνος που μπορούσε να κατηγορηθούν. Εδώ λοιπόν, οφείλω να το καταγγείλω. Στη συνταγματική αναθεώρηση του 2019 ο ΣΥΡΙΖΑ πρότεινε να μην υπάρχει αυτή η αποσβεστική προθεσμία, δηλαδή να υπάρχει δυνατότητα χρόνου ώστε να ελεγχθεί ένας υπουργός. Ψηφίστηκε από τη Βουλή, και οκ. Μητσοτάκης έξι χρόνια δεν έχει φέρει τον εφαρμοστικό νόμο. Υπάρχει δηλαδή ένα μικρό παραθυράκι που μπορεί, το απεύχομαι, να τελειώσει αυτή η κοινοβουλευτική περίοδος, τον Ιούλιο, τον Αύγουστο…
Σ. Μπολάκης: Αυτό είναι το ερώτημα, φοβάστε ότι θα υπάρξει δεδικασμένο;
Σ. Φάμελλος: Εγώ κύριε Μπολάκη και ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, για τον λόγο αυτό, επειδή ο κ. Μητσοτάκης, υποκριτικά, παρότι το ψήφισαν, το προτείναμε εμείς, το ψήφισαν αλλά δεν έφεραν τον εφαρμοστικό νόμο, φέραμε μία τροπολογία την προηγούμενη Παρασκευή, πριν δηλαδή την Προανακριτική – και το κάναμε πριν την προανακριτική για να προλάβουμε οποιαδήποτε δικονομική διαφορά. Δεν το ψήφισαν.
Σ. Μπολάκης: Άρα φοβάστε ότι θα πάει στο δικαστήριο κάποιος υπουργός και θα επικαλεστεί ευνοϊκότερη νομοθεσία κατά την τέλεση ή άσκηση των κατηγοριών.
Σ. Φάμελλος: Το απεύχομαι, αλλά δεν μπορώ να αποκλείσω την πιθανότητα να χρησιμοποιηθεί. Εδώ λοιπόν, τι πιο ωραίο, να έρθει ο κύριος Μητσοτάκης και να πει, ψηφίζουμε τον εφαρμοστικό νόμο ώστε να μην υπάρχει κανένας κίνδυνος. Υπάρχει μια συζήτηση ότι το Σύνταγμα είναι πάνω από τους νόμους, αλλά σε μια δικανική διαφορά, εκεί που γίνονται οι ενστάσεις και όλες οι παρεμβάσεις, κανείς δεν ξέρει τι μπορεί να γίνει. Επειδή μπαίνουμε σε μια δύσκολη περίοδο και πρέπει να δούμε την ευθύνη των υπουργών ή να δούμε ευθύνη πολλών υπουργών.
Σ. Μπολάκης: Του κ. Μητσοτάκη;
Σ. Φάμελλος: Εγώ πιστεύω ότι πρέπει να υπάρχουν πολλές προανακριτικές.
Σ. Μπολάκης: Το είπατε και στην ομιλία σας και το τριήμερο.
Σ. Φάμελλος: Το ένα, λοιπόν, είναι ο νόμος περί ευθύνης υπουργών. Για τη βουλευτική ασυλία επιτρέψτε μου να σας πω ότι παλαιότερα υπήρχαν χρονικές στιγμές που για να προστατευθούν αριστεροί και προοδευτικοί βουλευτές που τους κυνηγούσε το σύστημα εξουσίας, υπήρξε βουλευτική ασυλία για να υπάρχει το δικαίωμα της πολιτικής δραστηριότητας. Να μην υπάρχει καμία ποινική κάλυψη. Θέλω να είμαι ξεκάθαρος, μόνο για την πολιτική δραστηριότητα να μην διώκεται ο βουλευτής. Αυτό το κατακτήσαμε σαν Ελλάδα. Γι’ αυτό μπήκε στο Σύνταγμα. Δεν μπήκε για να έχουν το ακαταδίωκτο για ποινικές ή άλλες κολάσιμες πράξεις. Ξεκάθαρα.
Σ. Μπολάκης: Να πάνε στον δικαστή κανονικά.
Σ. Φάμελλος: Να πάνε στον δικαστή, συμφωνώ απολύτως.
Σ. Μπολάκης: Να πάμε τώρα και στην ουσία.Ο κ. Μητσοτάκης, το είπατε χαρακτηριστικά ότι είναι ο επιτελάρχης. Είναι ο άνθρωπος που έδωσε τις εντολές. Βαρύνεται και με ποινικές ευθύνες;
Σ. Φάμελλος: Μέρες τώρα στη Βουλή, γιατί το ερώτημα τέθηκε από πολύ νωρίς, από τη μέρα που συζητάγαμε για τη συγκρότηση της προανακριτικής, έθεσα εγώ προσωπικά ένα ερώτημα στον κύριο Μητσοτάκη. Το έθεσα και στην προ ημερησίας διάταξης συζήτηση, δηλαδή Τρίτη, Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, τέσσερις μέρες τέθηκε. Του ζητήσαμε να δηλώσει αν θα έρθει στην Προκαταρκτική Επιτροπή για τον κ. Τριαντόπουλο να καταθέσει. Γιατί το λέω αυτό; Για να είμαστε απολύτως ξεκάθαροι στον κόσμο: Δεν θέλω να δημιουργηθούν εντυπώσεις από μια διαδικασία τέτοια. Αλλά ο κ. Τριαντόπουλος ήταν υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ. Έπαιρνε εντολές με βάση την τοποθέτησή του, από το ΦΕΚ, μόνο από τον κύριο Μητσοτάκη και λογοδοτούσε μόνο στον κύριο Μητσοτάκη. Και σε δηλώσεις του την περίοδο, θα πω μια λέξη σκληρή, του μπαζώματος, της τροποποίησης, της αλλοίωσης του χώρου και του τόπου του εγκλήματος, είχε πει ότι είναι εκεί με εντολή πρωθυπουργού. Τι πιο λογικό, να καλέσουμε τον προϊστάμενό του στην προκαταρκτική να μας πει αν το ήξερε; Να μας πει αν γνώριζε ποια είναι τα όρια των εντολών; Αν του έκανε απολογισμό; Ο κ. Μητσοτάκης, και χθες, την ώρα που τον ρωτούσα για δεύτερη φορά, και το ήξερε, αν θα έρθει στην προκαταρκτική, είχε ένα ελαφρό μειδίαμα και γύρισε το κεφάλι του αλλού. Δεν απάντησε. Δεν απάντησε για το αν θα έρθει ο κ. Σκέρτσος κι ο κύριος Γεραπετρίτης, δηλαδή οι υπουργοί που έχουν λάβει τα email όπου αναφερόταν το μπάζωμα, την οποία ονομάζαν αποκατάσταση.
Σ. Χρηστίδου: Το mail αυτό πάντως χθες δημοσιοποιήθηκε. Σε εσάς απαντάει αυτό το μέιλ ότι ο κ. Τριαντόπουλος δεν έχει κάποια ευθύνη; Τον απαλλάσσει έτσι όπως το παρουσίασε;
Σ. Φάμελλος: Όχι βέβαια. Να πούμε πάλι, επειδή σας είπα ορισμένες από τις ευθύνες της σύγκρουσης, να δούμε λίγο τι έχει γίνει μετά τη σύγκρουση και πώς μπλέκει το μπάζωμα;Το πιο μεγάλο πρόβλημα μετά τη σύγκρουση είναι η συγκάλυψη. Για τη συγκάλυψη υπάρχει βεβαιότητα στην ελληνική κοινωνία.
Σ. Χρηστίδου: Συγκάλυψη θεωρούμε το μπάζωμα;
Σ. Φάμελλος: Όχι. Συγκάλυψη είναι να σβηστούν τα ίχνη, οι ευθύνες και οι αιτίες της σύγκρουσης και της έκρηξης. Εκεί ήταν το μεγάλο πρόβλημα. Χθες είπα κάτι ξεκάθαρα: Η συγκάλυψη ήταν σχέδιο της κυβέρνησης μπροστά στις βουλευτικές εκλογές που ερχόντουσαν, για να μην υπάρχει αποτύπωμα πολιτικού κόστους. Ένα το κρατούμενο. Τι είναι η συγκάλυψη; Συγκάλυψη είναι την πρώτη ώρα που πηγαίνει ο κύριος Μητσοτάκης να λέει για ανθρώπινο λάθος. Μια γρήγορη τοποθέτηση. Συγκάλυψη είναι ένα μονταρισμένο ηχητικό που βγήκε στα μέσα ενημέρωσης, που μπορεί να μην πήγε στις ανακριτικές αρχές, αλλά δημιούργησε παραπλάνηση. Συγκάλυψη είναι να έρχεται μια Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής και να λέει ο πρωθυπουργός ότι η πλειοψηφία, οι ίδιοι δηλαδή, δεν είχαν μια καλή στιγμή, δηλαδή ότι κρύψαν μάρτυρες.
Σ. Μπολάκης: Φοβάστε ότι θα πέσουν στα χαμηλά όσοι από τα πολιτικά και υπουργικά πρόσωπα….
Σ. Φάμελλος: Εγώ δεν φοβάμαι. Εγώ κάνω δημόσια καταγγελία ότι η κυβέρνηση έκρυψε τις αιτίες και τις ευθύνες της σύγκρουσης.Πιστεύω και ελπίζω ότι η Ελληνική Δημοκρατία κι η ελληνική κοινωνία θα πιέσουμε ώστε να αποκαλυφθούν όλα. Γιατί δεν μπορεί να μείνει αναπάντητο το ερώτημα. Αυτό θα είναι ένα στίγμα στην ελληνική κοινωνία.
Σ. Μπολάκης: Οι εκλογές είναι μια λύση για να βρεθούν οι απαντήσεις;
Σ. Χρηστίδου: Εσείς ζητάτε εκλογές πρόεδρε. Ποια είναι η εναλλακτική;
Σ. Φάμελλος: Θέλω να είμαι ξεκάθαρος. Δύο παράλληλες διαδικασίες. Εγώ θέλω να εμπιστευόμαστε τη Δικαιοσύνη. Θέλω να ζούμε σε μια κοινωνία που η Δικαιοσύνη να είναι σοβαρή και να την εμπιστευόμαστε. Δεν μπορούμε να τα αναιρέσουμε όλα. Εγώ έχω κάνει, και για μένα ήταν πάρα πολύ δύσκολο, σας το λέω δημόσια, τοποθέτηση για τις επιλογές της ηγεσίας της Δικαιοσύνης. Όταν μπήκε στο αρχείο ο φάκελος των υποκλοπών, ενώ είχε αναβαθμιστεί η έρευνα, αισθάνθηκα σαν να μην ζω στην Ευρώπη. Είναι δυνατόν να παρακολουθείται το μισό υπουργικό συμβούλιο και ο αρχηγός του στρατού και να μην υπάρχει τίποτα;
Σ. Μπολάκης: Όμως, κύριε Πρόεδρε, είναι λύση οι εκλογές; Είναι κομβικό το ζήτημα.
Σ. Φάμελλος: κ. Μπολάκη, δεν μπορώ να υποτιμήσω ότι η Δικαιοσύνη και η Βουλή πρέπει να κάνουν τη δουλειά τους ως προς το νόμο περί ευθύνης υπουργών. Οι εκλογές έχουν την πολιτική καταδίκη. Ναι, είναι μία πολιτική κάθαρση, αλλά δεν θα αποδοθεί δίκαιο.
Σ. Μπολάκης: Έχει ανατραπεί ο συσχετισμός αυτών που λένε για εκλογές. Έξι στους δέκα θέλουν εκλογές πια. Από εκεί που ήταν αντίστροφη η συζήτηση.
Σ. Χρηστίδου: Το θέμα είναι όμως ότι οι δημοσκοπήσεις δεν εμφανίζουν ένα δεύτερο κόμμα ισχυρό.
Σ. Μπολάκης: Αυτό είναι το ερώτημα. Γιατί εδώ διαβάζω, που λέει ο κύριος Φάμελλος, όποιος δεν ανταποκριθεί θα μείνει πίσω από τις ιστορικές εξελίξεις. Και εννοείται φυσικά αυτό που λέει ο κόσμος και η κοινωνία, βρείτε τα για να φύγει το συντομότερο η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Μέχρι πού φτάνετε εσείς προσωπικά σαν πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ σε αυτό το κάλεσμα; Γιατί εγώ βλέπω ένα κάλεσμα προς το ΠΑΣΟΚ, τη Νέα Αριστερά, γιατί δημοσκοπικά, αυτό που λέει η Σίσσυ, δεν μας βγαίνουν τα κουκιά.
Σ. Φάμελλος: Με τη σειρά. Είναι πάρα πολλά που έχουμε ανοίξει.
Σ. Μπολάκης: Κατ’ αρχάς, με το πού φτάνει αυτό το κάλεσμα.
Σ. Φάμελλος: Το πρώτο ερώτημα είναι: γιατί εκλογές; Γιατί μετά πρέπει να απαντήσω στο ερώτημα της σκοπιμότητας και του αποτελέσματος. Το γιατί οι εκλογές δεν έχει συνδεθεί και δεν πρέπει να συνδέεται ποτέ με την κομματική υστεροβουλία. Αν κάποιος ή κάποια φτάσει στο σημείο να ζητήσει εκλογές γιατί τον συμφέρει ως κόμμα, θα είναι τραγική προσβολή της Δικαιοσύνης.
Σ. Μπολάκης: Αυτό γινόταν τόσα χρόνια.
Σ. Φάμελλος: Όχι, όχι, δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Το είπα. Μ’ ακούσατε και στο βίντεο. Όχι, δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Η πρόταση δυσπιστίας γιατί κατατέθηκε; Από τη μια μεριά γιατί οι πολίτες δυσπιστούν στον κύριο Μητσοτάκη, δεν του έχουν εμπιστοσύνη. Και δεν μπορεί να είναι κάποιος κυβερνήτης να είναι πρωθυπουργός αν δεν του έχουν εμπιστοσύνη οι πολίτες. Και το δεύτερο είναι, διότι έχει εντοπιστεί και επιβεβαιωθεί από τον ίδιο, στη συνέντευξη που έδωσε στον Alpha, ότι η Εξεταστική Επιτροπή ήταν μισή, ότι τελικά έγινε μπάζωμα «για καλό σκοπό», ότι παραπλανούσε την ελληνική κοινωνία για τα καύσιμα, ας πω κάποιες καλές λέξεις. Εδώ απορρίφθηκε η δικογραφία της Ευρωπαίας εισαγγελέως. Απορρίφθηκε. Ήρθε πόρισμα από την Ευρωπαϊκή Εισαγγελική Αρχή και το απέρριψαν στη Βουλή.
Σ. Μπολάκης: Ο κύριος Μητσοτάκης βγαίνει από αυτή τη συζήτηση και λέει στους δημοσιογράφους, έξω από την Ολομέλεια, ότι «για εμάς σήμερα κλείνει ένας κύκλος. Από αύριο συνεχίζει η κυβέρνηση το έργο της και εγώ τη δουλειά μου». Έρχεται ανασχηματισμός την άλλη εβδομάδα, κάνει ένα restart η κυβέρνηση. Θα αλλάξει το υπουργικό σχήμα. Σαν να μην γίνεται τίποτα, είπε «το 2027 εκλογές». Εσείς κάνετε ένα κάλεσμα στις προοδευτικές δυνάμεις. Ήταν ένα πρόπλασμα αυτή η συζήτηση, τέσσερα κόμματα με εντελώς διαφορετική κουλτούρα, να κάτσουν να τα βρουν; Είναι ένα πρόπλασμα για μετεκλογικές συνεργασίες.
Σ. Χρηστίδου: Και μπορεί να συμβεί ή είναι φαντασία;
Σ. Φάμελλος: Επειδή έχουμε κάνει δύο υπερβάσεις: Μένει ανοιχτή λοιπόν η διερεύνηση της ευθύνης υπουργών για πάρα πολλά ζητήματα και ιδιαίτερα για τη συγκάλυψη πλέον. Το κρατάμε, γιατί και ο φάκελος της ανάκρισης για τη σύγκρουση και τον κ. Καραμανλή δεν έχει έρθει στη Βουλή. Και το περιμένουμε. Δεύτερο ζήτημα: παραμένει η αναξιοπιστία του κυρίου Μητσοτάκη στην ελληνική κοινωνία; Το έλλειμμα εμπιστοσύνης, και μετά το χθεσινό αποτέλεσμα, παραμένει. Άρα υπάρχει ένα ανοιχτό ζήτημα, και πώς η κοινωνία θα διατυπώσει το αίτημα της για πολιτική αλλαγή. Ερώτημα είναι, το αφήνω ανοιχτό.
Ν. Συρίγος: Το χρέος της πάντως η κοινωνία, κύριε πρόεδρε, το έχει κάνει. Κατεβαίνουν μέρα παρά μέρα οι Έλληνες στους δρόμους.
(μεσολαβεί διαφημιστικό διάλειμμα)
Σ. Χρηστίδου: Εδώ είμαστε. Έχουμε κρατήσει τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ στην παρέα μας για να μπορέσουμε να κλείσουμε την κουβέντα μας. Θα σας δώσω το λόγο αν θέλετε κάτι να ολοκληρώσετε και μετά ο Νίκος θέλει να σας κάνει μια ερώτηση.
Σ. Φάμελλος: Είχε μείνει η συζήτηση στο τι ακριβώς έγινε στην πρόταση δυσπιστίας και πού βρισκόμαστε τώρα. Παραμένει ανοιχτή μία κουβέντα για τις προανακριτικές επιτροπές, διότι πρέπει να απαντήσει ο κ. Μητσοτάκης αν θα έρθει και αν θα έρθουν υπουργοί και αν ο έλεγχος θα γίνει διευρυμένος με βάση τα στοιχεία του ανακριτικού έργου. Γιατί αυτό είναι ένα πρόβλημα. Όμως ήταν μια καλή στιγμή, θεωρώ, το ότι η κοινωνία μάς είπε “βρείτε τα γιατί υπάρχει πρόβλημα αξιοπιστίας, γιατί δεν πάει άλλο”, γιατί η κυβέρνηση έχει αφήσει ανοιχτά ερωτήματα για την αλήθεια και τη Δικαιοσύνη, και μπορέσαμε τέσσερα κόμματα της προοδευτικής αντιπολίτευσης να βρούμε έναν τρόπο διαλόγου. Καταθέσαμε μια πρόταση δυσπιστίας, που ήταν μια θετική στιγμή, επειδή με ρωτήσατε για αυτό και το άφησα στην άκρη. Δεν φτάνει όμως μόνο αυτό. Γιατί όταν καταθέτεις μια πρόταση δυσπιστίας, το ερώτημα είναι, την καταθέτεις μόνο γιατί έρχεται σε αντιστοίχιση με την κοινωνία ή γιατί βλέπεις σοβαρά προβλήματα δικαίου να υπάρχουν στη χώρα; Όχι, δεν είναι μόνο αυτό. Είναι ότι πρέπει να φύγει αυτή η κυβέρνηση. Πρέπει να φύγει αυτή η κυβέρνηση, γιατί δεν αντιστοιχεί και στους κανόνες της Δημοκρατίας, στο ευρωπαϊκό κεκτημένο και τις ανάγκες της κοινωνίας. Και να σας πω την αλήθεια, δεν είναι μόνο τα Τέμπη. Είναι και οι υποκλοπές, αλλά βάλτε και την ακρίβεια, βάλτε το πρόβλημα με τις τράπεζες, με το ρεύμα, με την υγεία, με την παιδεία. Ο κόσμος που βγαίνει στις διαδηλώσεις έχει έναν θυμό και μια αγωνία και για τα υπόλοιπα αδιέξοδα της ζωής.
Σ. Χρηστίδου: Εσείς λάβατε κάποιο μήνυμα από τον κόσμο, από αυτό το ποτάμι του κόσμου;
Σ. Φάμελλος: κ. Χρηστίδου, οφείλω να σας πω ότι εμείς – δεν θέλω να γυρίσω τόσο πίσω, αλλά – έχουμε πάρει ένα μήνυμα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ πρέπει να επιστρέψει στη σοβαρότητα, αλλά και σε μια σοβαρή πρόταση για την επόμενη μέρα, εδώ και αρκετούς μήνες. Και η κοινωνία τώρα βάζει πολύ πιο ψηλά τον πήχη. Θέλω να συμφωνήσω μαζί σας. Γι’ αυτό και παρότι την πρόταση για συνεργασίες την κάναμε και με τη διαδικασία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας, θα θυμάστε ότι καταθέσαμε πρόταση πριν βγει το όνομα, για να υπάρχει κοινή υποψηφιότητα όλων των προοδευτικών κομμάτων. Το είχαμε κάνει πριν βγει το όνομα και το κάναμε με σοβαρά βήματα. Άλλοι το άκουσαν λίγο, άλλοι δεν το άκουσαν καθόλου. Δεν σταματήσαμε την προσπάθεια αυτή και είπαμε, και μάλιστα το είπαμε εδώ και ένα μήνα, να υπάρξει κοινή πρόταση δυσπιστίας όλων των προοδευτικών κομμάτων. Για να ακούσουμε την κοινωνία. Δεν θα την καπηλευτούμε, δεν θα κλέψουμε τις ιδέες της κοινωνίας, αλλά αυτό που μας ζητάει πρέπει να το ακούσουμε.
Σ. Χρηστίδου: Κατηγορηθήκατε και εσείς και άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης ότι εργαλειοποιήσατε όλη αυτή την ιστορία.
Σ. Φάμελλος: Από ποιον;
Σ. Χρηστίδου: Από την κυβέρνηση.
Σ. Φάμελλος: Άρα λοιπόν…
Σ. Μπολάκης: Το λένε και οι δημοσκοπήσεις, αυτό επικαλείται η κυβέρνηση, ότι ένα 80%, όπως αντίστοιχα ένα 70-80% λέει ότι υπάρχει συγκάλυψη, λέει ότι εργαλειοποιούν τα κόμματα.
Σ. Φάμελλος: Έρχεται λοιπόν η κοινωνία και ζητάει αλήθεια και Δικαιοσύνη, το οποίο έχουμε ζητήσει και εμείς: πρέπει να σας πω ότι εμείς στην Ευρωβουλή έχουμε βάλει πάνω από πέντε φορές το θέμα. Δεν θυμάστε όλοι και όλες ότι η κυρία Καρυστιανού πήγε στην Ευρωβουλή με πρόσκληση των ευρωβουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ; Εμείς το βγάλαμε το θέμα έξω. Δεν είναι μόνο δικό μας όμως.
Σ. Μπολάκης: Το προσκλητήριό σας στις άλλες δυνάμεις μέχρι που φτάνει;
Σ. Φάμελλος: …Δεν είναι όμως μόνο δικό μας. Είναι της κοινωνίας το αίτημα. Θέλω να είμαι απολύτως ειλικρινής. Εδώ λοιπόν τώρα το ερώτημα είναι: αυτή την καλή στιγμή, που υπήρξε συνεργασία, θα την αξιοποιήσουμε; Η κοινωνία μας λέει βρείτε τα, δεν πάει άλλο, πρέπει να φύγει αυτή η κυβέρνηση. Τι θα υπάρξει στη θέση της; Εγώ λοιπόν χθες πήρα μια πρωτοβουλία. Πράγματι, κύριε Μπολάκη, στη Βουλή κατέθεσα και μία πρόταση συνεργασιών, για να πάμε παραπέρα. Και είπα: όσοι δεν ακούσουν αυτή την πρόταση θα μείνουν πίσω. Η πρόταση αυτή, όμως, δεν είναι μόνο για έναν καλύτερο διαχειριστή. Δεν είναι δηλαδή να βρούμε ένα καλύτερο πρόσωπο ή μία καλύτερη επικοινωνιακή εικόνα. Είναι να πούμε συγκεκριμένα πράγματα για την πολιτική: Πώς θα είναι καλύτερη η Δικαιοσύνη, πώς θα είναι καλύτερα τα σχολεία, καλύτερα τα νοσοκομεία; Πώς θα έχουμε χαμηλότερα επιτόκια στις τράπεζες;
Σ. Μπολάκης: Θα ανταποκριθεί το ΠΑΣΟΚ σε αυτό, πιστεύετε;
Σ. Φάμελλος: Αυτό τώρα δεν αφορά εμάς. Εμείς, ακριβώς για το λόγο ότι πρέπει να είμαστε συγκεκριμένοι στην κοινωνία και να της πούμε ποια καλύτερη ζωή μπορούμε να προτείνουμε, την κάναμε ταληράκια που λέμε. Το προτείναμε. Πήραμε την πρωτοβουλία και καταθέσαμε πρόταση διεξόδου. Γιατί υπάρχει διέξοδος. Πρέπει να υπάρξει συναίνεση των πολιτικών δυνάμεων. Αλλά, επιτρέψτε μου να σας πω πιο πολύ, πρέπει οι δημοκράτες και οι δημοκράτισσες, οι πολίτες δηλαδή, οι δημιουργικοί πολίτες, να συνεννοηθούν. Και να αποκτήσουμε ξανά εμπιστοσύνη στην πολιτική.
Ν. Συρίγος: Εγώ ένα ερώτημα θέλω να σας κάνω, γιατί για μένα το μόνο θετικό που έχει βγει από αυτή την ιστορία είναι ότι κατέβηκαν οι νέοι στους δρόμους και ίσως να πάνε στις κάλπες. Τι θα πείτε στο νέο που βλέπει ότι δεν αποδίδεται Δικαιοσύνη σε αυτόν τον τόπο; Να τον κοιτάξετε στα μάτια, τι θα του πείτε;
Σ. Φάμελλος: Η απόδοση Δικαιοσύνης είναι βασικό στοιχείο της Δημοκρατίας. Άρα είναι πολιτική επιλογή. Πολιτική σημαίνει να βρεις το δίκιο σου, να έχεις τη δουλειά σου, προκοπή, γιατρό και δάσκαλο. Αν δεν τα βρίσκεις όλα αυτά, σημαίνει ότι πρέπει να συμμετέχεις στην πολιτική για να την αλλάξεις. Όχι να φύγεις και να πας σπίτι σου, ούτε να πας σε άλλη χώρα. Το να είσαι ενεργός πολίτης είναι μια επιλογή για το δικό σου μέλλον, για να ζήσεις εσύ καλύτερα. Εγώ πιστεύω ειλικρινά ότι η πολιτική και η Δημοκρατία είναι το βασικό εργαλείο για να ζούμε καλύτερα. Μας το στερούν και προσπαθούν να μας πείσουν ότι η πολιτική είναι κάτι άχρηστο, κάτι αρνητικό, για να μας στερήσουν το δικαίωμα στο μέλλον. Το δικαίωμα των παιδιών στην προκοπή είναι να είναι στο δρόμο, αλλά να έχουν να προτείνουν και μια λύση για την επόμενη μέρα. Και αν δεν τους αρέσει η πολιτική, να μπουν για να την αλλάξουν. Όχι για να αποφασίσουν άλλους να αποφασίζουν για τη ζωή τους. Αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα. Προσπαθούν να μας πείσουν ότι οι άλλοι είναι καλύτεροι για να αποφασίζουν για εμάς. Όχι. Οι πολίτες πρέπει να αποφασίζουν. Αυτό είναι Δημοκρατία. Και ξέρετε, βαρέθηκα να είναι η πολιτική κάτι στενάχωρο. Ας είναι η πολιτική κάτι δημιουργικό. Για να μένουν τα παιδιά στον τόπο τους, να ‘χουν προκοπή, να ‘χουμε γιατρό, δάσκαλο και σπίτι.
Ν. Συρίγος: Ή τουλάχιστον να μη σκοτώνονται στα τρένα.
Σ. Φάμελλος: Και να έχουμε μια ασφαλή κοινωνία. Συμφωνώ απολύτως. Σας ευχαριστώ για τη φιλοξενία.