– Ο ρόλος της Ελλάδας και της Κύπρου
Υπογράφει o Νίκος Νικολόπουλος, Πρόεδρος του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Ελλάδας, πρώην Υπουργός και Βουλευτής
Οι κ. Κυριάκος Μητσοτάκης και Νίκος Χριστοδουλίδης, ως εκπρόσωποι των κυβερνήσεων της Ελλάδας και της Κύπρου, βρίσκονται αντιμέτωποι με μια ιστορική ευθύνη: να υπενθυμίσουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση ότι η στρατηγική ανοχή σε μια χώρα που απειλεί μέλη της, καταπατά το διεθνές δίκαιο και υπονομεύει τις ευρωπαϊκές αξίες* δεν μπορεί να συνεχιστεί.
Η Τουρκία: Μια χώρα που προκαλεί, απειλεί και παραβιάζει – Γιατί η ΕΕ επιμένει στη συνεργασία μαζί της;
Η Τουρκία δεν είναι απλώς ένα «δύσκολο» μέλος του NATO ή μια «προβληματική γείτονας». Είναι μια χώρα που:
– Απειλεί ανοιχτά με πόλεμο την Ελλάδα, με ρητορική μίσους, παραβιάσεις εναέριου χώρου και αμφισβήτηση της κυριαρχίας των ελληνικών νησιών.
– Κατέχει παράνομα το 37% της Κύπρου εδώ και 50 χρόνια, μετατρέποντας την κατεχόμενη βόρεια Κύπρο σε de facto προτεκτοράτο της Άγκυρας.
– Αρνείται να αναγνωρίσει την Κυπριακή Δημοκρατία, παρά το γεγονός ότι είναι πλήρες μέλος της ΕΕ, καταπατώντας έτσι τις θεμελιώδεις αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αν αυτά δεν είναι αρκετά για να θέσει η ΕΕ όρια, τότε τι είναι;
Διπλά στάνταρ: Η ΕΕ τιμωρεί άλλους, αλλά ανταμείβει την Τουρκία
Ενώ η ΕΕ επιβάλλει αυστηρές κυρώσεις σε χώρες όπως η Λευκορωσία (για τη διακρίβωση βίας κατά διαδηλωτών) και η Ρωσία (για την εισβολή στην Ουκρανία), η Τουρκία:
– Συνεχίζει να λαμβάνει οικονομική στήριξη (π.χ. μέσω της Τελωνειακής Ένωσης).
– Ενισχύεται ως «προστάτης» των συνόρων της ΕΕ, παρά το γεγονός ότι εκβιάζει την Ευρώπη με το μεταναστευτικό.
– Δέχεται εξαγωγές όπλων από ευρωπαϊκές χώρες, παρόλο που αυτά τα όπλα μπορούν να στραφούν εναντίον μελών της ΕΕ (π.χ. Κύπρος, Ελλάδα).
Οι εσωτερικές εκτροπές της Τουρκίας: Μια δικτατορία που δεν κρύβεται πλέον
Δεν μιλάμε μόνο για εξωτερική πολιτική. Στην Τουρκία του Ερντογάν:
– Οι πολιτικοί αντίπαλοι φυλακίζονται ή εκτοπίζονται (βλ. Εκρέμ Ιμαμόγλου, δημοφιλής δήμαρχος Κωνσταντινουπόλεως).
– Οι δημοσιογράφοι, οι ακτιβιστές και οι διαφωνούντες σιωπούνται με φυλακίσεις και δίωξη.
– Η χώρα έχει μετατραπεί σε θύλακα ριζοσπαστικού ισλαμισμού, υποστηρίζοντας τζιχαντιστικές ομάδες στη Συρία και τη Λιβύη.
– Συνέβαλε στην εθνοκάθαρση των Αρμενίων του Ναγκόρνο-Καραμπάχ, με την παθητικότητα της διεθνούς κοινότητας.
Τι πρέπει να κάνουν η Ελλάδα και η Κύπρος;*
Οι ηγέτες μας δεν μπορούν να περιοριστούν σε ρητορικές καταδίκες. Πρέπει να:
1. Απαιτήσουν επίσημα από την ΕΕ να διακοπεί κάθε στρατιωτική συνεργασία με την Τουρκία, συμπεριλαμβανομένων εξαγωγών όπλων και συμμετοχής σε προγράμματα όπως το PESCO.
2. Να προωθήσουν κυρώσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο, με βάση τις παραβιάσεις της Άγκυρας (Κύπρος, Αιγαίο, ανθρώπινα δικαιώματα).
3. Να ενισχύσουν τη διεθνή πίεση, συνεργαζόμενοι με χώρες όπως η Αρμενία, η Γαλλία και οι ΗΠΑ, που αντιμετωπίζουν παρόμοιες απειλές.
4. Να καταφύγουν σε διεθνή δικαστήρια, εκθέτοντας τις παραβιάσεις της Τουρκίας στο διεθνές δίκαιο.
Το τελικό μήνυμα: Η ΕΕ δεν μπορεί να ανταμείβει την επιθετικότητα
Αν η Ευρώπη θέλει να παραμείνει χώρος ειρήνης, δικαίου και δημοκρατίας, πρέπει να σταματήσει να αντιμετωπίζει την Τουρκία ως «αναγκαίο κακό». Μια χώρα που απειλεί μέλη της, καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα και υποστηρίζει τρομοκρατικές ομάδες δεν μπορεί να είναι εταίρος ασφαλείας.
Ο καιρός των ημίμετρων έχει περάσει. Η Ελλάδα και η Κύπρου πρέπει να γίνουν η φωνή που θα ξυπνήσει την Ευρώπη.
Νίκος Νικολόπουλος
Πρόεδρος Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Ελλάδας