Δημοτικές Κοινότητες: Έμπρακτη στήριξη με απευθείας χρηματοδότηση από το κράτος.

Του Φωκίωνα Ζαΐμη

Αντιπεριφερειάρχη Π.Ε. Αχαΐας

Η ενασχόληση με την πολιτική και την Αυτοδιοίκηση στην πράξη δίνει την ευκαιρία να διαγνώσει κανείς προβλήματα και δυσλειτουργίες που δημιουργούνται στην καθημερινότητα και στο τέλος της ημέρας καταλήγουν να ταλαιπωρούν τους πολίτες πολλών περιοχών της χώρας. Από τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν οι φορείς παραγωγής έργου στην αλυσίδα των παρεμβάσεων της Αυτοδιοίκησης, προκύπτουν ερωτηματικά που ως Φορείς και Πολιτεία θα πρέπει να μας οδηγήσουν στην επαναξιολόγηση του τρόπου λειτουργίας των Φορέων της Αυτοδιοίκησης. Και σε άμεσες παρεμβάσεις που να ξεκινούν από εκεί που όλα έχουν την εκκίνησή τους: Από την χρηματοδότηση για μικρά έργα και παρεμβάσεις εκεί που υπάρχουν οι ανάγκες.

ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΧΩΡΙΣ ΧΡΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΑ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ

Στην ατζέντα των Δήμων και Περιφερειών καθημερινά τίθενται στην κυριολεξία χιλιάδες αιτήματα από Δημοτικές Κοινότητες και τους εκπροσώπους τους, οι οποίοι έχουν θεσμικά εκλεγεί για να εκπροσωπούν τις περιοχές τους, ωστόσο είναι οικονομικά πλήρως ανίσχυροι να υλοποιήσουν έστω και το παραμικρό έργο, την παραμικρή παρέμβαση χωρίς την στήριξη του κεντρικού Δήμου στον οποίο ανήκουν ή της Περιφέρειας.

Για να δώσουμε μια τάξη μεγέθους, στην Αχαΐα υπάρχουν 246 Δημοτικές Κοινότητες. Είναι ολόκληρες περιοχές, με τις δικές τους ξεχωριστές ανάγκες, με τις δικές τους ιδιαιτερότητες και με καθημερινά αιτήματα και προβλήματα πολιτών που θα πρέπει να επιλυθούν.  Τι συμβαίνει λοιπόν σήμερα; Οι Πρόεδροι των Κοινοτήτων και Δημοτικών Διαμερισμάτων λαμβάνουν κάθε χρόνο η «παγία προκαταβολή» η οποία έχει θεσμοθετηθεί και καταβάλλεται ετησίως από το Υπουργείο Εσωτερικών για τις Κοινότητες της χώρας με πληθυσμιακά κριτήρια. Τα χρήματα είναι ελάχιστα και  παιρνούν μέσα από τον κεντρικό Δήμο που τα κατανέμει στην συνέχεια στις Κοινότητες, όχι δηλαδή με απευθείας χρηματοδότησή τους.

Έτσι, για παράδειγμα, μια Κοινότητα με πληθυσμό από 300 έως 2000 κατοίκους θα πάρει, σύμφωνα με τις μέχρι σήμερα προβλέψεις το ελάχιστο ποσό των 2.000 ευρώ…

Ποσό μάλιστα που συχνά αργεί να αποδοθεί από τον Δήμο, ώστε να προχωρήσουν οι εκπρόσωποι της Κοινότητας σε απαραίτητες, αυτονόητες παρεμβάσεις στην συνοικία, την περιοχή ή το χωριό τους (επισκευή οργάνων στις παιδικές χαρές, επείγουσες εργασίες καθαρισμού οδών, πλατειών, αλσών και κοινόχρηστων δημοτικών χώρων, ηλεκτροφωτισμό, ζημιές στο δίκτυο ύδρευσης και αποχέτευσης κ.α.).

Αποτέλεσμα αυτής της υποτυπώδους χρηματοδότησης είναι οι εκπρόσωποι των Κοινοτήτων να είναι ουσιαστικά «αιχμάλωτοι» στήριξης, την οποία ζητούν καθημερινά τόσο από τους Δήμους όπου ανήκουν, αλλά και από τις Περιφέρειες ώστε να γίνουν κάποιες παρεμβάσεις στις περιοχές τους στο πλαίσιο ή στο…περιθώριο κάποιων μεγαλύτερων έργων που εκτελούνται στην περιοχή τους.

Αναγκάζονται έτσι να απευθύνονται διαρκώς στους Δήμους και στις Περιφέρειες, ώστε με την…ευκαιρία κάποιων μεγάλων έργων να μπορέσουν να καλυφθούν μικρές ανάγκες. Ανάγκες που θα μπορούσαν, αν είχαν τα χρήματα, να τις είχαν υπηρετήσει οι ίδιες οι Κοινότητες.

ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΣΤΗΡΙΞΗ ΣΤΗΝ…ΠΗΓΗ

Ως Αντιπεριφερειάρχης Αχαΐας, είμαι σε διαρκή, καθημερινή επαφή με τους εκπροσώπους των Κοινοτήτων και ζω καθημερινά αυτή την αγωνία να μπορέσουν να ανταποκριθούν στα προβλήματα των περιοχών τους και τα αιτήματα των συμπολιτών τους. Από την πλευρά τη δική μας προσπαθούμε καθημερινά να δώσουμε λύσεις όπου μπορούμε, σε όλη την Αχαΐα και αυτό θα συνεχίσουμε να κάνουμε για τους συμπολίτες μας και τους εκλεγμένους εκπροσώπους τους, σε κάθε περιοχή.

Ωστόσο, πρέπει όλοι μας – και κυρίως η Πολιτεία και το κεντρικό κράτος – να αντιληφθούμε ότι αυτοί οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι των Κοινοτήτων, αποτελούν το πρώτο «κύτταρο» της Αυτοδιοίκησης.  Αν αυτό το «κύτταρο» δεν λειτουργεί σωστά, μεταφέρεται καθημερινά ένα βάρος και μια πίεση για παρεμβάσεις στην καθημερινότητα στους άλλους βαθμούς της Αυτοδιοίκησης, προκαλώντας καθημερινή ταλαιπωρία για τους εκπροσώπους όλων των περιοχών, μια γραφειοκρατία αιτημάτων που φτάνουν μέχρι και τους Δήμους και τις Περιφέρειες της χώρας και, τελικά, έναν δυσκίνητο μηχανισμό αντιμετώπισης των αυτονόητων.

Τι χρειάζεται; Κατά τη γνώμη μου θα πρέπει άμεσα να τεθεί επί τάπητος η άμεση και επαρκής χρηματοδότηση των Κοινοτήτων απευθείας και χωρίς καμία διαμεσολάβηση. Με μια απευθείας γενναία χρηματοδότηση που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες των συμπολιτών μας σε όλες τις Κοινότητες, θα ενισχύσουμε στην πράξη την λειτουργία της Αυτοδιοίκησης από την βάση της.  Και θα δώσουμε την δυνατότητα να λύνονται καθημερινά προβλήματα από τους Προέδρους και τους συνεργάτες τους σε κάθε χωριό, σε κάθε συνοικία.

Πρέπει, με λίγα λόγια, να δώσουμε δύναμη στην εκπροσώπηση των πολιτών και να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα «στην πηγή». Γλιτώνοντας διαδικασίες γραφειοκρατίας και αναζήτησης λύσεων σε θέματα που θα μπορούσαν και θα έπρεπε να λύνονται με πολύ πιο απλό και δραστικό τρόπο.

Είναι μια πρόταση εφικτή. Μια λύση δίκαιη και αναγκαία.