Η θέση του σπιράλ για το τρένο: Το φιάσκο μιας αποτυχημένης διαπραγμάτευσης

Μετά από μια χαμένη δεκαετία μη ρεαλιστικών διεκδικήσεων από την δημοτική αρχή Πελετίδη για πλήρη υπογειοποίηση της σιδηροδρομικής γραμμής, ένα αποτέλεσμα είχαμε: να καθυστερήσουμε την άφιξη του τρένου και την ανάπτυξη που θα έφερνε. Η δημοτική αρχή και όσοι έπαιξαν πολιτικά παιχνίδια με την υπογειοποίηση είναι οι υπεύθυνοι της οικονομικής και κοινωνικής οπισθοδρόμησης της πόλης. Η Πάτρα έχασε χρήμα, δουλειές, φθηνή μετακίνηση για τους δημότες, λύση του κυκλοφοριακού. Η μη ολοκλήρωση του έργου είναι ένα ανεπανόρθωτο πλήγμα για την υποβαθμισμένη περιοχή μας. Το λιμάνι μας χωρίς την σιδηροδρομική σύνδεση έπαψε να είναι η Δυτική Πύλη της χώρας.

Η απαίτηση του δήμου για πλήρη υπογειοποίηση ήταν τόσο εξωπραγματική σε κόστος και δυσκολία που ουσιαστικά σήμαινε «δεν θέλουμε το τρένο». Αποδείχθηκε για μια ακόμη φορά ότι οι ψευτολύσεις με θεατρινίστικες διεκδικήσεις χωρίς επιστημονικές μελέτες είναι καταστροφικές.

Η σχέση κόστος-όφελος, όπως η δημοτική παράταξη σπιράλ είχε εκτιμήσει και προειδοποιήσει, δεν επέτρεψε την χρηματοδότηση του έργου από την Ευρωπαϊκή Ένωση και ο ΟΣΕ εξετάζει πλέον μόνο τη λύση της επίγειας διέλευσης από το Ρίο έως το Νέο Λιμάνι. Φυσικά η επίγεια διέλευση με την ενσωμάτωση του σιδηροδρόμου στον αστικό ιστό και με τις αναπλάσεις που επίκειται να δρομολογηθούν θα αλλάξουν την όψη της πόλης, απαλλάσσοντάς την από τη σημερινή ασχήμια. Η επανασύνδεση της Πάτρας με το σιδηροδρομικό δίκτυο της χώρας και ο εκσυγχρονισμός με μετατροπή του υφιστάμενου Προαστιακού σε ένα πιο αστικό μέσο (LRT “tram”), με πυκνότερα δρομολόγια και σύγχρονο τροχαίο υλικό, είναι στις ρεαλιστικές προτάσεις του ΟΣΕ.

Οι φορείς της πόλης οφείλουν άμεσα να λάβουν υπεύθυνη θέση και να συνεργασθούν για καλύτερες συγκοινωνίες και βέλτιστες συνδυασμένες μεταφορές. Υπάρχουν επιστημονικές προτάσεις πολυτεχνείων όπως το ΕΤΗ που αγνοήθηκαν και πρέπει να τις ξαναδούμε. Το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών να μην κωλυσιεργήσει και να μην ενδώσει σε πιέσεις που θα οδηγήσουν ξανά σε φαραωνικούς οραματισμούς και περαιτέρω καθυστερήσεις των έργων.

Επιπλέον, επειδή η επίγεια διέλευση εξοικονομεί πόρους, μπορούμε ως πόλη να διεκδικήσουμε επέκταση προς Πανεπιστήμιο/Νοσοκομείο και ΒΙ.ΠΕ. Η γρήγορη ολοκλήρωση του έργου συνιστά μέγιστο όφελος για την ευρύτερη περιοχή. Εάν η αναβάθμιση του προαστιακού γινόταν πριν 10 χρόνια το κόστος θα ήταν μικρότερο και  θα μπορούσαν να  γίνουν  και επιπλέον διακλαδώσεις πχ. προς το Παμπελοποννησιακό και το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου (πρώην ΑΤΕΙ). Χάθηκε πολύτιμος χρόνος, ας μη χαθεί άλλος.