Η κινητοποίηση της Τρίτης 26/7, στο Σύνταγμα και στο Μέγαρο Μαξίμου, όπως και οι συναντήσεις με τα κόμματα που προηγήθηκαν, ανέδειξαν περίτρανα ποια είναι η αλήθεια γύρω από το αδιέξοδο που αντιμετωπίζουν, τόσο οι συμβασιούχοι μέσω ΟΑΕΔ, όσο και ο Δήμος Πατρέων.
Αποδείχτηκε άλλη μία φορά ότι το ψέμα και η υποκρισία έχουν «κοντά ποδάρια» και πως όσοι λένε παχιά λόγια, πολλές φορές, όταν φτάνει η ώρα να τα υπερασπίσουν στην πράξη, γίνονται λαγοί, εξαφανίζονται.
Η Δημοτική Αρχή της Πάτρας, από την πρώτη στιγμή που προέκυψε το ζήτημα με τους συμβασιούχους, πορεύτηκε με πρώτο της μέλημα το συμφέρον των εργαζομένων, τη δυνατότητα να τους παρέχεται η μισθοδοσία τους, την ανάγκη τους για μόνιμη δουλειά με πλήρη δικαιώματα, για απεξάρτηση από τα δικαστήρια. Ταυτόχρονα, στο δύσκολο κοινωνικοοικονομικό περιβάλλον που δρούμε, έχουμε πάντα στο μυαλό μας τις ανάγκες όλων των εργαζομένων και των ανέργων της πόλης μας, όλου του πατραϊκού λαού, οι οποίοι δεν πρέπει να πληρώσουν για πολλοστή φορά τις συνέπειες της αντιλαϊκής πολιτικής, τις αντεργατικές επιλογές όλων των κυβερνήσεων.
Για τη συνεπή μας στάση, που συμπεριλαμβάνει και σκληρές αλήθειες που πρέπει να μάθουν οι εργαζόμενοι, για να βγάλουν σωστά συμπεράσματα, κατηγορηθήκαμε από όλους όσους ευθύνονται για τα βάσανα των εργαζομένων και των ανέργων. Από τα κόμματα και τις παρατάξεις που κυβερνούν για δεκαετίες, που ψήφισαν όλους τους αντεργατικούς νόμους, που στους Δήμους που είναι δημοτική αρχή δεν έχει μείνει κανένας συμβασιούχος, ούτε μια μέρα παραπάνω στη δουλειά. Μέχρι και Βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος εμφανίστηκαν κάτω από το Δημαρχείο να χτυπάνε φιλικά στην πλάτη τους εργαζόμενους!
Ήρθε, όμως, όπως είχαμε προαναγγείλει, η ώρα της διεκδίκησης και της σύγκρουσης. Και τι έγινε εκεί;
Πρώτον, είδαν οι εργαζόμενοι από πρώτο χέρι, τη συνεπή αντιλαϊκή στάση της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, η οποία έδειξε πως δε θέλει να δώσει λύση στο ζήτημα, καθώς δε δέχτηκε ούτε να παραλάβει τα αιτήματα της κινητοποίησης, δείχνοντας ασέβεια στους εκατοντάδες συμβασιούχους που ανέβηκαν με καύσωνα στην Αθήνα. Τη στάση της αυτή, την επιβεβαίωσε και στη Βουλή, όπου μέσω του αρμόδιου Υπουργού κ. Βορίδη, απέρριψε προκλητικά την τροπολογία που είχε καταθέσει η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ για το θέμα. Πού πήγαν άραγε τα λόγια υποστήριξης των Αχαιών Βουλευτών της ΝΔ και ιδίως της κυρίας Αλεξοπούλου, που φωτογραφιζόταν να σφίγγει χέρια συμβασιούχων, όταν αρνήθηκε να υπογράψει την τροπολογία; Αλλά και η παράταξη της ΝΔ στο Δημοτικό Συμβούλιο, πίεσε άραγε το κόμμα στο οποίο πρόσκειται να δεχτεί την αντιπροσωπεία του Δημοτικού Συμβουλίου και να κάνει δεκτή την τροπολογία που κατατέθηκε; Αν ναι, με ποιον τρόπο; Γιατί σκηνές έξω από το Μαξίμου δε στήθηκαν, αντίθετα με όσα ακούγαμε στο Δημοτικό Συμβούλιο από την «Πάτρα Ενωμένη». Μήπως τώρα θα άρουν την εμπιστοσύνη τους απέναντι στη Νέα Δημοκρατία και θα την καταγγείλουν;
Δεύτερον, άλλη μία φορά, ο ΣΥΡΙΖΑ, επιδόθηκε σε ανέξοδη εντυπωσιοθηρία, όπως κάνει και στο Δημοτικό Συμβούλιο της Πάτρας. Καμία απάντηση δεν πήραμε, όταν θέσαμε στους Βουλευτές του το ζήτημα, ότι τις ίδιες ακριβώς αρνητικές απαντήσεις που λαμβάνουμε από τη σημερινή Κυβέρνηση για τους συμβασιούχους, είχαμε λάβει και από τους Υπουργούς του ΣΥΡΙΖΑ το 2018 και το 2019, τον κ. Χαρίτση και τον κ. Ηλιόπουλο. Μόνο γενικολογίες για νόμους και γραφές, για δήθεν θετικές δικαστικές εξελίξεις και παραπομπή σε μία μελλοντική Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, που δήθεν θα λύσει το θέμα, ενώ γνωρίζουν μέχρι και οι πέτρες την αντεργατική πολιτική που ακολούθησε όντας Κυβέρνηση. Ας σταματήσει λοιπόν τη σπέκουλα και η «Ώρα Πατρών», που για την κατάσταση των εργαζομένων δείχνει μόνιμα ως υπεύθυνη τη Λαϊκή Συσπείρωση, ενώ για την Κυβέρνηση και τον Υπουργό κ. Βορίδη δεν βρήκε ούτε μια κουβέντα να πει!
Τρίτον, παρά την προσπάθεια για το αντίθετο, δεν υπάρχει «Κολυμβήθρα του Σιλωάμ», για να ξεπλύνει ούτε το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ από τις αμαρτίες του. Στο Δημοτικό Συμβούλιο της Πάτρας, η «Πρωτεύουσα Ξανά» ηγήθηκε στη σπορά ψευδαισθήσεων στους συμβασιούχους, στην απόπειρα να πειστούν ότι αρκεί μία θετική δικαστική απόφαση και όσον αφορά στα χρήματα «θα τα βρούμε». Έτσι, προσπάθησε να καταδείξει ως ένοχη για τις εξελίξεις, τη Δημοτική Αρχή, αθωώνοντας το σύστημα και τις Κυβερνήσεις του, με τον πρωταγωνιστικό για δεκαετίες ρόλο του ΠΑΣΟΚ, που ξήλωνε λίγο – λίγο το «πουλόβερ» των εργατικών – λαϊκών κατακτήσεων. Οι εξελίξεις στη Βουλή τους διέψευσαν.
Τέταρτον, υπήρξαν μια σειρά παρατάξεις και οι επικεφαλής τους, που έλαμψαν δια της απουσίας τους, τόσο στις συναντήσεις με τα κόμματα, όσο και στην κινητοποίηση, ενώ στο Δημοτικό Συμβούλιο εμφανίζονταν ως αποφασισμένοι υπερασπιστές των εργαζομένων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το «Σπιράλ». Φαίνεται τη Δευτέρα και την Τρίτη θα έψαχνε Δημάρχους διάφορων νησιών να συναντηθεί και να συζητήσει για «καλές πρακτικές» και για πάνελ φωτοβολταϊκών στα σχολεία. Υπήρξαν βέβαια και αυτοί που ήρθαν (πάντα συνοδεία προσωπικού φωτογράφου) και κάθισαν όσο χρειάστηκε για να βγάλουν Δελτίο Τύπου, προσπαθώντας να υπονομεύσουν την προσπάθεια. Αυτοί, βέβαια, όντας απαξιωμένοι εδώ και καιρό στη συλλογική συνείδηση των πατρινών (και όχι μόνο), λίγη ζημιά κάνουν.
Το βασικό ζήτημα, στο οποίο πρέπει να εστιάσουν οι εργαζόμενοι, οι συμβασιούχοι, τώρα ειδικά που είδαν πεντακάθαρα ποιος αγωνίζεται δίπλα τους, είναι ότι μετά την άρνηση της Κυβέρνησης, ο αγώνας πρέπει να συνεχιστεί, για την εξασφάλιση της μισθοδοσίας, των ασφαλιστικών εισφορών και των Μέσων Ατομικής Προστασίας.
Η Δημοτική Αρχή της Πάτρας, προχώρησε σε αναμόρφωση του Προϋπολογισμού, για να μην μείνει κανείς απλήρωτος. Οι κινητοποιήσεις όμως, δεν τελείωσαν.
Κύριος στόχος όλων μας, πρέπει να είναι η έκτακτη χρηματοδότηση από την Κυβέρνηση και η προκήρυξη των εκατοντάδων μόνιμων θέσεων εργασίας που έχει ανάγκη ο Δήμος Πατρέων. Μόνο έτσι θα λυθούν τα προβλήματα των εργαζομένων, μόνο έτσι θα καλυφθούν οι ανάγκες του Δήμου.