ΠΑΤΡΑ | Τραγουδιστές και Μουσικοί γίνονται μετανάστες ή μπαρκάρουν σε κρουαζιερόπλοια!

Του Αχιλλέα Ροδίτη (εφημερίδα “Αχαϊκή Πολιτεία”)

Ο Πρόεδρος και ο Αντιπρόεδρος του Σωματείου Επαγγελματιών Μουσικών στη Δυτική Ελλάδα ξεδιπλώνουν στην «Πολιτεία» τη ζοφερή οικονομική πραγματικότητα των ανθρώπων που μας διασκεδάζουν.

Δυστυχώς η φυγή στο εξωτερικό συνεχίζεται. Έστω και περιστασιακά. Η έλλειψη προσωπικού στην εστίαση και σε πολλούς ακόμα κλάδους δεν οφείλεται σε «τεμπελιά», όπως πολλοί αυθαίρετα ίσως να θεωρούν, αλλά κυρίως στο νέο κύμα μετανάστευσης που δημιουργήθηκε μετά την πανδημία και με αφορμή τις συνέπειες της στους τζίρους των επιχειρήσεων και κατ΄ επέκταση στο μηνιαίο εισόδημα εργαζομένων.

Κυριότερα οφείλεται στον φόβο ότι μια νέα υγειονομική κρίση τον χειμώνα που έρχεται, θα είναι η επισφράγιση της καταστροφής για τον οικογενειακό προϋπολογισμό. Αυτός είναι και ο λόγος που διατηρείται επαυξημένη η τάση φυγής ακόμα κι αν δεν αφορά σε μόνιμη αλλά σε διακεκομμένη διαμονή και εργασία. Δηλαδή, δουλειά για λίγους μόνο μήνες, επιστροφή μετά στην Ελλάδα αλλά με την σκέψη στο «βλέποντας και κάνοντας» και ξανά πίσω στο εξωτερικό για δουλειά, αν συνεχίσουν τα δύσκολα.

Μάλιστα αυτή την τακτική, ειδικά, φαίνεται να ακολουθούν επιμόνως τραγουδιστές και μουσικοί από την Πάτρα, δημιουργώντας ένα αξιοσημείωτο μεταναστευτικό κύμα. «Με κύριο προορισμό τις ΗΠΑ και όπου υπάρχει ομογένεια και ελληνικά μαγαζιά (πχ Νέα Υόρκη), το Ισραήλ, ακόμα σε κρουαζιερόπλοια», όπως μας λέει ο Πρόεδρος του Σωματείου Επαγγελματιών Μουσικών Δυτικής Ελλάδας Γιώργος Πετρίτσης (ένθετη φωτογραφία αριστερά).

«Είναι πολλοί οι συνάδελφοι που αναζήτησαν επαγγελματική διέξοδο στο εξωτερικό ή έγιναν ναυτικοί για έξι μήνες ώστε να μαζέψουν κάποια χρήματα και να ζήσουν τις οικογένειές τους», δηλώνει. Επιπροσθέτως, ο φόβος για πιθανή συνέχιση των υγειονομικών προβλημάτων και τον φετινό χειμώνα, τους κάνει να θέλουν να έχουν εξασφαλισμένη μια θέση εργασίας σε άλλη χώρα.

«ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΤΙΚΑ ΤΑ ΝΥΧΤΟΚΑΜΑΤΑ»

Βασική αιτία της δημιουργίας μουσικών μεταναστών είναι η αδυναμία επιχειρηματιών του χώρου να ανταμείψουν με επαρκή νυχτοκάματα τους μουσικούς. Σε ένα νυχτερινό μαγαζί ο επαγγελματίας μουσικός ίσως καταφέρει να εξασφαλίσει από 80 έως 100 ευρώ τη βραδιά (μόνο για Σαββατοκύριακα όμως) αλλά η αμοιβή για συμμετοχή σε live μικρότερων καταστημάτων εστίασης «πέφτει» πολύ παρακάτω. «Τα νυχτοκάματα έχουν φτάσει σε εξευτελιστικό επίπεδο. Ακόμα και στην Αθήνα δουλεύουν για 30 και 40 ευρώ. Χειρότερα και από ντελίβερι», σχολιάζει ο κ. Πετρίτσης.

Χώρια που οι επαγγελματίες μουσικής αντιμετωπίζουν τον σκληρό ανταγωνισμό που προκύπτει από την προσφορά απασχόλησης εκ μέρους φοιτητών οι οποίοι αναλαμβάνουν τα πάντα. Μουσική και τραγούδι μαζί. «Μου έτυχε περίπτωση που ο επαγγελματίας μου είπε ότι υπήρξε νεαρός που θα έπαιζε και θα τραγουδούσε μαζί. Και του απάντησα… βάλτον να φτιάχνει και τα μεζεδάκια. Ακριβώς επειδή αν ρίξουμε κι άλλο το εισόδημα ο κλάδος μας κινδυνεύει», σημειώνει ο κ. Μπάσης (ένθετη φωτογραφία δεξιά).

ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΟΥΤΕ ΓΙΑ

ΓΑΛΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ!

Είναι χαρακτηριστικές οι περιπτώσεις που αναφέρονται. Πατρινών μουσικών οι οποίοι βρέθηκαν σε τραγικό οικονομικό αδιέξοδο. «Συνάδελφος πράγματι δεν είχε ούτε για τον γάλα των παιδιών του», τονίζει ο αντιπρόεδρος του Σωματείου Επαγγελματιών Μουσικών Δυτικής Ελλάδας. Προσθέτοντας πως μόλις την περασμένη Άνοιξη ξεκίνησαν πολλοί να εργάζονται, μετά την διετή διακοπή της πανδημίας. Στο μεσοδιάστημα, αρκετοί μουσικοί στράφηκαν σε δουλειές του ποδαριού ή σε μια τέχνη – ελαιοχρωματιστές, κτίστες, υδραυλικοί και ηλεκτρολόγοι – ενώ οι υπόλοιποι επιδόθηκαν σε αναζήτηση θέσης στο εξωτερικό.