Ή ο γιαλός είναι στραβός, ή η κυβέρνηση της ΝΔ στραβά αρμενίζει

Του Καθηγητή Κώστα Β. Μάρκου, Βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Αχαΐας

Το πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό τοπίο στην Ελλάδα μετά 3 χρόνια κυβέρνησης της ΝΔ έχει ξεκαθαρίσει και τα δεδομένα του είναι σαφή. Η ερμηνεία τους διαφέρει ανάλογα με την πολιτική οπτική και την κοινωνική ευαισθησία του καθενός.

Από τη μια μεριά η ωραιοποίηση των πάντων και ο καθαγιασμός του Κ. Μητσοτάκη από τα συστηματικά ΜΜΕ: Ο γεωστρατηγικός ρόλος της Ελλάδας έχει αναβαθμισθεί και ο ίδιος ο Μητσοτάκης έχει αναδειχθεί σε παγκόσμια προσωπικότητα. Ο κορωνοιός έχει ηττηθεί και δίνει τις τελευταίες μάχες οπισθοφυλακής.

Το Δημόσιο Σύστημα Υγείας δέχεται καθημερινά τις τονωτικές ενισχυτικές ενέσεις του Υπουργείου Υγείας που οι πολίτες βιώνουν στην καθημερινότητα τους. Η Παιδεία ζει την απογειωτική ώθηση των διαδοχικών μεταρρυθμίσεων και η νέα γενιά ήδη οραματίζεται το μέλλον της πιο αισιόδοξα από κάθε άλλη φορά. Οι θεσμοί λειτουργούν με το καλύτερο τρόπο και καθημερινά θωρακίζονται με νέες πρωτοβουλίες που δίνουν στη δημοκρατία μας ουσιαστικότερο περιεχόμενο. Η Δικαιοσύνη λειτουργεί άψογα και οι δικαστές σε όλα τα επίπεδα ασκούν τα καθήκοντα τους ανεπηρέαστα και αποδίδουν τη δικαιοσύνη που απαιτούν οι καιροί. Το καθεστώς τάξης και ασφάλειας έχει εμπεδωθεί στη χώρα αποτελεσματικά με σεβασμό στα ατομικά δικαιώματα και στην ευνομία. Η οικονομική κατάσταση των πολιτών έχει σταθεροποιηθεί και οι
ρυθμοί ανάπτυξης της χώρας είναι πρωτοφανείς, παρά την εισαγόμενη πρωτοφανή ακρίβεια, και τα δικαιώματα των εργαζομένων προστατεύονται καλύτερα από παντού σε όλη την Ευρώπη. Τέλος, η Πολιτική Προστασία, επιτέλους, ασκεί το ρόλο της.

Από την άλλη πλευρά για τα ίδια ζητήματα τόσο η κοινοβουλευτική αντιπολίτευση, όσο και το σύνολο της κοινής γνώμης αντιλαμβάνεται αντίστοιχα ότι: Με την επιλογή του προβλέψιμου και πλέον πιστού συμμάχου των ΗΠΑ, η Ελλάδα έχει κατορθώσει να καταστεί εχθρική ή τουλάχιστον μη φιλική χώρα με το σύνολο των μη ατλαντικών χωρών του κόσμου χωρίς ταυτόχρονα να προσπορίζεται κανένα όφελος στη διαρκή αντιπαράθεση με την προκλητικότητα της Τουρκίας του Ερντογάν , ο οποίος έχει αναβαθμισθεί σε διεθνή παίκτη. Οι διαδοχικές πολιτικές γκάφες του κ. Μητσοτάκη με έσχατη και κορυφαία τις παρακολουθήσεις πολιτικών αρχηγών και τις επιθέσεις σε έγκριτους ξένους δημοσιογράφους που ασκούν
το λειτούργημα τους τον έχουν καταστήσει περίγελω της διεθνούς κοινής γνώμης. Εχουμε τους περισσότερους νεκρούς ανά εκατομμύριο πληθυσμού στην Ευρώπη και το ΕΣΥ έχει καταρρεύσει λόγω της υποστελέχωσης και της φυσικής και ψυχολογικής εξόντωσης όλων των υγειονομικών από την υπερεργασία. Χιλιάδες νέοι απορρίπτονται ως υποψήφιοι φοιτητές και οδηγούνται εκόντες άκοντες στα Ιδιωτικά Κολλέγια. Οι θεσμοί έχουν καταρρακωθεί και υπηρετούν μόνο τα σχέδια της «οικογένειας» (βλέπε ΕΥΠ). Η Δικαιοσύνη παλινωδεί με έντιμους δικαστές να αδυνατούν να ορθώσουν το ανάστημα τους ή να αντιμετωπίζουν διώξεις (βλέπε Τουλουπάκη και σκάνδαλο Novartis). Η εγκληματικότητα έχει
απογειωθεί και καθημερινά το αστυνομικό δελτίο είναι γεμάτο με ληστείες, γυναικοκτονίες και φόνους από ξεκαθάρισμα λογαριασμών, ενώ η Αστυνομία περιορίζεται στη «κατάληψη» των Εξαρχείων. Τα οικονομικά και κοινωνικά μεγέθη όπως ελλείματα, ιδιωτικό και δημόσιο χρέος, κατώτατος μισθός, πληθωρισμός 3 μονάδες άνω του μέσου Ευρωπαϊκού είναι σε δραματική κατάσταση ενώ, είτε χιόνια, είτε πλημμύρες, είτε φωτιές η Πολιτική Προστασία εξαντλείται στην κατάχρηση του μηνύματος 112 για άναρχη εκκένωση περιοχών. Ταυτόχρονα, η διασπάθιση του δημοσίου χρήματος με απευθείας αναθέσεις έχει ξεπεράσει το ύψος των 7,5 δις και οι μετακλητοί κυβερνητικοί υπάλληλοι έχουν σπάσει το ρεκόρ όλων των εποχών (άνω των 4500).

Η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο. Χρειάζεται μια άμεση ανακοπή αυτής της πορείας και αναστροφή της καταστρεπτικής αυτής διαδικασίας. Χρειάζεται σε όλα τα πεδία ανασύσταση του κράτους, εκδημοκρατισμός των θεσμών της Πολιτείας, θέσπιση κανόνων ευνομίας και εφαρμογή τους, ριζοσπαστική και δημοκρατική αναδόμηση της Δημόσιας Παιδείας και Δημόσιας Υγείας, έλεγχος του ασύδοτου χρηματοπιστωτικού συστήματος με τουλάχιστον μια Τράπεζα υπό κρατική ευθύνη. Είναι απαραίτητη η επαναφορά των καταργημένων εργασιακών δικαιωμάτων και θέσπιση κατώτατου μισθού στα 800, νέος πτωχευτικός κώδικας και αντιμετώπιση της ακρίβειας με δομικές παρεμβάσεις, και όχι με υπολειμματικά επιδόματα με δανεικά χρήματα, καθώς και η μείωση του ΦΠΑ σε βασικά αγαθά και η στήριξη της χειμαζόμενης πρωτογενούς παραγωγής.