Σία Αναγνωστοπούλου: Συγκάλυψη και νομιμοποίηση αρχαιοκαπηλικής δραστηριότητας από την Υπουργό Πολιτισμού

Στις 21.7.2022 η Υπουργός Πολιτισμού υπέγραψε εν κρυπτώ, ως
«εκπρόσωπος του Ελληνικού Δημοσίου» συμφωνία μεταξύ του ΥΠΠΟΑ και
τριών ιδιωτικών φορέων (το ΜΕΤ της Ν. Υόρκης, το εξωχώριο «Ινστιτούτο
Αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού» στο Ντελαγουέρ και το Μουσείο Κυκλαδικής
Τέχνης Γουλανδρή) για την διαχείριση μιας αδήλωτης «συλλογής» από 161
κυκλαδικές αρχαιότητες που βρισκόταν στη Νέα Υόρκη, στο σπίτι του
δισεκατομμυριούχου «συλλέκτη» Λέοναρντ Στερν, ερήμην των αρμόδιων
Υπηρεσιών και Αρχών της χώρας και χωρίς προηγουμένως να έχει
διερευνήσει, ως όφειλε και όπως προβλέπει ο νόμος, την προέλευση των
αντικειμένων, τις συνθήκες εξαγωγής τους από την Ελλάδα, τις συνθήκες
απόκτησής τους από τον Λ. Στερν, τη νομιμότητα της κατοχής τους από
αυτόν, τη γνησιότητα/αυθεντικότητα των αντικειμένων, την εκτίμηση της
αξίας τους κ.λπ.
Την ύπαρξη της εν λόγω «συμφωνίας» την μάθαμε πρώτη φορά από το
Δελτίο Τύπου της κυβέρνησης για τη συνεδρίαση του Υπουργικού
Συμβουλίου στις 30.08.2022, όπου ανακοινώθηκε ότι αυτή η συμφωνία -που
είχε ήδη υπογράψει η Υπουργός- και που στο Δελτίο Τύπου αναφερόταν ως
«επαναπατρισμός» θα έρθει προς κύρωση στη Βουλή.
Ωστόσο, όταν άρχισαν να γίνονται γνωστές περισσότερες πτυχές της, μάθαμε
επίσης τα εξής: α) ότι η Υπουργός Πολιτισμού είχε ήδη αναγνωρίσει -δια
της υπογραφής της στις 21.7.2022- το παραπάνω άγνωστο «Ινστιτούτο»
στο Ντελαγουέρ, ως κάτοχο της συλλογής των 161 αρχαιοτήτων, δυνάμει
μιας συνημμένης ιδιωτικής συμφωνίας «εισφοράς», με την οποία ο «ιδιώτης
συλλέκτης» Λ. Στερν που την έχει ακόμα στο σπίτι του την «παραχώρησε»
στο «Ινστιτούτο» την ίδια ημέρα, δλδ στις 21.07.22 και β) ότι η Υπουργός
Πολιτισμού είχε ταυτόχρονα εγκρίνει -δια της υπογραφής της στις
21.7.2022- την έκθεση της συλλογής στο Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης της
Νέας Υόρκης («MΕΤ»), δυνάμει μιας άλλης συνημμένης ιδιωτικής συμφωνίας

«έκθεσης», που υπεγράφη και αυτή την ίδια ημέρα, 21.07.2022, μεταξύ του
«Ινστιτούτου» και του ΜΕΤ (και συνυπογράφεται από τον Λ. Στερν) για το
πώς και με ποιο χρονοδιάγραμμα θα εκθέσουν και θα διαχειριστούν μεταξύ
τους εφεξής την εν λόγω «συλλογή» και άλλες κυκλαδικές αρχαιότητες της
χώρας επί 50 χρόνια, εκχωρώντας παράλληλα στα μέρη αυτά και ΟΛΑ τα
δικαιώματα του Δημοσίου από την οικονομική της εκμετάλλευση, δυνάμει ενός
άλλου εγγράφου (loan conditions) που παρεμβάλλεται στα προηγούμενα.
Φυσικά, καμία από τις παραπάνω ενέργειες της Υπουργού δεν
προβλέπονται από κανέναν νόμο της χώρας και από καμία διάταξη που
να της δίνει τη σχετική εξουσιοδότηση να έχει αναγνωρίσει και
εκχωρήσει όλα τα παραπάνω.
Παρόλα αυτά, στο από 30.08.2022 Δελτίο Τύπου της κυβέρνησης
αναφερόταν ότι «η προς κύρωση συμφωνία βαίνει υπέρ των συμφερόντων
της χώρας», διότι, μεταξύ άλλων, η συλλογή «επαναπατρίζεται χωρίς
αντιδικία και χωρίς καμία απολύτως οικονομική επιβάρυνση του
Ελληνικού Δημοσίου» και ότι «η έκθεση της συλλογής στο ΜΕΤ θα
διενεργηθεί με δεδηλωμένη την ιδιοκτησία του Ελληνικού Κράτους.» Αυτά
τα ατεκμηρίωτα επιχειρήματα τα αποκαθήλωσε η ίδια η πραγματικότητα,
όπως θα καταδειχθεί κατωτέρω.
Επίσης, την 1.9.2022 πληροφορηθήκαμε από δημοσίευμα που δεν έχει
διαψευστεί
(https://www.iefimerida.gr/politismos/leonarnt-stern-athina-amerikanos-syllogi-
kykladika) ότι «η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη χειρίστηκε προσωπικά
την υπόθεση επί δύο χρόνια, σε συνεργασία με την ηγεσία του Μουσείου
Κυκλαδικής Τέχνης», ότι «η αξία και η σπανιότητα των αρχαιοτήτων αυτών
που δεν είναι ξεκάθαρο ως τώρα πώς βρέθηκαν στην κατοχή του Στερν
ξάφνιασε ακόμα και τους αρμόδιους υπαλλήλους του υπουργείου Πολιτισμού
που τα αξιολόγησαν» και αλλού στο ίδιο άρθρο πως η εμπλοκή του
Metropolitan Museum κρίθηκε απαραίτητη καθώς «ο ίδιος ο Στερν προσέγγισε
το Μet για να δωρίσει τη συλλογή». Άρα ουδέποτε ο ίδιος ούτε θέλησε,
ούτε επεδίωξε, ούτε καν ενδιαφέρθηκε να επιστρέψει τις αρχαιότητες
της Ελλάδας στον τόπο τους.
Παράλληλα, τόσο στο ΔΤ της κυβέρνησης όσο και στο νομοσχέδιο που
κατατέθηκε δύο μέρες αργότερα για την εκ των υστέρων νομιμοποίηση όλων
των παράνομων πράξεων και παραλείψεων που συντελούνταν από την
υπογράφουσα υπουργό και τους συνυπογράφοντες ιδιώτες επί δύο και
πλέον χρόνια, αναφερόταν επίσης ότι πρόκειται για συλλογή «161 σπάνιων
αρχαιοτήτων του Κυκλαδικού Πολιτισμού», «πολλές από τις οποίες
αποτελούν εξαιρετικά σπάνια ή ακόμα και παγκοσμίως μοναδικά δείγματα της
τέχνης και της τεχνικής του Κυκλαδικού Πολιτισμού της 3 ης προχριστιανικής
χιλιετίας και παρέχουν νέα δεδομένα στην επιστημονική γνώση αυτής της
περιόδου».
Επίσης, εκ των υστέρων μάθαμε ότι το παραπάνω «Ινστιτούτο» του
Ντελαγουέρ, στο οποίο αναγνώρισε στις 21.7.2021 την κατοχή των
αρχαιοτήτων η υπουργός, ιδρύθηκε μόλις στις 21.6.2021 από τον γιο του Λ.
Στερν, κ. Έντουαρντ Στερν, από έναν διευθυντή των επιχειρήσεων Στερν, τον
κ. Ρόναλντ Μπανκς και από 3 μέλη της οικογένειας Γουλανδρή (κ. Κασσάνδρα
Μαρινοπούλου, κ. Τζων Κουμανταρο, κ. Πήτερ Γουλανδρή), χωρίς ωστόσο
το εν λόγω εξωχώριο νομικό πρόσωπο να είναι νόμιμα

αναγνωρισμένος κάτοχος ή συλλέκτης, χωρίς να έχει καν πραγματική
έδρα, δομή και προσωπικό και χωρίς να πληροί τα εχέγγυα για την μέριμνα,
τη φύλαξη και τη συντήρηση των αρχαιοτήτων που προβλέπει ο νόμος.
Προφανώς αρκούσε να πληροί τα προσωπικά εχέγγυα της κ. Μενδώνη,
γι αυτό και συμφώνησε να παραμένουν μέχρι σήμερα ακόμη οι
αρχαιότητες στο σπίτι του Λ. Στερν και μάλιστα κάποιες εξ αυτών να
παραμείνουν στην οικία του μέχρι τα τέλη του 2022!
Όλες οι παραπάνω καινοφανείς διαδικασίες και αδιαφανείς ενέργειες της
υπουργού, όχι μόνο βρίσκονται σε μια εντελώς γκρίζα ζώνη και παραμένουν
χωρίς λογοδοσία μέχρι σήμερα αλλά έχουν παραβιάσει ευθέως το Σύνταγμα
(18.1, 24.1), τους νόμους της χώρας (Ν. 4858/2021, Ν. 3658/2008),
δεσμευτική υπερεθνική νομοθεσία και παραδεγμένους κανόνες του διεθνούς
δικαίου (28.1 Σ), όπως πχ είναι η Σύμβαση της UNESCO για την απαγόρευση
και παρεμπόδιση της παράνομης εισαγωγής, εξαγωγής και μεταβίβαση της
κυριότητας πολιτιστικών αγαθών (Παρίσι 1970, Ν 1103/1980) και η
Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την προστασία της Αρχαιολογικής Κληρονομιάς
(Βαλέτα 1992, Ν 3378/2005), αντίκεινται, δε, σε πλήθος κοινοτικών
οδηγιών/κανονισμών, στη σχετική νομολογία των ελληνικών δικαστηρίων,
ακόμη και σε όλες τις σχετικές γνωμοδοτήσεις του ΝΣΚ. Τα παραπάνω
παραδέχεται εμμέσως και η αιτιολογική έκθεση του νομοσχεδίου.
Αυτό ίσως να μπορεί να εξηγήσει τις μεθοδεύσεις και την σπουδή της
κυβέρνησης ώστε η Βουλή να «νομιμοποιήσει» άρον άρον και μάλιστα εκ των
υστέρων, στις 08.09.2022, την παράνομη συμφωνία της κ. Μενδώνη με 3
ιδιωτικά νομικά πρόσωπα, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι αίρονται οι ευθύνες της
αλλά αντιθέτως αυτές διαχέονται και στην υπόλοιπη κυβέρνηση. Άλλωστε,
παρά τις αντιδράσεις και τις προειδοποιήσεις σύσσωμης της αντιπολίτευσης
και του επιστημονικού κόσμου, μόνη η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και
οι Βουλευτές του κόμματός της την ψήφισαν, μετατρέποντας τη Βουλή σε
πλυντήριο αρχαιοκαπηλίας και τους εαυτούς τους σε αποδέκτες προϊόντων
εγκλήματος.
Επειδή την 1.10.2022, σε δημοσίευμα της Athens Voice
(https://www.athensvoice.gr/politismos/773005/sullogi-stern-kai-arhaiokapilia/)
ο αρχαιολόγος Δρ. Χρήστος Τσιρογιάννης απέδειξε, πέραν πάσης
αμφιβολίας, ότι η “Συλλογή Στερν” περιλαμβάνει προϊόντα
αρχαιοκαπηλίας, με αποτέλεσμα να εκτίθεται ανεπανόρθωτα το ελληνικό
κράτος και να διασύρεται η χώρα διεθνώς,
Επειδή «τα αρχαία κινητά μνημεία που χρονολογούνται έως και το 1453
ανήκουν στο Δημόσιο κατά κυριότητα και νομή, είναι ανεπίδεκτα
χρησικτησίας και είναι εκτός συναλλαγής κατά την έννοια του άρθρου 966 του
Αστικού Κώδικα» (άρ. 21 Ν. 4858/2021),
Επειδή η τήρηση των νόμων της χώρας είναι υποχρεωτική και δεν είναι στη
διακριτική ευχέρεια κανενός υπουργού και κανενός δημόσιου αξιωματούχου η
επιλογή να μην δεσμεύεται από αυτούς και να προβαίνει αυτοβούλως σε
μυστικές παράνομες διαπραγματεύσεις για να συγκαλύψει και να
νομιμοποιήσει παράνομες πράξεις,

Επειδή, αν ισχύει η «σπανιότητα», η «σπουδαιότητα» και η «μοναδικότητα»
της προϊστορικής «συλλογής Στερν», τότε αυτή εμπίπτει υποχρεωτικά στην
άμεση προστασία του αρχαιολογικού νόμου (άρ. 20 Ν. 4858/2021), αποτελεί
εθνικό θησαυρό (άρ. 18.1 Σ) και άρα είναι απαρέγκλιτη η υποχρέωση του
κράτους να την προστατεύσει (άρ. 24.1 Σ), κάτι που δεν έπραξε η αρμόδια
υπουργός,
Επειδή άδεια κατοχής κινητού αρχαίου μνημείου που χρονολογείται
έως και το 1453 ΔΕΝ ΧΟΡΗΓΕΙΤΑΙ όταν «το αρχαίο είναι ιδιαίτερα μεγάλης
επιστημονικής ή καλλιτεχνικής σημασίας» (άρ.23 παρ. 2α Ν.4858/2021), άρα
εφόσον η υπουργός και σύσσωμη η ελληνική κυβέρνηση διαφημίζουν τη
«συλλογή» ως τέτοιας αξίας δεν είχαν κανένα δικαίωμα εκ του νόμου να
εκχωρήσουν την κατοχή της σε οποιονδήποτε τρίτο, πόσο μάλλον σε
αλλοδαπά νομικά πρόσωπα, όπως το «Ινστιτούτο» στο Ντέλαγουερ, που δεν
παρέχουν καμία εγγύηση για την ασφάλεια, φύλαξη και συντήρηση των
αντικειμένων,
Επειδή άδεια κατοχής κινητού αρχαίου μνημείου που χρονολογείται έως
και το 1453 ΔΕΝ ΧΟΡΗΓΕΙΤΑΙ εάν το πρόσωπο στο οποίο περιήλθε δεν έχει
δηλώσει το αρχαίο «χωρίς υπαίτια καθυστέρηση στην πλησιέστερη
αρχαιολογική, αστυνομική ή λιμενική αρχή και δεν το έχει θέσει στη διάθεσή
της», (άρ. 24 παρ. 1 Ν. 4858/2021), είναι, δε, άκυρες οποιεσδήποτε
περαιτέρω ενέργειες (όπως π.χ. η μεταβίβαση) προσώπου που κατέχει
παράνομα αρχαιότητες και τα κινητά μνημεία αναλαμβάνονται χωρίς
διατυπώσεις από το Δημόσιο (άρ. 28 Ν. 4858/2021), επομένως η
υπουργός δεν εφάρμοσε τον νόμο στην περίπτωση του Λ. Στερν αλλά
αντιθέτως αποδέχθηκε και νομιμοποίησε τα ιδιωτικά συμφωνητικά
μεταβίβασης της συλλογής που ο ίδιος υπέγραψε,
Επειδή η εξαγωγή μνημείων από την ελληνική επικράτεια απαγορεύεται
-ακόμα και σε νόμιμους κατόχους- χωρίς ειδική άδεια (άρ. 34 Ν. 4858/2021),
η οποία πάντως χορηγείται μόνο σε ειδικές περιπτώσεις και «μόνο εφόσον
αυτά δεν έχουν ιδιαίτερη σημασία για την πολιτιστική κληρονομιά της Χώρας»
και μόνο αν οι αρχαιότητες έχουν νομίμως δηλωθεί,
Επειδή τα αδικήματα που σχετίζονται με την αρχαιοκαπηλία και
προβλέπονται στις ποινικές διατάξεις του αρχαιολογικού νόμου (Κεφ. 9 Ν.
4858/2021) διώκονται και τιμωρούνται σύμφωνα με τους ελληνικούς
ποινικούς νόμους ακόμη και στην περίπτωση που τελέστηκαν στην
αλλοδαπή (Ν. 3658/2008), έχουν, δε, υπαχθεί στον κατάλογο των «βασικών
αδικημάτων» κατά του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος, άρα δεν μπορεί η
υπουργός να οχυρώνεται πίσω από τη νομοθεσία άλλων χωρών και να
παραβλέπει τη σοβαρότητα που αποδίδει στην αρχαιοκαπηλία ο Έλληνας
νομοθέτης,
Επειδή από τη φύση της η αρχαιοκαπηλία συνιστά μορφή του οργανωμένου
εγκλήματος με διεθνή δικτύωση και στην ελληνική νομοθεσία έχει εξομοιωθεί
η ποινική της μεταχείριση με το λαθρεμπόριο ναρκωτικών και όπλων,
Επειδή οι πράξεις και οι παραλείψεις της κ. Μενδώνη, η οποία προσέφερε εν
προκειμένω ανεπίτρεπτη «ασυλία» σε τρίτους για ποινικά κολάσιμες πράξεις,

ενδέχεται να λειτουργήσουν προς όφελος συγκεκριμένων προσώπων για τη
συγκάλυψη, τη μη διερεύνηση και τη μη τιμωρία ενδεχόμενων
εγκληματικών δραστηριοτήτων με αντικείμενο αρχαία μνημεία (άρ. 1 Ν.
2331/1995 για την πρόληψη και καταστολή της νομιμοποίησης παράνομων
εσόδων) και εγκλημάτων μείζονος ποινικής απαξίας (Κεφ. 9 Ν.
4858/2021, περί παράβασης υποχρέωσης δήλωσης μνημείου, περί αποδοχής
και διάθεσης μνημείων που αποτελούν προϊόντα εγκλήματος, περί παράνομης
μεταβίβασης και εξαγωγής μνημείων, κ.ά.),
Καλείται η αρμόδια Υπουργός να απαντήσει στα παρακάτω ερωτήματα
και να καταθέσει στο Σώμα, εντός της προθεσμίας που ορίζει ο
κανονισμός της Βουλής, όλα τα ζητούμενα στοιχεία και έγγραφα, ως
ακολούθως:

Τι έκανε αμέσως μόλις πληροφορήθηκε την ύπαρξη της συλλογής σε
σπίτι ιδιώτη στο εξωτερικό πριν από δύο χρόνια; Κινήθηκε εντός των
νόμων της χώρας; Ειδοποίησε τις αρμόδιες αστυνομικές και εισαγγελικές
αρχές ή το Γενικό Προξενείο μας στη Νέα Υόρκη για τις αδήλωτες
αρχαιότητες; Ποιες δημόσιες Υπηρεσίες και Αρχές της χώρας ενημέρωνε
επί δύο χρόνια για τις αρχαιότητες που έμαθε ότι βρίσκονταν παρανόμως
εις χείρας του Λ. Στερν; Να κατατεθεί η αλληλογραφία της με τις
αρμόδιες Αρχές.
Βάσει ποιας διάταξης η υπουργός «χειρίστηκε προσωπικά την υπόθεση
επί δύο χρόνια, σε συνεργασία με την ηγεσία του Μουσείου Κυκλαδικής
Τέχνης», σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, παρακάμπτοντας από κοινού με
αυτήν την ελληνική νομοθεσία; Ποια ήταν εν προκειμένω η αρμοδιότητα
του ιδιωτικού Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης, το οποίο η υπουργός
υποχρεούται να εποπτεύει και να ελέγχει «ως προς τη μη εκτροπή
του Ιδρύματος από το σκοπό του» (Ν. 1610/1986); Είναι στους σκοπούς
του να λειτουργεί εκτός των νόμων της χώρας και η ηγεσία του να επιδιώκει
μυστικές συμφωνίες και διαπραγματεύσεις ώστε αυτοί να παρακαμφθούν
από κοινού με την εποπτεύουσα υπουργό; Να κατατεθεί από την
Υπουργό στη Βουλή όλη η αλληλογραφία που υπάρχει εδώ και δύο
χρόνια μεταξύ αυτής και των λοιπών ιδιωτών και ιδιωτικών φορέων
(ΜΕΤ, Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, Ινστιτούτο στο Ντέλαγουερ) που
εμπλέκονται στον χειρισμό της υπόθεσης και στην «συμφωνία» που
υπεγράφη στις 21.7.2022.
Ζήτησε η Υπουργός πιστοποιητικά νόμιμης προέλευσης της
«συλλογής Στερν» από τον Λ. Στερν πριν υπογράψει τη «συμφωνία»;
Πώς ήταν σίγουρη ότι αυτή δεν περιέχει κίβδηλα και ότι δεν προέρχεται
από λαθρανασκαφές, παράνομη διακίνηση και παράνομη εξαγωγή;
Συνοδεύονται τα αντικείμενα από πιστοποιητικά νόμιμης προέλευσης και
ποιος ήλεγξε τα εν λόγω πιστοποιητικά για το αν είναι γνήσια ή πλαστά; Να
κατατεθέσει στη Βουλή τα πιστοποιητικά προέλευσης των
αντικειμένων, καθώς και πόρισμα ελέγχου περί αυθεντικότητας
αυτών των πιστοποιητικών, δεδομένου ότι την ημέρα που υπέγραφε την
εν λόγω «συμφωνία» η Υπουργός (21.07.2022) βρισκόταν σε εξέλιξη μια
από τις μεγαλύτερες κατασχέσεις παράνομων αρχαιοτήτων στην ιστορία

του ΜΕΤ της Ν. Υόρκης, από τις αμερικανικές Αρχές. Γνώριζε για το
συγκεκριμένο σκάνδαλο στο ΜΕΤ η υπουργός την ώρα που υπέγραφε,
ώστε να προστατέψει την κληρονομιά του ελληνικού λαού ή απλώς δεν την
ενδιέφερε να την προστατέψει;
(https://newpost.gr/ellada/63158ce36ceedf7532414317/skandalo-sto-
mitropolitiko-moyseio-n-yorkis-exi-entalmata-gia-tin-katashesi-ekthematon-
to-ypoyrgeio-politismoy-me-shedio-nomoy-nomimopoiei-tin-arhaiokapilia).

Να καταθέσει στη Βουλή την άδεια εξαγωγής από την ελληνική
επικράτεια των 161 ελληνικών αρχαιοτήτων που είχε ο Λ. Στερν στην
οικία του στη Ν. Υόρκη και επίσης την άδεια εξαγωγής τους από το
ευρωπαϊκό έδαφος, σύμφωνα με τον Ν. 4858/2021 και σύμφωνα με το
άρθρο 30 της Συνθήκης της ΕΕ, τους Ευρωπαϊκούς Κανονισμούς «σχετικά
με την εξαγωγή πολιτιστικών αγαθών» και την ΚΥΑ για τη «∆ιαδικασία
εξαγωγής-αποστολής από την ελληνική επικράτεια πολιτιστικών αγαθών»
(ΦΕΚ Β 455/2004). Επίσης να καταθέσει και κάθε άλλο έγγραφο που να
πιστοποιεί πότε και με ποιο τρόπο απέκτησε την συλλογή ο Λ. Στερν
καθώς και όλα τα στοιχεία για την μέχρι 21.7.2021 διακίνηση των 161
αρχαιοτήτων από τον Λ. Στερν.
Γνωρίζει η υπουργός ότι, εάν αυτά δεν έχουν προσκομιστεί από τον Λ.
Στερν, «επιβάλλεται υποχρεωτικά η δήμευση των πολιτιστικών
αγαθών που αποτελούν αντικείμενο παράνομης εξαγωγής ή
επιχειρούμενης παράνομης εξαγωγής» (άρ. 69, Ν. 4858/2021); Θεωρεί
ότι είναι στην διακριτική της ευχέρεια να μην τηρεί επί δύο και πλέον χρόνια
την υποχρεωτική διαδικασία που επιβάλλεται από τον νόμο και να
διαπραγματεύεται στα κρυφά για να μην τον εφαρμόσει;
Θεωρεί ότι είναι στην διακριτική της ευχέρεια να αποφασίζει μόνη της ώστε
να παραμείνουν άλλες αρχαιότητες για 3 μήνες και άλλες έως τα τέλη του
2022 εκτεθειμένες στο σπίτι του Λ. Στερν (Παρ. 6α της «συμφωνίας»);
Θεωρεί ότι αυτός παρέχει καλύτερες εγγυήσεις (!) για την προστασία, την
φύλαξη και την διατήρηση των αντικειμένων της συλλογής από το
«Ινστιτούτο» στο Ντέλαγουερ, στο οποίο τις εκχώρησε αλλά το οποίο δεν
διαθέτει καν έδρα, δομή και προσωπικό; Θεωρεί ότι στο ΜΕΤ, με το
πρόσφατο αρχαιοκαπηλικό παρελθόν, θα φυλάσσονται και θα
συντηρούνται καλύτερα οι αρχαιότητες απ’ότι στα δημόσια μουσεία της
χώρας μας;
Πώς αποφάσισε και «απένειμε» από μόνη της η υπουργός στον Λ.
Στερν την ιδιότητα του «συλλέκτη», όπως τον αποκαλεί στα Δελτία
Τύπου της, ενώ δεν είναι ούτε καν «νόμιμος κάτοχος» των
αρχαιοτήτων και πώς στη συνέχεια αναγνώρισε την ιδιότητα του
«κατόχου» στο Ινστιτούτο του Ντέλαγουερ, χωρίς να τηρείται καμία
προϋπόθεση του νόμου (άρ. 23 και 31, Ν. 4858/2021) και χωρίς καμία
εισήγηση και γνωμοδότηση των αρμόδιων συμβουλίων του ΥΠΠΟΑ;
Γνωρίζει η υπουργός ότι οι πράξεις όποιου παράνομα κατέχει και
νέμεται αδήλωτες αρχαιότητες, είναι παράνομες και άκυρες και δεν
νομιμοποιείται αυτός να προβαίνει σε περαιτέρω ενέργειες, όπως πχ η

μεταβίβαση των αρχαιοτήτων σε τρίτους και στη σύναψη συμφωνιών
μεταξύ τους (άρ. 28.1, άρ. 59 Ν. 4858/2021 κ.ά.); Γιατί λοιπόν η υπουργός
«παρέβλεψε» και αγνόησε από κοινού «με την ηγεσία του Μουσείου
Κυκλαδικής Τέχνης» και τα μέλη του ΔΣ του «Ινστιτούτου» στο Ντελαγουερ,
την νομοθεσία και αποδέχθηκαν ως νόμιμες τις πράξεις και τις ιδιωτικές
συμφωνίες («εισφοράς» και «έκθεσης») που έκανε ο κ. Στερν με τον
«Ινστιτούτο» και το ΜΕΤ; Δεν γνώρισε η υπουργός ότι δεν είχε δοθεί
οποιαδήποτε νόμιμη άδεια κατοχής αρχαιοτήτων στον Λ. Στερν από
το Ελληνικό Δημόσιο, αφού ο ίδιος τις έκρυβε, παραλείποντας επί
χρόνια την ρητά προβλεπόμενη δήλωση και διάθεση των
αρχαιοτήτων στις αρμόδιες Αρχές (άρ. 58 Ν. 4858/2021) και τις νεμόταν
παράνομα;

Πώς διαπίστωσε η υπουργός αν στα πρόσωπα που ασκούν τη
διοίκηση του νομικού προσώπου (Ινστιτούτο στο Ντέλαγουερ), στο
οποίο εκχώρησε από μόνη της την «κατοχή» των αρχαιοτήτων, δεν
συντρέχουν τα κωλύματα που προβλέπει ο νόμος (άρ. 23 Ν.
4858/2021), όπως καταδίκη ή εκκρεμούσα ποινική δίωξη για κακούργημα ή
παράβαση της νομοθεσίας για την προστασία της πολιτιστικής
κληρονομιάς ή για πλαστογραφία, δωροδοκία, κλοπή, υπεξαίρεση ή
αποδοχή προϊόντων εγκλήματος; Αυτά τα κωλύματα συντρέχουν ακόμα και
αν η ποινική δίωξη για μια από τις πράξεις αυτές έπαυσε οριστικά λόγω
παραγραφής και αν πρόκειται για νομικό πρόσωπο τα κωλύματα πρέπει να
μην συντρέχουν στα πρόσωπα που ασκούν τη διοίκησή του. Επομένως
καλείται η υπουργός να καταθέσει στη Βουλή νόμιμα έγγραφα από
δημόσιες αρχές που να πιστοποιούν ότι δεν συντρέχει για τα πρόσωπα
που διοικούν το «Ινστιτούτο» στο Ντέλαγουερ τα κωλύματα για την
«κατοχή» που ρητά προβλέπει ο νόμος, ήτοι για τους: Έντουαρντ Στερν,
Ρόναλντ Μπανγκς, κ. Κασσάνδρα Μαρινοπούλου, κ. Τζων Κουμανταρο, κ.
Πήτερ Γουλανδρή.
Πότε πρόλαβε να διασταυρώσει τα ανωτέρω, μέσα σε έναν μήνα -αφού
το «Ινστιτούτο» ιδρύθηκε μόλις στις 21.06.2022- και ποιες εγγυήσεις του
νόμου πληροί αυτό για την ασφαλή διαχείριση και διατήρηση της συλλογής
των 161 αρχαιοτήτων εφεξής, σύμφωνα με τις ρητές προϋποθέσεις και
προβλέψεις του Ν. 4858/2021 ο οποίος προστατεύει τις αρχαιότητες της
χώρας, σε αντίθεση με την υπουργό που επιχειρεί μονίμως να τον
παρακάμψει;
-Τι προτίθεται να κάνει τώρα η Υπουργός, μετά την αποκάλυψη της
ταύτισης κυκλαδικού ειδωλίου της «Συλλογής Στερν» (Νo.: Stern29) που
αποδεδειγμένα αποτελεί προϊόν αρχαιοκαπηλίας και παράνομης
διακίνησης; Θα πράξει τα δέοντα ώστε να ακυρωθεί η παράνομη
συμφωνία;