ΑΡΘΡΟ – ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ του Θεόφιλου Βασιλείου εν όψει Δημοτικών εκλογών – Προ των πυλών η υποψηφιότητα του!

Με ένα βαρυσήμαντο άθρο του στην εφημερίδα “Πρώτη της Αιγιάλειας”, που ερμηνεύεται ως ουσιαστική παρέμβαση στα δημοτικά πράγματα της περιοχής, εν όψει των επόμενων Αυτοδιοικητικών εκλογών, ο πρώην Βουλευτής Αχαΐας Θεόφιλος Βασιλείου ταράζει τα “νερά” εστιάζοντας την αιτία του κακού για τα άλυτα προβλήματα της Αιγιάλειας ενώ παράλληλα “ανοίγει” τον δρόμο για τη δική του κάθοδο στον Δήμο Αιγιαλείας, όπως το aigiovoice.gr εδώ και καιρό έχει γράψει…

Το άρθρο του κ. Θεόφιλου Βασιλείου:

Σ’ενα χρόνο από τώρα έχουμε Δημοτικές εκλογές. Όλοι σχεδόν οι “ήρωες” της Δημοτικής Σκηνής του Δήμου μας, τα γνωστά πρόσωπα της τελευταίας 12ετίας, ανασκουμπώνονται, πυκνώνουν τις επαφές τους αναζητώντας συνεργασίες προκειμένου, να καταρτίσουν ευπρόσωπους συνδυασμούς, για να διεκδικήσουν την ψήφο των πολιτών. Άλλοι επειδή θεωρούν πως έχουν αυτονόητο δικαίωμα, όπως είναι η παρούσα Δημοτική αρχή και άλλοι επίδοξοι διεκδικητές του επάθλου, που είναι ο θώκος του Δημάρχου, εισβάλοντας δήθεν “θεαματικά” στα Δημοτικά πράγματα πιστεύοντας ακράδαντα, ότι αναδιατάσσουν το Δημοτικό σκηνικό.  

Όλα αυτά βεβαίως, είναι λογικά και απολύτως θεμιτά σε έναν ανταγωνισμό, που θα μπορούσε να έχει εξαιρετικές προοπτικές και αποτέλεσμα.

Έχει όμως; Αμφιβάλλω.

Και τούτο, επειδή οι δραστηριότητες αυτές γίνονται από τα γνωστά 40 – 50, το πολύ, πρόσωπα ερήμην της Κοινωνίας της Αιγιάλειας, που τριγυρίζουν για να βολευτούν, αλλάζοντας παρατάξεις, που έπαιξαν το ρόλο τους επανειλημένα στα δημοτικά πράγματα τα τελευταία χρόνια και που, με δεδομένες τις “ικανότητες” τους, οδήγησαν την περιοχή μας στη σημερινή κατάντια και επειδή, όπως γίνεται δυστυχώς πάντα πριν από κάθε εκλογή καταβάλλεται προσπάθεια διαγραφής της ιστορίας και παραγραφής της πραγματικότητας.

Και εξηγούμαι:

Δεν διαγράφω ό,τι θετικό έγινε σ’αυτόν τον τόπο τα τελευταία χρόνια. Έγινε όμως στα πλαίσια της διαχείρισης και όχι της προοπτικής, βάσει σχεδιασμού, για να ξεφύγει η Αιγιάλεια από τη μιζέρια.

Όποιος φαντάστηκε το Αίγιο χωριό και την περιφέρεια του Δήμου παροικία, πράγμα που συμβαίνει σήμερα, έκαμε εγκληματικό λάθος και η κοινωνία μας, το γνωρίζει, γιατί το βιώνει καθημερινά.

Ένας Δήμος με τεράστια ιστορία, εκπληκτική φυσική ομορφιά, απεριόριστες δυνατότητες, και καίρια γεωγραφική θέση ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ και ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να βρίσκεται στη θέση που είναι σήμερα.

Δυστυχώς η θεωρία και η φιλοσοφία του Μιθριδατισμού, ο εθισμός δηλαδή του λίγου και του ευτελούς, που μπορεί να εξελίσσεται σε μεγαλύτερο κακό και αυτό να είναι κοινωνικά αποδεκτό, βρήκε τη μεγαλύτερη εφαρμογή στο Δήμο μας. Και έτσι είναι “όλοι” ήσυχοι με τη λογική του, ό,τι μπορούμε να κάνουμε το κάνουμε, με την ανικανότητα και την έλλειψη οράματοςκαι προοπτικής να βασιλεύουν.

Αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα. Τα πρόσωπα, που ασχολήθηκαν τα τελευταία χρόνια με τη Διοίκηση του Δήμου μας εξάντλησαν όλες τις δυνατότητες τους. ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΠΛΕΟΝ.

Όπου και αν βρεθεί κανείς, με οποινδήποτε και αν συζητήσει, ανεξαρτήτως ηλικίας, στο λεγόμενο “κοινωνικό καφενείο”, στους χώρους εργασίας, στις οικογένειες, στους Συλλόγους, στις Κοινότητες, στους χώρους πολιτισμού και γενικά όπου υπάρχει και δραστηριοποιείται ανθρώπινο δυναμικό, για οποιοδήποτε θέμα σχετίζεται με το χειρισμό Δημοτικών υποθέσεων, η κατάληξη είναι μία: ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ ΠΛΕΟΝ.

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΑ και όχι λεπτομερειακά σήμερα, αναφέρομαι σε μεγάλα, καίρια και κρίσιμα ζητήματα που θα μπορούσαν να συμπλέξουν τον ιστό της αναπτυξιακής προοπτικής της περιοχής μας, τα οποία έτυχαν συστηματικής αδιαφορίας και εγκατάλειψης.

Επισημαίνω:

• Πλήρης απουσία πολεοδομικού σχεδιασμού και καθορισμού χρήσεων γης ως βασικού και απαραίτητου αναπτυξιακού εργαλείου

• Υπάρχει σύνδεση του σταθμού του Προαστιακού με την πόλη του Αιγίου και δεν το ξέρουμε;

• Είναι είσοδος πόλης αυτή; Δεν μοιάζει με προπολεμική;

• Έχει λιμάνι το Αίγιο ή πετάχτηκαν τόσα εκατομμύρια, για να ελλιμενίζονται παροπλισμένα πλοία; Ποιοί είχαν τη φαεινή αυτή ιδέα; Γιατί δεν προγραμματίστηκε η κατασκευή Μαρίνας, που προσιδιάζει στην περιοχή και θα ήταν έργο εξαιρετικού τουριστικού ενδιαφέροντος και αναπτυξιακής προοπτικής;

• Η πρόσφατη και οριστική κατά τη γνώμη μου απώλεια του ΤΕΙ δεν αποτελεί μνημείο ανικανότητας και έλλειψης έγκαιρου και αποτελεσματικού σχεδιασμού αποτροπής της ενέργειας αυτής από τη Δημοτική αρχή;

Υπενθυμίζω ότι το 2019 “έφυγε” η σχολή οπτομετρίας από το ΤΕΙ του Αιγίου, αλλά δεν “άνοιξε μύτη”.

• Τι γίνεται με το εργοστάσιο των ΕΑΣ (ΕΒΟ), που και αυτό κινδυνεύει να κλείσει;

• Τι γίνεται με την κεντρική πλατεία, που τα τελευταία χρόνια διέλυσε τον εμπορικό ιστό της πόλης; Η μεγαλύτερη ιστορία για πικρά χαμόγελα.

• Μήπως γνωρίζει κανείς για τη διαχείριση των απορριμάτων και το μέλλον της; Σε τέσσερις τουλάχιστον εκλογικές αναμετρήσεις κερδήθηκαν εκλογές με βάση την προοπτική αποτελεσματικής και μόνιμης αντιμετώπισης του ζητήματος. Το θέμα είναι ανοικτό και η προοπτική να πηγαίνουμε στην Πάτρα ως πελάτες και όχι ως συνέταιροι είναι το σίγουρο σενάριο.

• Οι πρώην Δήμοι Αιγείρας, Ακράτας, Διακοπτού, Συμπολιτείας και Ερινεού στενάζουν από εγκατάλειψη. Τρέχοντα ζητήματα αγροτικών δρόμων, ηλεκτροφωτισμού, μικροεπισκευών οδικού δικτύου, καθαριότητας και άλλων μικροέργων, περνούν από την έγκριση και τα κέφια της εκάστοτε Δημοτικής αρχής. Οι πρόεδροι των Κοινοτήτων, που γνωρίζουν άμεσα τις ανάγκες τους “επιβραβεύονται” με ένα πενιχρό ποσόν και ότι γίνεται περιφερειακά στηρίζεται στο φιλότιμο τους και στο άμεσο ενδιαφέρον για τον τόπο τους. Δεν είναι δυσανάλογο αυτό με τους πόρους που εισφέρουν οι πρώην Δήμοι στην Κεντρική Διοίκηση του Δήμου; Αλλά εν τέλει ούτε το κέντρο του Δήμου απολαμβάνει από αυτή τη δυσαναλογία.

• Η περιφέρεια του Δήμου στενάζει από την έλλειψη τεχνικών μέσων και ανθρώπινου δυναμικού για την αντιμετώπιση έκτακτων καταστάσεων. Και όμως οι πρώην Δήμοι διέθεταν σχετική επάρκεια από τα μέσα αυτά και αντιμετώπιζαν γρηγορότερα και ευκολότερα τις καταστάσεις αυτές. Τι γίνεται σήμερα;

• Η πολιτική αύξησης του κόστους άρδευσης έχει κάνει τα χωριά μας να στενάζουν. Είναι σωστό αυτό;

• Η έλλειψη στήριξης της Δημοτικής αρχής για τη συνέχιση των ανασκαφών στην Αρχαία Ελίκη είναι δεδομένη. Και τούτο βαρύνει και τις προηγούμενες Διοικήσεις του Δήμου Αιγιαλείας. Κάθε ενδιαφέρον για την Αρχαία Ελίκη σταμάτησε μόλις ενσωματώθηκε ο πρώην Δήμος Διακοπτού στο νέο διευρυμένο Δήμο, ο οποίος ήταν ο μόνος που υπήρξε αρωγός στους πρωτοπόρους (κ. Ντόρα Κατσωνοπούλου, Εταιρεία Φίλων Αρχαίας Ελίκης, Αμερικανική Σχολή). Αλήθεια έχει γίνει κατανοητό τι σημαίνει Αρχαία Ελίκη, για το Δήμο της Αιγιαλείας;

• Υπάρχει τουριστικός σχεδιασμός για την περιοχή; Για έμφαση στο θρησκευτικό και ιστορικό τουρισμό με τα τεράστια πλεονεκτήματα της Παναγίας μας της Τρυπητής, της εναρκτήριας της Επανάστασης του ΄21 Συνέλευσης της Βοστίτσας και άλλων ιστορικών αναφορών της περιοχής, έχει υπάρξει ποτέ συγκεκριμένο σχέδιο και δεν το ξέρουμε;

• Τι γίνεται με την υπόθεση του εκσυγχρονισμού του Δήμου με τη χρήση νέων τεχνολογιών; Τι γίνεται με την ψηφιακή λειτουργία;

• Ποιά αναπτυξιακά προγράμματα αξιοποίησε ο Δήμος από αυτά, που υπάρχουν πληθώρα στην Ε.Ε. και αξιοποιούν με εξαιρετική επιτυχία οι περισσότεροι Δήμοι της χώρας;

Επειδή λοιπόν οι γνώσεις μου και η πολυετής εμπειρία μου μέσα από Δημόσιες θέσεις (Νομάρχη, Βουλευτή, Δ/ντος Συμβούλου σε μία από τις πέντε μεγαλύτερες ΔΕΚΟ της χώρας, τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα) δεν μου επιτρέπουν να παριστάνω τον εισαγγελέα κουνώντας το χέρι, αλλά μου επιβάλλουν να ρίξω τον εαυτό μου στη φωτιά, σαν υπεύθυνος πολίτης αυτού του Δήμου, εκδηλώνω δημόσια το ενδιαφέρον μου, για υποψηφιότητα για τη θέση του Δημάρχου Αιγιαλείας.

Μετά από ένα χρόνο συζητήσεων με επιφανείς ανθρώπους, καταξιωμένους επαγγελματίες και επιστήμονες, φιλόδοξους νέους ανθρώπους από την πόλη του Αιγίου και την περιφέρεια, που δεν έχουν ασχοληθεί μέχρι σήμερα με τα κοινά, αλλά θέλουν με ισχυρή βούληση να διαδραματίσουν ενεργό ρόλο σ’ αυτά, ενστερνιζόμενοι τις ιδέες μου, προχωρώ στην έκφραση του συγκεκριμένου ενδιαφέροντος.

Σε συγκεκριμένο χρόνο που θα οριστεί, και με την προυπόθεση στήριξης της Κοινωνίας μας και άφθαρτων ανθρώπων προερχόμενων από αυτήν, θα υπάρξει διακήρυξη των ιδεών και των θέσεων μας, καθώς και του ρεαλιστικού προγράμματος μας, που εκφράζουν μία τελείως διαφορετική φιλοσοφία για τη Διοίκηση του Δήμου μας και τις προοπτικές του.

Βασική μου επιδίωξη είναι να κατανοήσει η Κοινωνία των πολιτών της Αιγιαλείας, το νέο μοντέλο Διοίκησης, που θα προτείνουμε, βασισμένο στον οραματικό προσανατολισμό μας και στηριγμένο σε σύγχρονες μεθόδους ταχείας εξόδου από τη μιζέρια, με γρήγορη αναπτυξιακή προοπτική.

Έχουμε την εμπειρία, τη θέληση και το δημιουργικό προγραμματισμό, καθώς και το κατάλληλο ανθρώπινο δυναμικό, για να εκτελέσουμε κατά γράμμα την εντολή των πολιτών της Αιγιαλείας.

Εν τέλει αυτοί θα κρίνουν και το τελικό αποτέλεμα.        

Θεόφιλος Βασιλείου