Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Ο Νίκος Ξανθόπουλος είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας του ελληνικού κινηματογράφου και της «χρυσής» εποχής του, στην δεκαετία του ’60. Αυτής της περιόδου των μεγάλων κοινωνικών αλλαγών, των πολιτικών αναταραχών και της θερμής υποδοχής από το κοινό των λαϊκών θεαμάτων .
Τότε που στην οθόνη των αιθουσών πρώτης και δεύτερης προβολής αποτυπωνόταν, μέσα από ηθογραφίες και κοινωνικά δράματα, όλη η μεταπολεμική οικονομική καχεξία αυτού του τόπου και η ανάγκη για μια κοινωνική κίνηση προς τα μπρος. Μια θεματογραφία που ο Νίκος Ξανθόπουλος υπηρέτησε πειστικά, την ερμήνευσε και την τραγούδησε ως ο φτωχός ήρωας των λαϊκών συνοικιών, πατώντας γερά όμως πάνω στις στέρεες βάσεις των σπουδών του στο Εθνικό Θέατρο και στις συνεργασίες του με τους μεγάλους θεατρικούς ηθοποιούς της εποχής.
Ίσως με το θάνατο του να κλείνει ένα κομμάτι αυτής της ιστορίας των κινηματογραφικών παραγωγών, που στους τίτλους της αρχής και του τέλους κάθε ταινίας, το όνομα Νίκος Ξανθόπουλος, δημιουργούσε «ρεκόρ» εισιτηρίων και συγκίνησης. Αυτό που όμως δεν θα μπορέσει να περάσει στη λήθη ποτέ είναι, πως ηθοποιοί σαν τον Νίκο Ξανθόπουλο είναι φτιαγμένοι από εκείνη τη γερή καλλιτεχνική στόφα, που μπορεί και κουβαλάει πάνω της όλη τη συλλογική μνήμη και την ταυτότητα μιας κοινωνίας.
Αντίο Νίκο Ξανθόπουλε.
