Μέση αλιεία εν μέσω κορινθιακού

Η θάλασσά μας, ο κλειστός και εύθραυστος Κορινθιακός Κόλπος, εν μέσω πάρα πολλών πιέσεων από ανθρωπογενείς παράγοντες όπως βαριές βιομηχανικές εγκαταστάσεις, βιολογικοί καθαρισμοί, απορροές, εκ ποταμών και χειμάρρων, αστικών, βιομηχανικών λυμάτων, φυτοφαρμάκων, αδρανών υλικών, ελαιοτριβείων και καθημερινής αλιευτικής πίεσης από βαριά συρόμενα εργαλεία ζητά κατεπειγόντως να πάρει μία βαθιά «ανάσα ζωής».

Προστατευόμενος πλέον μόνο στα χαρτιά, αν και χαρακτηρισμένος απότην πολιτεία ως περιοχή που εντάσσεται στο δίκτυο NATURA 2000 εξελίσσεται να χαίρει πλήρους αδιαφορίας από το Υπουργείο Περιβάλλοντος, τον ΟΦΥΠΕΚΑ και όλους τους αρμόδιους ελεγκτικούς μηχανισμούς των 4 Περιφερειών και των Δήμων του.

Όλοι επιθυμούμε μια θάλασσα με την μέγιστη δυνατή ζωή, με το μέγιστο δυνατό ιχθυοαπόθεμα. Και αυτοί που θέλουν να την αλιεύουν και αυτοί που θέλουν να μην καταρρεύσει το οικοσύστημα με όλες τις αρνητικές έως τραγικές επιπτώσεις  για όλους, περιλαμβανομένου των αλιέων. Όταν το «Θάλασσα γεμάτη  ψάρια για όλους» είναι εφικτό και έχει συμβεί σε πολλές άλλες περιοχές του κόσμου, δεν υπάρχει καμία δικαιολογία να μην συμβεί και σε εμάς. 

Πληροφορίες φέρουν εκπροσώπους της μέσης αλιείας, γρι-γρί και μηχανότρατας, να  ζητάνε να ψαρεύουν πιο κοντά στις ακτές απ’ ότι μέχρι σήμερα! Αυτό αποτελεί μια πρόκληση για κάθε αρμόδιο  και συναρμόδιο για το κατά πόσο εκπροσωπεί και σέβεται τις βασικές αρχές της λογικής και του περιβάλλοντος ή όχι.

Γιατί ζητάνε κάποιοι σήμερα να ψαρεύουν  ακόμη πιο κοντά στις ακτές; Διότι δεν βρίσκουν πλέον ψάρια στα ανοιχτά, εκεί που υπήρχαν πριν.

Γιατί δεν βρίσκουν ψάρια εκεί που ψάρευαν μέχρι χθες; Διότι λιγόστεψαν τα ψάρια. Οι ίδιοι οι εκπρόσωποι της μέσης αλιείας επιβεβαιώνουν το πρόβλημα όποτε ερωτηθούν. Διότι ψάρεψαν για χρόνια πολύ περισσότερα ψάρια από όσα αναπαράγονταν κάθε χρόνο. Επιπόλαια,  ανεύθυνα ή και άπληστα, σήμερα  δεν έχει σημασία. Μαζί με όλες τις άλλες πιέσεις από ρύπανση κλπ, τα αποθέματα των ψαριών μίκρυναν πάρα πολύ. Κάποια είδη δεν εμφανίζονται πλέον σε τεράστια κοπάδια αλλά σπάνια σε μικρές ομάδες η μεμονωμένα ψάρια. Σε αυτό συμφωνούμε όλοι. Πώς θα τους βοηθήσει το «πιο κοντά στις ακτές;». Διότι τα λιγότερα και μικρότερα πλέον κοπάδια,  χωράνε  να βρουν  καταφύγιο πιο κοντά στις ακτές, ενώ κάποτε τα κοπάδια ήταν τόσα πολλά και μεγάλα που γέμιζαν όλη τη θάλασσα.  Κοντά στην ακτή  βρίσκουν καταφύγιο τα απομεινάρια κοπαδιών και η  μοναδική ελπίδα ανάκαμψης των τεράστιων  κοπαδιών, αν το επιτρέψουμε. Εκεί θέλουν να πάνε να τα πιάσουν και αυτά.  Αυτονόητο.

Τι θα γίνει αν επιτραπεί η μέση αλιεία πιο κοντά στις ακτές;

 Με καταγεγραμμένη και αναμφισβήτητη την μέχρι σήμερα κυρίαρχη αλιευτική νοοτροπία, πολύ σύντομα, με όλο και πιο σύγχρονα και δυνατά αλιευτικά εργαλεία, με μικρότερη δυνατότητα  ελιγμών διαφυγής των ψαριών λόγω εγγύτητας στις ακτές, το ήδη μικρό ιχθυοαποθέμα θα στριμωχτεί  θα αλιευτεί και τελικά   δεν θα μείνει τίποτα!   Και μετά οι εκάστοτε αλιείς θα αλλάξουνεπάγγελμα ή θα πάνεκάποια άλλη θάλασσα-ξενιστή. Εκεί που κάποτε ζούσαν ή έρχονταν κάθε χρόνο τεράστια κοπάδια ψαριών που έθρεφε και μεγάλωνε μόνη της η θάλασσα χωρίς  κόπο κανενός, δεν θα υπάρχει  δεν θα παράγεται  δεν θα αλιεύεται  τίποτα.

Αν κάποιοι αλιείς δεν μπορούν να αντιληφθούν ούτε καν το δικό τους ατομικότατο οικονομικό συμφέρον, εμείς μπορούμε να αντιληφθούμε ότι το συμφέρον είναι ίδιο για όλους μας. «Θάλασσα γεμάτη  ψάρια για όλους».  Εάν η κάθε θάλασσα ανακτήσει έστω και το 50% του ιχθυοαποθέματος που είχε πριν την ληστρική λεηλασία των τελευταίων δεκαετιών, με σωστή διαχείριση οι ίδιοι αλιείς θα μπορούν να αλιεύουν κάθε χρόνο και για πάντα  πολλαπλάσια ψάρια από όσα θα αλιεύσουν τα επόμενα λίγα χρόνια  μέχρι να εξαφανίσουν τα ψάρια εντελώς.

Είναι πολλές  οι περιοχές, ακόμη και ανοιχτών θαλασσών, ανά τον κόσμο  κάποτε πλούσιες σε ψάρια που έχουν πλέον ερημώσει.  Είναι όμως όλο και περισσότερες οι χώρες και οι περιοχές που εφαρμόζονται Διαχειριστικά Σχέδια με αποτελέσματα πολύ καλύτερα  των αρχικών προσδοκιών για όλους, και πρώτα απ’ όλα για τον κλάδο της αλιείας. Στην περίπτωση την κλειστής δικής μας θάλασσας, του Κορινθιακού,   ο κίνδυνος κατάρρευσης του ιχθυοαποθέματος και του οικοσυστήματος είναι πολύ πιο εύκολος απ’ ότι  στις ανοιχτές θάλασσες και κατά κανόνα  έρχεται αιφνιδιαστικά, εκεί που θα λέτε «αντέχει λίγο ακόμη». Στις  κλειστές θάλασσες βέβαια, η σωστή Διαχείριση και η πλούσια παραγωγή ψαριών  είναι  πολύ πιο προσιτή και εφικτή.  Η Ελλάδα διαθέτει ήδη πολλούς και κορυφαίους επιστήμονες για να εκπονήσουν και να εφαρμόσουν τέτοια σχέδια  και παγκόσμια κοινότητα διαθέτει πλέον πλούσια τεχνογνωσία.

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

1. Στην κλειστή θάλασσάτου Κορινθιακού κόλπου, σε αυτή τη μοναδική θαλάσσια περιοχή διεθνούς περιβαλλοντικής σημασίας η οποίαενταγμένη στο σύνολό της στο δίκτυοNATURA 2000 είναι επείγον όσο ποτέ να ληφθούν μέτρα αειφόρου διαχείρισης των αλιευτικών δραστηριοτήτων από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης στα πρότυπα των ήδη πολύ επιτυχημένων Διαχειριστικών σχεδίων  άλλων περιοχών της Ευρώπης και όχι μόνο. Αυτό μπορεί να αποτελέσει άμεση εφαρμογή του άρθρου 8 της Νέας Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής της Ε.Ε.

• Ένταξη του συνόλου της περιοχής του Κορινθιακού Κόλπου στις περιοχές που θα προστατευθούν στο πλαίσιο του στόχου 30*30 – αποτελεσματική προστασία του 30% της θαλάσσιας έκτασης της Ελλάδας έως το 2030.

• Πιλοτική απαγόρευση Μέσης Αλιείας για μία διετία κατ’ ελάχιστο προκειμένου τα ιχθυοαποθέματα της να επανέλθουν σε καλύτερα  επίπεδα.

• Τα ερευνητικά κέντρα, τα πανεπιστήμια και το ΕΛΚΕΘΕ  να καταρτίσουν στο αντίστοιχο διάστημα σοβαρής και μη αμφισβητήσιμης μεθοδολογία καταγραφής των ειδών που αλιεύονται από την μέση Αλιεία και να παρατηρηθεί στο διάστημα αυτό της απαγόρευσης πως αυτά τα είδη θα ανταποκριθούν στην μείωση της αλιευτικής δραστηριότητας.

• Για το   κλάδο της Μέσης Αλιείας αυτή  την χρονική περίοδο    να δοθούν οικονομικά αντισταθμιστικά μέτρα για να καλυφθούν οι ετήσιες απώλειες.

• Είναι σίγουρο πως τα αποτελέσματα της μη αλίευσης θα είναι πολύ σύντομα ορατά, τόσο για το οικοσύστημα όσο τελικά και για την οικονομία, που  θα αποτελέσουν το πρώτο βήμα για τον καθορισμό  κι άλλων παρόμοιων διαχειριστικών αλιευτικών προγραμμάτων σε όλη τη χώρα όπου το πρόβλημα είναι  στην βάση του  το ίδιο.        

Οι Αλιείς πρωτίστως, οι Υπουργοί και οι Κυβερνήσεις έχουν την απόλυτη και αποκλειστική ευθύνη να προστατεύουν λογικές αρχές όπως «Θάλασσα γεμάτη  ψάρια για όλους» και τον  μεγάλο πλούτο που μπορεί να προσφέρει ακόμη και στους προαναφερόμενους αλιείς.

 ΟΙ ΥΠΟΓΡΑΦΟΝΤΕΣ  ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΙ ΦΟΡΕΙΣ

– ΤΟ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΔΙΚΤΥΟ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ (ΠΑΝΔΟΙΚΟ) 

  email . [email protected]

– Η ΕΝΩΣΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΦΥΣΙΚΟΥ και ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ  ΚΟΡΙΝΘΙΑΚΟΥ – ΠΑΤΡΑΙΚΟΥ ΚΟΛΠΟΥ ” Ο ΝΗΡΕΑΣ ”  email [email protected]

– ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΛΙΕΩΝ ΚΑΛΥΜΝΟΥ  email . [email protected]

– ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ ΚΟΡΙΝΘΙΑΚΟΥ ΚΟΛΠΟΥ  ¨Η ΑΛΚΥΩΝ¨  mail [email protected]