Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Ο άλλοτε παίκτης – σημαία του Παναιγιαλείου Κώστας Καραγιαννάκης φέτος αγωνίστηκε στα γήπεδα της ΕΠΣ Κορινθίας και πήρε και πρωτάθλημα! *Η κριτική του για τις φετινές κινήσεις στον Παναιγιάλειο
Ο Κώστας Καραγιαννάκης δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Παίκτης «σημαία» του Παναιγιαλείου, στις καλές εποχές ακόμα και της Β’ Εθνικής, αγάπησε και αγαπήθηκε όσο λίγοι παίκτες στην ιστορική ομάδα του Αιγίου.
Κι αν όλα αυτά είναι γνωστά, αυτό που πολλοί δεν γνωρίζουν είναι ότι ο Κώστας Καραγιαννάκης, σε ηλικία 65 χρονών, έχει ακόμα ενεργό δελτίο ποδοσφαιριστή! Ναι, καλά διαβάζετε. Ο «Σπάρτακος» όπως τον αποκαλούσαν οι συμπαίκτες του στον Παναιγιάλειο λόγω του σκληροτράχηλου στυλ παιχνιδιού του, αγωνίστηκε φέτος με τη φανέλα του Πανευρωστινιακού, ομάδα που συμμετέχει στη Γ’ Κατηγορία της ΕΠΣ Κορινθίας η οποία μάλιστα κατέκτησε το πρωτάθλημα και την άνοδο στη Β’ Κατηγορία!
Κι όλα αυτά, με τον Κώστα Καραγιαννάκη να έχει ενεργό ρόλο τόσο εντός όσο και εκτός αγωνιστικού χώρου! Μιλάμε, ίσως για μοναδική περίπτωση πανελλαδικά. Μας τα εξηγεί όλα ο ίδιος στη συνέντευξη που παραχώρησε στη «Match», αλλά δεν μένει μόνο στο εντυπωσιακό αυτό γεγονός και αναφέρεται σε λάθη που έχουν γίνει φέτος στον Παναιγιάλειο, ενώ δίνει και την δική του άποψη για τα προβλήματα στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο και τις Ακαδημίες…
Αλήθεια, κ. Καραγιαννάκη, πως προέκυψε η συμμετοχή στον Πανευρωστινιακό σε τέτοια ηλικία;
«Από το 2017 είχα να παίξω μπάλα. Τελευταία μου ομάδα ήταν ο Απόλλων Συνοικισμού που συμμετείχε τότε στην Α’ Κατηγορία της ΕΠΣ Αχαΐας. Και έμελλε φέτος να φορέσω πάλι τα ποδοσφαιρικά μου παπούτσια σε ερασιτεχνικό πρωτάθλημα με τη φανέλα του Πανευρωστινιακού. Ο Στέφανος Φιδάκης που είναι πρόεδρος στην ομάδα με προέτρεψε πριν ξεκινήσει η σεζόν να βγάλω δελτίο.
“Βγάλτο κι αχρείαστο να μείνει”, μου είπε. Φαίνεται όμως, ότι κάτι ήξερε και τελικά δεν έμεινε μια απλή κόλλα χαρτί. Για να γνωρίζει ο κόσμος, να πω ότι στην ομάδα έχω διπλό ρόλο, πιο πολύ σαν συνεργάτης του προπονητή μας, και πολύ λιγότερο σαν παίκτης, στη θέση του αριστερού μπακ. Είμαι ο συνδετι-
κός κρίκος ανάμεσα στον προπονητή και τους παίκτες κι αν χρειαστεί… μπαίνω και στον αγώνα και τους τα δείχνω στην πράξη (σ.σ. γέλια)».
Δηλαδή, έχετε παίξει σε πολλά ματς φέτος;
«Στο 1ο ματς του πρωταθλήματος μπήκα αλλαγή για 20 λεπτά και μετά ανάλογα με τις ανάγκες που υπήρχαν έπαιρνα χρόνο συμμετοχής. Έπαιξα σε 4 ματς, από τα 18 συνολικά που έγιναν στο πρωτάθλημα το οποίο τελείωσε πανηγυρικά για εμάς αφού κατακτήσαμε τον τίτλο».
Οι νέοι ηλικιακά παίκτες, πως αντιμετώπισαν την συμμετοχή σας στα ματς;
«Κοιτάξτε, κάνουμε μια όμορφη προσπάθεια στον Πανευρωστινιακό, ο καθένας από το δικό του πόστο. Εγώ με το να παίζω ακόμα μπάλα, προσπαθώ να εμπνέω τους νέους παίκτες που έχουμε στην ομάδα. Με το να έχω τον ρόλο του βοηθού προπονητή και μπαίνοντας μαζί τους στον αγωνιστικό χώρο, έστω για λίγα λεπτά, δημιουργείται μια άλλη χημεία μεταξύ μας. Όλα παίζουν τον ρόλο τους και τελικά απεδείχθη αυτό με την άνοδο που κατακτήσαμε».
Σας αντιμετώπισαν οι αντίπαλοι με σεβασμό κατά την διάρκεια της σεζόν;
«Δεν έχω τέτοιο παράπονο. Όλα ήταν μια χαρά και όλοι με αντιμετώπισαν με σεβασμό, μικρότεροι ή μεγαλύτεροι. Έτσι κι αλλιώς, όπως προανέφερα, δεν είχα πολύ χρόνο συμμετοχής. Αλλά να αναφέρω και κάτι ακόμα. Πρέπει οι μεγαλύτεροι ηλικιακά παίκτες να βοηθούν και να στηρίζουν τους μικρότερους. Και με την εμπειρία τους να τους συμβουλεύουν. Κι αυτό προσπαθώ να κάνω».
Αν δεν μας λέγατε την ηλικία σας, δεν θα σας κάναμε πάνω από 50 χρονών. Ποιο είναι το μυστικό
σας;
«Με βοηθάει ο τρόπος ζωής που κάνω. Προσέχω την διατροφή μου, περπατάω κάθε πρωί πέντε χιλιόμετρα σε γρήγορο τέμπο, ασχολούμαι με αγροτικές δουλειές και προσπαθώ να αποφεύγω το άγχος. Επίσης, προσπαθώ να αγωνίζομαι σε όσο περισσότερα ματς μπορώ με τη φανέλα των Παλαιμάχων της Πάτρας. Είμαι ενεργό μέλος του συλλόγου».
Πως βλέπετε φέτος την ιστορική ομάδα του Αιγίου;
«Πονάω με αυτά που βλέπω. Φέτος δεν πήρα διαρκείας, δεν με εμπνέει αυτή η φιλοσοφία και είμαι αντίθετης λογικής. Κατά την άποψη μου, ο Παναιγιάλειος αφού υποβιβάστηκε στο τοπικό πρωτάθλημα, έπρεπε να χτιστεί από το μηδέν με δικά του παιδιά. Ας μην στόχευε στην άνοδο και ας έρχονταν παίκτες με πλάνο για να μείνουν πολλά χρόνια στην ομάδα. Πρέπει να υπάρξει ένας κορμός με ντόπιους παίκτες κι από κει και πέρα προσθετικές κινήσεις από τις γύρω περιοχές. Αλλιώς… χτίζουμε παλάτια στην άμμο. Του χρόνου ο Παναιγιάλειος πιθανότατα θα χρειαστεί έναν νέο κορμό παικτών κι έτσι δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος».
Σας είδαμε στα Προσφυγικά στο ντέρμπι του Παναιγιάλειου με τον Άρη Πατρών. Πως είδατε τις δυο ομάδες; Έχει κάποια προβάδισμα για τον τίτλο;
«Είδα ότι ο Άρης έχει πιο πλούσιο ρόστερ ενώ ο Παναιγιάλειος στηρίζεται κατά βάση σε 13-14 παίκτες και κάποιους πιο άπειρους. Όμως αυτό δεν λέει τίποτα, όλα θα φανούν στα μπαράζ. Προγνωστικά από τώρα δεν μπορούν να γίνουν. Επίσης, δεν έχω δει τη Θύελλα από κοντά που είναι κι αυτή πολύ δυνατή
για να έχω πιο πλήρη άποψη».
Πείτε μας δυο λόγια για το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο στην Κορινθία. Υπάρχουν ομοιότητες με την Αχαΐα;
«Υπάρχει έλλειψη νέων παικτών, κάτι που βλέπω και στην Αχαΐα. Υπάρχει μεν η Κόρινθος που είναι μια πόλη μεγάλη αλλά όσο πας προς τα έξω, δεν υπάρχουν νέα παιδιά να στελεχώσουν τα ρόστερ. Είναι και πολλές οι ομάδες πλέον, είναι και που η νεολαία έχει άλλες προτεραιότητες, κι αυτό έχει δημιουργήσει μια μεγάλη έλλειψη νέων παικτών. Βλέπουμε χωριά που οι ομάδες δεν έχουν ούτε ένα παίκτη δικό τους! Και ξέρετε τι έχω μάθει στα τόσα χρόνια που ασχολούμαι με το ποδόσφαιρο; Χωρίς συναγωνισμό δεν μπορεί να πάει μπροστά κανείς αθλητής. Παλιά όταν παίζαμε εμείς, υπήρχε έντονο αυτό το στοιχείο, υπήρχαν τρομερές κόντρες -με την καλή έννοια- για το ποιος θα πάρει φανέλα βασικού. Τώρα δεν το βλέπω αυτό γιατί δεν υπάρχουν πολλοί παίκτες διαθέσιμοι. Και στην Πάτρα, όμως, δεν βλέπεις πολλά ταλέντα. Ίσως φταίνε και οι ομάδες, ίσως δεν προπονούν σωστά…».
Τι εννοείτε;
«Έχω ζήσει από ‘μέσα’ και τις δυο εποχές. Και το ποδόσφαιρό της αλάνας, το οποίο ακόμα προτιμώ, αλλά και το πιο ‘τυποποιημένο’ στυλ που υπάρχει τώρα. Και μπορώ να κάνω την σύγκριση του τότε με το σήμερα. Εμείς παλιά μπορεί να μην είχαμε πολλά γήπεδα διαθέσιμα ή να ζούσαμε πιο φτωχικά, όμως μάθαμε το ποδόσφαιρο σε γήπεδα κανονικών διαστάσεων. Σε ανοιχτό χώρο όλα γίνονται πιο δύσκολα και αποκτά ο αθλητής μεγαλύτερες ικανότητες.
Επίσης, μάθαμε το ποδόσφαιρό και στις αλάνες και βάζαμε την φαντασία μας να δουλέψει. Δεν στριμωχνόμασταν σε μικρά γηπεδάκια. Αλλά που να βρεθούν αλάνες να παίξουν τα παιδιά
αφού όλα έχουν γίνει τσιμέντο;
Ή και να υπήρχαν, θα τα άφηναν οι γονείς να παίζουν όπως κά- ναμε εμείς παλιά; Έχουν αλλάξει οι εποχές. Τώρα δεν γίνονται επαγγελματικές προπονήσεις στις ομάδες. Πως θα μάθει ένας νέος παίκτης να δίνει μια βαθιά μπαλιά σε γήπεδο 5×5 και 7×7; Ή πως να μάθει να κάνει σπριντ; Βλέπω παιδιά αγύμναστα αλλά όλα έχουν αιτία».
ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΕΙ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΒΟΗΘΗΣΑΝ
Ο Κώστας Καραγιαννάκης ξεκίνησε με το άθλημα του στίβου σε μικρή ηλικία και τα πρώτα βήματα στο ποδόσφαιρο τα έκανε σε ηλικία 13 χρονών με τη φανέλα του Παναιγιαλείου.
Έπαιξε μέχρι το 1991 στην ομάδα του Αίγιου γράφοντας την δική του ιστορία και μετά σε διά- φορες ομάδες τις Αιγιαλείας όπως Καμάρες, Αιγέας, Αστέρας Τεμένης, Ηρακλής Αιγίου, ΑΕΑ κ.α. Μέσα από αυτή την τεράστια καριέρα έκανε πολλές φιλίες και αγαπήθηκε για το ήθος του και την αθλητική του παιδεία. Όμως, δεν είναι τυχαία η αναφορά του κατά την διάρκεια της συνέντευξης, στο σημείο που τονίζει ότι οι μεγαλύτεροι παίκτες πρέπει να βοηθούν τους μικρότερους.
Γι’ αυτό, μέσω της «Match» διατυπώνει το δικό του «ευχαριστώ»: «Αισθάνομαι την ανάγκη να ευχαρι-
στήσω τους παλιούς μου συμπαίκτες στα πρώτα μου βήματα στον Παναιγιάλειο. Χωρίς αυτούς, να με πάρουν από το χέρι και να με στηρίξουν σαν εμπειρότεροι που ήταν, θα είχα άλλη πορεία. Θέλω, λοιπόν, να ευχαριστήσω τους συντοπίτες μου που παίξαμε μαζί την δεκαετία του ’70: Γερούκαλη, Τσινούκα, Αρβανίτη, Σακελλαρίου, Γιούπη, Μαυρόπουλο και Ρόρο, καθώς και τους πατρινούς Καπελιώτη, Αναστασόπουλο, Αραβαντινό, Γερολυμάτο, Βαγενά, τον Σταυριανέα από την Καλαμάτα, τον Στεργίου, τον Δημαδάμα και τον Σταθόπουλο.
Ελπίζω… να μην ξεχνάω κανένα (σ.σ. γέλια). Αλλά και την δεκαετία του ’80 έπαιξα με Κορωνέλο, Εσπινόζα, Δωματιώτη, Πλιάτσικα, Δαβουρλή, Σταματάκη, Ρούμπα, Μπεκατώρο, Λαμπρόπουλο, Καραμανλή, Μωραϊτέλη, Περδικάρη, Νικολόπου λο, Λιάτο…
Σπουδαίοι όλοι τους και θέλω να τους πω ένα μεγάλο ευχαριστώ γιατί διδάχτηκα πολλά πράγματα. Επίσης, ευχαριστώ τους παράγοντες που με στήριξαν όλα αυτά τα χρόνια που υπηρέτη-
σα τον σύλλογο. Αλλά να κάνω και μια… ξεχωριστή αναφορά. Είχα την τιμή να παίζω στον Παναιγιάλειο όταν παράγοντας της ομάδας ήταν ο Αστέριος Μπέλλας, με τον οποίο ανεβήκαμε στη Β’ Εθνική. Ήταν πραγματικά μεγάλη τύχη που ένας τέτοιος άνθρωπος θήτευσε στη διοίκηση του συλλόγου».
Κύριε Κώστα, θα σας δούμε και του χρόνου στα γήπεδα;
«Πρώτα ο Θεός κι αν έχουμε την υγειά μας και του χρόνου εδώ θα είμαστε. Αν χρειαστεί θα ξαναφορέσουμε παπούτσια!».
πηγή:politeianews.gr
