Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!
Α. Το πολιτικό διακύβευμα
Στις εκλογές της 25ης Ιουνίου τα ακροδεξιά κόμματα που μπήκαν στη Βουλή συγκέντρωσαν το 12, 76% των ψήφων του εκλογικού σώματος, που αποτελεί το μεγαλύτερο ποσοστό ακροδεξιών ψήφων μεταπολιτευτικά, ενώ η ΝΔ πέτυχε το ισχυρό ποσοστό του 40,56%.
Έτσι, η νέα σύνθεση της Βουλής προεικάζει πιθανότητες μετακίνησης του πεδίου της πολιτικής αντιπαράθεσης από την όποια σύγκρουση (κεντρο)αριστεράς – δεξιάς σε αυτήν της δεξιάς – ακροδεξιάς.
Σε αυτό μπορεί να συμβάλλει εξάλλου και ο εμφανής λαϊκισμός κάποιων ΜΜΕ που προτιμούν να προβάλλουν την ακροδεξιά πρόκληση χάριν της θεαματικότητας, παρά τον όποιο κριτικά υπεύθυνο πολιτικό λόγο, όπως εξάλλου συμβαίνει και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Στη Γαλλία λ.χ. η αντιπαράθεση έχει πια μετατοπιστεί μεταξύ του κεντροδεξιού Μακρόν και της ακροδεξιάς-εθνικίστριας Λεπέν, με τον σοσιαλιστικό κόσμο της Γαλλίας να περιορίζεται στον ρόλο του ουδέτερου τρίτου.
Αυτές τις μέρες επίσης, στη Γερμανία το ακροδεξιό AfD ξεπερνά σε δημοσκοπήσεις τους σοσιαλδημοκράτες του Σολτς.
Η νέα αντιπαράθεση λοιπόν, μπορεί και στη χώρα μας να λάβει τέτοια χαρακτηριστικά, όπου καμία σημασία δεν θα έχει ο υπεύθυνος λόγος του ΠΑΣΟΚ, που μπορεί να (παρ)ερμηνεύεται και ως άτολμος ή οι όποιες αντιφάσεις του ΣΥΡΙΖΑ ή και οι πέραν των κομμάτων αυτών κεντρώες, αριστερές ή οικολογικές στάσεις.
Η μακρονοποίηση της πολιτικής στη χώρα μας όπου ο «υπεύθυνος» Μητσοτάκης (βλ. Μακρόν) θα αντιπαρατίθεται κυρίως με τα ακροδεξιά κόμματα (βλ. Λεπέν), με τον ρόλο των προοδευτικών δυνάμεων στο πολιτικό περιθώριο, δεν φαίνεται να είναι πια ένα φαντασιακό σενάριο.
Μέχρι την απευκταία επιβεβαίωση του όμως, η ηγεμονία της δεξιάς σκέψης που αναπαράγεται από τεχνοκράτες, μίντια και επηρεαζόμενους από αυτά απλούς πολίτες, θα συνεχίζει να απαγορεύει κάθε σοσιαλδημοκρατικό ή αριστερό πολιτικό αντίλογο στις συντηρητικές βεβαιότητες είτε κανείς ζητά την φορολόγηση των μερισμάτων είτε υπερασπίζεται την δημόσια υγεία.
Γι’ αυτό και οι επερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές είναι μια ευκαιρία του ευρύτερου δημοκρατικού χώρου να ξανασυστηθεί. Δεν προσφέρεται τόσο ο α’ βαθμός αυτοδιοίκησης, ιδίως στους μικρούς δήμους, διότι οι προσωπικές σχέσεις, αντιπάθειες, εξαρτήσεις κ.λπ. ξεπερνούν τις κομματικές ταυτότητες, ωστόσο προσφέρονται οι περιφερειακές εκλογές με τον καθαρό πολιτικό χαρακτήρα τους.
Και κυρίως προσφέρονται για συμμαχίες στην κατεύθυνση υπεράσπισης του δημόσιου συμφέροντος και της κοινωνίας.
Η αντίληψη ότι το ΠΑΣΟΚ του 11,84% ή ο ΣΥΡΙΖΑ του 17,83% ή οι λοιπές κεντρώες, αριστερές ή οικολογικές δυνάμεις με τα μικρά ποσοστά τους θα «κατεβάσουν» τους δικούς τους υποψηφίους στις περιφερειακές εκλογές έχει ένα ενδιαφέρον.
Το πολιτικό διακύβευμα όμως δεν είναι η καταγραφή ενός ικανοποιητικού ποσοστού, αλλά αν ο αυτοδιοικητικός χάρτης το βράδυ της 8ης ή 15ης Οκτωβρίου θα ξαναβαφτεί γαλάζιος.
Αν συμβεί αυτό, το σενάριο μακρονοποίησης της χώρας γίνεται πιο ισχυρό. Και η δημοκρατική προοπτική πολύ πιο ασθενής.
Β. Καθαρές σχέσεις
Ειδικά μάλιστα που στην Αχαΐα όπου υπάρχουν πολιτικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ με κομβικούς ρόλους στο Πολιτικό Συμβούλιο, στην ΚΠΕ και στη Νομαρχιακή Επιτροπή όπου έχουν βαθιά στρατηγική σχέση πολιτικής συνδιαλλαγής με τον κ. Φαρμάκη, σχέση δηλαδή που ξεκίνησε στις εκλογές του 2019 και είναι ακόμη ισχυρότερη τώρα, το να ομιλεί κανείς για ελπιδοφόρα περιφερειακή κάθοδο του ΠΑΣΟΚ, μοιάζει κατ’ ελάχιστον ρομαντικό, αν δεν είναι υποκριτικό.
Ο κ. Λοβέρδος αποχώρησε από το κόμμα, όχι όμως και αυτοί που με κεντρική ανοχή ( ; ) χρησιμοποιούν τοπικά τις ίδιες πολιτικές πρακτικές.
Γι’ αυτό και η συζήτηση για ανάδειξη υποψηφιοτήτων στις αυτοδιοικητικές εκλογές, θα πρέπει να λάβει υπόψη της μεταξύ άλλων και τις εξής παραμέτρους:
α) έχει τη θέληση το ΠΑΣΟΚ να απομονώσει τα μέλη του – στρατηγικούς συμμάχους του κ. Φαρμάκη ;
β) θα απευθυνθεί για την ανεύρεση υποψηφίου Περιφερειάρχη κατά σειρά προτεραιότητας στους νυν βουλευτές της Περιφέρειάς μας (για αυτονόητους λόγους δεν μπορεί να είναι υποψήφιος ο Γιώργος Παπανδρέου), στις δύο περιφερειακές μας ομάδες, και στους λοιπούς υποψηφίους βουλευτές κατά σειρά κατάταξης τους ώστε να καταγραφεί η όποια διαθεσιμότητα με σαφή τρόπο;
γ) ) θα ακουστεί η φωνή των εν ενεργεία δημάρχων μας;
δ) θα ερευνηθεί η πιθανότητα μετωπικού σχήματος με τη συμμετοχή προσώπων και από άλλους πολιτικούς χώρους με κεντρώα, αριστερή και οικολογική καταγωγή για την δημιουργία όρων ανατροπής της ηγεμονίας της ΝΔ;
Από την απάντηση που θα δώσουμε θα κριθεί η προοπτική μας και κυρίως, αν όλοι σωστά έχουμε αντιληφθεί ότι οι αυτοδιοικητικές εκλογές ενσωματώνουν ευρύτερες προκλήσεις.
