Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Ο όρος “Αυτοδιοικητική διαθεσιμότητα” είναι ίσως αδόκιμος. Αποτυπώνει το διαθέσιμο ανθρώπινο δυναμικό στον χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης α’ και β’ βαθμού, δηλαδή σε Δήμους και Περιφέρειες. Στατιστικά στοιχεία και σχετικές μελέτες δεν δημοσιοποιήθηκαν από τις τελευταίες εκλογές και εντεύθεν, ωστόσο εκτιμήσεις σε τοπικό επίπεδο συγκλίνουν στην άποψη ότι η διαθεσιμότητα έχει περιοριστεί επικίνδυνα.
Ο αριθμός των ασχολούμενων με τα κοινά θέματα, με τον λεγόμενο δημόσιο βίο, ανακυκλώνεται κατά τα τελευταία είκοσι χρόνια ενώ η ανανέωση κινείται σε χαμηλά ποσοστά και προέρχεται κυρίως από τους καποδιστριακούς Δήμους και όχι από το αστικό κέντρο.
Η ψήφος των πολιτών είναι ισχυρή και δεν επιδέχεται μετεκλογικές κριτικές που να την καθιστούν άδικη σε επίπεδο προσώπων, ωστόσο αποτελεί αδήρητη ανάγκη να εξασφαλιστεί πεδίο κοινωνικής και δημοτικής δράσης σε νέα πρόσωπα. Το αντεπιχείρημα ότι οι νέοι απέχουν από τα κοινά δεν είναι πλέον πειστικό. Τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης έδωσαν βήμα στη νεολαία και πολλοί νέοι άνθρωποι καταθέτουν ιδέες, προτάσεις και κάνουν διάλογο μέσω των δικτύων. Το ενδιαφέρον επομένως υπήρχε και αυτό που έλειπε ήταν το κίνητρο, το μέσο και ο συνομιλητής. Από την στιγμή που η νεολαία βρήκε το κατάλληλο σύγχρονο μέσο, τότε διασφαλίστηκε και η έμμεση ενασχόλησή της με τα κοινά θέματα.
Το επόμενο βήμα δεν ανήκει αποκλειστικά στη νέα γενιά. Στην διακριτική ευχέρεια των αιρετών (εκλεγμένων) της αυτοδιοίκησης είναι να αξιοποιήσουν την δυνατότητα που παρέχει η νέα τεχνολογία και μέσω ενός ειλικρινούς διαλόγου να μετατοπίσουν τον διαδικτυακό διάλογο από το ίντερνετ στο… δημαρχείο και στις δημόσιες αίθουσες. Δια ζώσης.
