ΚΚΕ: ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠ ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΕ ΑΧΑΪΑΣ

Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και μεγάλη συμμετοχή πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Τετάρτης στον Πολυχώρο Πολιτισμού της Ιχθυόσκαλας στην Πάτρα, η εκδήλωση της Επιτροπής Περιοχής Δυτικής Ελλάδας και της Τομεακής Επιτροπής Αχαΐας του ΚΚΕ με αφορμή την κατάρρευση της Γέφυρας της Περιμετρικής της Πάτρας  και στόχο να ανοίξει η συζήτηση συνολικά για τα μέτρα προστασίας της ανθρώπινης ζωής τόσο σε επίπεδο υποδομών και έργων, που μαζικά χρησιμοποιούνται από το λαό ή έργων που απαιτούνται για την προστασία του, όσο και σε επίπεδο μέτρων ασφαλείας που πρέπει να εφαρμόζονται στους χώρους δουλειάς, αλλά και να δοθεί συνέχεια σε όλες αυτές τις πρωτοβουλίες που πάρθηκαν με αφορμή το νέο αυτό έγκλημα, αλλά και συνολικά στις διεκδικήσεις σωματείων και συνδικάτων για μέτρα προστασίας.

Το θέμα της εκδήλωσης ήταν: «Τα κέρδη τους – οι ζωές μας. Όταν τα μέτρα προστασίας της ανθρώπινης ζωής μπαίνουν στο ζύγι κόστους – οφέλους».

Την εκδήλωση άνοιξε ο Κώστας Μουγκογιάννης, μέλος του ΓΠ Δυτικής Ελλάδας του ΚΚΕ. Την κεντρική ομιλία έκανε η Κατερίνα Σίμου, αρχιτέκτονας μηχανικός ΠΕ, πολιτικός μηχανικός ΤΕ και μέλος του ΤΓ Αχαΐας του ΚΚΕ και ακολούθησαν παρεμβάσεις από τους Θωμά Χόνδρο, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Πατρών, μηχανολόγο μηχανικό, Μάνθο Ιμπριάλο, πολιτικό μηχανικό, Χρήστο Κορδά, αντιδήμαρχο Αρχιτεκτονικού Έργου, Η/Μ έργων και έργων υποδομής Δήμου Πατρέων, πολιτικό μηχανικό και Νίκο Σαράντη, αντιπρόεδρο του Συνδικάτου Οικοδόμων, μέλος ΓΣ Ομοσπονδίας Οικοδόμων Ελλάδας ενώ σύντομη τοποθέτηση πραγματοποίησε ο Δημήτρης Πολυζωίδης, πολιτικός μηχανικός.

Παρευρέθηκαν ο Δημήτρης Αρβανιτάκης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, ο Νίκος Καραθανασόπουλος μέλος της ΚΕ και βουλευτής Αχαΐας του ΚΚΕ και ο Σωτήρης Παρίσης μέλος της ΚΕ και υποψήφιος Περιφερειάρχης Δυτικής Ελλάδας με την «Λαϊκή Συσπείρωση», καθώς και πολυμελής αντιπροσωπεία της Δημοτικής Αρχής.

Στην κεντρική ομιλία αναπτύχθηκαν οι συνθήκες κατάρρευσης της γέφυρας, τα ερωτήματα που ζητούν επιτακτικά απαντήσεις για το έγκλημα με 2 νεκρούς και πολλούς τραυματίες με το οποίο βρέθηκε αντιμέτωπος ο πατραϊκός λαός, τα ουσιαστικά αίτια που οδήγησαν σε αυτό, όπως και τα καθημερινά εγκλήματα που πληρώνουν με το ίδιο τους το αίμα οι εργαζόμενοι και ο λαός, βλέποντας την ζωή μας και την ασφάλεια μας να μπαίνουν στο ζύγι «κόστους-οφέλους», αλλά και η δράση τόσο του Κόμματος όσο και του Συνδικαλιστικού Κινήματος από την πρώτη στιγμή της κατάρρευσης.

Στις παρεμβάσεις έγινε εκτενής αναφορά τόσο σε τεχνικά ζητήματα που σχετίζονται με την κατάρρευση, όσο και στις εγκληματικές ελλείψεις μέτρων ασφαλείας στους χώρους δουλειάς, την έλλειψη έγκαιρης πρόληψης, ελέγχου και καταγραφής ζημιών στα έργα υποδομών, αλλά και συνολικά των τρόπο που αντιμετωπίζονται, προωθούνται και υλοποιούνται έργα υποδομών με γνώμονα όχι την κάλυψη συνεχώς αυξανόμενων λαϊκών αναγκών, αλλά την κερδοφορία επιχειρηματικών κολοσσών.

Παρατίθενται αποσπάσματα της κεντρικής ομιλίας.

«Βρισκόμαστε σήμερα 10 μέρες μετά την κατάρρευση και μια σειρά από ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα. Ερωτήματα που απορρέουν τόσο από τις συνθήκες της κατάρρευσης, όσο και συνολικά για την κατασκευή των έργων υποδομής, αλλά και των μέτρων ασφαλείας που εφαρμόζονται στα έργα αυτά.

Σε τέτοιες εργασίες προβλέπεται να έχει εκδοθεί η απαραίτητη άδεια, να έχουν συνταχθεί η απαραίτητες μελέτες για την κατεδάφιση, αλλά και εκθέσεις για την τήρηση των μέτρων ασφαλείας κατά την κατεδάφιση, Σχέδιο και Φάκελος Ασφάλειας και Υγείας, που αποτελούν βασικά εργαλεία για τη διαχείριση της ασφάλειας στα Τεχνικά Έργα.

…..

Οι εργασίες κατεδάφισης στην γέφυρα, έγιναν όπως όλα δείχνουν με κατάφωρη παραβίαση όλων των μέτρων ασφαλείας και κανονισμών, με περιορισμένο χρόνο και φυσικά με άγνωστο το αν υπήρξε και αν τηρήθηκε η μελέτη κατεδάφισης.

Είναι γεγονός πως σε τέτοια εγκλήματα, κράτος και κατασκευαστικές, διαχέουν τις ευθύνες, μέσα από τις κοινοπραξίες και με την παράλληλη ανάθεση τμημάτων έργων σε υπεργολάβους. Η επιχειρηματική λειτουργία με γνώμονα το κέρδος, σημαίνει συμπίεση του λεγόμενου «κόστους» και αύξηση του «οφέλους» με συρρίκνωση των μέτρων ασφαλείας, μείωση του προσωπικού και της εκπαίδευσής του, εκπτώσεις στην ποιότητα των υλικών και συνολικά στην ασφάλεια των κατασκευών, που έχουν σαν αποτέλεσμα συνεχή εγκλήματα, όπως αυτό της γέφυρας. Την ίδια ώρα βέβαια που ο λαός έχει πληρώσει διπλά και τρίδιπλα την υλοποίηση των έργων, από την ίδια τη φορολογία του, και θα χρυσοπληρώνει και τη χρήση τους όταν ολοκληρωθούν. 

…

Το «ζύγισμα» όμως για το οφέλη και τα κόστη ενός έργου έχει ήδη ξεκινήσει πριν καν σχεδιαστεί ή μελετηθεί ένα έργο. Αφού τα έργα επιλέγονται με κριτήριο το ποιες ανάγκες θα καλύψουν με την κατασκευή τους. Οι προτεραιότητες των έργων υποδομής, αλλά και όλες οι παράμετροι που σχετίζονται με την κατασκευή, την συντήρηση και τη λειτουργία τους, γίνονται με κριτήριο το ποιες ανάγκες θα καλυφθούν από το εκάστοτε έργο, αυτό είναι που τα καθιστά επιλέξιμα ή μη, για να μπορέσουν να πάρουν το πράσινο φως της χρηματοδότησης. Οι επιλογές είναι 2, έργα και υποδομές για τις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων ή έργα για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών.  Το κριτήριο επιλογής είναι η εξασφάλιση της κερδοφορίας μιας χούφτας επιχειρηματιών και η θωράκιση τους κέρδους τους.

…

Η Περιμετρική της Πάτρας, ως τμήμα ενός έργου που ξεκινάει από την Αττική και καταλήγει στην Ηλεία, έρχεται να καλύψει την ανάγκη ασφαλούς και σύγχρονης μετακίνησης του λαού, αλλά πρέπει παράλληλα να αποφέρει στην οικονομία, μεγαλύτερο όφελος απ’ ότι το κόστος κατασκευής του, δηλαδή έσοδα που θα καρπωθούν από αυτό οι επιχειρηματικοί κολοσσοί που το κατασκεύασαν, το λειτουργούν ή το αξιοποιούν. Αυτή η λογική διέπει όλα τα έργα, ενώ τα ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια με τα οποία υπολογίζονται, θυσιάζουν ακόμα και από τις προδιαγραφές ασφαλείας και συντήρησης προκειμένου να εξασφαλίζεται το κέρδος του κατασκευαστή, και στο όνομα αυτού του κέρδους και του περιορισμού του κόστους μια σειρά από συνοδά έργα όπως οδοί διαφυγής, προσβάσεις οχημάτων έκτακτης ανάγκης ή αντιπλημμυρικά έργα που αφορούν το καθαυτό έργο πετσοκόβονται.

….

Από την πλευρά της κυβέρνησης είναι χαρακτηριστική η μετατόπιση και η αποποίηση ευθυνών, όπου οι υφυπουργοί Μεταφορών και Υποδομών που έφτασαν στο σημείο της κατάρρευσης με δηλώσεις τους έριξαν αποκλειστικά το φταίξιμο στην κατασκευάστρια εταιρεία, με τις εταιρείες που αναφέραμε στην αρχή να περιορίζονται στην έκφραση συλλυπητηρίων, δηλώνοντας πως την ώρα της κατάρρευσης οι εργασίες είχαν σταματήσει.

Βουλευτές και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ βρέθηκαν επίσης στο σημείο, για να δηλώσουν και αυτοί με τη σειρά τους θλίψη και αποτροπιασμό για το γεγονός, αφήνοντας στο απυρόβλητο τις αιτίες που οδήγησαν στο έγκλημα, αφού βαραίνονται και οι ίδιοι με ευθύνες ως καλοί υπηρέτες του αστικού πολιτικού συστήματος και «χρυσοί χορηγοί» των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.  

Περιφέρεια και υποψήφιοι δήμαρχοι από την πρώτη στιγμή αθώωσαν την κυβέρνηση και περιορίστηκαν στις ευθύνες της κατασκευάστριας εταιρείας. Πιο οργανωμένη ήταν η παρουσία του υποψηφίου Δημάρχου Βασίλη Αϊβαλή, υποψηφίου με τον ΣΥΡΙΖΑ -που με βάση τα δημοσιεύματα ενδέχεται να στηριχθεί και από το ΠΑΣΟΚ- ο οποίος ως πρόεδρος του ΤΕΕ Δυτικής Ελλάδας προσπάθησε να πάρει θέση για το συμβάν, αξιοποιώντας την προβολή του και μπροστά και στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές, την ώρα που το Τεχνικό Επιμελητήριο δεν έχει πει μισή λέξη για ένα έργο που είναι γνωστά και τα προβλήματά και οι καθυστερήσεις του, αλλά και τα μέτρα ασφαλείας που στην πλειοψηφία των έργων πάνε περίπατο. Βέβαια και ο ίδιος κλείνει σε όλες τις πτώσεις τη λέξη επενδύσεις, προωθώντας τελικά την ίδια λογική που διέπει όλα τα μεγάλα «επενδυτικά σχέδια» για την πόλη και τα οποία δίνουν ζεστό χρήμα σε επιχειρηματίες, αφήνοντας σε δεύτερη μοίρα τις λαϊκές ανάγκες.

….

Το έγκλημα αυτό στην Περιμετρική, έβγαλε στην επιφάνεια άλλη μια παθογένεια του καπιταλιστικού συστήματος, με μεγάλο αντίκτυπο τόσο για την πόλη μας, όσο και για την Περιοχή μας, και στην οποία οφείλουμε να αναφερθούμε.  Τα δύο νοσοκομεία της Πάτρας, το Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο στο Ρίο και το Γενικό Νοσοκομείο Πατρών «ο Άγιος Ανδρέας», καλέστηκαν να είναι σε ετοιμότητα αμέσως μετά την κατάρρευση, αφού μόνο το ένα από τα 2 εφημέρευε. Η ετοιμότητα όμως των γιατρών και του προσωπικού των νοσοκομείων, όπως και του ΕΚΑΒ, δεν αρκεί για να καλύψει τις ανάγκες ενός έκτακτου γεγονότος. Είναι χαρακτηριστικό πως ουρές σχηματίστηκαν στα επείγοντα, με τη λειτουργία τους ουσιαστικά να σταματά, αφού δεν μπορούσαν να αντέξουν τον αριθμό τραυματιών, πόσο μάλλον αν μιλούσαμε για ένα δυστύχημα στην ΒΙΠΕ, ένα σεισμό ή μια πυρκαγιά με πολλαπλάσιους τραυματίες.

…

Για άλλη μια φορά αποδείχθηκε ότι το «πάμε κι όπου βγει» που ακούστηκε λίγο πριν τα έγκλημα στα Τέμπη με τη σύγκρουση των 2 τρένων διαπερνά ολόκληρο το καπιταλιστικό εποικοδόμημα.

Κάθε μέρα ο λαός μας γίνεται μάρτυρας ενός νέου εγκλήματος στην Ηλεία, στο Μάτι, την Εύβοια, τα Τέμπη, τη Ζώνη, την Περιμετρική, τη Ρόδο, τη Μαγνησία. Γιατί αυτό το σύστημα έτσι λειτουργεί, αφήνοντας στάχτη και νεκρούς για να κερδίζει μια χούφτα μεγαλοεπιχειρηματιών, και δεν μπορεί να φτιασιδωθεί όσο και αν προσπαθούν να μας πείσουν για το αντίθετο. Οι ένοχοι είναι γνωστοί και εμείς μετράμε κάθε μέρα τους νεκρούς μας.

…

Έργα υποδομής ασφαλή και δωρεάν για το λαό μπορεί να εξασφαλίσει μόνο το νέο κοινωνικό σύστημα, ο σοσιαλισμός, γιατί σκοπός δεν είναι πια το κέρδος, αλλά η συνδυασμένη ικανοποίηση του συνόλου των λαϊκών αναγκών που διευρύνονται, με κεντρικό σχεδιασμό, κοινωνικοποίησή των μέσων παραγωγής, με την εργατική τάξη και το λαό στην εξουσίας, κυρίαρχους του πλούτου που παράγουν και νοικοκύρηδες στον τόπο τους. Τα αναγκαία έργα υποδομών, μεγάλης και μικρής κλίμακας, θα υλοποιούνται και θα σχεδιάζονται από κρατικό φορέα κατασκευών.  Έργα ασφαλή και με εφαρμογή όλων των μέτρων ασφαλείας κατά την υλοποίησή τους, με σχεδιασμό για τη μέγιστη οικονομία ανθρώπινων και άλλων πόρων, με ελαχιστοποίηση του κόστους και της επίδρασης στο φυσικό περιβάλλον.

Σε απόλυτη αντιδιαστολή δηλαδή με την σημερινή, δολοφονική πραγματικότητα, όπου οι ανταγωνισμοί μεταξύ ομίλων, οι στόχοι «ανάπτυξης» και η διαμόρφωση «ευνοϊκού επενδυτικού περιβάλλοντος» βγάζουν εκτός κάδρου τόσο τα αναγκαία για την προστασία του λαού έργα (αντιπυρικά-αντιπλημμυρικά-αντισεισμικά), όσο και την ασφάλεια των έργων που υλοποιούνται σε επίπεδο κατασκευής, αλλά και μέτρων ασφαλείας των εργαζομένων.

…

Το Κόμμα μας θα είναι καθημερινά μπροστά στους αγώνες που ανοίγουν το δρόμο της ανατροπής, θα συνεχίσει με όλες του τις δυνάμεις να πρωτοστατεί στην οργάνωση της λαϊκής αντεπίθεση απέναντι στον πραγματικό αντίπαλο του ελληνικού λαού και της νεολαίας, την άρχουσα τάξη, το κράτος της, τις κυβερνήσεις και τα κόμματα που την υπηρετούν, θα συνεχίσει να δίνει τη μάχη ως γνήσια, μαχητική, λαϊκή αντιπολίτευση απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης και ΕΕ. Απαιτώντας να μην συγκαλυφθεί ούτε αυτό το έγκλημα, να σταματήσει η ισοπέδωση των δικαιωμάτων μας και τα διαρκή εγκλήματα που αφορούν την υγεία και την ασφάλεια μας.

Οι κομμουνιστές μέσα από κάθε μετερίζι, σε εργατικά σωματεία και φορείς του κινήματος δίνουν και θα συνεχίσουν να δίνουν τη μάχη για μέτρα προστασίας της ανθρώπινης ζωής, της λαϊκής περιουσίας και του φυσικού πλούτου της χώρας, για μέτρα υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς, για ασφαλής και δωρεάν υποδομές που είναι αναγκαίες για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών. Και σε αυτόν των αγώνα καλούμε τους εργαζόμενους, τους νέους, όλο τον πατραϊκό λαό, γιατί σήμερα υπάρχουν όλες οι δυνατότητες με βάση την επιστήμη και την τεχνολογία για να μετακινούμαστε και να δουλεύουμε με ασφάλεια, για να ζούμε καλύτερα εμείς και τα παιδιά μας.»

Πάτρα, 3/8/2023