ΝΙΚΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ : Σήμερα όλη η Πάτρα αγάλλεται και χαίρει διότι νέος Άγιος ανεδείχθη ο πνευματικός της, ο σεβαστός «ΠΑΠΠΟΥΛΗΣ» ΓΕΡΒΑΣΙΟΣ.

Το οικουμενικό πατριαρχείο κατέταξε στους δέλτους των Αγίων της εκκλησίας μας , τον πατέρα Γερβάσιο Παρασκευόπουλο που σε όλη του τη ζωή αγωνίστηκε νυχθημερόν  για τη δόξα του Αληθινού Θεού και τη σωτηρία των ανθρώπων .                                                                     Οι Πατρινοί Άγιο τον αναγνώριζαν Άγιο ενώ ακόμα ζούσε!              

Καμιά πράξη της εκκλησιαστικής αρχής δεν χρειαζόταν, έφτανε που αυθόρμητα κλήρος και λαός έδειχναν την τιμή τους προς τόν Γεροντα που αναγνωριζόταν ηδη άγιος από την συνείδηση της Εκκλησίας.  Και περίμεναν μισό αιώνα αυτή την πεποίθηση τους να την υιοθετήσει η εκκλησια . Και να ο Θεός άκουσε την επιθυμία των ΠΑΤΡΕΩΝ και έστειλε Αρχιερέα ΑΞΙΟ και ΙΚΑΝΟ να υπηρετήσει αυτο το θαυμαστό γεγονος !

Απο την πρώτη ημέρα που ενθρονίστηκε  ο Μητροπολίτης μας Σεβασμιώτατος κκ Χρυσοστομος Σκληφας με βέβαιη πίστη ανέλαβε την υπόθεση της αγιοκατάταξης του πατρός Γερβάσιου. Ευχαριστούμε λοιπόν πρώτα το Θεό και μετά τον σεπτό και άξιο ποιμενάρχη μας κ.κ. Χρυσοστομο για τον ανεκτίμητο θησαυρό που μας πρόσφεραν !

Έμπλεη υπερηφάνειας και συγκίνησης ιδιαιτερως είναι από σήμερα η ψυχή κάθε μέλους του  Χριστεπώνυμου πληρώματος της Εκκλησίας των Πατρών και ακόμα περισσότερον όσων είχαμε την ευλογία να μαθητεύσουμε στα κατηχητικά σχολεία της ΑΝΑΠΛΑΣΤΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ παρα τους ποδας Του , από το χαρμόσυνο άγγελμα της Αγιοκατάταξης του Γέροντα Γερβασίου Παρασκευόπουλου, από τον Παναγιώτατο Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο και την περι Αυτον αγια και ιερά σύνοδο .

Δια της ανακηρύξεως ή πιο σωστά δια της αναγνωρίσεως του Αγίου Γερβασιου , δεν αγιοποιείσαι ο Πατριάρχης η οι Αρχιερείς  , αλλά αναγνώρισαν την αγιότητα που υπάρχει και μαρτυρείται από την εν γένει κοινωνία και ιδιαιτερα την Εκκλησία.

Σεμνύνεται η Πάτρα, σείονται συθέμελα οι πύλες των ουρανών, οι Άγγελοι υμνολογούν την είσοδό Του, στα μαρμαρένια ανάκτορα του Παραδείσου! 

Και όλοι εμείς, που γνωρίσαμε από κοντά τον στωμύλο, φίλεργο, πνευματέμφορο Άγιο Γέροντα, ως κλωσσόπουλα, εκεί στην πνευματική φωλιά του περίπυστου Κατηχητικού της Αναπλαστικής Σχολής της οδού Ιωνίας στα προσφυγικά , όλοι εμείς που ξεδιψάσαμε πνευματικά από το νάμα της σοφίας του, όλοι εμείς που «λουστήκαμε» από τη φωτοχυσία της εναργούς πνευματικής του παρακαταθήκης, όλοι εμείς που αισθανόμαστε αενάως, τη μαρμαρυγή της ψυχής του να περιαυγάζει την κορυφογραμμή της συνείδησής μας, νιώθουμε σαν να κρατάμε στα χέρια μας, τα ζώπυρα της ζωής! Στα χέρια μας, που κάποτε άγγιξαν τα δικά του!

Στα αυτιά μας ηχεί ακόμα σαν γιορτινή καμπάνα, ο χρυσορρήμων λόγος του και οι μελίφθογγοι ψαλμοί του, η καρδιά μας πάλλεται ακόμα από την σεβάσμια μορφή του και την πεφωτισμένη παρουσία του, ο νους μας φωταγωγείται από το αΐδιο κήρυγμά του και από το Θεοδώρητο ποιμαντικό του διακόνημα. Μας οδηγεί και μας νουθετεί η άχραντος ζωή του, ο διάπυρος θεολογικός του λόγος, η ανέσπερη αύρα του, η ζωογόνος και αειφόρος προσωπικότητά του! 

Ο Άγιος Γερβάσιος των Πατρών , ο ξιφήρης πολεμιστής του Θείου Λόγου, ο διαπρύσιος κήρυκας του Κυρίου μας, αφιέρωσε ολόκληρη τη ζωή του υπέρ καμνόντων, στήριζε τους ενδεείς και εμπερίστατους συνανθρώπους μας, προσέφερε αφειδώς το ζείδωρο φως της Αγιοσύνης του, γινόταν το αλεξιβρόχιο, το αραξοβόλι και το απάνεμο λιμάνι, για όλες εκείνες τις ψυχές που οι μπόρες και οι θύελλες της ζωής, είχαν μεταβάλλει σε καρυδότσουφλα…      

Νιώθουμε από σήμερα πιο πλούσιοι, μας πλημμυρίζει μία άφατη χαρά, τα μάτια μας υγραίνονται από τη άρρητη συγκίνηση. Ας είναι ευλογημένο το όνομά του Κυρίου, που αξίωσε τον περιούσιο λαό της Αποστολικής πόλης του Πρωτοκλήτου Ανδρέα, τόση μεγάλη δόξα και υπερηφάνεια!

Ας είναι πολλά τα έτη του αμώμου Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Πατρών, του σεπτού μας πεφωτισμένου ποιμενάρχου κ.κ. Χρυσοστόμου, που μερίμνησε με υπομονή και επιμονή, για την μεγάλη τιμή της Αγιοκατάταξης του Γέροντος Γερβασίου!