Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Μικρή γαλάζια πατρίδα. Από το Λαμπίρι ως την Αιγείρα. Την χιονισμένη Φτέρη με την πλαγιά στο Πυργάκι από το δάσος της Παρασκευής μέχρι την ορεινή Συμπολιτεία και το Διακοπτό, την Πούντα και τον Πλάτανο. Στα ορεινά της Ακράτας ως την ακτή που βρέχει τα Συλιβαινιώτικα, ετούτη η γη ευλογημένη στέκει στον χρόνο επιμένοντας λεύτερη και γενναία να βρει την χαμένη ταυτότητα που γράφει. Γεννηθείς στην Αιγιάλεια. Τόπος Κατοικίας όπου γης. Όπου γης και Αιγιαλείς. Τορόντο, Νέα Υόρκη, Βοστόνη, στο Ρίο της Βραζιλίας ακόμα στη Νότια Αφρική Γερμανία, Σουηδία, Νορβηγία, Ελβετία, Ρωσία, Αρμενία στη μακρινή Αυστραλία αλλά και στην Κίνα ακόμα υπάρχει ένα κομμάτι γης για τους Αιγιαλείς. Οι άλλοι οι υπόλοιποι που έμειναν εδώ έμειναν για να μην λείψει τίποτα που θα θυμίζει την μικρή πατρίδα που άφησε πίσω το καράβι του ξεριζωμού. Οι άλλοι έμειναν για να κρατήσουν όρθια την μικρή πατρίδα και να την αλλάξουν. Όταν θα τη βλέπουν όσοι έφυγαν να αντικρίζουν μια μικρή πατρίδα που αντιστέκεται αλλάζει, προοδεύει μα δεν ξεχνά. Μήτε από που ξεκίνησε μήτε που θέλει να φτάσει. Όσοι έφυγαν από τη μικρή πατρίδα ήταν σα τους ναυτικούς πριν από το ταξίδι. Κοίταξαν τη θάλασσα δεν κοιτάχτηκαν στον καθρέφτη. Όσοι έμειναν εδώ κοίταξαν το πρόσωπό τους στον καθρέφτη για να μπορούν να αντικρίζουν κατάματα τη θάλασσα. Αλλάξαμε. Δεν είναι η ίδια αυτή η μικρή πατρίδα. Δρόμοι μεγάλωσαν έγιναν σύγχρονοι πόλεις και χωριά φωτίστηκαν και γίνηκε μέρα η νύχτα η θάλασσα καθάρισε κι έγινε γαλάζια σημαία το λιμάνι μεγάλωσε πάνε οι λάντζες και τα ψαροκάικα, αλλάξανε και οι άνθρωποι, έγιναν εξωστρεφείς επικοινωνιακοί απέκτησαν Facebook με οικογενειακό άλμπουμ και κάνουν πολλά πολλά like. Αλλάξαμε μα δεν ξεχάσαμε. Μοιάζουμε άλλωστε με κείνους που όταν έφυγαν κοίταξαν πίσω δίνοντας υπόσχεση γυρισμού. Η υπόσχεση εκείνων που έμειναν ήταν να αλλάξουν, αλλά να μην αλλάξει η ιστορία. Η Παναγιά η Τρυπητή, ο βράχος του Αγίου Ανδρέα, το Δωδεκάβρυσο στο Τουριστικό, η Αλυκή των κύκνων, το μπαλκόνι του Κορινθιακού στα Ψηλαλώνια ο Πύργος που στέκει αιώνες αγέρωχος ακόμα και οι πορτοκαλιές που ανθίζουν, τα λιόδεντρα και η κορινθιακή με τα σταφύλια της Αιγιαλείας γης. Αυτή την ιστορία δεν την αλλάξαμε Όσοι έμειναν μπορεί να μην έκαναν ταξίδια μακρινά, αλλά ταξίδεψαν την ιστορία αυτής της μικρής πατρίδας. Ο καθένας είχε το δικό του χρέος. Άλλος να ταξιδέψει στην Αμερική και στον Καναδά κρατώντας μέσα του την μικρή πατρίδα. Κι άλλος να ταξιδέψει το νου την καρδιά να ταξιδέψει τα προϊόντα της γης το λεμόνι το λάδι τη σταφίδα και το εκλεκτό κρασί. Ταξίδι το ένα, ταξίδι και το άλλο. Δυο δρόμοι που θα συναντηθούν ξανά όταν η επόμενη γενιά θα πάρει την κληρονομιά και την ευθύνη να ξεκινήσει το δικό της μακρύ ταξίδι. Και θα ναι μακρινό, αναπάντεχο, ανέλπιστο. Αφετηρία η Αιγιάλεια. Προορισμός η Αιγιάλεια. Στην επιστροφή αυτό που μένει δεν είναι το ταξίδι αλλά αυτοί που περίμεναν όταν επέστρεψες.ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΟΜΟΓΕΝΕΙΑ.
