Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Την Κυριακή 3 Μαρτίου 2024, πραγματοποιήθηκε στο Κέντρο Νεότητας της Ιεράς Μητροπόλεώς μας η εσπερινή ομιλία του Αιδεσιμολογιωτάτου Πρωτοπρεσβυτέρου π. Αγαθονίκου Τσακάλου, με θέμα «Η επιστροφή στο σπίτι του Πατέρα».
Ο ομιλητής παρουσίασε τρεις πτυχές της σχετικής ευαγγελικής περικοπής που αφορούν στη θέση του νεώτερου υιού προ της φυγής του από την πατρική προστασία, τη φυγή και την αποστασία, και την διαδικασία της επιστροφής του στον Πατέρα. Αναπτύσσοντας τις τρεις αυτές ενότητες επιχείρησε συσχετισμούς και προσεγγίσεις στη σύγχρονη πραγματικότητα. Ανέφερε ότι “πρόκειται για την αιώνια περιπέτεια του ανθρώπου, μέσα στον χρόνο και την ιστορία, να εγκαταλείπει πάντα τη βεβαιότητα και την ασφάλεια, και να αναζητά το ανέφικτο και το όνειρο, και στο τέλος, σοφότερος απ’ αυτή την περιπέτεια της ζωής του, να επιστρέφει στην πατρώα οικία, όπου τελικά και αναπαύεται.
Μέσα σ’ αυτή τη διαδικασία και την αλληλουχία των γεγονότων, της φυγής, της περιπέτειας, της γνώσης της ζωής, της απογαλάκτισης και της άνδρωσης, φτάνει κανείς σε ένα τέλος, αρκεί το τέλος να είναι η πατρική οικία. Εξάλλου, η πνευματική ζωή δεν είναι τίποτε άλλο παρά μία διαρκής πνευματική περιπέτεια.
Οι νέοι πάντα φεύγουν. Η περιπέτεια είναι στο αίμα τους. Θέλουν να απομακρυνθούν από αυτό που ζουν και ξέρουν, να αναζητήσουν νέους κόσμους, να αποκτήσουν νέες εμπειρίες. Είναι αδιανόητο και αφύσικο να μην επιδιώξουν να αμφισβητήσουν το παρελθόν, να αποστασιοποιηθούν από την παράδοση των παλιότερων γενεών, να μην αναζητήσουν να φτιάξουν τον δικό τους κόσμο. Βέβαια, σ’ αυτήν την προσπάθεια αναγκαίο είναι το ξόδεμα της πατρικής περιουσίας. Αυτό είναι το σύνηθες.
Δεν υπάρχει περίπτωση που ένα νέο παιδί να μην χαρακτηρισθεί απείθαρχο, να μην αιφνιδιάσει με τις αποφάσεις του, να μην μας κάνει να πονέσουμε με τον αποχαιρετισμό του και τη φυγή του.
Η ιστορία πάντα έτσι κινείται και διαμορφώνεται, με θετικές και αρνητικές αποφάσεις, με την υπακοή και την πειθαρχία του πρεσβυτέρου υιού, με την επανάσταση και την ασωτία του νεωτέρου. Αρκεί στον ορίζοντα να μην χαθεί το πατρικό σπίτι. Το μεγάλο μήνυμα βρίσκεται στο γεγονός της πατρικής αγάπης και στη δυνατότητα επιστροφής, αφού η πατρική οικία παραμένει ακόμη γι’ αυτόν ανοιχτή.
Η επιστροφή από τη χώρα της ασωτίας, δεν θα είχε νόημα εάν δεν υπήρχε δυνατότητα υποδοχής από τον πατέρα, στο πατρικό σπίτι. Έτσι ο άσωτος υιός βρίσκει ανοιχτή την είσοδο της πατρικής οικίας. Αυτό βέβαια, δεν πρέπει να θεωρείται πάντοτε δεδομένο. Υπάρχει και η άλλη σκληρή πραγματικότητα. Συχνά οι επιστροφές δεν γίνονται αποδεκτές.
Η πατρική οικία και η αγκαλιά είναι ερμητικά κλειστές και η μορφή της ασωτίας κορυφώνεται στην αποπομπή και στην τραγική απόρριψη. Πολλές φορές οι κοινωνίες, ιδιαίτερα οι ενάρετες, είναι κλειστές.”.
Και κατέληξε: “Η αγκαλιά του πατέρα της παραβολής, όμως, είναι ανοιχτή. Συνεχίζει ν’ αγαπάει, ελπίζει και προσμένει. Αυτό είναι το ζητούμενο και το θαυμαστό της παραβολής. Η αγάπη και η κατανόηση του πατέρα είναι πρόσκληση διαρκείας για επιστροφή.”.
Μετά το πέρας της ομιλίας, ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Ιωακείμ Βενιανάκης, Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως, μετέφερε στον ομιλητή τις πατρικές ευχές και ευχαριστίες του Σεπτού Ποιμενάρχου μας, Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Ιερωνύμου, για την ανταπόκριση στην πρόσκλησή του, αλλά και για την εμπεριστατωμένη πνευματική και εποικοδομητική ομιλία του.
