Στην Ελλάδα είναι συνηθισμένες αυτές οι καταστάσεις.
Δυστυχώς το “ράβε-ξήλωνε” δεν σταματά ποτέ συνεπεία της έλλειψης συντονισμού προφανώς μεταξύ υπηρεσιών κι ενός οργανωμένου πλάνου παρεμβάσεων που πρέπει να γίνουν.
Όπως για παράδειγμα συμβαίνει στην οδό Κανελλοπούλου και στην Ζωοδόχου Πηγής, στο Αίγιο.
Μόλις πέρυσι ασφαλτοστρώθηκε ο δρόμος. Αλλά αυτό δεν εμποδίζει να ξανασκαφτεί στις άκρες αφού πρέπει να περαστούν οι οπτικές ίνες!
Βέβαια, αν υπήρχε συντονισμός, η λογική “λέει” ότι θα περνούσαν πρώτα οι οπτικές ίνες, μετά θα ασφαλτοστρωνόταν. Αλλά αυτά συμβαίνουν ΜΟΝΟ σε άλλα κράτη. Στην Ελλάδα, πάμε… ανάποδα.
Ίσως μετά τις οπτικές ίνες, κι αφού ξανα-ασφαλτοστρωθούν οι τρύπες που θα έχουν ανοίξει, να πρέπει να μπει και κάποιο άλλο συνεργείο, για άλλο λόγο. Και να ξανασκάψουν!
Ούτε πρώτη, ούτε τελευταία θα ‘ναι…