Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Η Φθαρτή Αιωνιότητα μιας Σταγόνας
Στις 5 Ιουνίου 2024, στο Ελληνικό Σπίτι στο Παρίσι εγκαινιάζεται αναδρομική έκθεση ζωγραφικής του Κώστα Σπυρόπουλου με τίτλο «Η Φθαρτή Αιωνιότητα μιας Σταγόνας».
Είναι η δεύτερη φορά που ο Σπυρόπουλος εκθέτει στην πόλη του φωτός. Το 2016 είχε λάβει μέρος σε διεθνή Art Fair που είχε γίνει στο Μουσείο του Λούβρου, με μεγάλη επιτυχία.
Στην παρούσα έκθεση ο καλλιτέχνης παρουσιάζει την πορεία του. Μια πορεία που αρχίζει με έντονους επηρεασμούς από τους ζωγράφους της δεκαετίας του τριάντα.
Στο πρώτο στάδιο της εξέλιξής του αναζητώντας την ομορφιά της αθωότητας, στο τοπίο της πατρίδας του, είναι επηρεασμένος από την Αρχαία και την Βυζαντινή Εικονογραφία.
Γι’ αυτήν την περίοδο ο καθηγητής στο ΕΚΠΑ ιστορικός της Τέχνης Στέλιος Λυδάκης γράφει :
«… Ο Κώστας Σπυρόπουλος, όπως και ο Μάρκος Βενιός και εν μέρει ο Μιχάλης Γεωργάς, προτιμά την λυρική μετουσίωση και την ηρεμία της χρωματικής γκάμας.»
«… Η τέχνη κέρδισε τον Σπυρόπουλο χωρίς να τον χάσει η επιστήμη. Αποδίδοντας «τα του Καίσαρος τω Καίσαρι» πληρώνει και στις δύο τον δασμό της ευνοίας του..»
… Στο τοπίο των νησιών τον κέρδισε η φωτεινότητα της ατμόσφαιρας και των αντικειμένων.
… Αποφεύγοντας τον ξηρό ρεαλισμό μετουσίωσε την πραγματικότητα σε ποιητική εικόνα μέσω μιας υποκειμενικής χρωματικής γκάμας και μιας στυλιζαρισμένης επεξεργασίας των λεπτομερειών.
Η καθηγήτρια στο ΕΚΠΑ Ιστορικός της Τέχνης Αθηνά Σχινά γράφει «…Ο Κώστας Σπυρόπουλος σκηνοθετεί και σκηνογραφεί τα πράγματα ως πρόσωπα και τις προσωποποιήσεις των θεάσεων του Αρχιπελαγικού κόσμου, ως πράξεις ενός λυρικού δράματος.
Τα επόμενα βήματα χαρακτηρίζονται από μια αρμονία όπου κυριαρχούν τα γεωμετρικά σχήματα και η ισορροπία ανάμεσα στη φόρμα και το χρώμα. Για την περίοδο αυτή ο Καθηγητής Ιστορίας της Τέχνης στο ΕΚΠΑ και Ακαδημαϊκός, Χρύσανθος Χρήστου γράφει :
«… Για κάθε μελετητή της καλλιτεχνικής δημιουργίας του Σπυρόπουλου ότι κάνει ιδιαίτερη εντύπωση είναι οι εξαιρετικές δυνατότητες στην αξιοποίηση των εκφραστικών δυνατοτήτων του χρώματος όσο και στην χρησιμοποίηση των σχεδιαστικών τύπων.
Η Ιστορικός της Τέχνης Barbara Angiolini γράφει «… Η μεγάλη και δημιουργική φαντασία του Κώστα Σπυρόπουλου, χαίρεται, μαγεύει και με γοητευτική ικανότητα βάζοντας «τα φτερά» στα όνειρα, πάλλεται ελεύθερη και ανάλαφρη, μέσα στους στοχασμούς Περιγράφοντας τα επόμενα βήματα η Ιστορικός Τέχνης και διευθύντρια της Διεθνούς Μπιενάλε Σχεδίου του Πίλσεν Gabriela Hajkova γράφει : «… Ο Σπυρόπουλος είναι πολύπλευρος καλλιτέχνης που ολοκληρώνεται μέσα από τα πλούσια φωτεινά χρώματα της ζωγραφικής.
Η Ιστορικός Τέχνης – Τεχνοκριτικός Ντόρα Ηλιοπούλου Ρόγκαν με τίτλο Κώστας Σπυρόπουλος «Επιστήμων και Πολυμήχανος Καλλιτέχνης» αναφέρει «… Ευφάνταστος και στις κατασκευές του ο Σπυρόπουλος αποδεικνύει σε κάθε περίπτωση πόσο επιδέξιος είναι.
Με τον τίτλο «¨Όταν το καλλιτεχνικό ύφος του δημιουργού υπερβαίνει την νεοτερικότητα» ο Καθηγητής και Πρόεδρος της Σχολής Καλών Τεχνών του Παν/μίου Ιωαννίνων Γ. Παντής σημειώνει «… το καλλιτεχνικό του ύφος υπερβαίνει το μανιφέστο του μοντερνισμού.
Η παρουσία του Σπυρόπουλου σε πολλές διεθνείς Βiennale και Art Fair του έδωσαν την ευκαιρία να συνομιλήσει με Ευρωπαίους και Αμερικανούς καλλιτέχνες μέσω της καλλιτεχνικής έκφρασης. Αποτέλεσμα αυτής της αλληλεπίδρασης ήταν να γεννηθεί η ιδέα ότι η ποιότητα του κατασκευάσματος αντιπροσωπεύει την ποιότητα του κατασκευαστή. Έτσι αρχίζει η εξερεύνηση του αστικού χώρου, της διαφήμισης, της μόδας, των ΜΜΕ, της πράσινης ενέργειας.
Η εξέλιξη αυτής της αναζήτησης οδηγεί τον ζωγράφο στην καταγραφή μιας χαρακτηριστικής αστικής μυθολογίας όπου η έννοια της ομορφιάς και του ωραίου αναθεωρείται.
Την περίοδο αυτή ο ζωγράφος αισθάνεται μόνος μέσα σε ένα κόσμο δίχως νόημα, εκτός από το νόημα που δημιουργεί ο ίδιος μέσα από την ελευθερία του ως ων που διαμορφώνεται διαρκώς. Σχετικά με την δουλειά αυτής της περιόδου ο Αλέκος Φασιανός σημειώνει : «… Μέσα από τα έργα του Σπυρόπουλου διακρίνει κανείς την κίνηση και συγχρόνως την σύλληψη μιας χρονικής στιγμής και πραγματικότητας.
Εξ’ άλλου η Ιστορικός Τέχνης – Τεχνοκριτικός Ίρις Κρητικού σημειώνει : «… Μέσω του εξπρεσιονισμού του χρώματος και της ομορφιάς, μέσω αιωρούμενων συμβόλων, γραμμάτων και λέξεων ο Κ. Σπυρόπουλος, ζωγράφος σημάτων, οδηγεί το βλέμμα του θεατή στη γενικότερη επανερμηνεία του αστικού περιβάλλοντος.
Είναι γεγονός ότι η ζωγραφική του Σπυρόπουλου εκτός των άλλων εκλαμβάνει το έργο και ως μια πραγματική, δημιουργική και ευαίσθητη προσδοκία. Ο Cesar Campos καθηγητής της Σχολής Καλών Τεχνών του Παν/μίου Lima του Περού αναφέρει σχετικά : «… ο καλλιτέχνης αναφέρεται σε δημιουργούς όπως ο Saint Beatus of Liebana του δεκάτου αιώνα και έπειτα με ένα άλμα 10 αιώνων στον Ganguin και τον Picasso μέχρι και τον Matisse καθώς οι συγκεκριμένοι καλλιτέχνες διερευνούν τη σύνδεση της μορφής και του υπόβαθρου χωρίς να προσπαθούν να αναπαραστήσουν την «αληθινή» και ορατή πραγματικότητα, που είναι χωρίς περιεχόμενο.
Και άλλοι πολλοί σημαντικοί άνθρωποι της Τέχνης, Έλληνες και Ξένοι έχουν ασχοληθεί με την ζωγραφική του Σπυρόπουλου όπως ο Μάνος Στεφανίδης (Καθηγητής ΕΚΠΑ. Ιστορικός Τέχνης), ο Maximo Zorzato (Biennale Asolo 2010), Mario Gudezo (Biennale Asolo 2010), Γιώργος Μανιώτης (Συγγραφέας), ο καθηγητής Salvatore Autovino (Biennale di Palermo 2014), o Paolo Levi (Πρόεδρος Biennale di Palermo 2014), ο Νίκος Ζίας (Ομ. Καθηγητής Ιστορίας της Τέχνης Παν/μίου Αθηνών), ο Γιώργος Κατσάγγελος (Καθηγητής Καλών Τεχνών, Παν/μιο Θεσσαλονίκης), η Ξένια Καλδάρα (Διευθύντρια και Αντιπρόεδρος Ιδρύματος Κακογιάννη, 2014), ο Zoran Jakimovski (Καθηγητής Σχολής Καλών Τεχνών Παν/μιο Σκοπίων) κ.α.
Πολλά σημαντικά περιοδικά Τέχνης όπως το World of Art Conteporary Magazine Biennale di Venezia, 2022 καθώς και ο τιμητικός τόμος της Ακαδημίας Καλών Τεχνών της Ρώμης κ.α. παρουσιάζουν τον Κώστα Σπυρόπουλο.
Ο Κώστας Σπυρόπουλος είναι επίτιμος Διδάκτωρ της Σχολής Ανθρωπιστικών Σπουδών
(Τμήμα design και Καλών Τεχνών) Πανεπιστημίου Λευκωσίας και Τακτικό Μέλος της
Ακαδημίας της Ρώμης στην τάξη των Γραμμάτων και των Τεχνών.
Οι μύθοι είναι δημόσια όνειρα και τα όνειρα ιδιωτικοί μύθοι. Η ζωγραφική του Σπυρόπουλου δεν είναι ούτε μύθος ούτε όνειρο, είναι η φθαρτή αιωνιότητα μιας σταγόνας νερού με τα φωτεινά παιχνιδίσματά της.
Η έκθεση θα είναι ανοιχτή στο κοινό
Δευτέρα, Τρίτη, Πέμπτη και Παρασκευή από τις 17.00 ως τις 20.00.
Σάββατο και Κυριακή με ραντεβού από τις 15 έως 18.30
