Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Ομιλία στην Κεντρική Πολιτική Επιτροπή του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Σήμερα βρισκόμαστε εδώ για να διατυπώσουμε συλλογικά μια σαφή και κρίσιμη πολιτική δέσμευση.
Μια δέσμευση που ξεπερνά τα όρια μιας συνηθισμένης πολιτικής συζήτησης. Που αγγίζει τον πυρήνα της ηθικής και της δημοκρατικής μας υπόστασης.
Που αγγίζει την ψυχή του ΠΑΣΟΚ.
Η κραυγή των δεκάδων χιλιάδων διαδηλωτών στις πρόσφατες συγκεντρώσεις για τη συγκάλυψη του εγκλήματος στα Τέμπη και η απαίτηση για απονομή δικαιοσύνης, ήχησε διαπεραστικά παντού και μας συγκλόνισε όλους.
Η κοινωνία μίλησε.
Τώρα είναι η σειρά μας να την ακούσουμε και να ανταποκριθούμε.
Οφείλουμε να ερμηνεύσουμε σωστά το μήνυμα και την απαίτηση της κοινωνίας. Γιατί επιτρέψτε μου να πω, κάνουν μεγάλο λάθος όσοι παρουσιάζουν αυτές τις μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις ως επετειακές εκδηλώσεις και μνημόσυνα, εκφράζοντας απλά την λύπη τους.
Οι συγκεντρώσεις αυτές δεν είναι μόνο θρήνος για το θάνατο, είναι αγωνία για τη ζωή.
Οι πολίτες «ξεμπάζωσαν» την αλήθεια και μας έστειλαν το μήνυμα πως δε θα ανεχτούν άλλο μια κατάσταση ασφυξίας, αδιεξόδου και διαφθοράς.
Η Κυβέρνηση πίστεψε ότι θα πετύχει και πάλι την χειραγώγηση της κοινής γνώμης, με τις γνωστές μεθόδους της. Αυτή τη φορά απέτυχε. Ευτυχώς. Το ρήγμα εμπιστοσύνης στην συνείδηση της κοινωνίας είναι πολύ βαθύ. Η κοινωνία είναι πάντα πιο μπροστά από τα σχέδια της εξουσίας.
Οι πολίτες δεν ζητούν μόνο τιμωρία για τους άμεσα υπεύθυνους. Ζητούν μια αλλαγή στον τρόπο που λειτουργεί το κράτος και η δημοκρατία.
Ζητούν να γνωρίζουν ότι οι θεσμοί τους προστατεύουν, ότι οι αποφάσεις λαμβάνονται με διαφάνεια και υπευθυνότητα, και ότι οι πολιτικοί είναι υπεύθυνοι για τις πράξεις τους.
Και προφανώς το βασικό μας αίτημα θα πρέπει να είναι –μέσα από την πρόταση δυσπιστίας- εκλογές εδώ και τώρα. Για να σταματήσει ο ζόφος. Για να υπάρξει πολιτική αλλαγή και νέμεσης.
Σε αυτό το αίτημα έχουμε χρέος να πρωτοστατήσουμε. Είναι ιστορική μας ευθύνη.
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Ας δούμε τη μεγάλη εικόνα.
Ο κόσμος βρίσκεται αντιμέτωπος με τρεις μεγάλες προκλήσεις:
Την κλιματική κρίση, τον έλεγχο των εφαρμογών της τεχνητής νοημοσύνης αλλά και την έκρηξη των ανισοτήτων.
Όσο αυτές δεν αντιμετωπίζονται με αποφασιστικές πολιτικές που στηρίζονται στον έλεγχο και τη δημόσια παρέμβαση στην λειτουργία των αγορών, όσο οι ελίτ κυριαρχούν ανεξέλεγκτες, όσο δεν υπάρχει κοινωνική δικαιοσύνη, οι λαοί θα χάνουν την εμπιστοσύνη τους στην δημοκρατία. Και θα στρέφονται στον φανατισμό, τη μισαλλοδοξία και στους αυταρχικούς ηγέτες που διακηρύσσουν την εθνική υπέροχη. Απειλώντας την ειρήνη και την δημοκρατία.
Βλέπουμε καθημερινά τι γίνεται στις ΗΠΑ με την πολιτική του Τραμπ.
Δεν είναι μόνο οι συνεχείς απειλές προς άλλες χώρες, δεν είναι μόνο οι διχαστικές πολιτικές, η κατάργηση κάθε έννοιας κοινωνικού κράτους, η θεώρηση της κλιματικής κρίσης ως δήθεν πλασματικής και η επιχείρηση περιορισμού των δημοκρατικών θεσμών.
Είναι ότι πια η ολιγαρχία εκεί, η οικονομική ελίτ, ανέλαβε η ίδια τη διακυβέρνηση της χώρας, εξυπηρετώντας πάνω από όλα και πρώτα, τα δικά της συμφέροντα. Χωρίς μπροστινούς, όπως παλιά, αλλά δημοσίως, χωρίς καμία ντροπή, χωρίς να κρατάει κανένα πρόσχημα.
Αυτό φυσικά αφορά και την Ευρώπη.
Γιατί η απειλή επιβολής δασμών στις εισαγωγές ευρωπαϊκών προϊόντων στις ΗΠΑ, η απειλή αποδυνάμωσης της ευρωπαϊκής άμυνας, η απειλή απέναντι σε κάθε ευρωπαϊκή προσπάθεια περιορισμού της ασυδοσίας των μεγάλων πολυεθνικών, ανοίγει τον ασκό του Αιόλου.
Οι σοσιαλιστές και σοσιαλδημοκράτες στην Ευρώπη, οφείλουμε να πρωτοστατήσουμε σε μια άλλη πολιτική πρόταση δημοκρατίας και κοινωνικής δικαιοσύνης.
Να τερματίσουμε οριστικά την ανοχή μας στις πολιτικές της εσωτερικής υποτίμησης, των χαμηλών μισθών, της διάλυσης του κοινωνικού κράτους, όλα αυτά δηλαδή που οδήγησαν τους πολίτες στο να μας γυρίσουν την πλάτη, επιλέγοντας λαϊκιστές και ακροδεξιούς.
Δε θα σας πω ότι πρέπει να αλλάξουμε πριν να είναι αργά… γιατί είναι ήδη αργά, αλλά όχι χωρίς επιστροφή.
Και αυτό ισχύει ακόμα περισσότερο στην χώρα μας.
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Όπως έχω μιλήσει πολλές φορές η Νέα Δημοκρατία και ο κ. Μητσοτάκης κοστίζουν πολύ ακριβά στον τόπο.
Παραδίδουν τα πάντα στα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα και στα καρτέλ, εντείνουν τις ανισότητες, δημιουργούν μια κοινωνία χαμηλών προσδοκιών ,που βολεύεται με κουπόνια και ψεύτικες υποσχέσεις, αφήνουν ανεξέλεγκτη την ακρίβεια να πλήττει τα νοικοκυριά, δημιουργούν το μοντέλο της φθηνής εργασίας χωρίς δικαιώματα, στερούν τις δυνατότητες και ευκαιρίες από την νέα γενιά της πατρίδας μας.
Όσο και αν προσπαθεί όμως η προπαγάνδα τους, η αντίστροφη μέτρηση έχει ξεκινήσει και δεν ανακόπτεται.
Για το ΠΑΣΟΚ τώρα είναι η μεγάλη ευκαιρία.
Για να πείσουμε ότι είμαστε έτοιμοι να αναλάβουμε την ευθύνη διακυβέρνησης του τόπου, με μια αυθεντικά ριζοσπαστική πολιτική πρόταση τομών και αλλαγών.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Είναι στο χέρι μας να πείσουμε επιτέλους την κοινωνία, ότι:
ΔΕΝ είμαστε η «καλύτερη εκδοχή της ΝΔ». Μια εξευγενισμένη ΝΔ.
Είμαστε ριζικά διαφορετικοί.
ΔΕΝ είμαστε η «ευγενέστερη εκδοχή» αυτού του συστήματος.
Είμαστε αυτοί που θα αλλάξουμε αυτό το σύστημα.
Γι αυτό -όποτε και αν γίνουν οι εκλογές-το ΠΑΣΟΚ πρέπει να αναδειχθεί ως πρώτη πολιτική δύναμη. Αυτός είναι ο αδιαπραγμάτευτος στόχος μας.
Γιατί μόνο έτσι θα έχουμε την δυνατότητα να αλλάξουμε ριζικά την κατεύθυνση της χώρας, να φέρουμε τις προοδευτικές πολιτικές στο προσκήνιο.
Άλλος δρόμος δεν υπάρχει.
Όμως ενώ οι συνθήκες είναι ευνοϊκές, ενώ βγήκαμε ενισχυμένοι από την εσωκομματική μας διαδικασία με την συμμετοχή 300.000 πολιτών, το τελευταίο διάστημα ανεβαίνουν οι εκφραστές του λαϊκισμού και της Ακροδεξιάς και όχι εμείς.
Αυτό είναι ένα σοβαρό ζήτημα.
Είναι σαφές ότι κάποιες αντιλήψεις στην πολιτική μας πρέπει να αλλάξουν.
Το λέω πάλι. Δεν είναι στόχος μας ο εξωραϊσμός της βαθιά συντηρητικής πολιτικής της ΝΔ.
Δεν πείθουμε έτσι. Ούτε κερδίζουμε όταν εκφράζουμε την ικανοποίηση μας γιατί αποδέχθηκαν οι Υπουργοί κάποια αυτονόητη πρόταση μας.
Αν η Κυβέρνηση αποδέχεται με ευκολία τις προτάσεις σου ,σημαίνει ότι δεν έχεις εναλλακτική πολιτική, ότι κινδυνεύεις να βρεθείς στο ίδιο μήκος κύματος.
Δεν μπορεί να εγκλωβιζόμαστε σε μια διορθωτική αντιπολιτευτική λειτουργία ,που δεν αλλάζει τις πολιτικές προτεραιότητες, που δεν θέτει στρατηγικά διλήμματα.
Η ώρα για μισόλογα έχει παρέλθει οριστικά. Είναι ώρα επιτέλους να αποφασίσουμε με ποιους θα πάμε και ποιους θα αφήσουμε.
Χρειαζόμαστε ρηξικέλευθες πολιτικές που ξεβολεύουν, που απειλούν την ολιγαρχία και δεν την χαϊδεύουν, που μπορούν να δημιουργήσουν κοινωνικές συμμαχίες, επικίνδυνες για την πολιτική κυριαρχία της δεξιάς. Πολιτικές που εγγυώνται την αλλαγή κατεύθυνσης για την χώρα.
Σε αυτές τις πολιτικές είχα την ευκαιρία να αναφερθώ στην περίοδο των εσωκομματικών εκλογών, αλλά και με τις πρωτοβουλίες μας στον Δήμο της Αθήνας.
Γιατί αναγκαίος και δίκαιος ο φόρος στα κέρδη των Τραπεζών, αλλά εμείς πρέπει να στοχεύουμε στην αλλαγή της πολιτικής των Τραπεζών για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, τους αγρότες, τους δανειολήπτες, τα στεγαστικά για τα νέα ζευγάρια.
Γιατί δε φθάνει να μιλάμε για μέτρα κατά της ακρίβειας αλλά πρέπει να σπάσουμε την δράση των καρτέλ και ολιγοπωλίων στην ενέργεια και στα τρόφιμα που την προκαλούν.
Γιατί δε φθάνει να μιλάμε για κοινωνική κατοικία, αλλά πρέπει να απαιτούμε και την εφαρμογή στην χώρα των ευρωπαϊκών κανόνων για υποχρεωτική ποσόστωση κοινωνικών κατοικιών στις μεγάλες αναπλάσεις. Κάτι που δεν έγινε στο Ελληνικό, όπου συντελείται μια ανεξέλεγκτη ανέγερση φαραωνικών κτιρίων και πολυτελών κατοικιών, με τεράστια περιβαλλοντική επιβάρυνση.
Γιατί δε φθάνει να συζητάμε ατέρμονα για την αλλαγή του άρθρου 16, όταν τα μεγάλα fund εξαγοράζουν τα πάντα στον χώρο της παιδείας, ενώ το δημόσιο σχολείο υποβαθμίζεται.
Χρειάζεται να αγωνιστούμε για να διαμορφώσουμε μία στρατηγική νίκης, με επεξεργασμένες και επεξηγημένες αλλαγές σε βάθος, και όχι με αποσπασματικές ρυθμίσεις που όχι μόνο δεν αλλάζουν, αλλά τελικά αφομοιώνονται από το κυβερνητικό σύστημα και χάνονται στην επικαιρότητα.
Χρειάζεται μια νέα, δημιουργική αντισυμβατικότητα στον λόγο και στην καθημερινή μας πολιτική πράξη.
Εμείς στον Δήμο Αθηναίων δημιουργούμε τέτοιες κοινωνικές συμμαχίες αλλαγής.
Υψώσαμε ανάστημα απέναντι σε αυτούς που θέλουν την Αυτοδιοίκηση επαίτη στα υπουργικά γραφεία και διασώσαμε δημοτικούς οργανισμούς που ήταν προς συγχώνευση ή κατάργηση.
Όπως πράξαμε ακυρώνοντας την ανεξέλεγκτη δόμηση, την εξοντωτική επιβάρυνση δήμων και πολιτών με τα τέλη ταφής, όπως και τώρα πράττουμε με την δημιουργία μετώπου απέναντι στην κυβερνητική επιχείρηση μετατροπής και του νερού σε εμπόρευμα.
Σε αυτή την κατεύθυνση πιστεύω ότι είναι ώρα να πάρουμε μεγάλες πρωτοβουλίες σε μία νέα θέση και στάση του κράτους απέναντι στην ανεξέλεγκτη αγορά.
Διαμορφώνοντας ένα νέο Εθνικό Σχέδιο που δεν αποτελεί άθροισμα αιτημάτων, αλλά μια ολοκληρωμένη, ριζικά διαφορετική πολιτική για την αλλαγή κατεύθυνσης στην χώρα.
Σύντροφοι και συντρόφισσες,
Ακόμη τρεις σύντομες παρατηρήσεις και κλείνω.
Πρώτον: Μετά τις τελευταίες ραγδαίες αποκαλύψεις, είναι πανθομολογούμενο πως ο κ. Τασούλας δεν τηρεί καμία προϋπόθεση για να είναι ο επόμενος ΠτΔ όλων των Ελλήνων.
Η δίκη μας αυτοτελής πρόταση όμως έπρεπε να γίνει νωρίτερα και μάλιστα με την επιδίωξη ευρύτερης συναίνεσης με τα αλλά προοδευτικά κόμματα.
Δεύτερον: Έχω αναφερθεί ήδη στον απαραίτητο στόχο να είναι το ΠΑΣΟΚ πρώτη πολιτική δύναμη στις επόμενες βουλευτικές εκλογές. Με την αυτόνομη πορεία του.
Αλλιώς η ΝΔ θα βρει τρόπο/με την συμβολή ίσως προθύμων ακροδεξιών, να συνεχίσει την διακυβέρνηση της.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να ενισχύσουμε τον διάλογο και τις πρωτοβουλίες κυρίως εντός Βουλής αλλά και στην κοινωνία, με τις άλλες προοδευτικές δυνάμεις. Δημιουργώντας μία ευρύτερη σύνθεση προοδευτικών πολιτικών απέναντι στις συντηρητικές πολιτικές ,αλλά και στον κίνδυνο της Ακροδεξιάς.
Τρίτον: Δεν θα αναφερθώ σήμερα αναλυτικά σε εσωτερικά ζητήματα.
Είναι αναγκαία όσο ποτέ η ενότητα μας.
Αλλά ενότητα σημαίνει και σύνθεση απόψεων, κάτι που απαιτεί την θεσμική και τακτική λειτουργία των κομματικών οργάνων. Αυτό ας το προσέξουμε ιδιαίτερα σήμερα, είναι ένα κρίσιμο ζήτημα.
Δεν μπορεί να παλεύουμε να προστατεύσουμε τους θεσμούς της χώρας και να μην λειτουργούν θεσμικά όλα τα όργανα μας.
Η εσωκομματική μάχη αποτελεί παρελθόν.
Όλοι στηρίζουμε σήμερα τον Πρόεδρο Νίκο Ανδρουλάκη.
Δεν μπορεί όμως να μην αξιοποιούνται όλα τα στελέχη μας ,με βάση τις δυνατότητες τους. Στους τομείς, στις εκδηλώσεις, στα περιφερειακά συνέδρια.
Για να πάμε μπροστά πρέπει να προτάξουμε όλα τα όπλα μας, όλο το ανθρώπινο δυναμικό μας ,να δείξουμε την ψυχή μας και να αποδείξουμε ότι έχουμε το σθένος και τις αξίες, για να αλλάξουμε την χώρα.
Όχι για να τα τη διαχειριστούμε. Για να την αλλάξουμε.
Κλείνοντας, θέλω να αναφερθώ και πάλι στο έγκλημα των Τεμπών και τη προσπάθεια συγκάλυψης που μας έχει συνταράξει.
Οι νεκροί δε χρειάζονται μνημόσυνα. Χρειάζονται μνήμη που γίνεται πράξη.
Κι εμείς, ως ΠΑΣΟΚ, δεν είμαστε απλώς ένα κόμμα. Είμαστε η μνήμη αυτών των ανθρώπων που έδωσαν αγώνες δημοκρατίας όλα αυτά τα χρόνια. Είμαστε η φωνή τους που δεν θα σιωπήσει. Η γροθιά τους που δεν θα υποχωρήσει.
Χρειάζεται λοιπόν εδώ και τώρα μία τομή στον χρόνο. Να τα ξαναδούμε όλα από την αρχή.
Η ιστορία δεν κρίνει σκληρά τους ηττημένους, αλλά εκείνους που δεν πολέμησαν.
Εμείς επιλέγουμε να πολεμήσουμε.
Για να γίνουμε πολιτικά δημιουργικοί, αφήνοντας πίσω μας παραδοσιακές τακτικές δράσεις, υιοθετώντας έναν δρόμο αντισυμβατική προσέγγισης και καθολικής αλλαγής.
Για να γίνουμε κίνημα ξανά και να νικήσουμε.
Και θα τα καταφέρουμε.
