Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!
Γεια σας φίλες και φίλοι, πολίτες της Δραπετσώνας, του Κερατσινίου, όλου του Πειραιά! Είναι μεγάλη μου η χαρά να βρίσκομαι σήμερα εδώ μαζί σας και θέλω να σας ευχαριστήσω για τη μεγάλη σημερινή σας συγκέντρωση για την πολύ σημαντική παρουσία σας και για τη θερμή σας υποδοχή.
Να ευχαριστήσω την Τάνια, τον Φώτη, τους συντελεστές της σημερινής συναυλίας, που είναι αφιερωμένη στην εργατική Πρωτομαγιά. Σε έναν χώρο που σημαίνει πολλά για τους κατοίκους της Δραπετσώνας και του Κερατσινίου και όλου του Πειραιά. Αλλά σημαίνει πολλά και για εμάς, που δώσαμε τον αγώνα για να κρατήσουμε αυτό τον χώρο από τα νύχια των κερδοσκοπικών συμφερόντων και για να τον αποδώσουμε στον λαό.
Είμαι πολύ χαρούμενος και περήφανος που αυτός ο χώρος έχει γίνει χώρος ανάσας, αναψυχής για χιλιάδες πολίτες εδώ των συνοικιών του Πειραιά, των λαϊκών συνοικιών του Πειραιά. Και είναι μεγάλη χαρά, η τιμή και περηφάνια να βρίσκομαι εγώ εδώ σήμερα που είναι Πρωτομαγιά.
Γιατί την Πρωτομαγιά δεν πηγαίνουμε εμείς σε εκθέσεις λουλουδιών. Τιμούμε τους εργατικούς αγώνες, τιμούμε τους ανθρώπους του μόχθου την Πρωτομαγιά. Η Πρωτομαγιά δεν είναι μια έκθεση για λουλούδια, αλλά παρακαταθήκες αγώνων και θυσιών της εργατικής τάξης, των εργαζομένων για δικαιοσύνη και προκοπή σε αυτό τον τόπο.
Γι’ αυτό εμείς επιλέγουμε την Πρωτομαγιά να τη γιορτάσουμε εδώ στη Δραπετσώνα. Γιατί εμείς δεν μπορούμε να βολευτούμε με την ιδέα ότι «στη Δραπετσώνα πια δεν θα έχουμε ζωή». Σε όλες τις λαϊκές γειτονιές της χώρας μας, θέλουμε να έχουμε ζωή, όχι μονάχα στην Κηφισιά, στην Εκάλη και στη Γλυφάδα. Παντού, όλοι οι πολίτες να έχουν ζωή, οι εργαζόμενοι να έχουν ζωή.
Οι εργαζόμενοι να έχουν ζωή και δικαιώματα, για να μπορούμε να έχουμε όλοι και όλες, να έχουν όλοι και όλες μια δουλειά με αξιοπρέπεια, μισθούς με αξιοπρέπεια, να ζουν με αξιοπρέπεια. Να έχουν χώρους ανάσας και ψυχαγωγίας όπου να μπορούν να βρίσκονται και να περνάνε τον ελεύθερό τους χρόνο όχι κλεισμένοι στα τέσσερα ντουβάρια. Ναι, αυτή είναι η δική μας πολιτική, να δώσουμε αξιοπρέπεια και δικαιοσύνης σε όλους και σε όλες. «Δικαιοσύνη παντού». Αυτό είναι το μήνυμά μας.
Φίλες και φίλοι, πολίτες της Δραπετσώνας, του Κερατσινίου η Πρωτομαγιά είναι ημέρα μνήμης και τιμής των μεγάλων εργατικών αγώνων σε όλο τον κόσμο. Από το ματωμένο Σικάγο του 1886 η Πρωτομαγιά σημαδεύει τη πορεία της εργατικής τάξης, της μισθωτής εργασίας, να κερδίσει μια θέση στον ήλιο. Σημαδεύει τους δύσκολους αγώνες εκατομμυρίων ανθρώπων για κοινωνική δικαιοσύνη. Συμβολίζει την έφοδο των κολασμένων της γης στον ουρανό της ιστορίας.
Αλλά και στην πατρίδα μας, στην Ελλάδα, οι Πρωτομαγιές είναι σταθμοί στην πορεία του εργατικού κινήματος, την πορεία των ιδεών της κοινωνικής απελευθέρωσης και του σοσιαλισμού.
Τίποτε δεν κατακτήθηκε σε αυτό τον τόπο, σε αυτή τη χώρα χωρίς αγώνες και θυσίες. Οι αγώνες και οι θυσίες σημαδεύουν τις Πρωτομαγιές μας και δίνουν μέχρι σήμερα ενέργεια στο απελευθερωτικό τους νόημα.
Η δολοφονία του Παρασκευαΐδη στον εορτασμό της Πρωτομαγιάς το 1924, που αντιμετωπίστηκε με τις ξιφολόγχες, η δολοφονία του Τούση και άλλων 11 στη ματωμένη Πρωτομαγιά του ’36 στη Θεσσαλονίκη, που ενέπνευσε τον Γιάννη Ρίτσο για να δημιουργήσει τον «Επιτάφιο», οι 200 εκτελεσμένοι της Καισαριανής. Αυτή είναι η ιστορία μας. Ιστορία αγώνων και θυσιών.
Αλλά βεβαίως κι άλλες και άλλοι που αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν σε χρόνια δίσεκτα, που λέξεις όπως «δημοκρατία», «κοινωνική δικαιοσύνη», «σοσιαλισμός», ακόμα και «συνδικαλισμός», συνεπάγονταν διώξεις, εξορίες και φυλακίσεις, κάποτε ακόμα και θάνατο.
Αυτή είναι η ιστορία μας, αυτή είναι η παρακαταθήκη μας. Γι’ αυτό λέμε σε όλες και σε όλους: ερχόμαστε από πολύ μακριά και θα πάμε πολύ μακριά. Δεν είμαστε εμείς μια φωτοβολίδα της στιγμής, ερχόμαστε από μακριά, θα πάμε πολύ μακριά. Εκπροσωπούμε τους αγώνες και τις θυσίες του λαού μας για δικαιοσύνη, ελευθερία, δημοκρατία, προκοπή. Γι’ αυτό και είμαστε οι μόνοι που ξέρουμε και μπορούμε να φέρουμε την αλλαγή σε αυτό τον τόπο.
Πρωτομαγιά όμως δεν είναι μονάχα ιστορία και μνήμη. Είναι όσα έγιναν, αλλά και όσα θα πρέπει να γίνουν, όσα θα πρέπει να αλλάξουν. Η ιστορία και η μνήμη τροφοδοτούν τους σημερινούς αγώνες.
Διάβαζα προχθές και έκρινα σκόπιμο να σας θυμίσω τι έλεγε μεταξύ άλλων το Ψήφισμα της πρώτης εργατικής Πρωτομαγιάς, που οργάνωσε το 1893 ο Σοσιαλιστικός Σύλλογος του Σταύρου Καλλέργη. 1893, 130 χρόνια πριν! Μεταξύ άλλων έλεγε:
1. «Την Κυριακήν να κλείνονται τα καταστήματα καθ’ όλην την ημέραν και οι εργάται να αναπαύονται.
2. Οι εργάται να εργάζονται επί 8 ώρας την ημέραν και να απαγορευθεί η εργασία εις τους ανηλίκους.
3. Να απονέμεται σύνταξις εις τους εργάτας παθόντας και καταστάντας ανικάνους προς συντήρηση εαυτών και της οικογενείας των»
Για δείτε, λοιπόν, 130 χρόνια πριν, πόσο τραγικά επίκαιρα είναι αυτά τα αιτήματα του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, πόσο επίκαιρα είναι αυτά σήμερα, αυτές οι διαχρονικές κατακτήσεις. Γιατί; Γιατί δεν αρκεί κανείς να προχωρά σε κατακτήσεις με αγώνες και θυσίες. Πρέπει με αγώνες να μπορεί και να διατηρεί όρθιες αυτές τις κατακτήσεις. Και βεβαίως αυτό που καθορίζει κάθε φορά αν αυτές οι κατακτήσεις θα διατηρούνται, θα ενισχύονται, θα τηρούνται είναι οι κοινωνικοί και οι πολιτικοί συσχετισμοί που καθορίζουν πολλά στη ζωή μας, δεν αρκεί η συνδικαλιστική δράση.
Στην εποχή μας τίποτα δεν είναι δεδομένο. Τίποτα δεν είναι δεδομένο, ιδιαίτερα όταν ο νεοφιλελεύθερος καπιταλισμός αμφισβητεί κάθε δικαίωμα στην εργασία, κάθε ίχνος αξιοπρέπειας και ασφάλειας για τον εργαζόμενο, κάθε ιδέα ακόμη και κοινωνικής δικαιοσύνης.
Η σημερινή κυβέρνηση, η κυβέρνηση Μητσοτάκη, που εμφορείται από ακραίες νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις και θεωρεί την ανισότητα φυσικό φαινόμενο, έφτασε ακόμη και να καταργήσει θεσμικά το οκτάωρο. Μια εμβληματική κατάκτηση για την οποία έχουν χυθεί ποταμοί αίματος, σε όλο τον κόσμο όχι μονάχα στην Ελλάδα.
o 8 ώρες δουλειά.
o 8 ώρες ανάπαυση
o 8 ώρες ελεύθερος χρόνος
Αυτά ήταν τα αιτήματα των εργατικών αγώνων και οι κατακτήσεις έναν αιώνα πριν.
Και σήμερα βρισκόμαστε σε μια κανονικότητα, όπου οι νέοι εργαζόμενοι και όλοι οι εργαζόμενοι δεν δουλεύουν 8 ώρες. Έχουμε απλήρωτα δωδεκάωρα, μαύρη ανασφάλιστη εργασία, αμοιβές για να ζει μια οικογένεια τον μισό μήνα και τον άλλο μισό να ξεπαγιάζει και να φυτοζωεί.
Και βεβαίως μόνο ως μαύρο χιούμορ ή ως πολυτέλεια μπορεί κανείς να δει το δημιουργικό ελεύθερο χρόνο για το σημερινό εργαζόμενο, τη μόρφωση, τον πολιτισμό, την τέχνη, τη δημιουργική καθημερινότητα για τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες.
Ε, λοιπόν λέμε ότι αυτό πρέπει να αλλάξει και θα αλλάξει με τη δύναμη της κοινωνικής πλειοψηφίας. Στον επίλογο της ομιλίας μου έπεσαν τα φώτα.
Κλείνω λέγοντας το εξής: θέλω να καλέσω όλους και όλες, όλους τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες να δουν αυτές τις εκλογές, την εκλογική αναμέτρηση που έχουμε μπροστά μας την 21η Μάη ως μια σημαντική ευκαιρία ώστε με την ψήφο μας να δώσουμε απάντηση σε όλα όσα έχουν συμβεί αυτά τα τέσσερα χρόνια στη ζωή μας.
Να δώσουμε μια απάντηση για να επαναφέρουμε σε αυτό τον τόπο την εργασιακή κανονικότητα, το οκτάωρο, τις συλλογικές συμβάσεις. Για να υπάρχει υποχρέωση του εργοδότη να δηλώνει και να πληρώνει τις υπερωρίες. Να μην απολύει κανέναν και καμία χωρίς αιτιολόγηση. Να καταργήσουμε την έννοια της ενοικιαζόμενης εργασίας. Να καταργήσουμε την ανασφάλιστη εργασία. Να είναι η πολιτεία δίπλα στον εργαζόμενο, όταν δεν τηρείται η εργασιακή νομοθεσία, με ένα ισχυρό Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας, που θα συσταθεί ξανά. Διότι ακόμη κι αυτό καταργήθηκε από την κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Για να μην ξαναδούμε ποτέ αυτές τις εικόνες της ντροπής που είδαμε σε ένα video που κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο λίγες μέρες πριν την εργατική Πρωτομαγιά, το αφεντικό να τρομοκρατεί και να απειλεί με απόλυση τους υπαλλήλους του, τους εργαζόμενούς του, αν δεν ψηφίσουν αυτόν που του δίνει απευθείας αναθέσεις. Ε, λοιπόν αυτά τα video της ντροπής να μην τα ξαναδούμε ποτέ. Να δώσουμε απάντηση στον εκφοβισμό, στην τρομοκρατία των εργαζομένων.
Καλούμε όλους τους εργαζόμενους να ενώσουν τις δυνάμεις, τη φωνή τους και την ψήφο τους, να μη λυγίσουν στους εκβιασμούς και στην τρομοκρατία που θυμίζουν μαύρες εποχές.
Τους καλούμε να προσέλθουν μαζικά στις κάλπες. Να ψηφίσουν και για τους 250.000 εποχικούς συναδέλφους τους, τους εποχικούς που θα βρίσκονται στα νησιά και η κυβέρνηση Μητσοτάκη φρόντισε να μην τους δώσει τη δυνατότητα να ψηφίσουν. Διότι αν ψήφιζαν, ήξεραν ότι θα τους μαυρίσουν.
Να ενώσουμε τις δυνάμεις μας. Να ενώσουν τις δυνάμεις τους όλοι οι εργαζόμενοι σε όλη τη χώρα και να μετατρέψουμε φέτος την 21η του Μάη σε μέρα εορτασμού της εργατικής Πρωτομαγιάς. Φέτος θα γιορτάσουμε την εργατική Πρωτομαγιά δυο φορές, και την 1η του Μάη και την 21η του Μάη.
Αυτό το μήνυμα απευθύνουμε σε όλες και σε όλους τους ανθρώπους του μόχθου, τους ανθρώπους της δουλειάς. Να νικήσουμε τους εκβιασμούς, την τρομοκρατία και να δημιουργήσουμε μια μέρα ελπίδας την επόμενη των εκλογών.
Ζητούμε την ψήφο σας να έρθουμε πρώτο κόμμα και με διαφορά. Ισχυρή εντολή σχηματισμού κυβέρνησης προοδευτικής συνεργασίας. Αυτό ζητάμε από τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες σε όλη τη χώρα.
Να φέρουμε την αλλαγή, να φέρουμε ασφάλεια και αξιοπρέπεια στην εργασία, στην καθημερινότητα, ένα ισχυρό σύστημα Υγείας που δεν θα κάνει ταξικές διακρίσεις, μια παιδεία χωρίς φράχτες και εμπόδια για τα παιδιά των λαϊκών συνοικιών, με την Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής.
Ένα ισχυρό κοινωνικό κράτος, με πόρους και ανθρώπινο δυναμικό, που θα απλώσει την ομπρέλα του στους πιο ευάλωτους, σε όλους όσους ζουν στη περιθώριο, στην ανασφάλεια, στην ανησυχία, στην αγωνία. Αυτό ζητάμε την 21η Μάη να πετύχουμε. Και θα το πετύχουμε με τη δική σας συμμετοχή, με τη δική σας ψήφο.
«Ως εδώ» λέμε την 21η του Μάη και την επόμενη μέρα ξημερώνει η ώρα της αλλαγής, της δικαιοσύνης, της προκοπής. Σας καλώ σε αυτό τον ωραίο αγώνα και να είστε σίγουροι θα νικήσουμε.
Γεια σας! Καλή δύναμη και καλή διασκέδαση με τις νότες και τα τραγούδια του αγώνα. Γιατί οι αγώνες μας πηγαίνουν χέρι χέρι με την αισιοδοξία, χέρι χέρι με το τραγούδι. Αγωνιζόμαστε, τραγουδάμε, ψηφίζουμε, κερδίζουμε.
