Την Κυριακή 14 Ιουλίου ημέρα μνήμης των Οσίων Πατέρων που μετείχαν στη Δ’ Οικουμενική Σύνοδο, αλλά και του Οσίου Πατρός ημών Νικοδήμου του Αγιορείτου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Ιερώνυμος ιερούργησε το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας στον Ιερό Ναό των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου στο Μεσσηνέζη Αιγίου. Κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας τέλεσε την εις Πρεσβύτερον χειροτονία του εξ Αιγίου ορμωμένου Ιεροδιακόνου π. Γεωργίου Κωνσταντινόπουλου, πτυχιούχου της Ανωτάτης Εκκλησιαστικής Ακαδημίας Βελλάς Ιωαννίνων.
O π. Γεώργιος, στην ομιλία του, αναφέρθηκε στη σπουδαιότητα του Μυστηρίου της Ιερωσύνης σύμφωνα με το βίωμα και τη διδασκαλία των Πατέρων της Εκκλησίας και ευχαρίστησε όλους τους Πατέρες που του συμπαραστάθηκαν κατά τη διάρκεια της διακονικής του πορείας, τον Πανοσιολογιώτατο Αρχιμ. π. Ιωακείμ Βενιανάκη, Πρωτοσύγκελλο της Ιεράς Μητροπόλεως, τον πνευματικό του πατέρα Αιδεσιμολογιώτατο Πρωτοπρεσβύτερο π. Χρήστο Τσάκαλο, Γενικό Αρχιερατικό Επίτροπο της Ιεράς Μητροπόλεως, τους παρισταμένους κληρικούς, τους ευσεβείς του γονείς και τη σύζυγό του Άννα. Προπάντων δε εξέφρασε τις ευγνώμονες ευχαριστίες του προς τον Σεβασμιώτατο Ποιμενάρχη μας, υπογραμμίζοντας: «Σεβασμιώτατε, από την πρώτη κιόλας στιγμή της γνωριμίας μας, με αγαπήσατε, με αγκαλιάσατε ως αληθινός Πατέρας, με εμπιστευτήκατε, με χειροτονήσατε Διάκονό σας και τώρα με χειροτονείτε Πρεσβύτερο της τοπικής μας Εκκλησίας. Σας είμαι ευγνώμων, Σεβασμιώτατε, και σας παρακαλώ να με στηρίζετε, να με νουθετείτε και να με κατευθύνετε και στη νέα μου αυτή διακονική πορεία, όπως κάνατε μέχρι τώρα. Σας ευχαριστώ που με τιμήσατε να βρίσκομαι δίπλα σας και να υπηρετώ ως Διάκονός σας, ανεχόμενος πολλές φορές τα λάθη μου. Ελπίζω να βρήκατε στο πρόσωπό μου ανάπαυση όλους αυτούς τους μήνες και θέλω να γνωρίζετε ότι θα παραμείνω για πάντα στη διακονία σας, υποσχόμενος όπου μου ζητηθεί να διακονήσω ως Πρεσβύτερος, προς ευαρέσκεια Θεού και ανθρώπων».
Ο Σεβασμιώτατος, στη συνέχεια, συμβούλευσε πατρικώς τον π. Γεώργιο να έχει αγάπη προς τον Χριστό και την Εκκλησία, να αγωνιστεί για το ποίμνιο που θα του εμπιστευθεί, να είναι ταπεινός, υπάκουος και ελεήμων προς τους ανθρώπους. Να τους αγκαλιάσει, να τους ακούσει με κατανόηση και να τους συμβουλεύει να μένουν πιστά μέλη του σώματος του Χριστού. Τη χάρη της Ιερωσύνης να τη διαφυλάξει στην ψυχή του, να την καλλιεργήσει και να την μεταλαμπαδεύσει διά των Ιερών Μυστηρίων στους ανθρώπους. Τα δώρα που του έδωσε ο Θεός να τα επαυξήσει. Σε μια εποχή που οι αξίες και τα ιδανικά καταρρέουν και αμφισβητούνται από το κοσμικό σύστημα και οι άνθρωποι απεγνωσμένα ψάχνουν να βγουν από τα αδιέξοδα της ζωής τους να εύρουν ελπίδα και να αδράξουν τη σωτηρία τους, να νοηματοδοτήσουν τη ζωή τους, σκοπός του Ιερέα είναι να μεταδίδει Χριστό, που είναι η όντως Ζωή και η όντως Ελπίδα για κάθε πεφορτισμένο και καταπονημένο από τις δυσκολίες και την απόγνωση. Τέλος, απευθυνόμενος στη νέα Πρεσβυτέρα, τη συμβούλευσε να γίνει ο επιστηριγμός, η παρηγορία, το ακύμαντο λιμάνι για τον Πρεσβύτερο σύζυγό της, να τον βοηθάει με την προσευχή της με τη σιωπή της με υπομονή και πολλή αγάπη στο έργο του και να του συμπαραστέκεται ως βράχος ακλόνητος στην ιερατική του πορεία.
Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας, ο νέος Πρεσβύτερος μοίρασε αντίδωρο και δέχτηκε τις ευχές των πιστών.