ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΟΥΤΟΣ: Είμαστε συγκλονισμένοι και αλληλέγγυοι στους πλημμυροπαθείς. Και προβληματισμένοι για τη δική μας ετοιμότητα…»

Με αφορμή την ολέθρια καταστροφή από την κακοκαιρία Daniel, ο επικεφαλής της «ΑΙΓΙΑΛΕΙΑ ΜΑΖΙ για το
ΑΥΡΙΟ» και υποψήφιος Δήμαρχος Αιγιαλείας, Χρήστος Γούτος, έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Τι περισσότερο ή λιγότερο από οργή και θλίψη μπορεί να προκαλούν στον καθένα μας οι εικόνες της ολέθριας
αυτής καταστροφής στη Θεσσαλία, που δυστυχώς συνοδεύεται από έναν αυξανόμενο αριθμό νεκρών
συνανθρώπων μας! Τέτοιες ώρες η περισυλλογή και ο βουβός πόνος συνυπάρχουν μέσα σου. Μαζί και το
αίσθημα αλληλεγγύης στους πληγέντες.
Όμως παράλληλα κυριαρχούν και συνυπάρχουν μέσα σου το έντονο συναίσθημα της ευθύνης και της αγωνίας,
ειδικά αν έχεις ταχθεί να θέτεις τον εαυτό σου στην υπηρεσία του κοινωνικού συνόλου του τόπου σου. Υπό αυτή
την έννοια και όσο είναι ακόμα μπροστά μας ο χειμώνας με την κλιματική αλλαγή που κάνει διαρκώς αισθητή την
παρουσία της, προκύπτει σαφής προβληματισμός και ερωτηματικά σε σχέση με την ετοιμότητα της Αιγιάλειας σε
έντονα καιρικά φαινόμενα του άμεσου μέλλοντος.
Το φιλότιμο, η αυταπάρνηση και η ικανότητα του έμψυχου δυναμικού της Πολιτικής Προστασίας του Δήμου
Αιγιαλείας, είναι δεδομένα. Αλλά, δυστυχώς, είναι τα μόνα δεδομένα που έχουμε.
Πέραν του να στηριχτούμε στις δυνάμεις των ικανών και άξιων, και πάντα φιλότιμων, ανθρώπων που με ηρωισμό
πλαισιώνουν την Πολιτική Προστασία του Δήμου μας, δεν έχουμε πουθενά αλλού να ελπίζουμε, εκτός του να
προσευχόμαστε να μην μας βρει το κακό.
Εύχομαι να μην γίνουμε μάντεις κακών, μα έχουμε υποχρέωση να θέσουμε το θέμα στον δημόσιο διάλογο και να
θέσουμε προ των ευθυνών τους όλους όσους φέρουν την ευθύνη. Διότι η αλήθεια είναι ότι φρεάτια του Δήμου
μας παραμένουν φραγμένα και καθαρισμοί δεν έχουν γίνει. Η πόλη, ο Δήμος, δεν έχει οχυρωθεί με έργα
υποδομής τέτοια που να μπορούν να ανταποκριθούν σε ενδεχόμενο ισχυρό κύμα κακοκαιρίας. Είναι μία επιπλέον
κατάσταση που μαρτυρά την προχειρότητα με την οποία αντιμετωπίζονται οι συνθήκες και ο τόπος μας
γενικότερα.
Κατά συνέπεια, μένει να κάνουμε τον Σταυρό μας και παράλληλα να «ακουμπάμε» στην δύναμη και στο φιλότιμο
του προσωπικού μας, των ανθρώπων μας. Είναι όμως κάτι που επιβάλλεται να αλλάξει, και θα αλλάξει!».