Δεν φταις εσύ γιαγιά… που έκλεψες λίγο κρέας…

Άρθρο: Του Αχιλλέα Ροδίτη

Συγκλονίζει η περίπτωση της ηλικιωμένος στο Ίλιον που έκλεψε λίγο κρέας και λίγο τυρί από σούπερ μάρκετ και συνελήφθη και οδηγήθηκε ως ο… “κλέφτης της χρονιάς” στο αστυνομικό τμήμα όπου παρέμεινε επί πέντε ολόκληρες ώρες.

Συγκλονίζουν ακόμα περισσότερο τα λόγια της γυναίκας, σε μια αποκλειστική της συνέντευξη, σήμερα το απόγευμα, στην εκπομπή του Νίκου Ευαγγελάτου.

“Έκλεψα γιατί είδα το κρέας και νοστάλγησα τις παλιές εποχές και σκέφτηκα να μαγειρέψω για να κάνω τραπέζι στα παιδιά μου”, είπε.

“Ζητώ συγγνώμη. Θα τιμωρήσω τον εαυτό μου, γιατί δίδασκα αξιοπρέπεια και τώρα την έχασα”, πρόσθεσε κλαίγοντας.

Εξιστορώντας ότι είχε πάρει δάνειο και η πενιχρή της σύνταξη φεύγει για τις δόσεις και υποχρεώσεις χωρίς να της μένει τίποτα, ούτε καν για κρέας ή ψάρι, που έχει να φάει πάνω από δίμηνο!

Αλλά έκλαψε πικρά, μετάνιωσε για αυτό που έκανε. …Επειδή ήθελε να… κάνει τραπέζι στα παιδιά της. Να νιώσουν όπως παλιά… όπως είπε η ίδια.

Μου θύμισε ένα άλλο πρόσφατο παρόμοιο ρεπορτάζ, εδώ στην Πάτρα. Μόλις τον περασμένο Σεπτέμβριο όταν ηλικιωμένος “συνελήφθη” σε σούπερ μάρκετ της Πάτρας να κλέβει. Τι είχε κλέψει; Ένα πακέτο ρύζι!!!!

Δεν επικροτώ σε καμία περίπτωση την κλοπή και οποιοδήποτε άλλο αδίκημα. Αλλά ειλικρινά απορώ: Η γυναίκα έπρεπε να ζητήσει συγγνώμη; Η γυναίκα ή όσοι κρατούν την τύχη της τσέπης της στα χέρια τους;

Όσοι διαχειρίστηκαν τη ζωή της και το μέλλον της και μετά από κόπους χρόνων, μιας ζωής ολάκερης, την… πέταξαν να ζήσει με μια συνταξούλα, αφού της την ρουφούν από τις υπερχρεώσεις των τραπεζών, και της “βομβαρδίζουν” καθημερινά με ειδήσεις περί… ανάπτυξης, επενδύσεων, ανάκαμψης κλπ κλπ κλπ…;;;

Μάλλον, δεν απορώ. Είμαι σίγουρος ποιος είναι ο υπεύθυνος. Και δεν είναι η γιαγιά. Ούτε ο παππούς που συνάντησα εγώ, τότε, στο σούπερ μάρκετ.

Η πολιτική που υπερασπίζεται τους λίγους και “μεγάλους”. Αυτή φταίει. Και επειδή η υπευθυνότητα έχει πρόσωπο. Ευθύνονται εκείνοι που την εφαρμόζουν. Δεν είναι λαϊκισμός. Είναι περιγραφή της πραγματικότητας που ζουν πολλοί… πίσω από τις κουρτίνες που δεν ανοίγουν τα κανάλια…