Δίκη Ιησού Μέρος Β και τελευταίο…

Τούτα τα λόγια και τα γεγονότα, δε βγαίνουν από τα ευαγγέλια.Και γι’ αυτό ίσως να ‘χουν μεγαλύτερη σημασία για τους δύσπιστους. Είναι η απόδειξη περί του Χριστού. Είναι η επαλήθευση. Συνεχίζοντας λοιπόν τα ιστορικά αυτά ντοκουμέντα αποκαλύπτουμε:

Έγγραφο 4°:
«”Άκρως Απόρρητον” ΡΩΜΗ, 18
Απριλ. του 783, από κτισ. Ρωμ. Ο Γεν. Διευθυντής του Υπουργ. Εξωτερ. προς τον Διευθυντή της Ιουδαίας, Σαμάρειας και Ιδουμαίας. ΚΑΙΣΑΡΕΙΑΝ.
ΘΕΜΑ: ΙΗΣΟΥΣ: Απάντηση εις την από 23 Απριλ. του 783 Α.Κ.επιστολή σας! Έχω την τιμή να σας γνωρίσω ότι τα όσα κατά καιρούς με πληροφορήσατε είναι εξόχως ενδιαφέροντα: Φαίνεται ότι ο εν λόγω Ιησούς είναι ιδιαίτερη προσωπικότητα, την οποία να συνεχίσετε να προσέχετε περισσότερο. Καλώς επράξατε μέχρι σήμερον. Ενδιαφέρομαι για την τάξη και την πειθαρχία στο τμήμα που διοικείτε. Στείλτε μου αμέσως περισσότερα στοιχεία, συμπληρωματικά λόγω της ιδιαιτερότητας του προσώπου πριν συνεχίσετε σε δίκη και πιθανόν σε καταδίκη του κατηγορουμένου.
Ενημερώστε με μεν αλλά εφαρμόστε κατά την κρίση σας και το Νόμο. Ο Γεν. Διευθυντής. Υπογραφή».

Έγγραφο 5ο:
«”Άκρως Απόρρητον”, (ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ).
Ο Πιλάτος στέλνει την τελευταία του αναφορά πριν τη Δίκη, χωρίς μάλιστα να περιμένει  απάντηση ή ειδοποίηση απ’ τη Ρώμη! Απλώς, ενημερώνει.
Γράφει λοιπόν “…Συμπληρώνοντας τη χθεσινή μου αναφορά περί του Ιησού, αναφέρω και τα εξής:
Ι) Οι μετακινήσεις του καλύπτουν την τετραετία 780-783.
II) Κάλυψε απόσταση πάνω από 3000 πόδια, ενώ παρακολουθείτο πάντα, διακριτικά από την αστυνομία.
III) Η ταχύτητα με την οποία μετακινείται πολλές φορές μας γεμίζει φόβο!
IV) Άλλα θέματα θίγει στην πεδινή Γαλιλαία και άλλα στην ορεινή Ιουδαία. Αναλόγως την περιοχή.
V) Ως προς το Χαρακτήρα του συμπληρώνω: Ήπιος φίλος των παιδιών και των ηλικιωμένων, επιεικής στους οπαδούς του, θαρραλέος στους κινδύνους, παίρνει δυνάμεις όταν είναι μόνος του, κρίνει τους συνομιλητές του με την πρώτη ματιά.
VI) Περιστοιχίζεται από 3 ομάδες φίλων
του. 12 κοντινά του στελέχη, 72 κατώτερα στελέχη και μια γυναικεία επιτροπή Βοήθειας.
VII) Ο κόσμος, οι Εβραίοι στην αρχή Τον πήραν για τον Βαπτιστή, μετά για τον προφ. Ηλία, έπειτα για τον Ιερεμία. Πίστεψαν ότι θα τους απελευθέρωνε από εμάς! Τώρα, που είδαν ότι διαψεύσθηκαν, κινούνται εναντίον του.
VIII) Στην τετραετία που σας αναφέρω ΘΕΡΑΠΕΥΣΕ 31 που έπασχαν από ανίατες ή βαριές αρρώστιες.
ΙΧ) Έκανε και 3 ΑΝΑΣΤΑΣΕΙΣ ΝΕΚΡΩΝ! Αυτό με φοβίζει! Ανέστησε, τον Ιούλιο του 781, στην πόλη Ναϊν το γιο μιας χήρας. Το Σεπτέμβριο του ίδιου έτους τη 12χρονη
κόρη ενός Ραβίνου του Ιάρου, και τώρα, πριν ένα μήνα, ανέστησε το φίλο του Λάζαρο, που ήταν πεθαμένος τρεις μέρες! Αυτό το γεγονός ερέθισε πολύ τους συμπατριώτες
του Εβραίους αξιωματικούς. Γι’ αυτό συγκάλεσαν το,
Χ)ΜΕΓΑΛΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ, που το αποτελούν 70 μέλη, στην έπαυλη του Αρχιερέα Καϊάφα, σ’ ένα προάστιο της Ιερουσαλήμ.
Πληροφορίες μου λένε ότι επειδή οι Εβραίοι φοβούνται μήπως εγώ τους περιορίσω τα προνόμια που έχουν εξ’ αιτίας του που ξεσηκώνει τον κόσμο, θα του συντάξω
κατηγορητήριο βαρύ για:
Παράβαση της νομοθεσίας μας, και εξύβριση των Θείων, πρόκληση οχλαγωγίας και με τη δικογραφία που θα σχηματίσω θα μου ζητήσουν
να τον θανατώσω.
XI) Τα ανωτέρω, οι υπηρεσίες μου πήραν από τη Μόνιμη Εκτελεστική Επιτροπή του Συνεδρίου. Οι πληροφορίες μου επαληθεύτηκαν! Συνεχίζει ο Πιλάτος στην αναφορά του προς τον Γεν Διευθυντή. Η επιτροπή αυτή συνεκλήθη για β΄ φορά και αποφάσισε τη σύλληψή Του, έξω από την πόλη για να αποφύγουν την αντίδραση των οπαδών του. Πράγματι, την Τρίτη 25 Απριλίου, στις 11 το βράδυ, τα όργανα της τάξεως και οι κλητήρες του Αρχιερέα, ειδοποιημένοι απ’ τον Ιούδα, και με τη βοήθεια στρατιωτικού αποσπάσματος που έστειλα, συνέλαβαν τον Ιησού, έπειτα από έφοδο που κάναμε στον κήπο. Θα τον πάνε πρώτα στον Αρχιερέα Άννα, παρότι παύθηκε απ’ τον έπαρχο Βαλέριο Γκράτους. Κι’ αυτό, γιατί ο γαμπρός του Καϊάφα, σημερινός κάτοχος του τίτλου, είναι άνθρωπος ασήμαντος. Τι θα γίνει; Δεν ξέρω. Είμαι σε δύσκολη θέση. Πάντως, υπεράνω όλων η Ρώμη! Με εκτίμηση.
ΠΟΝΤΙΟΣ ΠΙΛΑΤΟΣ».

Για τη Δίκη, καλύτερα για τις Δίκες, όσα γράφει, ο Πιλάτος, θα βρίσκουμε στα απομνημονεύματά του, όσα έγραψε όταν γύρισε στη Ρώμη, αφού παραιτήθηκε μετά την Σταύρωση του Χριστού και γύρισε στα κτήματά του.
ΑΠΟ ΤΑ ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΟΝΤΙΟΥ
ΠΙΛΑΤΟΥ:

I) «Η προανάκριση ήταν παράνομη. Δεν μπορούσε να δώσει κανένα επίσημο αποτέλεσμα. Καμιά κατηγορία δεν αποδείχθηκε!
Σε κάποια στιγμή, ο Ιησούς μάλιστα σας το είπε! «Γιατί με ανακρίνετε; Εγώ πάντα μίλησα με θάρρος και δημόσια…»
II) Όμως, στην εκτελεστική επιτροπή ήταν 23 Σαδδουκαίοι δηλ. μέλη της τάξεως που κατείχε τα πόστα της ζωής τους.
III) Σύμφωνα με τους νόμους της, κάθε πολίτης μπορεί να γίνει δημόσιος κατήγορος, αρκεί να καταθέσει ότι είδε ή ότι άκουσε κάτι! Έτσι γρήγορα βρήκαν τέτοιους που κατέθεσαν στοιχεία αντιφατικά και ψευδή!
IV) Ο Ιησούς άκουγε απαθής. Ο Καϊάφας φοβούμενος μήπως αποδειχθούν τα
ψεύδη των μαρτύρων τον ρώτησε, αν είναι (Ο Ιησούς), ο Υιός του Θεού κι αυτός του απάντησε: «Συ είπας»!
Αυτό ήταν! Επομένως, ήταν «σφετερισμός ενός υπερανθρώπινου τίτλου», άρα βλασφημία που προβλέπει και τιμωρεί το άρθρο XXIV παρ. 10-23 του Λευιτικού Ποινικού Κώδικα!
Έτσι, λοιπόν, ο Καϊάφας, κρίνοντας ότι είχε στοιχεία, και αγανακτισμένος διέρρηξε τα ιμάτιά του σε ένδειξη αγανακτήσεως, και αφού συμφώνησαν όλοι προτείνοντας τη θανατική του ποινή!
Όμως, έπρεπε να ακολουθήσει μέσα σε 24 ώρες, νέα ΔΙΚΗ, 2η γι’ αυτό φυλακίστηκε!  Πράγματι, την επόμενη μέρα Πέμπτη,σε πρωινή συνεδρίαση  η απόφαση επικυρώθηκε με σύντομες διαδικασίες. Αλλά εμένα δεν με ενδιέφερε η θρησκευτική κατηγορία! Έτσι, ακολούθησε νέα Δίκη (3″) ΠΟΙΝΙΚΗ και ΠΟΛΙΤΙΚΗ, αυτή τη φορά. Τον φέρανε λοιπόν στο Πραιτώριο, ακολουθούμενος από 200 περίπου άτομα που τα σταμάτησαν οι φρουροί μπροστά στην πύλη. Με ειδοποίησε ένας φρουρός και πήγα στην αυλή. Στην αρχή σκέφτηκα ότι άδικα πήγαινα. Δεν με ενδιέφερε εμένα αυτό το Θέμα! Ήταν δικό τους!
Όμως, μόλις έφτασα, ένας απεσταλμένος του Συνεδρίου μου φώναζε: -«Αν ο άνθρωπος αυτός δεν ήταν κακοποιό στοιχείο και επικίνδυνο για τη Ρώμη δεν θα το φέρνανε ενώπιόν σου! Αυτοαποκαλείται βασιλιάς, παροτρύνει το λαό να μην πληρώνει τους φόρους! Θα ‘χεις ταραχές. Κάνε ότι νομίζεις»!
Θυμάμαι, ξαναμπήκα στο Πραιτώριο και τον πήρα κοντά μου. Δεν τον είχα ξαναδεί. Μου φαινόταν ανίκανος να κάνει ότι τον κατηγορούσαν! Ήταν μάλλον ονειροπόλος. Τι επανάσταση να κάνει αυτός. Κάποια στιγμή τον ρώτησα: -«Αλήθεια λένε ότι είσαι βασιλιάς των Ιουδαίων;» Μου απάντησε: -«Οι βασιλιάδες έχουν στρατό. Αν ήμουν, θα είχα και θα σε εμπόδιζε ο στρατός μου να με συλλάβεις!».
Ήταν τόσο σωστά αυτά που είπε ώστε ένοιωσα αμήχανα! Τότε, είπα να τον αφήσουν ελεύθερο. Όμως, ο όχλος αντιδρούσε. Φοβήθηκα επεισόδια, γι’ αυτό διέταξα να τον κλείσουν φυλακή. Εκεί πέρασε τη νύχτα. Ξημέρωνε Παρασκευή, συνεχίζει ο Πιλάτος, και φώναξα πρωί-πρωί τους Αρχιερείς και τους είπα: -«Εγώ δε βρίσκω καμιά ενοχή! Το πολύ- πολύ να τον μαστιγώσω και να τον αφήσω ελεύθερο»! Όλοι όμως με μια κραυγή φώναζαν: -«Σταύρωσέ Τον.
Δώσε χάρη στο Βαρραβά»! Κόντευε μεσημέρι…
Συσκέφθηκα με τους πράκτορές μου και βάση του νόμου:
«Γιούλια ντε μαζιεστάτε» και της ειδικής εξουσίας με την οποία είμαι περιβεβλημένος, δέχθηκα την κατηγορία της συνομωσίας και τον καταδίκασα! Κι όμως! Ακόμα πιστεύω πως ήταν ΑΘΩΟΣ! Έδωσα την εντολή να τον σταυρώσουν στον Γολγοθά, που απέχει 1200 πόδια από την πόλη. Ακόμη, είπα να γράψουν, σύμφωνα με τον κανονισμό, μια πινακίδα πάνω από τον Σταυρό, που θα γραφε στα Λατινικά, Ελληνικά, και Εβραϊκά:
«ΙΗΣΟΥΣ ΝΑΖΩΡΑΙΟΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΩΝΙΟΥΔΑΙΩΝ».

Το τελευταίο, περισσότερο για να δικαιολογήσω στον εαυτό μου το γιατί τον καταδίκασα…
Ο Ιησούς βάδιζε εξαντλημένος, μόνος… Πιο πίσω, η μάνα Του, δύο-τρεις φίλες της και πλήθος κόσμου. Μόλις φτάσαμε, καρφώθηκε στο σταυρό από ειδικούς. Το κάρφωμα κράτησε λίγα λεπτά. Οι 12 άνδρες του αποσπάσματος μοιράστηκαν σύμφωνα με τον κανονισμό τα ιμάτια των Σταυρωμένων! Δεν θέλω να θυμάμαι ούτε τη συνέχεια, ούτε όλα αυτά.
Εξακολουθώ να πιστεύω ότι έκανα ΛΑΘΟΣ. Ο
ΑΝΘΡΩΠΟΣ αυτός ήταν ΑΘΩΟΣ και πραγματικά
Θεός. Ένοχος είμαι Εγώ…» ΠΟΝΤΙΟΣ ΠΙΛΑΤΟΣ

Εμείς; Τι άλλο να πούμε, το πολύ-πολύ να κλείσουμε
με τις τελευταίες λέξεις του Χριστού πάνω στο Σταυρό.
―«Πάτερ, άφες αυτοίς! Ου γαρ οίδασι τι ποιούσι». Και
σε κάπως πιο ελεύθερη απόδοση: «ΘΕΕ ΜΟΥ,
ΣΥΓΧΩΡΑ ΜΑΣ! ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΜΕ
ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ!»

Βαρνακιώτης Άγγελος Ανδρέας
Καθηγητής, ιδιοκτήτης φροντιστηρίου <Παλλάδιο Α.Βαρνακιώτης>