Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!
Δεν ισχυρίζομαι πως η Λυδία Κονιόρδου ήταν η εμβληματικότερη καλλιτεχνική διευθύντρια του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας. Δανείζομαι απλώς την περίπτωσή της, λόγω της συνωνυμίας της με την νυν Πρόεδρο του θεάτρου μας, η οποία εκτελεί πλέον και χρέη διευθύντριας, καλύπτοντας το κενό που με τους χειρισμούς της δημιούργησε: την Λυδία Καραθανασοπούλου.
Βέβαια η Κονιόρδου δεν είναι διόλου αμελητέα περίπτωση. Ηθοποιός και σκηνοθέτης με λαμπρή καριέρα και διακρίσεις, επιτυχημένη και στα διοικητικά της καθήκοντα –μέχρι και ως Υπουργός Πολιτισμού. Μια τέτοια προσωπικότητα διετέλεσε κάποτε καλλιτεχνική διευθύντρια στο ΔΗΠΕΘΕ μας.
Προηγήθηκαν και ακολούθησαν εξίσου μεγάλα ονόματα του θεάτρου μας: από τη Μάγια Λυμπεροπούλου, τον Βίκτωρα Αρδίττη και τον Νίκο Αρμάο μέχρι τον Γιώργο Κιμούλη, τον Θέμη Μουμουλίδη και τον Γιάννη Βόγλη. Με μικρότερες ή μεγαλύτερες θητείες, με σπουδαία ή ακόμα σπουδαιότερα περάσματα από την τοπική σκηνή, λάμπρυναν όλοι τους το θεσμό και πλούτισαν με τις παραγωγές τους το θεατρόφιλο κοινό της Πάτρας.
Τώρα θα έχουμε την άλλη Λυδία. Μετά την πρόωρη παραίτηση του Γιάννη Καλατζόπουλου, το θέατρό μας μένει ακέφαλο και η νυν Πρόεδρος θα αναλάβει και το ρόλο της καλλιτεχνικής διεύθυνσης. Αυτό ορίζει το Καταστατικό, η λογική και η παράδοση, με δύο σημαντικές διαφορές σε σχέση με το παρελθόν: α) σήμερα η ηγεσία του θεάτρου είναι αυστηρά κομματική, β) αυτή τη φορά το μεταβατικό διάστημα θα είναι μεγάλο, γιατί δεν ελήφθη σχετική πρόνοια και δεν υπάρχει διάθεση.
Υπήρξα και προσωπικά Πρόεδρος-γέφυρα από έναν καλλιτεχνικό διευθυντή στον επόμενο. Ήταν το μακρινό 2011 όταν έληξε η θητεία του Γιάννη Βόγλη. Κινήσαμε γρήγορα, τότε, τις διαδικασίες, «τρέξαμε» την πιο διαυγή μετάβαση στην ιστορία του θεάτρου μας, επιλέξαμε ομόφωνα τον Θοδωρή Αμπαζή, τον φέραμε έγκαιρα «κλέβοντάς» τον από την Καβάλα όπου εργαζόταν και ανοίξαμε μία χρυσή σελίδα για το ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας. Περήφανος δηλώνω για εκείνη τη θητεία και το ισχυρό της αποτύπωμά.
Τον Αμπαζή διαδέχτηκε η κομματοκρατία. Το συμβολίζει ξεκάθαρα η επιλογή της Λυδίας Καραθανασοπούλου -δυσκολεύομαι να πειστώ πως θα της ανέθεταν αυτή τη θέση αν δεν ήταν κόρη του βουλευτή Αχαΐας του ΚΚΕ. Δεν κρίνω την ικανότητά της. Έτσι κι αλλιώς μια χαρά ικανοί για διευθυντές ήταν και ο Κώστας Καζάκος, ο Σταύρος Τσακίρης, ο Λουκάς Θάνος και ο τελευταίος της σειράς Γιάννης Καλατζόπουλος. Μόνο που ως βασικό κριτήριο επιλογής όλων τους ήταν η κομματική ταυτότητα. Και με την ίδια στενή λογική επιλέχτηκαν τα τελευταία χρόνια η πολιτική, οι συνεργάτες, ακόμα και το ρεπερτόριο του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας.
Εδώ και δέκα χρόνια το θέατρό μας κομματοκρατείται. Θα συνεχίσει έτσι για ακόμα τέσσερις σεζόν. Για περισσότερο από το ένα τρίτο της ζωής του, δηλαδή, αυτός ο κορυφαίος θεσμός της πόλης θα είναι κομματικό φέουδο και φορέας βολέματος ημετέρων και πολιτικής προπαγάνδας.
Η αίγλη του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας έχει χαθεί. Είθε η διαφάνεια, η εξωστρέφεια, η ποιότητα και οι συνεργασίες να γίνουν ξανά η… λυδία λίθος αυτού του θεσμού, ώστε να ανακτήσει το κύρος που του αξίζει.
Πέτρος Ψωμάς
Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Πατρέων
Επικεφαλής δημοτικής παράταξης «σπιράλ»
Πρώην Πρόεδρος ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας
