Κατά την τρέχουσα περίοδο, μετά από μια δίχρονη εγκληματική σιωπή των «δοκούντων άρχειν», ανακάλυψαν (!) οι κυβερνώντες και τα εκατοντάδες «παπαγαλάκια» τους στα συστημικά Μ.Μ.Ε. και Μ.Μ.Δικτύωσης, το «Έγκλημα των Τεμπών». Τι κι αν κραύγαζαν οι συγγενείς και οι φίλοι των θυμάτων; Τι κι αν επανερχόταν ως «μη εξιχνιασμένο έγκλημα»σε δημόσιες ή ιδιωτικές συζητήσεις; Τι κι αν μονολογούσε η πλειονοψηφία του λαού μας, για άλλη μια «πολιτική συγκάλυψη»; Τι κι αν υπήρχαν τεκμηριωμένες θέσεις από την αντιπολίτευση εντός του εθνικού μας κοινοβουλίου; Η κυβερνητική ανταπόκρισηυπήρξε σταθερή. Εγκληματική σιωπή!
Η πάνδημη κατακραυγή, ο εκκωφαντικός ξεσηκωμός του (αδούλωτου σε δεσμεύσεις τμήματος του) ελληνικού λαού σ’ όλες τις πόλεις της πατρίδας μας, οι ανάλογες διεθνείς εξελίξεις (Σερβία, Ολλανδία κ.ά.) «υποχρέωσαν» τον πρωθυπουργό της χώρας μας να ομολογήσει «ότι επί δύο χρόνια παραπαλανήθηκε στο ζήτημα αυτό…». Με άλλα λόγια, ο πρωθυπουργός δήλωσε, ότι επί δύο χρόνια υπήρξε ανίδεος και αφελής, διέθετε όμως το «αναφαίρετο δημοκρατικό δικαίωμα», να χαρακτηρίζει πρόσωπα και καταστάσεις, τα οποία όμως ο ίδιος αγνοούσε ή ως αφελής παρασύρθηκε από επιτήδειους εισηγητές και συνομιλητές. Ομολόγησε δηλαδή, την ανεπάρκειά του ως πολιτικού ηγέτη, αφού άγεται, φέρεται και …παραπλανάται από το περιβάλλον του.
Και καλά, ο «παραπλανημένος πρωθυπουργός». Η Δικαιοσύνη, που (οφείλει να) είναι ανεξάρτητη;Γιατί δεν απέδωσε δικαιοσύνη δύο ολόκληρα χρόνια; Πώς σε άλλα ζητήματα, ας θυμηθούμε τη γνωστή ιστορία της «πανδημίας» (2020-2022), μας συνέλαβαν αμέσως και με συνοπτικές διαδικασίες μας …διαπόμπευαν;
Η απάντηση σ’ όλα αυτά κι άλλα πολλά είναι μια: Τραμπ-άλα! Όχι απλά κωλοτούμπα, των δήθεν ηγετών της Ευρώπης, άρα και της Ελλάδας, αλλά κανονικότατη…Τραμπ-άλα! Κλυδωνίζεται το παγκόσμιο σύστημα, διότι ένα άλλο ανάλογο σύστημα έρχεται να το αντικαταστήσει. Τους πολιτικάντηδες της βαλίτσας(ας θυμηθούμε όλους εκείνους που τους συνέλαβαν κατά τα τελευταία χρόνια μαζί με τη βαλίτσα!), που είναι πρόθυμοι να ξεκινήσουν ακόμη και πολέμους, αρκεί τα αφεντικά-επιχειρηματίες τους να χορηγούν …βαλίτσες, αντικαθιστούν πλέον οι ίδιοι οι επιχειρηματίες, όπως οι Trump, Musk κ.ά. Οι τελευταίοι διαμορφώνουν ένα νέο σύστημα, που το μέλλον θα κρίνει την ποιότητα και αποτελεσματικότητά του. Από τους υπαλλήλους/εξαγορασμένους πολιτικούς, οδεύουμε στην εποχή των επιχειρηματιών πολιτικών. Κι όποιος αντέξει… Πραγματική Τραμπ-άλα!
Δεν γνωρίζουμε ακόμη, ποια πολιτική περίοδος θα αναδειχθεί τελικά καλύτερη, για την «κοινωνία των εθνών, των λαών και για ολόκληρη την ανθρωπότητα». Δεν γνωρίζουμε, επίσης, εάν απλά έχουμε αλλαγή ρόλων στα ύπατα διεθνή πολιτικά αξιώματα. Εάν βαρέθηκαν οι επιχειρηματίες τους πολιτικούς, που τους είχαν απλά για τη διεκπεραίωση των θελημάτων τους και αποφάσισαντώρα οι ίδιοι να ολοκληρώνουν τις όποιες … μπίζνες τους. Δεν γνωρίζουμε τελικά, εάν αυτό καθαυτό το παγκόσμιο πολιτικό σύστημα αποφάσισε να αποκαλύψει το αληθινό του πρόσωπο, μη επιθυμώντας πλέον να υποκρύπτεται πίσω από «ηγετίσκους μίας χρήσεως»!
Σ’ αυτήν τη μεγάλη εικόνα της πολιτικής Τραμπ-άλας, που εκτός από τον κεντρικό διεθνή παίκτη Ντόναλντ Τράμπ, ανεβοκατεβαίνουν κι άλλα δημόσια πρόσωπα και παρέες, υπάρχει και μια μικρή φαινομενικά εικόνα. Μια εικόνα, όμως, που έχει ψυχικά ανάγκη ο σύγχρονος απομονωμένος, λησμονημένος και εμπερίστατος συνάνθρωπός μας. Ένας άλλος κόσμος. Ο κόσμος «ενός κατώτερου Θεού», που υπερπλεονάζει …
Ο δεύτερος αυτός κόσμος, ο «άλλος ουσιαστικά κόσμος», που δεν γνωρίζει από …Τραμπ-άλες, αλλά μόνο από …τσουλήθρες, αφού ανεβαίνει ασθμαίνοντας τη ζωή και η οποία με μια σπρωξιά τον τσουλάει στη λάσπη, δεν συγκινείται και δεν ενδιαφέρεται ούτε για τους πολιτικούς-επιχειρηματίες, ούτε για τους επιχειρηματίες-πολιτικούς. Γνωρίζει, ότι ουδείς από τους προαναφερόμενους ενδιαφέρεται ουσιαστικά για εκείνον. Για τον λόγο αυτό, συγκινείται μόνο από τους συνανθρώπους του. Όπως το απλό παιδί, που η Μάνα του διέσωσε και γέννησε, αρνούμενη την πίεση των ιατρών για έκτρωση. Τον άνθρωπο που ανέβηκε και κατέβηκε την «τσουλήθρα της ζωής», αλλά κατέληξε στην κορυφή της, ως Αναστάσιος! Αναστημένος κυριολεκτικά, μακριά από τη σήψη του κόσμου των «ηγετίσκων», των «πολιτικών της βαλίτσας», «των πολιτικών της παραπλάνησης από τους …συμβούλους τους», «των επιχειρηματιών πολιτικών», γενικά των πολιτικών της «κούνιας (που τους κούναγε) και της Τραμπ-άλας»!.
Αναστάσιος (1929-2025). Παιδί του λαού, της κατοχής, του πολέμου, της βιοπάλης, αλλά και Διάκονος του Λαού Του στο Πολυτεχνείο, στην ιεραποστολή, στο Πανεπιστήμιο, στη Δυτική Ευρώπη, μέχρι τη Βόρειο Ήπειρο και ολόκληρη την αθεϊστική Αλβανία. Έσχατος, που ως «Θεοφιλής και Λαοφιλής» (άγ. Νικόδημος Αγιορείτης) αναδείχθηκε σε Πρώτο. Πρώτος, όχι στην εξουσία ή την τιμή, όπως άλλοι «πρώτοι», που τους αγνοεί ή παγκόσμια κοινότητα (πάπες, αυτοκράτορες, βασιλείς, κ.λ.π.). Πρώτος, στην καρδιά του κόσμου. Διότι, δεν επέλεξε ποτέ και δεν εκβίασε για κάποια δημόσια θέση. Ταπεινά, αποδεχόταν την ανάθεση ευθυνών. Και πάντα στα δύσκολα. Ιεραπόστολος στην Αφρική, Καθηγητής στη δικτατορία δίπλα στους φοιτητές (του), διευθυντής στη μετά Χούντα Αποστολική Διακονία, εκπρόσωποςσε διεθνείς θρησκευτικές και εκκλησιαστικές συναντήσεις στον σύγχρονο δυτικό αντιθρησκειακό κόσμο, Αρχιεπίσκοπος και ουσιαστικά επανιδρυτής της ισοπεδωμένης και κατεστραμμένης Εκκλησίας της Αλβανίας, όπως ομολογεί ο σύγχρονος μάρτυράς της Κωνσταντίνος Κυριακού.
Διότι τελικά, Αναστάσιους και Ανάσταση χρειάζεται ο σύγχρονος κόσμος μας…