Φέτος συμπληρώθηκαν 200 χρόνια από το θάνατο τουΛόρδου Βύρωνα. Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων προς τιμή του Λόρδου Βύρωνα η συγγραφέας Τζίντζερ Ζαΐμη προσέδωσε μια ξεχωριστή οπτική γωνία στο θέμα του Φιλελληνισμού και φώτισε άγνωστες πτυχές της προσωπικότητάς του κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης που διοργάνωσε. Στην παρουσίαση που διεξήχθη στην Βρετανική Αρχαιολογική Σχολή Αθηνών, τη Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 2024 μίλησαν Έλληνες και ξένοι ομιλητές μεταξύ αυτών ιστορικοί, ποιητές, πεζογράφοι και πολιτικοί.
Ο Λόρδος Βύρωνας παραμένει μία από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες της παγκόσμιας λογοτεχνίας και ιστορίας. Η ζωή του συνδυάζει την ποίηση με την ηρωική δράση καθώς χαρακτηρίζεται από την έντονη αναζήτηση της ελευθερίας και τη διάθεση να αμφισβητήσει τα κατεστημένα. Ο Βύρωνας, επίσης, υπήρξε ένθερμος υποστηρικτής των πολιτικών επαναστάσεων στην Ευρώπη, και ιδιαίτερα της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Μετά την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης, ο Βύρωνας έφυγε από την Αγγλία και πήγε στην Ελλάδα το 1823, θέλοντας να συμμετάσχει προσωπικά στον αγώνα για την ελευθερία των Ελλήνων από την Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Δυστυχώς, αρρώστησε από πυρετό και πέθανε στις 19 Απριλίου 1824 στο Μεσολόγγι, πριν προλάβει να έχει ουσιαστική στρατιωτική ή πολιτική δράση, ωστόσο κατάφερε να συμβάλλει για τη χορήγηση του πρώτου δανείου στην Ελλάδα. Συγκεκριμένα, ο Ιωάννης Ορλάνδος, το 1823 εξουσιοδοτήθηκε από το Εκτελεστικό μαζί με τους Γιαννακάκη Ζαΐμη και Ανδρέα Λουριώτη και μετέβησαν στην Κεφαλλονιά στον Λόρδο Βύρωνα και μετέπειτα στο Λονδίνο για την οικονομική στήριξη και την στήριξή τους για τη σύναψη δανείου. Η ζωή του Λόρδο Βύρωνα χαρακτηρίζεται από πλούσια κοινωνική ζωή, είχε στενή επαφή με τον Ιωάννη (Γιαννακάκη) Ζαΐμη, τον μικρότερο αδερφό του Ανδρέα και γενικότερα με την οικογένεια Ζαΐμη. Ο Βύρωνας και ο Ζαΐμης συνδέθηκαν κυρίως μέσω του κοινού τους αγώνα για την ανεξαρτησία της Ελλάδας. Ο Γιαννακάκης Ζαΐμης έπαιξε σημαντικό ρόλο στην πολιτική και στρατιωτική ζωή του νεοσύστατου ελληνικού κράτους συνεπικουρώντας τον αδελφό του Ανδρέα αλλά συνέχισε την ζωή του στην Πατρα και υπήρξε ο πρώτος Δήμαρχος Πατρέων το 1836.
Στην ιστορική – πολιτιστική εκδήλωση παρευρέθηκε ο Αντιπεριφερειάρχης Π.Ε. Αχαΐας Φωκίων Ζαΐμης, ο οποίος δήλωσε:
«Η σχέση του Βύρωνα με την οικογένεια Ζαΐμη, κυρίως, μέσω του Γιαννακάκη Ζαΐμη είναι αποδεδειγμένη και πολύ κρίσιμη για την χρηματοδότηση του νεοσύστατου ελληνικού κράτους. Η συμμετοχή του Βύρωνα στη μάχη υπήρξε περισσότερο συμβολική, καθώς ο Βύρωνας δεν ήταν στρατιωτικός, αλλά η παρουσία του ενίσχυσε το ηθικό των Ελλήνων και έκανε την ελληνική υπόθεση γνωστή διεθνώς αλλά με το κύρος τους και την οικονομική ισχύ του στήριξε χρηματοοικονομικά τον αγώνα στην πιο κρίσιμη στιγμή της επανάστασης στις αρχές του 1824».
Η εκδήλωση συνοδευόταν από τα παραδοσιακά τμήματα του Λυκείου Ελληνίδων για τον εμπλουτισμό της βραδιάς με νέους και νέες που παρουσίασαν αυθεντικές παραδοσιακές στολές και χορούς.