Μια ματιά στο ιστορικό κτίριο στο πάνω μέρος της πλατείας Γεωργίου κι αντιλαμβάνεσαι αμέσως ότι η Πάτρα έχει βαθιά ιστορία. Επιβλητικό, σα να σου «μιλάει» για τα όσα έζησε, για το πόσο «έλαμψε» και μαζί του και η ίδια η πόλη.
Αλλά προσεκτικότερες ματιές σε απογοητεύουν, διαπιστώνοντας την εγκατάλειψη, την έλλειψη διάθεσης για να φροντίσουμε, διασώσουμε και αναδείξουμε ιστορικά τέτοια κτίρια που αποτελούν πλούτο τεράστιας αξίας, αρχιτεκτονικής και πολιτιστικής, άκρως ταυτισμένα με την ιστορία και την αίγλη της παλιάς Πάτρας.
Παρότι προ λίγων ετών έγιναν εργασίες, περιορίστηκαν σε στοκαρίσματα. Το κτίριο στέκει ως «φάντασμα», βρώμικο και με πληγές απ’ τον χρόνο, τις σεισμικές δονήσεις, κυρίως την εγκατάλειψή του. Έχοντας μπλέξει στη δίνη των περιουσιακών καταστάσεων, νομικά κανείς φορέας δεν μπορεί τυπικά να επέμβει. Αλλά και κανείς δεν έχει επιδείξει και το ενδιαφέρον για να το πράξει αφού ίσως έτσι ίσως να υπήρχε «χαραμάδα» ελπίδας για δυνατότητα παρεμβάσεων αναμόρφωσής του.
Είναι γεγονός ότι το ιστορικό κέντρο της Πάτρας είναι γεμάτο από αντίστοιχα κτίρια για τα οποία υπάρχει η ίδια ακριβώς διαπίστωση: ότι ενώ θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν και να αποτελούν «στολίδια» της πόλης, έχουν αφεθεί στη φθορά του χρόνου.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝ ΣΥΝΤΟΜΕΙΑ
Το κτίριο λέγεται πως σχεδιάστηκε από τον Ερνέστο Τσίλλερ αν και είναι διφορούμενες οι απόψεις. Πάντως αποτέλεσε κατοικία του μεγαλέμπορα Παπαγιάννη και εγκαταλείφθηκε μετά την χρεοκοπία του.
Σύμφωνα με το ιστορικό λεύκωμα της Αχαϊκής Βιομηχανίας, (Ν. Σαραφόπουλος), το ακίνητο των κληρονόμων Δ. Καπράλου αγοράστηκε το 1888 από τον έμπορο και τραπεζίτη Κων. Παπαγιάννη, το 1907 οι επιχειρήσεις του Παπαγιάννη πτώχευσαν και το διώροφο οίκημα περιήλθε στην ιδιοκτησία της Σταφιδικής Τράπεζας. Στις 10 Νοεμβρίου 1911 ο Εμπορικός Σύλλογος Πατρών «Ερμής» το αγοράζει για το κάνει στέγη του, επί προεδρίας Ιωάννη Καραμανδάνη.
Το 1941 το Μέγαρο του «Ερμή» επιτάχθηκε από τον ιταλικό στρατό, που το χρησιμοποίησε ως αρχηγείο. Το φθινόπωρο του 1943 οι Γερμανοί το μετέτρεψαν σε στρατώνα. Μετά την απελευθέρωση εγκαθίσταται, μέχρι τον Απρίλιο του 1954, η διοίκηση της Χωροφυλακής.
ΑΧΑΪΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ