Εσύ που πότισες το δέντρο της λευτεριάς

Από βορρά ως το νότο, από τη δύση μέχρι την ανατολή, αυτός ο ωραίος και ιστορικός τόπος πότισε με αγώνες το δέντρο της ελευθερίας.
Όπου κι αν πήγα, σε όποια πόλη κι αν ταξίδεψε το σώμα και ο νους, παντού βρήκα κι ένα όνομα δικό μας, ένα επώνυμο γνωστό, προσφιλές, φιλικό. Πρόγονοι που ταξίδεψαν χιλιόμετρα πολλά, χωρίς αποσκευές, δίχως να ξέρουν αν θα γυρίσουν ξανά σ’ αυτόν τον τόπο. Μόχθησαν, πάλεψαν, αγωνίστηκαν, πολέμησαν, υπηρέτησαν οικογένεια, πατρίδα, ιστορία και πολλοί απ’ αυτούς άφησαν την στερνή τους ανάσα σε ξένους τόπους, σε άλλα μέρη.
Ήταν οι Αιγιαλείς που πότισαν το δέντρο της λευτεριάς.