Για ποια Δικαιώματα των γυναικών μιλάμε;

ΤΗΣ ΑΝΤΩΝΙΑΣ ΡΗΓΑΤΟΥ

Η 8η Μαρτίου είναι ημέρα των Δικαιωμάτων για τις γυναίκες. Γυναίκες που παρά τις δυσμενείς συνθήκες που επικρατούν στην χώρα μας, εμμένουν και επιμένουν για την επίτευξη των στόχων τους.

Ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες σε πρόσφατη ομιλία του, ανέφερε ότι «Η ισότητα των φύλων απομακρύνεται όλο και περισσότερο. Στα Ηνωμένα Έθνη οι ειδικοί την τοποθετούν στα 300 χρόνια μακριά».

Στην Ελλάδα το 2023, στο Σύνταγμα της Ελλάδας (αναθεώρηση 2019) τα άρθρα μπροστά απο τα αξιώματα Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Πρωθυπουργός, Υπουργός, Υφυπουργός έχουν μόνο το άρθρο «ο» μπροστά και καθόλου το «η». Το πρέπον θα ηταν να διατυπώνονται και τα δύο άρθρα μπροστά απο κάθε αξίωμα.

Επιπλέον, οι ανισότητες εξακολουθούν να υπάρχουν σε μεγάλο βαθμό. Οι γυναίκες είναι ελάχιστες στον ακαδημαϊκό χώρο και στην πολιτική. Στον ακαδημαϊκό χώρο παρατηρείται έντονα η έλλειψη των γυναικών σε υψηλόβαθμες θέσεις. Οι γυναίκες πανεπιστημιακοί αποτελούν μειοψηφία τόσο στο διεθνή χώρο όσο και στην Ελλάδα και η πρόοδός τους στην επιστημονική σταδιοδρομία είναι πιο αργή από εκείνη των ανδρών μελών ΔΕΠ.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1970 μόνο μια γυναίκα κατείχε καθηγητική έδρα στο Πανεπιστήμιο του Harvard. Επίσης και στην περίπτωση των τμημάτων των Πανεπιστημίων Berkeley, Chicago, Columbia, Harvard και Michigan, που εξειδικεύονται στις κοινωνικές επιστήμες δεν υπήρχαν μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1960 γυναίκες ανάμεσα στα καθηγητικά τους μέλη.

Σύμφωνα με την Σιμόν ντε Μποβουάρ, σε κάθε μεγάλη κρίση τα πρώτα θύματα είναι οι γυναίκες και οι οικονομικά αδύναμοι. Στον χώρο της πολιτικής, η παγκόσμια οικονομική κρίση επηρεάζει και την συμμετοχή των γυναικών. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, η λύση είναι η επίτευξη του στόχου της ίσης συμμετοχής των γυναικών και των ανδρών στα κέντρα λήψης αποφάσεων που επιφέρει την ισορροπία, η οποία αντικατοπτρίζει με μεγαλύτερη ακρίβεια τη σύνθεση της κοινωνίας που είναι απαραίτητη, ώστε να ενδυναμωθεί η δημοκρατία και να προωθηθεί η ορθή λειτουργία της τελευταίας.

Οι σεξιστικές επιθέσεις εντός του ελληνικού Κοινοβουλίου είναι σύνηθες φαινόμενο. Καθόλου τυχαία δεν είναι και τα διαρκή χτυπήματα κάτω από την μέση στις γυναίκες που ανέλαβαν υπουργικές θέσεις είτε ανάλογα αξιώματα. Καθημερινά πολλά ΜΜΕ, αντί να επικεντρώνονται στα βιογραφικά των καταξιωμένων γυναικών και στην επαγγελματική τους ανέλιξη, προβάλλουν δημοσιεύματα σχετικά με την ηλικία τους, αλλά και την εξωτερική τους εμφάνιση.

Ο προορισμός στον δρόμο προς την ισότητα αργεί. Το ζήτημα είναι οι γυναίκες να μην σταματήσουν να διεκδικούν τα Δικαιώματα, αλλά και τα αξιώματα που τους αξίζουν ανάλογα με τα προσόντα και τον προσωπικό τους αγώνα.