Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Του Φωκίωνα Ζαΐμη, Αντιπεριφερειάρχη Π.Ε. Αχαΐας
Μετά από ένα σύντομο ταξίδι στην Κωνσταντινούπολη, ως εκπρόσωπος των ευρωπαϊκών περιφερειών (CPMR) για να υπογράψουμε μνημόνιο συνεργασίας με τον Οργανισμό για την συνεργασία και ανάπτυξη της Μαύρης Θάλασσας (BSEC/PABSEC), στον οποίο συμμετέχουν 13 χώρες της ευρύτερης περιοχής μας, είχα την ευκαιρία να επισκεφθώ τον Παναγιώτατο Οικουμενικό μας Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο. Έλαβα την ευλογία του ενώ επισκέφθηκα σημαντικά ιστορικά και θρησκευτικά μνημεία της ορθοδοξίας μας.
Αμέσως μετά βρέθηκα στο Αίγιο για τον Επιτάφιο και εν συνεχεία στην Πάτρα για την Ανάσταση του Κυρίου μας με πλήθος πιστών, που ελεύθερα εκδήλωσαν την αγάπη και την πίστη τους.
Αυτό οφείλω να πω, ότι δεν είναι αυτονόητο παντού, και μάλιστα σε χώρες με τις οποίες επιθυμούμε φιλικές και ειρηνικές σχέσεις δεν είναι υπαρκτό. Επί παραδείγματι, η περιφορά του επιταφίου δεν επιτρέπεται στην Τουρκία, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, και όλα γίνονται με αυστηρή φύλαξη αστυνομικών δυνάμεων και ασφάλειας ακόμα κι όταν δεν υπάρχει κάποια τελετή. Μάλιστα, μετά την υλοποίηση της υπόσχεσης του προέδρου Ερντογάν να ξαναγίνει η Αγιά Σοφιά χώρος λατρείας από μουσείο και μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της Ουνέσκο, που ήταν μέχρι σήμερα, τα πράγματα δείχνουν μια συνεχή διολίσθηση.
Παρότι, υπάρχει μια ανοχή στις άλλες θρησκείες, όχι επειδή οι αρχές πιστεύουν στην ελευθερία επιλογής θρησκείας, αλλά, κυρίως, διότι ένα μεγάλο μέρος του τουρισμού στην Πόλη κατευθύνεται σε αυτά και η τυχόν αλλαγή αυτής της πολιτικής θα επέφερε πλήγμα στο γόητρο αλλά και στα έσοδα της γείτονος χώρας.
Ας μην γελιόμαστε, η κατάσταση είναι δραματική για τους Έλληνες, για τους χριστιανούς και γενικά για όσους δεν ακολουθούν τον ισλαμισμό. Η δε αύξηση του πληθυσμού στις χώρες όπως η Τουρκία και κατ’ επέκταση και των ανθρώπων που ακολουθούν το ισλάμ είναι γεωμετρικά τεράστια. Η Ευρώπη και η δύση γενικότερα θα πρέπει να ξαναδεί, όχι με φανατισμό, φυσικά ούτε με πισωγυρίσματα σε παλαιοσυντηρητικές ιδέες, αλλά με φρέσκια ματιά την ενδυνάμωση της διδαχής των αξιών και της χριστιανικής ζωής με βάση τις σύγχρονες απαιτήσεις, τα υφιστάμενα προβλήματα των νέων και με τρόπο συμπεριληπτικό για όλες και όλους.
Δεν υπάρχει περιθώριο καθησυχασμού διότι αν σήμερα οι νέοι στην Ευρώπη, που οι περισσότεροι φλερτάρουν ανοιχτά με τον αθεϊσμό, προσεγγίσουν σταδιακά τον έξυπνο προσηλυτισμό από τις θρησκευτικές οργανώσεις των ισλαμιστών, πολύ γρήγορα θα αλλάξει και όλο το κοινωνικο-πολιτικό σύστημα της Ευρώπης και αντίστοιχα θα αλλάξει η καθημερινότητά μας, με πρώτη την απώλεια defacto της έκφρασης ατομικών και θρησκευτικών ελευθεριών γεγονός που ήδη παρατηρείται σε μεγάλες γειτονιές του Παρισιού, των Βρυξελλών και άλλων μεγάλων ευρωπαϊκών πόλεων. O κίνδυνος είναι πλέον ορατός και θα πρέπει οι εθνικές κυβερνήσεις να διαφυλάξουν αφενός τις (dejure) αξίες της ελευθερίας επιλογής θρησκείας και έκφρασης αυτής, αλλά παράλληλα να στηρίξουν ουσιαστικά την εκπαίδευση που βασίζεται στις αξίες του ελληνισμού και της ορθόδοξης χριστιανικής πίστεως.
