Η Ιερά Μητρόπολη Καλαβρύτων & Αιγιαλείας (Ι.Μ.Κ.Α.) δίνει έναν αθέατο καθημερινό αγώνα, χρόνια τώρα, ώστε εμπράκτως να είναι στο πλευρό συνανθρώπων μας που έχουν ανάγκη.
Το Aigiovoice.gr μίλησε με τον Αρχιμανδρίτη Ιωακείμ Βενιανάκη προκειμένου να γίνει μία εκτενής καταγραφή για τις Δομές και την όλη προσπάθεια που καταβάλλει η Εκκλησία μας στην Αιγιάλεια.
Αυτό που πριν απ’ όλα σημειώνει με έμφαση ο Αρχιμανδρίτης Ιωακείμ Βενιανάκης είναι ότι:
Kαταρχήν θα ήθελα να εκφράσω θερμές ευχαριστίες εκ μέρους του Σεπτού Ποιμενάρχου μας ΣεβασμιωτάτουΜητροπολίτου Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Ιερωνύμου προς εσάς κ. Ροδίτη και τους συνεργάτες σας, διότι μέσα από την συνέντευξη αυτή δίδεται η δυνατότητα να προβληθεί το κοινωνικό και φιλανθρωπικό έργο της Ιεράς Μητροπόλεως.
Οι κοινωνικές δομές της, που σήμερα υφίστανται, δημιουργήθηκαν με την φροντίδα και μέριμνα του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου από Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Αμβροσίου.
Καθ’ όλη τη διάρκεια των 40 ετών, που θεοφιλώς διαποίμανε την Ιερά Μητρόπολη, μία από τις σημαντικές προτεραιότητες που έθεσε ήταν η ολόθυμη συμπαράσταση και έμπρακτη διακονία του πάσχοντος αδελφού δημιουργώντας εκ του μηδενός τις δομέςτις οποίες στη συνέχεια θα αναφέρουμε, που ανταποκρίνονται στις βιοτικές ανάγκες και των αναγκεμένων συνανθρώπων μας, φροντίζοντας παράλληλα και για την εν Χριστώ πνευματική τους κατάρτιση και αναγέννηση.
Ο νυν Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας Καλαβρύτων και Αιγιαλείας, κ. Ιερώνυμος, αναλαμβάνοντας την διαποίμανση της Ιεράς Μητροπόλεώς μας και συναισθανόμενος την δύσκολη οικονομική και κοινωνική συγκυρία της εποχής μας, με υψηλό αίσθημα ευθύνης ευαισθητοποιείται στα αγωνιώδη αιτήματα των συνανθρώπων μας που λαμβάνει καθημερινά για βοήθεια και συμπαράσταση υλική, ηθική και πνευματική γι αυτό καταβάλλει άοκνες θυσιαστικές προσπάθειες και νυχθημερόν εργάζεται κοπιωδώς, με σκοπό να συντηρήσει και να διατηρήσει τις δομές αυτές, οι οποίες ανταποκρίνονται σε μια ευρύτερη γκάμα αναγκών του λαού μας. Και τούτο, παρά τις γραφειοκρατικές και οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει, με την βοήθεια του Θεού το επιτυγχάνει εξαιρετικά με διάκριση, πατρική αγάπη και απόλυτο σεβασμό στο πρόσωπο του κάθε ανθρώπου.
Παράλληλα δε, με τις κεντρικές κοινωνικές δομές της Ιεράς Μητροπόλεως, σπουδαίο φιλανθρωπικό έργο, όπως θα διαπιστώσετε, επιτελούν και οι κατά τόπους ενορίες, καθώς οι ιερείς με την ευλογία του Σεβασμιωτάτου, έχουν οργανώσει κατά τόπους ενοριακά ταμεία φιλανθρωπίας ενισχύοντας οικονομικά -υλικά τρέχουσες επείγουσες καταστάσεις και ανάγκες συνανθρώπων μας, κάνουν συσσίτια ή ακόμα διανέμουν τρόφιμα. Σημαντικές ωστόσο είναι και οι ποιμαντικές επισκέψεις των ιερέων των ενοριών, σε οικογένειες και πάσχοντες συνανθρώπους μας. Ο ιερέας της ενορίας, όπως συχνά αναφέρει στις ιερατικές συνάξεις ο Σεπτός Ποιμενάρχης μας, λειτουργεί ως οικονόμος, φροντίζοντας να μην πεινά κανείς ούτε σωματικά ούτε και ψυχικά. Ξεκουράζει τους κοπιώντες και πεφορτισμένους, δίνει ελπίδα στους απελπισμένους, διασκεδάζει τον πόνο των ασθενών, διαλύει τη μοναξιά και την κατάθλιψη, δείχνει κατανόηση στα πολλαπλά προβλήματα. Με λίγα λόγια μοιάζει με πατέρα που δεν δικαιούται να πει στο παιδί του ότι αυτό δεν το μπορώ και εκείνο δεν το γνωρίζω. Είναι κατά το δυνατόν τα πάντα τοις πάσιν. Γενικά είναι αυτός παρών ιδιαίτερα εκεί που το κράτος και η κοινωνία είναι απών. Είναι δίπλα, όπως και ο Χριστός, σε όσους η κοινωνία έχει αποκλείσει και περιθωριοποιήσει για να απαλύνει τον πόνο και την αγωνία τους και να τους δώσει Χριστό.
Διαβάστε την συνέντευξη:
- Αν ζητούσαμε να απαριθμήσετε τις Κοινωνικές Δομές που έχουν δημιουργηθεί, ποιες θα αναφέρατε;
Συγκεκριμένα, οι κοινωνικές δομές της Ι.Μ.Κ.Α. που υφίστανται είναι:
Α. Τα δύο Γηροκομεία της, που φέτος κλείνουν 30 και 35 χρόνια, αντίστοιχα, επιτυχούς λειτουργίας: Στο Αίγιο, ΤΟ ΑΓΑΠΗΣ ΜΕΛΑΘΡΟΝ «ο Άγιος Χαράλαμπος» και στα Καλάβρυτα, ΤΟ ΚΑΛΛΙΜΑΝΟΠΟΥΛΕΙΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΔΙΑΚΟΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ (ΚΕΔΙΚ), τα οποία παρέχουν περίθαλψη σε 120 συνολικά ηλικιωμένους, αυτοεξυπηρετούμενους και μη. Αποτελούν για την Μητρόπολή μας πρότυπες μονάδες φροντίδας, όπου πεπειραμένο προσωπικό όλων των ειδικοτήτων, εκτός από την υγειονομική φροντίδα, επιμελείται και δια την ψυχική ευεξία των φιλοξενούμενων γερόντων. Γι’ αυτό τον λόγο λαμβάνεται μέριμνα, ώστε ο χρόνος τους να γεμίζει δημιουργικά, είτε με την εξάσκησή τους σε χειροτεχνίες, είτε με την οργάνωση μουσικών εκδηλώσεων, κυρίως κατά την διάρκεια των μεγάλων εορτών, Χριστουγέννων και Πάσχα, είτε με μικρές εξορμήσεις και επισκέψεις σε όμορφα μέρη της Αιγιάλειας και των Καλαβρύτων, αλλά και με την παρακολούθηση μικρών θεατρικών παραστάσεων στο χώρο των δομών, αλλά και εκτός αυτών. Να σημειωθεί η μεγάλη ανταπόκριση και η εκδήλωση αγάπης της τοπικής κοινωνίας και όχι μόνο, καθώς ομάδες από σχολεία, διαφόρους συλλόγους, ή ακόμα και μεμονωμένοι άνθρωποι, επισκέπτονται τακτικά τους γέροντες για να τους ενισχύσουν ἤ για να τους προσφέρουν ένα δώρο από καρδιάς.
Β.Ο Εκκλησιαστικός Βρεφονηπιακός Σταθμός «ΤΑ ΑΓΓΕΛΟΥΔΑΚΙΑ», ο οποίος καθημερινά υποδέχεται 50 βλαστούς της νεότητας, προκειμένου με το εξειδικευμένο και έμπειρο εκπαιδευτικό του προσωπικό, να προσφέρει πλουσίως και υπερβαλλόντως, προς μεν τα νήπια τη στοργή, την αγάπη, το ειλικρινές ενδιαφέρον και την αφοσίωσή της, προς δε τους νέους γονείς τη διευκόλυνση προς εκπλήρωση των ατομικών, εργασιακών και κοινωνικών υποχρεώσεων και αναγκών τους.
Γ. Το Εκκλησιαστικό Παντοπωλείο «Το Κελάρι της Αγάπης», σκοπός του οποίου είναι η συγκέντρωση και προσφορά βασικών ειδών διατροφής και πρώτης ανάγκης σε άπορες οικογένειες και μοναχικά άτομα, που αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσχέρειες.Η τροφοδοσία του γίνεται με αγορές ειδών από την Ιερά Μητρόπολη, με δωρεές επωνύμων και ανωνύμων πολιτών και προσφορές μεγάλων εταιρειών, στο πλαίσιο της Κοινωνικής Εταιρικής Υπευθυνότητάς τους, με την στήριξη του Τμήματος Κοινωνικής Προστασίας του Δήμου Αιγιαλείας, αλλά και με την διακίνηση ειδών διαφόρων «Τραπεζών Τροφίμων». Να σημειωθεί ότι ανά δεκαπενθήμερο μοιράζονται εκ περιτροπής, κατά μέσο όρο, 150 πακέτα τροφίμων/ειδών πρώτης ανάγκης σε 700 οικογένειες και αναξιοπαθούντες της ευρύτερης περιοχής της Αιγιάλειας. Παράρτημά του λειτουργεί σε χώρο στο Πνευματικό Κέντρο του Ιερού Ναού Μεταμορφώσεως Κραθίου, όπου εξυπηρετεί τις ανάγκες ενδεών συνανθρώπων μας στην Ανατολική Αιγιάλεια.
Δ. Το Εκκλησιαστικό Εστιατόριο «Το Στέκι της Αγάπης». Στη δομή αυτή προσφέρεται καθημερινά, ζεστό φαγητό σε 60 με 70 μοναχικά και άπορα άτομα, τα οποία έχουν, επιπλέον, την δυνατότητατης γνωριμίας και πνευματικής επικοινωνίας μεταξύ των, ενώ τα τρόφιμα και η πρώτη ύλη αγοράζονται είτε από την Ιερά Μητρόπολη, είτε αποτελούν προσφορά φιλανθρωπίας επωνύμων και ανωνύμων συνανθρώπων μας. Με περίσσευμα αγάπης στέκεται ο νέος μας Μητροπολίτης κ. Ιερώνυμος, ο οποίος αγκαλιάζει, στηρίζει και ενισχύει αυτήν την διακονία της Ιεράς Μητροπόλεως με σύνθημα: «κανένας αδελφός μας χωρίς καθημερινό φαγητό».
Εδώ προστίθενται και αρκετές κατά τόπους ενορίες μας, όπως π.χ. το Παπαδοπούλειο Πνευματικό Κέντρο του Ιερού Ναού Ταξιαρχών Αιγίου, που με την εθελοντική συμβολή πολλών ενοριτών και ενοριτισσών συμβάλλει με επιπλέον διανομή καθημερινών γευμάτων σε αναγκεμένους ενορίτες.
Ε.Η Κοινωνική Ιματιοθήκη. Στην κεντρική πλατεία των Υψηλών Αλωνίων του Αιγίου, στο παλαιό Μπερούκειο, λειτουργεί η κοινωνική ιματιοθήκη, σε συνεργασία με τον Δήμο Αιγιαλείας, η οποία κάθε μήνα προσφέρει σε άπορες οικογένειες βασικά είδη ρουχισμού, υποδήματα και άλλα είδη υλικής συνδρομής.
Δ. Το Γενικό Φιλόπτωχο Ταμείο της Ιεράς Μητροπόλεως και τα Ενοριακά Φιλόπτωχα Ταμεία.
Τόσο το Γενικό Φιλόπτωχο Ταμείο της Ιεράς Μητροπόλεως, όσο και τα Ενοριακά Φιλόπτωχα Ταμεία των Κεντρικών Ιερών Ναών, όπως στο Αίγιο: του Μητροπολιτικού Ιερού Ναού Φανερωμένης, του Ιερού Ναού Αγίου Ιωάννου Καλλιθέας, του Ιερού Ναού Κωνσταντίνου, του I.N. Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης και Αγίας Άννης, αλλά καιτου Ιερού Ναού Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, στο Κράθιο Αιγιαλείας, του Ιερού Ναού Αγίου Χαραλάμπους, στην Ακράτα, του Ιερού Ναού Αγίου Τρύφωνος στο Διακοπτό, του Μητροπολιτικού Ιερού Ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου,στα Καλάβρυτα, όπου ομάδες εθελοντών και χορηγών προσλαμβάνουν καθημερινά τα αιτήματα των ασθενεστέρωναδελφών μας και καθημερινά στηρίζουν, όσο το δυνατόν, αυτούς και τις όποιες ανάγκες τους, (π.χ. οικονομικές, ιατρικές, φαρμακευτικές, κ.λπ.).
Ε. Το Κοινωνικό Φροντιστήριο.Ο Σεπτός Ποιμενάρχης μας κ. Ιερώνυμος, επιθυμώντας να βοηθήσει τη σύγχρονη δοκιμαζόμενη οικογένεια, προέβη, μεταξύ άλλων, στην λειτουργία Κοινωνικού Φροντιστηρίου για μαθητές Γυμνασίου και Λυκείου, που προέρχονται από άπορες και οικονομικά αδύναμες οικογένειες και, επομένως, αδυνατούν να παρακολουθήσουν μαθήματα σε ιδιωτικά φροντιστήρια.
Παράλληλα, στην προσπάθειά του να συμπαρασταθεί στους οικονομικά αδύναμους φοιτητές και τις οικογένειές τους, μεριμνά για την προσφορά υποτροφιών, ως βοήθημα στα έξοδα των σπουδών τους.
ΣΤ. Η Διακονία του Νοσοκομείου στο Αίγιο.
Από τις πρώτες ενέργειες του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας ήταν η κτιριακή ολοκλήρωση του Ιερού Ναού του Αγίου Ενδόξου και Ευαγγελιστού Λουκά στο Γενικό Νοσοκομείου Αιγίου ο οποίος εξυπηρετεί τις λειτουργικές και πνευματικές ανάγκες των ασθενών, των συνοδών τους αλλά και του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, μέσω των Μυστηρίων της Ιεράς Εξομολογήσεως, της τελέσεως της Θείας Ευχαριστίας του Ιερού Ευχελαίου και των Ιερών Παρακλήσεων.
- Ποια από τις Δομές αποτελεί το μεγαλύτερο “καμάρι” με την μεγαλύτερη και πιο αναγκαία προσφορά;
Όλες οι δομές της Ι.Μ.Κ.Α. ανταποκρίνονται σε σημαντικές πτυχές της ζωής των ενδεών αδελφών μας και θεραπεύουν βιωτικές ανάγκες τους, που αφορούν την διαβίωση και τη στοιχειώδη επιβίωσή τους. Η κάθε μια έχει τη δική της λειτουργικότητα και σπουδαιότητα, γεγονός που τις καθιστά όλες σημαντικές, ώστε να μην δύναται κανείς να ξεχωρίσει κάποια.
- Η λειτουργία τους όμως βασίζεται, φαντάζομαι, στην προσφορά των πιστών, σωστά; Ποια είναι η συνεισφορά τους αλλά κυρίως ποια είναι η διάθεσή τους; Ανταποκρίνονται; Και σε τι βαθμό;
Οι πιστοί σε κάθε κάλεσμα, είτε της ενορίας τους, είτε της Ιεράς Μητροπόλεως, ανταποκρίνονται ευχαρίστως, προσφέροντας, είτε εκ του υστερήματός τους, καθώς γενικότερα είναι δύσκολες οι οικονομικές συγκυρίες, είτε οι ίδιοι προσέρχονται στις δομές της Ι.Μ.Κ.Α. προσφέροντας εθελοντική εργασία. Είναι αυτοί οι άνθρωποι που θα δώσουν τον οβολό τους ή ένα πιάτο φαγητό και λίγα ρούχα σε άπορους συνανθρώπους μας. Θυσιάζοντας πολλές φορές προσωπικό χρόνο ή και χρήμα. Που αν τους επαινέσεις για την πράξη τους, θα σου απαντήσουνε «το καθήκον μου έκανα». Και ξέρετε, απαντώντας σου με αυτόν τον τρόπο, το λένε με όλη την ειλικρίνεια που τους διακατέχει και με διάθεση θυσιαστικής προσφοράς.
Στις μέρες μας το φαινόμενο της φτώχειας ολοένα και αυξάνεται και έχει ξυπνήσει στη συνείδηση των ανθρώπων την ανάγκη ηθικής, αλλά και υλικής συμπαράστασης, προς εκείνους που αντιμετωπίζουν πρακτικές δυσκολίες στην καθημερινότητα τους, στερούμενοι ακόμα και τα προς το ζην αγαθά.
- Ποιος είναι ο απώτερος στόχος της Ι.Μ. σε σχέση με την στήριξη της κοινωνίας; Για παράδειγμα, υπάρχει ένας μεγαλύτερος στόχος, για μια ακόμα Δομή;
Ηθικό χρέος είναι να κρατηθούν, σύμφωνα με την επιθυμία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας, ανοιχτές όλες οι κοινωνικές δομέςτης Ιεράς Μητροπόλεως, να εξακολουθήσουν να αποτελούν μια ανοιχτή αγκαλιά, προσφέροντας συνεχή φροντίδα προς τον αναγκεμένο και αβοήθητο συνάνθρωπο, χωρίς να μειωθεί το επίπεδο παροχής υπηρεσιών και αγαθών που μέχρις στιγμής προσφέρονταισε αυτές.
Στην παρούσα επίσης φάση, ένας από τους στόχους του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας είναι η ολοκλήρωση του νέου κτηρίου του Εκκλησιαστικού Βρεφονηπιακού Σταθμού «ΤΑ ΑΓΓΕΛΟΥΔΑΚΙΑ» που ξεκίνησε επί του προκατόχου του Σεβασμιωτάτου Γέροντος κ. Αμβροσίου.
5. Ποιο είναι το μήνυμα που θα θέλατε να κρατήσουν οι αναγνώστες μας;
Όπως και ο Σεπτός Ποιμενάρχης μας έχει επισημάνει πολλές φορές, η Εκκλησία είναι πρωτίστως ο τόπος φανερώσεως της Βασιλείας του Θεού.Και η μετοχή στη Βασιλεία του Θεού πραγματοποιείται με τη μετοχή του ανθρώπου στην Εκκλησία. Αυτός είναι ο κύριος σκοπός της Εκκλησίας στον κόσμο. Να εισάγει τον άνθρωπο στην Βασιλεία του Θεού.
Διότι μετέχοντας ο άνθρωπος στην Εκκλησία, μετέχει στη χάρη του Αγίου Πνεύματος, ανακαινίζεται και καρποφορεί πνευματικά. Η καρποφορία αυτή δεν αποτελεί ατομικό, αλλά εκκλησιολογικό, δηλαδή συλλογικό φαινόμενο. Η δύναμη της καρποφορίας είναι η χάρη του Αγίου Πνεύματος. Και ο καρπός είναι « αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, αγαθωσύνη, πίστις, πραότης, εγκράτεια ».
Η Βασιλεία του Θεού ενεργοποιείται με την αγάπη,την δικαιοσύνη, τηνάσκηση και την ειρήνη. Φανερώνεται στις καρδιές των ανθρώπωνόταν αδειάζουν από τη φιλαυτία και τον εγωισμό και παραδίνονται στη χάρη του Αγίου Πνεύματος, όταν ο άνθρωπος γίνεται κοινωνός και μέτοχος στις χαρές και τις λύπες της ζωής του συνανθρώπου του, στου οποίου το πρόσωπο εικονίζεται ο Χριστός. Γι αυτό η Βασιλεία του Θεού αρχίζει εδώ και τώρα.
Στον παράδεισο ή την κόλαση μπαίνει κανείς από την παρούσα ζωή. Η πνευματική ζωή δεν βρίσκεται πέρα από την καθημερινή ζωή μας.Δεν είναι άσχετη με την κοινωνική ζωή και τη συμμετοχή μας στον πόνο και την δυσκολία του άλλου.Κατεξοχήν κοινωνική είναι η πνευματική ζωή. Και η αληθινή κοινωνική ζωή δεν αυτονομείται, ούτε υποτάσσεται σε ξεχωριστές αρχές, αλλά αποτελεί αναπόσπαστη διάσταση της πνευματικής ζωής. Στην κοινωνική ζωή επαληθεύεται ή διαψεύδεται η πνευματική ζωή των πιστών.Η πνευματική ζωή εκδηλώνεται με τα υλικότερα πράγματα.Και δεν υπάρχουν υλικά πράγματα που να μην εντάσσονται στην πνευματική ζωή του ανθρώπου. Αυτήν την αρχή παρέλαβε και διατήρησε η Ορθόδοξη Εκκλησία.Σ’ αυτή στήριξε τη διδασκαλία της για την ανακαίνιση και τη θέωση του ανθρώπου.
Το έργο του ανθρώπου σύμφωνα με την Γραφή και την Παράδοση της Εκκλησίας παίρνει το νόημα του από την πίστη που εκφράζει. Αλλά και η πίστη βρίσκει την πληρότητά της στα έργα της αγάπης, με τα οποία εκφράζεται. Η αγάπη, κατά την ορθόδοξη διδασκαλία δεν εξαντλείται στην κοινωνική δράση, αλλά την υπερκαλύπτει. Η κοινωνική δράση είναι χρήσιμη, όχι όμως και επαρκής. Στόχος της Εκκλησίας δεν είναι η βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης του κόσμου, αλλά η βίωση της αγάπης του Χριστού και η μεταμόρφωση του ανθρώπου. Στο μέτρο που συντελούνται αυτά, βελτιώνεται και ο κόσμος. Όταν όμως η βελτίωση του κόσμου εξαντλείται σε ένα κοινωνικό και φιλανθρωπικό έργο καθαυτό, ανεξάρτητα από το Χριστό και την αγάπη του, τότε γίνεται προβληματική. Η άμεση σχέση της Εκκλησίας με τον κόσμο χαρακτηρίζει γενικά ολόκληρη την ιστορία της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Μέσα στα πλαίσια αυτά, η Εκκλησία δεν φρόντιζε να αναπτύξει αυτοτελές κοινωνικό έργο, αλλά να διακονήσει τον άνθρωπο στις εκάστοτε παρουσιαζόμενες ανάγκες του, με τη συνεργασία όλων των προσφερόμενων κρατικών και κοινωνικών παραγόντων, δίνοντας όμως μια άλλη προοπτική και ένα άλλο περιεχόμενο στο φιλανθρωπικό αυτό έργο. Μέσω της φιλανθρωπίας δηλ. να ανάγει τον άνθρωπο και να τον ενώσει με το Χριστό. Εάν το οποιοδήποτε έργο φιλανθρωπίας δεν γίνεται προς δόξαν Θεού και δεν οδηγεί τον άνθρωπο στη συνάντησή του με τον Χριστό, τότε είναι καρπός του εγωισμού και της ματαιοδοξίας του ανθρώπου.