ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ: “Το προσωπικό μου μήνυμα είναι ένα κάλεσμα επιστροφής και ελπίδας” (Συνέντευξη στο Aigiovoice.gr)

Συνέντευξη στον Αχιλλέα Ροδίτη

Μια συνέντευξη με σαφή και πολλαπλά μηνύματα από τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κκ Ιερώνυμο, με λόγια Αληθείας και Πίστεως που όχι μόνο συγκλονίζουν και προβληματίζουν αλλά πρωτίστως «Φωτίζουν» τον ασφαλή δρόμο για την κοινωνία.

Ο Σεβασμιότατος Ποιμενάρχης μιλά για τα σημεία των καιρών και σε μια εποχή βίας, πολέμου, κοινωνικής ανατάραξης και αναταραχής, απαντά σ’ όλα εκείνα τα εύλογα ερωτήματα που όλοι μας έχουμε οδεύοντας προς την Ανάσταση Κυρίου…

Εισαγωγή και ευχαριστίες με αφορμή την συνέντευξη:

“Ευχαριστώ θερμώς για την ευγενική πρόσκληση και τη δυνατότητα που μου προσφέρετε, μέσα από τη συνέντευξη αυτή, να απευθυνθώ στους αναγνώστες σας, αλλά και σε κάθε καλοπροαίρετη ψυχή που αναζητά έναν λόγο πνευματικό και αληθινό. Ο διάλογος, όταν γίνεται με σεβασμό και ειλικρίνεια, μπορεί να γίνει αφορμή οικοδομής, προβληματισμού και κυρίως ελπίδας”.

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Ερ: Σεβασμιότατε, είδαμε πρόσφατα ότι δημιουργήθηκαν σύγχρονες σελίδες στα social media. Η Ιερά Μητρόπολη κι εσείς χρησιμοποιείτε το διαδίκτυο, δεν το δαιμονοποιείτε. Θέλετε να μας πείτε δυο λόγια για αυτή την επιλογή;

Απ: Η παρουσία της Ιεράς Μητροπόλεως Καλαβρύτων και Αιγιαλείας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι μια συνειδητή και στοχευμένη επιλογή. Ζούμε σε μια εποχή όπου το διαδίκτυο αποτελεί βασικό μέσο επικοινωνίας, ιδίως για τους νέους. Δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τα εργαλεία που προσφέρει η τεχνολογία· αντιθέτως, οφείλουμε να τα αξιοποιούμε με διάκριση και υπευθυνότητα. Δεν δαιμονοποιούμε την τεχνολογία, αλλά τη χρησιμοποιούμε για να μεταφέρουμε λόγο πνευματικό σε όσους διψούν να ακούσουν κάτι αυθεντικό. Υπάρχει έντονο ενδιαφέρον των νέων για θέματα πίστεως και το διαδίκτυο είναι ένα εύχρηστο μέσο επικοινωνίας μαζί τους, αλλά και με κάθε άνθρωπο καλής θελήσεως.

Η Εκκλησία πάντοτε αγκάλιαζε τα μέσα της εποχής της, προκειμένου να μεταδώσει το αιώνιο μήνυμα του Ευαγγελίου. Το διαδίκτυο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αν χρησιμοποιούνται με διάκριση και σοφία, μπορούν να γίνουν εργαλείο πνευματικής ωφέλειας. Δεν πρόκειται για μια απλή επιλογή, αλλά για την ποιμαντική ευθύνη να είμαστε παρόντες εκεί όπου βρίσκεται ο άνθρωπος του σήμερα, ιδιαίτερα η νεολαία μας, που συχνά αναζητά την αλήθεια μέσα στον δαιδαλώδη ψηφιακό κόσμο.

Η Εκκλησία δεν απορρίπτει τα μέσα, αλλά εξετάζει τον τρόπο χρήσεώς τους. Όταν αυτά χρησιμοποιούνται για να μεταδοθεί ο λόγος του Θεού, για να δοθεί μαρτυρία πίστεως, τότε καθίστανται ευλογημένα. Το βλέπουμε ήδη στην απήχηση που έχει η παρουσία μας στο διαδίκτυο· πολλοί νέοι, ακόμη και άνθρωποι που απέχουν ενδεχομένως σε έναν βαθμό από τον εκκλησιαστικό βίο, βρίσκουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν το ποιμαντικό και κοινωνικό έργο της Ιεράς Μητροπόλεώς μας, αλλά και να διατυπώσουν την άποψή τους ή και να επικοινωνήσουν μαζί μας. Και αυτό είναι για εμάς χαρά, αλλά και ευθύνη.

«”ΕΙΡΗΝΗ ΥΜΙΝ”, απευθύνει ο Σωτήρας του κόσμου»

Ερ: Οδεύουμε προς το Άγιο Πάσχα σε ένα περιβάλλον ζοφερό. Πόλεμοι, κρίση, τεκτονικές αναταραχές διεθνώς. Και εντός συνόρων, οικονομική ανέχεια, δυσκολίες. Ποιος ο ρόλος της Εκκλησίας και ποιο το δικό σας προσωπικό μήνυμα;

Απ: Η εποχή μας μοιάζει πράγματι σκοτεινή και ταραγμένη· πόλεμοι, βία, ανασφάλεια, κοινωνική αποσταθεροποίηση, πνευματική ξηρασία. Ο κόσμος φαίνεται να παραπαίει, καθώς έχει απομακρυνθεί από τον Θεό της ειρήνης και της αγάπης. Και όμως, εν μέσω αυτής της θύελλας, η Εκκλησία συνεχίζει να διακηρύττει το ίδιο διαχρονικό μήνυμα: “Χριστός Ἀνέστη!”, καθώς και τον Αναστάσιμο χαιρετισμό και ευλογία του ίδιου του Κυρίου: “Εἰρήνη ὑμῖν!”. Και αυτόν τον χαιρετισμό τόν απευθύνει ο Σωτήρας του κόσμου σε όλους τους ανθρώπους. «Εἰρήνη πᾶσι»!

Ο Χριστός δεν είναι μια ιδέα ή μια φιλοσοφία· είναι το πρόσωπο της ίδιας της ειρήνης και της αληθινής ζωής. Χωρίς Αυτόν, κάθε ειρήνη είναι επιφανειακή και κάθε προσπάθεια ενότητας προσωρινή. Η Εκκλησία δεν προσφέρει πολιτικές λύσεις ούτε οικονομικές συνταγές, αλλά φέρει την Αλήθεια που λυτρώνει και τον Λόγο που παρηγορεί και ανασταίνει τον άνθρωπο. Το φως της Αναστάσεως δεν είναι μια ρομαντική εικόνα, αλλά η βεβαιότητα ότι η κακότητα, ο φόβος και ο θάνατος δεν έχουν τον τελευταίο λόγο.

Το προσωπικό μου μήνυμα είναι ένα κάλεσμα επιστροφής και ελπίδας. Να ξαναβρούμε τον δρόμο προς τον Θεό, που είναι ο Πατέρας μας, και προς τον συνάνθρωπο, που είναι ο αδελφός μας. Μόνο όταν η καρδιά του ανθρώπου γεμίσει από φως Αναστάσεως, μπορεί να ανασάνει πραγματικά και να ζήσει με νόημα. Δεν υπάρχει σκοτάδι που να μην νικιέται από το φως του Χριστού· αρκεί να Του ανοίξουμε την πόρτα της ψυχής μας. Εύχομαι, κατά το φετινό Πάσχα, ο καθένας να βιώσει προσωπικά αυτή τη μεταμόρφωση της απογοήτευσης σε πίστη και της χαρμολύπης του Σταυρού σε Αναστάσιμη χαρά.

 «ΜΕ ΑΝΗΣΥΧΕΙ Η…  ΑΠΟΪΕΡΟΠΟΙΗΣΗ»

Ερ: Υπάρχει κάτι που βλέπετε ή διαπιστώνετε και το οποίο σας ανησυχεί περισσότερο από κάθε τι άλλο; Και τι είναι αυτό;

Απ: Αυτό που με ανησυχεί βαθύτατα είναι η σταδιακή, αλλά συστηματική, αποϊεροποίηση του κόσμου. Ζούμε σε μια εποχή όπου το ιερό όχι απλώς παραμερίζεται, αλλά συχνά χλευάζεται και περιθωριοποιείται. Και η ρίζα αυτού του φαινομένου δεν είναι άλλη από τον ανθρώπινο εγωισμό· έναν εγωισμό που δεν αντέχει την αλήθεια γιατί δεν θέλει κανένα σημείο αναφοράς πέρα από τον εαυτό του. Όταν ο άνθρωπος αρνείται το πρόσωπο του Θεού, μοιραία στρέφεται προς την αυτοθέωση και τελικά προς την πνευματική απομόνωση.

Οι συνέπειες μιας τέτοιας πορείας μπορεί να είναι βαθιά καταστροφικές, όχι μόνο για την ψυχή του ατόμου, αλλά και για τον κοινωνικό ιστό συνολικά. Όταν εκλείπει ο σεβασμός προς το ιερό και το άγιο, τότε αλλοιώνεται και η αντίληψή μας για τον ίδιο τον άνθρωπο, για τον πλησίον μας. Δυστυχώς, τέτοια φαινόμενα δεν είναι θεωρητικά. Τα είδαμε πρόσφατα, με πόνο καρδιάς, να εκδηλώνονται και στον δημόσιο διάλογο, όπως συνέβη στην περίπτωση της έκθεσης που φιλοξενήθηκε στην Εθνική Πινακοθήκη, με τίτλο «Η σαγήνη του αλλόκοτου».

Πέρα όμως από τις ακραίες αντιδράσεις, που οπωσδήποτε δεν επικροτούμε, εκείνο που μας παρηγόρησε και μας ενίσχυσε ήταν η ομολογία πίστεως που ακούστηκε καθαρά από πολλούς ανθρώπους της δημόσιας ζωής. Η στάση, για παράδειγμα, της κυρίας Σταματίνας Τσιμτσιλή, που είχαμε την ευκαιρία να παρατηρήσουμε, όπως βέβαια και πολλών άλλων, ήταν αξιοπρεπής, θαρραλέα και ειλικρινής. Τους συγχαίρουμε από καρδιάς, διότι σήμερα, στην εποχή της παγκοσμιοποίησης και του άκρατου δικαιωματισμού, δυστυχώς, η ομολογία πίστεως δεν αποτελεί συχνό φαινόμενο, αλλά σπάνιο φωτεινό σημείο σε μια εποχή σκοτεινή, το οποίο, βέβαια, μάς γεμίζει ελπίδα πως η σπίθα της πίστεως παραμένει ζωντανή στις καρδιές πολλών ανθρώπων.

Ερ: Σας ικανοποιεί το πόσος κόσμος πηγαίνει στην Εκκλησία; Ή μήπως θα ελπίζατε – θα θέλατε – μεγαλύτερη προσέλευση;

Απ: Φυσικά, κάθε ποιμένας χαίρεται να βλέπει τους Ναούς γεμάτους. Προπάντων, όμως, επιθυμούμε να βλέπουμε καρδιές γεμάτες, ψυχές μετανοημένες και συνειδητές. Αυτό είναι που οικοδομεί την Εκκλησία και φέρνει τη Χάρη στον κόσμο.

Η Εκκλησία δεν μετρά την πνευματικότητα απλώς με αριθμούς, διότι, όπως έλεγαν και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι “οὐκ ἐν τῷ πολλῷ τό εὖ, ἀλλ᾿ ἐν τῷ εὖ τό πολύ”. Εκείνο που μας ενδιαφέρει και που προσευχόμαστε να αυξάνεται, είναι η συνειδητή προσέλευση των ανθρώπων. Δεν αρκεί να έρθει κανείς στην Εκκλησία τυπικά ή από συνήθεια, αλλά να προσέλθει με καρδιά ανοιχτή, με πόθο για τον Χριστό και για τα Άγια Μυστήρια της Εκκλησίας Του. Εκεί κρύβεται η αληθινή πνευματική ζωή, η οποία, συν Θεώ, καρποφορεί στους Ιερούς Ναούς, στις Ιερές Μονές και στο ανακαινισμένο Ιερό Προσκύνημα της Παναγίας Τρυπητής της Ιεράς Μητροπόλεώς μας.

Είναι, λοιπόν, παρήγορο ότι πολλοί άνθρωποι – και νέοι – δεν παύουν να αναζητούν, να ρωτούν, να προσεύχονται, διότι η πνευματική εγρήγορση που παρατηρείται αποτελεί ζωντανή μαρτυρία ότι ο σπόρος υπάρχει και η “ζύμη”, που αναφέρει ο Απόστολος Παύλος, δρα και αυξάνεται διαρκώς· μεταμορφώνει τις ψυχές και τελικά όλη την κοινότητα. Αυτό, άλλωστε, είναι η Εκκλησία: κοινωνία προσώπων, ενωμένων με τον Χριστό και μεταξύ τους.

ΟΙ ΝΕΟΙ ΜΑΣ

Ερ: Πέρυσι τέτοιες ημέρες είχαμε μιλήσει για τους νέους, για την πολυσυζητημένη βία ανηλίκων. Σήμερα παρατηρώντας τα πράγματα, παραμένετε αισιόδοξος για τους νέους μας; Τι έχετε να τους πείτε;

Απ: Οι νέοι μας δεν είναι το πρόβλημα· είναι το δυναμικό μέλλον αυτού του τόπου και της Εκκλησίας. Ναι, υπάρχει προβληματισμός. Βλέπουμε φαινόμενα βίας, απογοήτευσης, μοναξιάς, εσωτερικής σύγχυσης. Όμως πίσω από αυτά, διακρίνουμε μια κραυγή για νόημα, για αλήθεια, για αποδοχή. Δεν φταίνε οι νέοι. Φταίει το ευρύτερο περιβάλλον όπου αναπτύσσονται, στερούμενοι συχνά τα απαραίτητα πνευματικά εφόδια, το όραμα, την αγάπη και τη σταθερότητα που χρειάζονται.

Η βία, ιδίως μεταξύ ανηλίκων, είναι σύμπτωμα μιας βαθύτερης πνευματικής απομάκρυνσης από τον Θεό και από τις ρίζες μας. Όταν λείπει η αγάπη του Χριστού από την καρδιά, τότε τη θέση της παίρνουν η επιθετικότητα, ο φόβος, η εσωτερική αστάθεια. Και αυτά τα φαινόμενα δεν αποτρέπονται απλώς με διατάγματα και κανονισμούς. Η επιστροφή στον Χριστό, στην ενορία, στη λειτουργική ζωή, στον διάλογο με την Εκκλησία, είναι ο κύριος τρόπος θεραπείας και ανάστασης του νέου ανθρώπου.

Οπωσδήποτε, βέβαια, είμαι αισιόδοξος! Το βλέπω στα πρόσωπα των νέων που πλησιάζουν, ρωτούν, συμμετέχουν ενεργά στα Συνέδρια Νεολαίας της Ιεράς Μητροπόλεώς μας, στις κατασκηνώσεις μας και σε εθελοντικές δράσεις, εξομολογούνται, προσέρχονται στη Θεία Λειτουργία, ακόμη και στις βραδινές Ακολουθίες της Μεγάλης Εβδομάδος· μέσα τους υπάρχει δίψα για αυθεντικότητα και πνευματική ζωή. Αξίζει να τους στηρίξουμε, να τους εμπιστευθούμε και να τους αγαπήσουμε ανιδιοτελώς.

Ευχαριστίες και ευχές:

Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου το Άγιο Πάσχα να αποτελέσει για όλους μας μια πραγματική εμπειρία Αναστάσεως, προσωπικής και συλλογικής.

Ο Αναστημένος Χριστός να φωτίσει τις καρδιές, τα σπίτια και την Πατρίδα μας με ειρήνη, ενότητα και ελπίδα.

Ευχαριστώ και πάλι για τη φιλοξενία και εύχομαι ο λόγος της Εκκλησίας να συνεχίσει να ακούγεται με αγάπη, αλήθεια και διάκριση σε κάθε γωνιά αυτού του τόπου.

Καλή και ευλογημένη Ανάσταση σε όλους!