Στις 20/11/2022 ξεκίνησε το Παγκόσμιο Κύπελλο στο Κατάρ το οποίο χτίστηκε κυριολεκτικά πάνω στο αίμα και τα νεκρά σώματα των εργατών, αφού εκτιμάται ότι περισσότεροι από 6500 εργάτες έχασαν την ζωή τους εξαιτίας των συνθηκών εργασίας.
Ο σεβασμός του Κατάρ στα ανθρώπινα δικαιώματα, ειδικά αν είσαι μετανάστης εργάτης, γυναίκα ή ΛΟΑΤΚΙ άτομο, είναι γνωστός και δεν έχει σκοπό να αλλάξει στο άμεσο μέλλον. Αν σκεφτεί κανείς ότι δεν έγινε κάποια ουσιαστική μεταρρύθμιση (για το μεγαλύτερο κομμάτι του πληθυσμού) τώρα που όλα τα βλέμματα είναι στραμμένα πάνω τους. Η διεθνής αμνηστία στην έκθεση της αναφέρει «Οι αρχές του Κατάρ καταστέλλουν την ελευθερία της έκφρασης, την ελευθερία του τύπου και την ελευθερία της συνάθροισης. Οι άδικες δίκες παραμένουν ανησυχητικές. Οι γυναίκες εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν διακρίσεις στον νόμο και στην πράξη. Οι νόμοι εξακολουθούν να εισάγουν διακρίσεις σε βάρος των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων.»
· Ελευθερία της έκφρασης
Οι αρχές της χώρας περιορίζουν την ελευθερία του τύπου με περιορισμούς στα ραδιοτηλεοπτικά μέσα.Οι μετανάστες εργαζόμενοι παραμένουν αποκλεισμένοι από τη δημιουργία συνδικάτων ή την ένταξή τους σε αυτά. Τους επιτρέπεται να σχηματίζουν μικτές επιτροπές, που καθοδηγούνται από τους εργοδότες για να επιτραπεί η εκπροσώπηση των εργαζομένων και καλύπτει μόνο το 2% των εργαζομένων.Τόσο οι πολίτες όσο και οι μετανάστες εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν επιπτώσεις ως προς την ειρηνική συνάρθροιση.
· Δικαιώματα των γυναικών
Σύμφωνα με το σύστημα αντρικής κηδεμονίας, οι γυναίκες χρειάζονται την άδεια του άντρα κηδεμόνα τους για να σπουδάσουν στο εξωτερικό με κρατικές υποτροφίες, να εργαστούν σε διάφορες κρατικές θέσεις εργασίας, να ταξιδέψουν στο εξωτερικό (εάν είναι κάτω των 25 ετών) και να αποκτήσουν πρόσβαση στην αναπαραγωγική υγειονομική περίθαλψη.Οι γυναίκες εξακολουθούν επίσης να προστατεύονται ανεπαρκώς από την ενδοοικογενειακή και τη σεξουαλική βία.
· ΛΟΑΤ δικαιώματα
Το άρθρο 296(3) ποινικοποιεί πλήθος συναινετικών σεξουαλικές πράξεις μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου, με πιθανές ποινές φυλάκισης για όποιο άτομο «οδηγεί, παρακινεί ή δελεάζει έναν άντρα, με οποιοδήποτε μέσο, να διαπράξει πράξη σοδομισμού ή ακολασίας». Ομοίως το άρθρο 296(4) ποινικοποιεί όποιο άτομο «παρακινεί ή δελεάζει άντρα ή γυναίκα, με οποιοδήποτε μέσο, να διαπράξει πράξεις αντίθετες προς τα χρηστά ήθη ή παράνομες. Επίσης ότι ήταν υποχρεωτικό για τις κρατούμενες τρανς γυναίκες να παρακολουθούν συνεδρίες θεραπείας μεταστροφής ως προϋπόθεση για την απελευθέρωσή τους.
Το BoycottQatar, όπως και κάθε άλλο μποϊκοτάζ, θα είχε νόημα αν πρώτον επηρέαζε τα έσοδα των εμπλεκομένων (Qatar, FIFA, χορηγών) και δεύτερον αν κατάφερνε να δημιουργήσει ένα κύμα εξεγέρσεων και κινημάτων διεκδικήσεις δικαιωμάτων του λαού. Μια δύσκολη κουβέντα ειδικά όταν αναφερόμαστε σε μια χώρα σαν το Κατάρ όπου η νομοθεσία και το καθεστώς τρόμου καθιστά αδύνατη την σύσταση συνδικάτων. Δυστυχώς δεν έχουν διαμορφωθεί οι συνθήκες ώστε να μιλάμε για ένα μποϊκοτάζ διεθνούς επιπέδου που θα ασκήσει πολυεπίπεδες πιέσεις τόσο προς την FIFA και τους χορηγούς που αποφάσισαν και στήριξαν οικονομικά την συγκεκριμένη διοργάνωση όσο και στο ίδιο το Qatar που αρνείται να συμμορφωθεί και να εφαρμόσει μεταρρυθμίσεις με σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα. Όσον αφορά την διεφθαρμένη FIFA για ακόμα μια φορά, όπως το 1978 με την διοργάνωση του παγκοσμίου κυπέλλου στην Αργεντινή και το 2010 στην Ρωσία, «ταΐζει» του ποδοσφαιρόφιλους με το nopolitical από την μια και από την άλλη ξεπλένει καθεστώτα στο βωμό του χρήματος. Η εξυγίανση του κατά τα άλλα αγαπημένου μας αθλήματος θα έρθει μόνο όταν οι οπαδοί του ενωθούν και δημιουργήσουν το κίνημα της κερκίδας και υπερασπίστουν το πνεύμα του ως το άθλημα του λαού.
BoycottQatar όχι για να νιώσουμε ηθικά ανώτεροι αλλά γιατί δεν μπορούμε να βλέπουμε την μπάλα όταν γίνονται εγκλήματα κατά της ανθρώπινης ζωής….
Φλώρου Κατερίνα
Μέλος νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ Αχαΐας