Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!του Αχιλλέα Ροδίτη (από την εφημερίδα Πολιτεία)
Ο Νίκος Αποστολόπουλος δεν χρειάζεται συστάσεις. Και μάλιστα, σε καμιά γενιά αφού και για τους πιο νέους ο Πατρινός διάσημος σχεδιαστής μόδας είναι από τους πλέον δημοφιλείς, έστω και με τις αιχμηρές ενίοτε τοποθετήσεις του που συχνά έρχονται να διαταράξουν τα «νερά» της επικαιρότητας και του κοινωνικού γίγνεσθαι.
Αλλά κάποιες πτυχές της καριέρας και της προσωπικότητάς του μένουν στην αθέατη πλευρά κι αυτές προσπαθήσαμε να «φωτίσουμε» σήμερα, μέσα από αυτήν την αυθόρμητη συζήτηση μαζί του. Ο… NIKOS, έζησε μια ζωή σαν παραμύθι! Χωρίς καν να το επιδιώξει ή να το ονειρευτεί. Απλώς, έτσι «ήρθαν» τα πράγματα. Τα έφερε έτσι η ζωή. Κι η συμβολή του σε αυτό που του «ανοίχτηκε» μπροστά του, ήταν μονάχα: το ταλέντο του αλλά και το θάρρος του να πρωτοπορεί και να φέρνει ανατροπές σε παγκόσμια κλίμακα…
ΑΠΟ ΤΗ ΝΟΜΙΚΗ
ΣΤΗΝ ΥΨΗΛΗ ΡΑΠΤΙΚΗ !
Ξεκίνησε για Ιατρός. Μετά άλλαξε γνώμη και ονειρευόταν να γίνει Εισαγγελέας. Κι αργότερα, Διπλωμάτης. Τελικά, όμως, ο γιος της κυρά-Βαρβάρας και του κυρ-Ηλία του σαμαρά που έφτιαχνε σέλες αλόγων στην Ερμού, θα έφθανε να μπει στα μεγαλύτερα σαλόνια της υψηλής ραπτικής της Ευρώπης και του κόσμου. Ο ίδιος πάντως δεν έχει ξεχάσει καμιά στιγμή Θυμάται ακόμα την εποχή των παιδικών του χρόνων, στο πατρικό του, στην οδό Χαραλάμπη, πίσω απ’ τα Ψηλαλώνια. Εκεί που έπαιζε ποδόσφαιρο, αλλά και το έντονο άρωμα από τις νερατζιές, στις βόλτες του στην Τριών Ναυάρχων. Όπως και τις βόλτες, έφηβος πια, στο Zenith, τις τυρόπιτες στο σινεμά «Ούφα», μα και τα πρώτα ερωτικά ραντεβού στο «8 και 10» ή τις νυχτερινές διασκεδάσεις στο κλαμπ «LaForet», στην Αρόη.
Πελάτες του Νίκου Αποστολόπουλου μερικοί από τους διασημότερους, όπως ο Έλτον Τζον, ο Αλέν Ντελόν ή ο Τομ Κρουζ κι ο Τζορτζ Μάικλ. Κι οι Guardians ενέταξαν τα εσώρουχα του σχεδιαστή, στα «σημαντικότερα γεγονότα του 20ου αιώνα»!
ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΧΡΟΝΙΑ
Πελάτες του Νίκου Αποστολόπουλου, μερικοί από τους διασημότερους του πλανήτη, όπως ο Έλτον Τζον και ο Αλέν Ντελόν ή ο Τομ Κρουζ και ο Τζορτζ Μάικλ. Το όνομά του έχει μπει σε τίτλους στον διεθνή Τύπο, με τους Guardians να εντάσσουν τα εσώρουχα του σχεδιαστή, στα σημαντικότερα γεγονότα του 20ου αιώνα. Αλλά πώς ξεκίνησαν όλα…;
- Ερ: Κύριε Αποστολόπουλε, πότε κάνατε τα πρώτα σας σχέδια;
- Απ: Μικρό παιδί. Ερχόταν η μοδίστρα στο σπίτι μου και εγώ σχεδίαζα αυτά που ήθελα να μου φτιάχνει. Το πρώτο που έφτιαξα, ήταν ένα καρό ρούχο. Το θυμάμαι σαν τώρα. Με λοξό φερμουάρ και έναν κρίκο.
- Ερ: Ονειρευόσασταν αυτό που θα ακολουθούσε;
- Απ: Με τίποτα. Ούτε που το είχα φαναστεί. Εγώ ονειρευόμουν να γίνω Γιατρός. Κάποιες στιγμές σκέφτηκα να γίνω Εισαγγελέας ή και Διπλωμάτης. Αλλά ποτέ αυτό που τελικά έγινα. Ήθελα όμως να ταξιδεύω πολύ, να μιλάω πολλές γλώσσες και να βλέπω τον κόσμο.
- Ερ: Τι θυμάστε από την οικογένεια;
- Απ: Μια καταπληκτική οικογένεια, με έναν αυστηρό μπαμπά αλλά με πολλή αγάπη μεταξύ μας. Η μητέρα μου, η κυρά-Βαρβάρα, οι αδελφές μου Τζένη και Μαρούλα. Δεμένοι και αγαπημένοι μεταξύ μας! Θυμάμαι επίσης το πολύ διάβασμα αλλά και την πολλή διασκέδαση. Και παιχνίδι, και αξέχαστα πάρτι. Αλλά και πολλά βιβλία! Και ακόμα περισσότερα όνειρα να φύγω, να ταξιδέψω…
- Ερ: Το διάβασμα έφερε και την είσοδο στη Νομική;
- Απ: Ναι. Πέρασα στη Νομική Αθηνών, απ’ όπου πήρα το πτυχίο μου με «Λείαν Καλώς». Ως αριστούχος στη Νομική, μου είχε ήδη προταθεί να προσληφθώ ως διευθυντικό στέλεχος σε τράπεζα. Αλλά το όνειρό μου ήταν να κάνω διδακτορικό στο εξωτερικό, κάτι που έμοιαζε με όνειρο… Μέχρι που, εντελώς ξαφνικά, ο πατέρας μου είπε στο τραπέζι: «Τώρα που θα φύγει ο Νίκος στο εξωτερικό…» κι αυτό ήταν! Ακολούθησαν τα μεταπτυχιακά μου στη Σορβόννη, στο Ευρωπαϊκό Δίκαιο και Πολιτικές Επιστήμες. Και μετά, οδηγήθηκα στα γραφεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Παρίσι και εκεί μου προτάθηκε να αναλάβω την διεύθυνση του Εμπορικού Επιμελητηρίου.
ΤΟ «ΑΛΜΑ» ΣΤΗΝ
ΥΨΗΛΗ ΡΑΠΤΙΚΗ
Εντελώς τυχαία γνωρίστηκε με τη διευθύντρια του «Thierry Mugler» και από τότε άρχισε να παρακολουθεί επιδείξεις μόδας, να βρίσκεται μπροστά και πίσω από πασαρέλες. Λίγο αργότερα, του προτάθηκε να αναλάβει την γενική διεύθυνση Ιταλικού Οίκου Μόδας που θα άνοιγε γραφεία στο Παρίσι, κάτι που δέχθηκε, έχοντας ήδη μπει χωρίς να το σχεδιάζει, στον μεγάλο «δρόμο» της υψηλής ραπτικής.
- Ερ: Πώς ξεκίνησε η προσωπική πορεία στη μόδα;
- Απ: Το 1985 θέλησα να ανοίξω δικά μου μαγαζιά στο Παρίσι. Ήθελα να φτιάξω κάτι για τον άνδρα και να απενεχοποιηθεί το ανδρικό σώμα που τότε λόγω AIDS ήταν στο περιθώριο και στο σκοτάδι. Δημιούργησα ιδιαίτερα εσώρουχα, περίεργες γραβάτες, κάλτσες σε ωραία χρώματα. Τα σχεδίασα και έψαξα να βρω ποιος θα μου έκανε την παραγωγή. Έτσι άρχισαν όλα.
- Ερ: Και τότε «ήρθε» η μεγάλη επιτυχία υπέρ του άνδρα;
- Απ: Ναι, ήταν σαν μια νίκη απέναντι στον ευνουχισμό που προκαλούσε η καινούρια, τότε, αρρώστια. Άρχισα να ανοίγω καταστήματα στο Μιλάνο, στο Λονδίνο, στη Νέα Υόρκη και αλλού. Ταξίδευα συνεχώς.
NIKOS, Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ…
- Ερ: Τι άνθρωπος είστε;
- Απ: Προκαλώ τη ζωή μου να μου φέρνει καινούργια πράγματα. Είμαι αντιφατικός. Αγαπώ τη μοναξιά μου, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θέλω να ‘μαι συνέχεια μόνος. Αγαπώ τους φίλους μου, την οικογένεια μου, τους συνεργάτες μου.
- Ερ: Η σχέση σας με το χρήμα, ποια ήταν;
- Απ: Ποτέ δεν έκανα κάτι για το χρήμα. Απλά απολάμβανα και ζούσα όλο αυτό που είχε φέρει η δουλειά μου. Και σήμερα, έχω πολύ ισορροπημένη σχέση με τα χρήματα.
- Ερ: Πιστεύετε στην τύχη;
- Απ: Ναι. Πιστεύω στην τύχη, αλλά και στο «Συν Αθηνά και χείρα κίνει». Για αυτό και δεν στέκομαι ποτέ. Πάντοτε κινούμε, ταξιδεύω, σκέφτομαι, σχεδιάζω και ονειρεύομαι.
- Ερ: Το σημαίνει η Πάτρα για εσάς;
- Απ: Την Πάτρα την αγάπησα. Είναι η πόλη μου. Με λυπούν πράγματα που έχουν να κάνουν με τις ευκαιρίες. Πάρτε παράδειγμα την Ρήγα Φεραίου. Ήταν κάποτε ένας πανέμορφος εμπορικός δρόμος που κατάντησε μια ατελείωτη καφετέρια! Με νέους να κάθονται επί ώρες, με ξεραμένο το φρέντο στο ποτήρι, και να μην κάνουν τίποτα…
- Ερ: Τα όνειρά σας από εδώ και πέρα;
- Απ: H κάθε ημέρα είναι ένα δώρο! Και τα όνειρα μου ο κόσμος μου! Θέλω να μπορώ πάντα να ονειρεύομαι. Και γεμάτος υγεία και δύναμη να ταξιδεύω σαν πολίτης της γης.
