Η ομιλία του Προέδρου Συνδέσμου Οικονομικών Διευθυντών Ελλάδος (Σ.Ε.Ο.ΔΙ.) κ. Αλέξανδρου Κωστόπουλου, καταγόμενου από την Αχαΐα, είναι η “απάντηση” για την Οικονομία, την Παγκοσμιοποίηση και όσα μας απασχολούν στη χώρα…
Στην κατάμεστη αίθουσα Golden του Ξενοδοχείου ΜΕΓΑΛΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ, με την παρουσία εκπροσώπων από την οικονομική, πολιτική και πανεπιστημιακή κοινότητα, πραγματοποιήθηκε πρόσφατα, η επίσημη ετήσια εκδήλωση του Συνδέσμου Ελλήνων Οικονομικών Διευθυντών (ΣΕΟΔΙ) της οποίας ιδρυτής και Πρόεδρος είναι ένας «δικός» μας, ο Αχαιός κ. Αλέξανδρος Κωστόπουλος.
Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους οι βασικοί ομιλητές και Υπουργοί Μάκης Βορίδης και Νίκος Παπαθανάσης, η βουλευτής κα. Άρια Αγάτσα, ο Αντιπεριφερειάρχης κ. Β. Γιαννακόπουλος, ο Δήμαρχος Αγίας Παρασκευής κ. Β. Ζορμπάς, ο πρόεδρος του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδος κ. Κ. Κόλλιας, αλλά και πολλοί Πατρινοί, μεταξύ αυτών, ο Πρόεδρος του Επιμελητηρίου Αχαΐας και του ΕΦΕΠΑΕ κ. Πλάτων Μαρλαφέκας και ο Πρόεδρος του Οικονομικού Επιμελητηρίου Δυτικής Ελλάδος κ. Γιώργος Παππάς.
Ιδιαίτερης σημασίας όμως ήταν και η εναρκτήρια ομιλίας του κ. Κωστόπουλου. Διότι, αναφέρθηκε στους κινδύνους που εγκυμονεί η παγκοσμιότητα των αγορών. «Κίνδυνοι που υπερβαίνουν τις πολιτικές αποφάσεις», ανέφερε. Στην πραγματικότητα, επρόκειτο για μια ομιλία που «απάντησε» πολλά απ’ τα όσα προκαλούν τον προβληματισμό μας.
Το θετικό, είναι ότι ο κ. Κωστόπουλος ανέφερε πως η χώρα μας πορεύεται πλέον σε ασφαλή μονοπάτια, «αφού τα μεγάλα και χρονίζοντα προβλήματά της βρίσκουν πλέον τη λύση τους».
Ωστόσο, επεσήμανε πως θα υπάρξουν προβλήματα πέραν του ελέγχου της χώρας, που απαιτούν διαρκή επαγρύπνηση και άμεση αντιμετώπιση. Εννοώντας, το έντονα μεταβαλλόμενο εξωτερικό περιβάλλον, τις μεταναστευτικές ροές, το δημογραφικό, την κλιματική κρίση, τους «κακούς μας γείτονες». Αλλά εστίασε περισσότερο στον «γιγαντισμό των αγορών», λέγοντας πως «υπερβαίνουν την πολιτική βούληση των κρατών» και «κατευθύνουν τις πολιτικές αποφάσεις».
«Σήμερα, η παγκοσμιοποίηση της οικονομίας αποτελεί ίσως την πιο σοβαρή απειλή ανθρωπότητα», επεσήμανε, εξηγώντας ότι κοινωνικοί θεσμοί και δημοκρατικές κατακτήσεις εμφανίζονται ανίσχυρες μπροστά στην κυριαρχική εξουσία του διεθνοποιημένου ρόλου των αγορών.
Παρ’ όλα αυτά κατέληξε στο ότι «δεν είμαστε ανοχύρωτοι». «Έχουμε πολλά… όπλα στην εθνική μας φαρέτρα που διασφαλίζουν την εθνική μας πορεία». Προς αυτό ανέφερε: τον Πολιτισμό μας, «που αποτελεί το πλέον δυνατό εξαγώγιμο προϊόν μας» και την δύναμη των Ελλήνων της διασποράς, «τους οποίους πρέπει να ενεργοποιήσουμε, στο πλαίσιο μιας κινητοποίησης των πολιτών μας απανταχού της γης».
ΟΛΗ Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ κου ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ:
Ύστερα από μια 10ετή οικονομική και τριετή περίπου πανδημική κρίση και παρά τις απανωτές αντιξοότητες, η χώρα μας πορεύεται πλέον σε ασφαλή μονοπάτια, αφού τα μεγάλα και χρονίζοντα προβλήματά της βρίσκουν πλέον τη λύση τους. Αυτό απεδείχθη και με την πρόσφατη ετυμηγορία του εκλογικού σώματος, το οποίο και αυτή τη φορά, βρέθηκε στην σωστή πλευρά της ιστορίας. Εννοούμε ότι ο λαός επέδειξε την απαιτούμενη ωριμότητα, γύρισε την πλάτη στις σειρήνες του λαϊκισμού και αποφάσισε σωστά, αφού προτίμησε τις ρεαλιστικές, και συγκροτημένες προτάσεις.
Όμως, υπάρχουν και θα υπάρχουν προβλήματα πέραν του ελέγχου της χώρας, που απαιτούν την διαρκή επαγρύπνηση και την άμεση αντιμετώπισή τους. Εννοούμε το έντονα μεταβαλλόμενο εξωτερικό περιβάλλον, τις μεταναστευτικές ροές, το δημογραφικό, την κλιματική κρίση και βέβαια τους κακούς μας γείτονες, στον πόλεμο με τους οποίους είμαστε νικητές, αφού η καλλίτερη έκβαση ενός πολέμου είναι η αποφυγή του πολέμου.
Στα μη ελεγχόμενα επίσης προβλήματα, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τον γιγαντισμό των αγορών, οι οποίες δυστυχώς υπερβαίνουν την πολιτική βούληση των κρατών, και κατευθύνουν τις πολιτικές αποφάσεις.
Σήμερα, η παγκοσμιοποίηση της οικονομίας αποτελεί ίσως την πιο σοβαρή απειλή ανθρωπότητα. Οι κοινωνικοί θεσμοί, οι πολιτικές διαδικασίες, οι δημοκρατικές κατακτήσεις εμφανίζονται πολλάκις ανίσχυρες, μπροστά στην κυριαρχική εξουσία του διεθνοποιημένου ρόλου των αγορών. Οι σημαντικότερες πολιτικές επιλογές υποτάσσονται στα κελεύσματα της νομισματικής οικονομίας, που την πορεία τους καθορίζουν ανεξέλεγκτοι παράγοντες.
Πολιτιστικές ιδιαιτερότητες και ιστορικές παραδόσεις, που συγκροτούν την προϋπόθεση της συνοχής των τοπικών κοινωνιών, υποτάσσονται σήμερα σε μια παγκοσμιοποιημένη λειτουργία των αγορών.
Σε όλα αυτά, πρέπει να προσθέσουμε και την εμπορευματοποίηση του χρήματος.
Το χρήμα, έπαυσε πλέον να αποτελεί μέσον συναλλαγής. Έγινε το ίδιο προϊόν. Εκτιμάται ότι το χρήμα που κυκλοφορεί διεθνώς, είναι πολλαπλάσιο από το παγκόσμιο εθνικό προϊόν.
Επίσης, οι εξελίξεις στον τομέα της τεχνολογίας βαδίζουν με ραγδαίους ρυθμούς. Η ανάπτυξη της τεχνολογίας, κυρίως στον τομέα της πληροφορικής, της τεχνητής νοημοσύνης και της ψηφιοποίησης της πληροφορίας, σε όλο το φάσμα των ανθρώπινων δραστηριοτήτων, ακόμη και του χρήματος, παρέχει ασφαλώς ευκαιρίες, προκλήσεις, αλλά και κινδύνους.
Οδηγούν στον απομονωτισμό, στην διάρρηξη των ανθρωπίνων σχέσεων και την υποβάθμιση του πολιτιστικού επιπέδου.
Και βέβαια δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τους κινδύνους των κρυπτονομισμάτων, τα οποία είναι απότοκοι της ψηφιοποίησης.
Κε και κοι, Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι είμαστε ανοχύρωτοι ενώπιον αυτών των απειλών. Έχουμε πολλά όπλα στην εθνική μας φαρέτρα που διασφαλίζουν την εθνική μας πορεία.
Στον τομέα αυτό, θα ήθελα μόνον να αναφέρω δύο από τους σημαντικούς τομείς, που αποτελούν τα μεγάλα ατού της χώρας μας. Είναι ο πολιτισμός μας και η δύναμη των Ελλήνων της διασποράς. Ο πολιτισμός μας στην ευρεία του όρου έννοια, αποτελεί το πλέον δυνατό εξαγώγιμο προϊόν μας. Την Ελληνική σοφία και σκέψη την αντέγραψαν οι ξένοι και εμείς αντιγράφουμε λανθασμένα τους αντιγραφείς μας.
Προσπαθούμε πχ να είμαστε σαν την Ευρώπη, ενώ εμείς είμαστε η Ευρώπη. Εμείς τους μάθαμε να σκέπτονται, εδώ είναι η κοιτίδα του πολιτισμού, της παιδείας, της δημοκρατίας.
Εδώ γεννήθηκε η φιλοσοφία, οι επιστήμες και η χώρα μας είναι διάσπαρτη από αρχαιολογικούς θησαυρούς. Αλλά τα παιδιά μας, για την απόκτηση της διδακτορικής τους διατριβής, τα στέλνουμε στο εξωτερικό. Τα στέλνουμε στην Χαϊδελβέργη για την απόκτηση διδακτορικών σπουδών στην αρχαιολογία. π.χ.
Όμως κες και κοι, η Χαϊδελβέργη πρέπει να έρθει εδώ και όχι να πάμε εμείς εκεί. Εδώ πρέπει να ιδρύσουμε μια σχολή Φιλοσοφίας παγκοσμίου προβολής, να επανιδρύσουμε την Ακαδημία Πλάτωνος, που να έχει παγκόσμια στόχευση και καταξίωση, ώστε να αναδειχθεί σε ένα παγκόσμιο φυτώριο διδαχής και ανάδειξης της συνέχισης του Ελληνικού πολιτισμού. Αυτό θα ενίσχυε σημαντικά το διεθνές κύρος και την δύναμη της χώρας μας.
Η Γαλλίδα διαπρεπής ελληνίστρια φιλόλογος,Ζακλιν ντε Ρουμιγί, έχει γράψει ότι, αν αφαιρέσουμε τις Ελληνικές λέξεις από την γλώσσα των δυτικών χωρών, οι χώρες αυτές θα καταρρεύσουν.
Όμως, η εφαρμογή της προσπάθειας αυτής, για να εξελιχθεί σε όραμα, πρέπει να υπερβεί την μηχανιστική σύλληψη των πραγμάτων, και αυτό επιτυγχάνεται με την ενίσχυση των ανθρωπιστικών επιστημών, όπου ο άνθρωπος, αποτελεί την πεμπτουσία της φιλοσοφικής σκέψης.
Η σκέψη αυτή γεννήθηκε στη χώρα μας, η ταυτότητα της οποίας προσδιορίζεται από τις ανθρωπιστικές επιστήμες. Για αυτό η ανθρωπιστική- ουμανιστική παιδεία πρέπει να αναβαπτιστεί στις Ελληνικές πηγές της .
Τα θέματα αυτά, ασφαλώς αποτελούν το αντικείμενο του προβληματισμού της Κυβερνητικής πολιτικής, και αντιμετωπίζονται στο πλαίσιο των κυβερνητικών αποφάσεων. Όμως, τα αποτελέσματα μιας ευνομούμενης χώρας, δεν προκύπτουν μόνον από την κυβερνητική πολιτική.
Προκύπτουν από τους ενεργούς πολίτες, δηλ. την συμμετοχικότητα, από την δράση και το παράδειγμα των οποίων, προσδιορίζεται, η προοπτική της χώρας.
Το άλλο όπλο μας κε και κοι, είναι η αξιοποίηση της δύναμης, Ελλήνων της διασποράς. Αυτό, εννοείται ότι επιτυγχάνεται με την κινητοποίησή τους από τους απανταχού Έλληνες, στο πλαίσιο μιας κινητοποίησης των πολιτών. Η αξιοποίηση της συνεισφοράς τους, δεν θα ενέχυσε μόνον τα διεθνή μας ερείσματα, αλλά και την οικονομική μας ανάπτυξη.
Ένα παράδειγμα, στην Αχαΐα, επιφανείς Αχαιοί από την Ελλάδα και το εξωτερικό, έχουν ιδρύσει επιτυχώς τον Σύνδεσμο των Απανταχού Αχαιών.
Στόχος του είναι η αξιοποίηση του ρόλου των Αχαιών σε όλο τον κόσμο, προς την κατεύθυνση της αναβάθμισης της Αχαΐας, μέσω δραστηριοτήτων επιστημονικού, πολιτιστικού και αναπτυξιακού περιεχομένου.
Η κίνηση αυτή των Αχαιών, μπορεί και πρέπει να βρει μιμητές σε όλη την Ελλάδα. Διότι δεν είναι μόνον οι Αχαιοί, που μεγαλουργούν στο εξωτερικό, υπάρχουν και από όλη την Ελλάδα. Μια κίνηση, που στοιχειοθετείται από την συμμετοχικότητα των πολιτών, θα μπορεί να εξελιχθεί σε μια τεράστια δύναμη προώθησης των Ελληνικών θεμάτων σε παγκόσμιο επίπεδο.
Έτσι θα αποκτήσουμε πολλούς Μπαιντενόπουλους ως συμμάχους και όχι μόνον τον πρόεδρο της Αμερικής.