Οι ευθύνες της “άγριας Δύσης” και ο μπαμπούλας

Στα Ρωσικά “μπαμπούλα” θα πει γιαγιά. Ο θεσμός της οικογένειας είναι ιερός για τους Ρώσους και η “μπαμπούλα” είναι πρόσωπο που χαίρει σεβασμού και εκτίμησης απεριόριστης. Στην ελληνική καθομιλουμένη η λέξη αυτή έχει μια εντελώς αντίθετη σημασία και σημαίνει κάτι τρομακτικό ειδικά για τα παιδιά. Η Ρωσία δεν είναι ασφαλώς “Ο μπαμπούλας” του πλανήτη και ούτε φταίει για όλα τα δεινά της γης. Αυτή την θεωρία διατύπωσε εύστοχα και με πολιτική τεκμηρίωση ο Τάκης Παπακωνσταντινόπουλος και ας μην σπεύσουν ορισμένοι να πουν ότι “άμα δεν παινέψεις το σπίτι σου θα πέσει να σε πλακώσει” διότι η Ρωσία δεν είναι πια η κλειστή κομμουνιστική οικονομία του Μαρξ και του Λένιν αλλά αποτελεί ένα μεταμοντέρνο πολιτικό κράμα σοσιαλισμού, καπιταλισμού, ανανεωτισμού, συντηρητισμού, οικονομικής ολιγαρχίας, στρατιωτικής εξουσίας και ακμάζουσας λαϊκής τάξης που αναπολεί τα αγαθά του κομμουνισμού αλλά αρέσκεται και στα οφέλη της ελεύθερης καπιταλιστικής οικονομίας. Ότι συμβαίνει και στην Ευρώπη δηλαδή. Ζούμε καπιταλιστικά και σκεφτόμαστε κομμουνιστικά. Για την ακρίβεια, κοιμόμαστε σοσιαλιστικά και ξυπνάμε καπιταλιστικά.Πολύ εύγλωττα ο κ. Παπακωνσταντινόπουλος διατύπωσε την άποψη ότι και η Δύση έχει τις ευθύνες της για ό,τι συμβαίνει σήμερα και πως δεν φταίει για όλα ο ” μπαμπούλας η Ρωσία “. 
“Ντα, ντοκτόρ”  δηλαδή ναι, γιατρέ. Μάλιστα ο νευρολόγος στα Ρωσικά είναι νευρολόγ, διότι τα νεύρα και ο λόγος είναι λέξεις διεθνείς.Η Δύση έχει μεγάλες και διαχρονικές ευθύνες για αυτά που συμβαίνουν και ακριβώς επειδή έχει ευθύνες θα πρέπει και να τις αναλάβει στο ακέραιο και τις ευθύνες και τις συνέπειες των επιλογών της
Ο κ. Καλογερόπουλος είχε πάει στη Μόσχα μαζί με ένα γκρουπ δημάρχων κατά την τελευταία του θητεία στο Δήμο Συμπολιτείας. Είχε την δυνατότητα να αποκτήσει προσωπική άποψη για τον λαό και για την κουλτούρα του. Για τις συνήθειές του και για την διοίκηση αυτής της τεράστιας χώρας. Όταν λοιπόν συζητήθηκε το θέμα του πολέμου στο Δημοτικό Συμβούλιο Αιγιαλείας, ο δήμαρχος δεν ήταν απλά επιφυλακτικός στην ιδέα να πάρει ο Δήμος το μέρος κάποιας πλευράς, αλλά ήταν αντίθετος με την σκέψη να μπει ο Δήμος σε τέτοιες λογικές και σε στρατιωτικά ζητήματα. Αν το έπραξε αυτό ο Πρωθυπουργός είναι δικό του θέμα και προσωπική επιλογή. Όμως κανένας πόλεμος δεν τελειώνει με όπλα, ούτε καν αμυντικά.