Οι Εργαζόμενοι της Αιγιάλειας απαίτησαν και σήμερα, ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΑΥΤΟ ΝΑ ΜΗ ΣΥΓΚΑΛΥΦΘΕΙ

16 Μαρτίου 2023

Η μαζική Απεργία και η δυναμική κινητοποίηση του Λαού της Αιγιάλειας, έστειλε το μήνυμα ότι και το Αίγιο, ΖΗΤΑ επιτακτικά να τιμωρηθούν όσοι έστειλαν τα παιδιά μας στον τάφο.

Όλοι οι Εργαζόμενοι, οι Άνεργοι, οι Συνταξιούχοι, οι Μαθητές και οι Φοιτητές σε όλη τη χώρα, εκφράζουμε την οργή μας και δεν θα ησυχάσουμε μέχρι να μπουν στη φυλακή οι εγκληματίες.

Δεν ήταν το ανθρώπινο λάθος του σταθμάρχη, αλλά οι διαχρονικές εγκληματικές τακτικές τόσο της φυσικής όσο και της πολιτικής ηγεσίας του ΟΣΕ, που διέλυσαν τους ελληνικούς σιδηροδρόμους και οδήγησαν σε αυτή την τραγωδία.

Αντί να τα φορτώνουν όλα στην “κατάρα” των Τεμπών, πρέπει να στείλουν τώρα στον Εισαγγελέα όλους του κηφήνες που έφαγαν μέχρι και το σύστημα ασφαλείας των τραίνων.

Ο αγώνας συνεχίζεται μέχρι την τελική δικαίωση των ΝΕΚΡΩΝ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΩΠΑΣΟΥΜΕ

ΟΜΙΛΙΑ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΑΙΓΙΟΥ

ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ

στην Απεργιακή συγκέντρωση της 16-03-2023 στην Τρίγωνη Πλατεία

Συνάδελφοι Συναδέλφισσες,

Η χώρα μας βιώνει μέρες πένθους, μετά το πολύνεκρο δυστύχημα στα Τέμπη, που κόστισε τη ζωή σε τουλάχιστον 57 συνανθρώπους μας, ως επί το πλείστον νέα παιδιά. Η εθνική τραγωδία στα Τέμπη έχει συγκλονίσει τους πάντες. Παιδιά, νέους, μεγάλους.

Οι 57 νεκροί και οι τραυματίες που δίνουν μάχη για τη ζωή τους στις ΜΕΘ δεν αφήνουν την οργή να κοπάσει. Η κοινωνία, οι εργαζόμενοι, οι μαθητές κι οι φοιτητές όλης της χώρας πενθούμε και απαιτούμε απόδοση ευθυνών.

Διαδηλώσεις, μηνύματα σε τοίχους, σε αυλές σχολείων, σε αίθουσες πανεπιστημίων έχουν κατακλύσει τη χώρα ολόκληρη. Ο καθένας αλλά και όλοι μαζί θέλουμε να εκφράσουμε με το δικό μας τρόπο τη διαχρονική μας απογοήτευση για όσα δεν έγιναν, μα πάνω απ’ όλα την οργή για αυτό που συνέβη στα Τέμπη.

Για τους εργαζόμενους όλης της χώρας η διερεύνηση σε βάθος και η απόδοση ευθυνών, καθώς και η λήψη μέτρων για να μη ξαναθρηνήσουμε ανθρώπινες ζωές, αποτελεί κεντρικό αίτημα της κοινωνίας και βρίσκεται στο επίκεντρο της απεργιακής μας κινητοποίησης. Η αδιαφάνεια, η συγκάλυψη, η μετάθεση ευθυνών και οι τυχόν καθυστερήσεις δε θα επιτρέψουμε να οδηγήσουν στη λήθη. Απαιτούμε να διερευνηθούν σε όλο το εύρος οι αιτίες του δυστυχήματος και να αποκαλυφθούν οι υπεύθυνοι. Οι κομματικές και εκλογικές σκοπιμότητες δε θα επιτρέψουμε να γίνουν αιτία εύκολων καταλογισμών καιανταλλαγής κατηγοριών.

Για εμάς τα βασικά τρία ερωτήματα που θα πρέπει να απαντηθούν άμεσα είναι:

Γιατί φτάσαμε σε αυτή την τραγωδία;

Ποιοι ευθύνονται;

Πώς δε θα συμβεί ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ;

Οι νεκροί συνάδελφοί μας σιδηροδρομικοί, θύματα και αυτοί της ανείπωτης τραγωδίας, με το θάνατό τους όχι μόνο αποκαλύπτουν όλα όσα επιμελώς κάποιοι απέκρυπταν διαχρονικά, δηλαδή τις ευθύνες των Κυβερνήσεων και τη συστηματική υπονόμευσητων σιδηροδρομικών υποδομών, αλλά φέρνουν στο φως και το μακάβριο άθροισμα του μακρύ καταλόγου των νεκρών εργαζομένων που έχασαν τη ζωή τους σε εργατικά δυστυχήματα τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας.

Σύσσωμη η ελληνική κοινωνία ζητά απαντήσεις. Κάθε ελληνική οικογένεια θρήνησε και απαιτεί να μην ξαναθρηνήσουμε άλλες ανθρώπινες ζωές.

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

ΔΕ ΘΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΜΙΑ «ΚΟΙΛΑΔΑ ΤΩΝ ΤΕΜΠΩΝ»

ΔΕ ΘΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΤΟ «ΠΑΜΕ ΚΙ ΟΠΟΥ ΒΓΕΙ» ΝΑ ΚΑΘΟΡΙΣΕΙ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ

ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΙΣ ΦΩΝΕΣ…

Δε φταίει η κακιά η ώρα. Ένοχο είναι το κράτος των λίγων, της εμπορευματοποίησης των κοινωνικών αγαθών που υποβιβάζει την ανθρώπινη ζωή και τη μετράει στη σχέση κόστους – οφέλους, που ως κόστος μετράνε τη ζωή του λαού και όφελος τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων.

Είναι το ίδιο το κράτος και τα ίδια επιχειρηματικά συμφέροντα που λειτουργούν γρήγορα και αποτελεσματικά όταν είναι να πλειστηριάσουν το σπίτι του φτωχού ή να χτυπήσουν με βία τους απεργούς που διαμαρτύρονται για όσα συμβαίνουν.

Σήμερα απεργούμε για να μην αφήσουμε να ξανασυμβεί, για να διεκδικήσουμε τη ζωή που μας αξίζει, για να διεκδικήσουμε ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά μας.

ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΟΣΤΟΣ – ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΑΞΙΑ

Σήμερα απεργούμε για τη ζωή μας που θυσίασαν τα χρόνια της κρίσης

για την αποδόμηση του κοινωνικού κράτους,

για τις μειώσεις μισθών,

για την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων

για την αποδόμηση του εργατικού δικαίου

για την ασφάλεια στους χώρους εργασίας

ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ

για την ανεργία,

που ειδικά στους νέους έχουμε το θλιβερό προνόμιο να είμαστε οι πρωταθλητές στην Ευρώπη.

Αυτά τα νέα παιδιά που χάθηκαν στα Τέμπη, είναι τα παιδιά της κρίσης. Αρχικά δημοσιονομικής και μετέπειτα πανδημικής, ενεργειακής και τώρα της κρίσης κόστους ζωής.

Ο σιδηρόδρομος εξακολουθεί να είναι ένα μεταφορικό μέσο με εξόχως ταξικά χαρακτηριστικά. Επί το πλείστον εξυπηρετεί τις μετακινήσεις των εργαζομένων, της νεολαίας, των φτωχών ανθρώπων με τα χαμηλά ή και ανύπαρκτα εισοδήματα.

Η πολιτεία αν μη τι άλλο οφείλει να διασφαλίσει τα στοιχειώδη.

Ασφάλεια στις μετακινήσεις και ποιότητα υπηρεσιών.

ΟΙ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΕΙΝΑΙ ΖΩΤΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΑΓΑΘΟ,

ΟΦΕΙΛΟΥΝ ΝΑ ΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΣΥΝΟΛΟ ΜΕ ΑΣΦΑΛΕΙΑ,

ΜΕ ΣΕΒΑΣΜΟ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΟΥΣ

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΣΤΙΣ ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ

ΚΑΙ ΤΟ ΕΠΙΒΑΤΙΚΟ ΚΟΙΝΟ:

1. ΑΜΕΣΗ ΚΑΙ ΣΕ ΒΑΘΟΣ ΑΠΟΔΟΣΗ ΕΥΘΥΝΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΤΩΝ ΤΕΜΠΩΝ

2. ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ, ΑΣΦΑΛΕΙΣ ΚΑΙ ΦΘΗΝΕΣ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΑΚΕΣ ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ

3. ΜΕΤΡΑ ΑΥΣΤΗΡΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ ΤΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ

4. ΣΥΝΕΥΘΥΝΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΡΓΟΔΟΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΗΡΗΣΗ ΤΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ