Κυρίες και κύριοι,
Όταν πριν 4,5 χρόνια περίπου, τον Σεπτέμβριο του 2019, ξεκινούσε η πρώτη θητεία μου ως Περιφερειάρχης, γνώριζα πως έμπαινασε μία πορεία γεμάτη δυσκολίες και εμπόδια, προκειμένου να ανταποκριθώ στις ανάγκες και τις απαιτήσειςτων πολιτών της Δυτικής Ελλάδας.
Και πράγματι, οι δυσκολίες ήσαν πολλές.
Περισσότερες και από όσες θα μπορούσα να φανταστώ, δεδομένου ότι πέρα από τη χρόνια υπανάπτυξη της Δυτικής Ελλάδας, βρεθήκαμε αντιμέτωποι με μία παγκόσμια πανδημία καιάλλες μεγάλες διεθνείς κρίσεις, που κανένας δεν μπορούσε να προβλέψει.
Εκείνο όμως που ομολογώ ότι δεν γνώριζα – και δεν μπορούσα να φανταστώ – ήταν το πλήθος τωνσυγκινήσεων που θα μου προσέφερε αυτή η διαδρομή, οι ανεπανάληπτες στιγμές που είχα – και συνεχίζω να έχω – την τύχη και την τιμή να ζω.
Μία τέτοια μέρα, δυνατών συναισθημάτων, είναι και η σημερινή.
Στέκομαι μπροστά σας, ανανεώνοντας τον όρκο μου ως Περιφερειάρχης.
Μαζί και τη δέσμευσή μου προς τους συμπολίτες μας, να συνεχίσω να τους υπηρετώ με θάρρος και εντιμότητα, με συνέπεια και αποφασιστικότητα, αλλά και την ίδια πάντοτε αίσθηση χρέους απέναντι στον τόπο μας.
Ακριβώς αυτή τη στιγμή της νέας τιμής και του νέου χρέους, θα μου επιτρέψετε θα γυρίσω νοερά πίσω στον χρόνο και να θυμηθώ την 29η Αυγούστου 2019, όταν βρισκόμασταν πάλι σε αυτή εδώ την αίθουσα και στεκόμουν μπροστά σας ως νεοεκλεγείς τότε, Περιφερειάρχης Δυτικής Ελλάδας.
Θυμάμαι λέξη προς λέξη όσα σας είχα πει.
Και θα μπορούσα να τα επαναλάβω και τώρα, γιατί ούτε οι αρχές και οι αξίες, ούτε οι απόψεις μου έχουν αλλάξει. Άλλωστε, θεωρώ πως δύο είναι τα «θανάσιμα αμαρτήματα» κάθε πολιτικού.
Το πρώτο είναι να ξεχάσει ποιος ήταν όταν ξεκίνησε και να χάσει τον δρόμο του.
Και το δεύτερο, να αισθανθεί πως είναι αιώνιος και αναντικατάστατος.
Γι’ αυτό και μπορώ άνετα να εκφράσω εκ νέου την πεποίθησή μου πως όσοι ορκιζόμαστε σήμερα – ανεξαρτήτως παράταξης και προτού καν καθίσουμε στα έδρανα του Περιφερειακού Συμβουλίου – έχουμε ήδη κατακτήσει ένα πρώτο επίπεδο συναντίληψης, που είναι η κοινή μας διάθεση να κάνουμε καλύτερη τη Δυτική Ελλάδα και τη ζωή των πολιτών της.
Παραμένω σταθερός υποστηρικτής του δημοκρατικού διαλόγου, αλλά και της ανάγκης συνθέσεων που επιβάλλει η Αυτοδιοίκηση, πέρα από εκλογικά συστήματα και συσχετισμούς δυνάμεων, αναγνωρίζοντας βέβαια, ότι το μεγάλο βάρος πέφτει στην πτέρυγα που επέλεξαν οι ίδιοι οι πολίτες να διοικήσει.
Τότε, το 2019, είχα δεσμευτεί για μία Περιφερειακή Αρχή που θα είναι πρωταγωνιστής των εξελίξεων.
Που δεν θα συμβιβάζεται με το μέτριο και το άδικο, που δεν θα παριστάνει τον ισορροπιστή ή τον διαχειριστή συμφερόντων, που καθημερινά θα αγωνίζεται για να ανθίσει η ελπίδα και να επιστρέψει η αισιοδοξία της προκοπής σε αυτόν τον τόπο.
Σήμερα ανανεώνω και αυτή τη δέσμευση, όντας βέβαιος πως στην πρώτη θητεία έγιναν πολλά και σημαντικά βήματα που έφεραν κάποια πολύ θετικά αποτελέσματα, αλλά και ότι μένουν να γίνουν πολλά ακόμα ώστε η Δυτική Ελλάδα να γίνει ο τόπος που όλοι θέλουμε.
Και τι θέλουμε;
Συνηθίζω να λέω ότι η Δυτική Ελλάδα πρέπει να γίνει ο τόπος που θα θέλει και θα αξίζει καθένας να ζει.
Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο.
Αυτή η έκφραση νομίζω πως εμπεριέχει τα πάντα.
Οικονομική ανάπτυξη με κοινωνική αλληλεγγύη.
Και ευημερία με προστασία του οικιστικού και φυσικού περιβάλλοντος.
Αυτός είναι πλέον ο ορίζοντας που έχουμε μπροστά μας.
Και είμαι βέβαιος πως μπορούμε να τον φτάσουμε εάν συνεχίσουμε να δουλεύουμε με πάθος και συνέπεια.
Κυρίως με ενότητα και με επίγνωση των δυνατοτήτων μας.
Μπροστά πάνε μόνο όσοι κοιτάζουν μπροστά!
Και εμείς θα συνεχίσουμε να κοιτάζουμε μπροστά, στηριζόμενοι πάνω στη μεγάλη προσπάθεια που έγινε τα προηγούμενα 4 χρόνια.
Αυτή την προσπάθεια αναγνώρισαν και οι πολίτες στις εκλογές του Οκτωβρίου, ανανεώνοντας την εμπιστοσύνη τους σε μένα και στην παράταξή μας.
Από την πρώτη στιγμή είπα όμως, ότι και η δική μας ευθύνη μας, ως επανεκλεγείσα περιφερειακή Αρχή, είναι ευθέως ανάλογη αυτής της ισχυρής εμπιστοσύνης.
Αυτό που αλλάζει λοιπόν σε σύγκριση με το 2019 είναι το μέγεθος της ευθύνης που αισθάνομαι, αλλά και το ύψος του πήχη που βάζω για τη Δυτική Ελλάδα.
Και υπόσχομαι πως σε αυτή τη νέα θητεία που ξεκινάει σε λίγες μέρες, δεν θα σταματήσουμε ούτε στιγμή τη δουλειά, ώστε να φτάσουμε και να ξεπεράσουμε αυτόν τον πήχη.
Ακριβώς όπως κάναμε μέχρι σήμερα…
Ποιος άραγε πίστευε το 2019, ότι σε 4 μόλις χρόνια, η Δυτική Ελλάδα θα γινόταν από πρωταθλήτρια ανεργίας, πρωταθλήτρια δημιουργίας θέσεων εργασίας;
Ποιος πίστευε ότι θα μπορούσαν να δημιουργηθούν 7.000 νέες επενδύσεις σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα;
Ποιος πίστευε ότι η Δυτική Ελλάδα, από μία άγνωστη σε όλους Περιφέρεια, θα γινόταν η Γη της Φλόγας, η Ολυμπιακή Γη, ο τόπος που καινοτομεί και πρωτοπορεί, συγκεντρώνοντας πλέον διεθνείς αναγνωρίσεις, όπως οι ενεργειακές κοινότητες που αναγνωρίστηκαν από την Παγκόσμια Συνέλευση του ΟΗΕ, αλλά και τα πρωτοποριακά μέτρα του ΤΕΒΑ που υιοθετήσαμε και πλέον αναγνωρίζονται ως παράδειγμα προς μίμηση από την ίδια την Ευρωπαϊκή Επιτροπή;
Κι όμως…
Όλα αυτά έγιναν.
Έγιναν και πολλά ακόμα.
Γι’ αυτό σήμερα είμαι ακόμα πιο βέβαιος, ακόμα πιο αισιόδοξος για τη Δυτική Ελλάδα.
Είμαι βέβαιος πως δεν είναι απλά η Ολυμπιακή Περιφέρεια, αλλά μπορεί να γίνει και η ίδια Ολυμπιονίκης ανάπτυξης και ευημερίας
Θα μνημονεύσω το σύνθημα των Ολυμπιακών Αγώνων:
Πιο γρήγορα, πιο ψηλά, πιο δυνατά.
Αυτό είναι και το δικό μας σύνθημα, πια.
Είναι το σύνθημα που αποτελεί την πυξίδα της νέας θητείας.
Αλλά και ένα σύνθημα πίσω από το οποίο βρίσκονται οι αρχές και τις αξίες με τις οποίες πορευτήκαμε μέχρι σήμερα.
Δηλαδή, η συνεργασία με όλους.
Και η δικαιοσύνη για όλους.
Είναι όμως και ένα σύνθημα που εμπεριέχει την πάγια και ακλόνητη πεποίθησή μου ότι η διοίκηση της Περιφέρειας δεν είναι εξουσία, είναι υπηρεσία. Και ότι αυτός ο τόπος δεν ανήκει σε κάποιους ή σε μερικούς, ανήκει σε όλους.
Γι’ αυτό και καθώς όπως είπα νωρίτερα, κανένας δεν είναι αιώνιος, όταν κάποια στιγμή θα έρθει η ώρα να αποχωρήσω από τη διοίκηση της Περιφέρειας θα ήθελα να έχω αφήσει πίσω μου δύο παρακαταθήκες:
Παρακαταθήκη έργου και παρακαταθήκη ενότητας!
Επιθυμία μου είναι να με αναγνωρίζουν οι συμπολίτες μας ως τον Περιφερειάρχη με τα σηκωμένα μανίκια, αυτόν που ήρθε για να υπηρετήσει και όχι να υπηρετηθεί.
Γιατί δεν υπάρχει μεγαλύτερη τιμή από το να υπηρετείς τον τόπο σου και τους συμπολίτες σου, δεν υπάρχει μεγαλύτερη ικανοποίηση από το αισθάνεσαι πως είσαι χρήσιμος για πολλούς.
Με σεμνότητα, αλλά και αισθήματα ανείπωτης ευγνωμοσύνης λοιπόν, στέκομαι μπροστά σας και μπροστά στα μέλη του νέου Περιφερειακού μας Συμβουλίου, αποφασισμένος να μετατρέψω την ισχυρή εντολή των πολιτών σε κινητήρια δύναμη για τη Δυτική Ελλάδα του κοινού μας μέλλοντος.
Από την 1η Ιανουαρίου 2024, ανοίγει στην Περιφέρεια ένας νέος και πιο μεγάλος κύκλος.
Αντλώντας δύναμη από την ανεξάντλητη δύναμη αυτού του τόπου, που πάνω απ’ όλα είναι οι άνθρωποί του, θα αγωνιστώ ώστε και αυτός ο κύκλος να κλείσει με επιτυχία και με πολλά νέα ρεκόρ.
Το 2019 ανάψαμε τη φλόγα της Δυτικής Ελλάδας.
Τώρα ήρθε η ώρα να μπούμε οριστικά και αμετάκλητα στο βάθρο των νικητών.
Από την καρδιά μου εύχομαι σε όλες και όλους να έχουν υγεία και να περάσουν τις γιορτινές μέρες που έρχονται με ευτυχία.
Και ο νέος χρόνος να μας βρει όλους ακόμα πιο ώριμους και ενωμένους, αλλά και να φέρει στον τόπο μας ακόμα καλύτερες μέρες.
Από την δική μου πλευρά, θα κάνω τα πάντα προκειμένου να βάλουμε στον τόπο μας τον Κότινο του Ολυμπιονίκη.
Πιο γρήγορα, πιο ψηλά, πιο δυνατά!
Γιατί αυτό μόνο μας αξίζει!
Σας ευχαριστώ θερμά!
Καλή αρχή και καλή θητεία σε όλους τους συναδέλφους!