Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Του Κωνσταντίνου Τσιαγά
Οἱ πουρίνες καί οἱ πυριμιδίνες συνιστοῦν τίς ἀζωτοῦχες βάσεις τῶν νουκλεοσιδίων, μόρια στά ὁποία ἐάν προστεθεῖ ἕνα ἀνόργανο φωσφορικό, σχηματίζεται ἕνα νουκλοτίδιο. Τά ἔν λόγω μόρια ἀποτελοῦν τή βάση τῶν γνωστῶν εἰς ὅλους DΝΑ, RΝΑ Οἱ πυριμιδίνες καταβολίζονται σέ β- ἀμινοξέα, β- ἀλανίνη καθώς καί β-ἀμινοϊσοβουτυρικό. Τό οὐρικό ὀξύ, τό ὁποῖο μᾶς ἀπασχολεῖ , σχηματίζεται κατά τή διάσπαση τῶν πουρινῶν. Οἱ τελευταῖες δύο ἀντιδράσεις τῆς συνθέσεως τοῦ οὐρικοῦ ὀξέος καταλύονται ἔκ τοῦ ἐνζύμου ὀξειδάση τῆς ξανθίνης, τή δράση τοῦ ὁποίου ἀναστέλλει τό φάρμακο ἀλλοπουρινόλη . Οἱ περισσότεροι ἐξ ἡμῶν γνωρίζουμε τά σκευάσματα Zyloric,Zylapour, Soluric, διά τῶν ὁποίων ἑλαττοῦται ἡ παραγωγή οὐρικοῦ ὀξέος.
῾Η οὐρική ἀρθρίτις χαρακτηρὶζεται ἀπό αὐξημένα ἐπίπεδα οὐρικοῦ ὀξέος στό αἵμα καί τά οὔρα, ἐνώ οὐρικό ὀξύ ἐναποτίθεται στίς ἀρθρώσεις καί στά νεφρά. ῾Η πλέον εὐαίσθητη ἄρθρωση εἶναι ἡ μεταταρσιοφαλαγγική ἄρθρωση τοῦ μεγάλου δακτύλου, ἔξ οὖ καί συχνά παρατηρεῖται παραμόρφωση.
Μολονότι τό ἔν λόγω φάρμακο -ἀλλοπουρινόλη- εἶναι ἕνα ἔκ τῶν παλαιοτέρων ἑνώσεων σέ περιπτώσεις ὑπερουριχαιμίας, νεότερα στοιχεία εἰσάγουν τήν ἀλλοπουρινόλη στή θεραπεία τῆς σχιζοφρενεῖας . ῾Η δράση τοῦ φαρμάκου αὐξάνει δευτερευόντως τά ἐπίπεδα ἀδενοσίνης ἡ ὁποία δρᾶ ἐπί τῶν ὑποδοχέων Α1, Α2Α, Α2Β, Α3 ἔχοντας ρόλο στή νευροπροστασία καθώς καί στόν ὕπνο. Πλειάδα μελετῶν κατέδειξε μειωμένα ἐπίπεδα ἀδενοσίνης σέ περιπτώσεις σχιζοφρενεῖας . ῾Η ἀγωνιστική δράση της ἀδενοσίνης ἐπί τῶν Α2 ὑποδοχέων-δηλαδή τά αὐξημένα ἐπίπεδα της-λειτουργεῖ ἀποτρεπτικῶς γιά τήν ἀντίστοιχη -ἐπί τῶν D2 ὑποδοχέων – τῆς ντοπαμίνης. Γιά νά κατανοηθεῖ καλύτερα ἡ σημασία τῆς ντοπαμίνης , χρειάζεται νά ἐπισημάνουμε τά αὐξημένα ἐπίπεδά της στούς πάσχοντες. ᾿Ας μή λησμονοῦμε ἐπίσης ὅτι ἐπί τῶν D2 δροῦν ,ἀνταγωνιστικῶς, τά λεγόμενα κλασσικά ἀντιψυχωσικά φάρμακα. Μέ ἄλλα λόγια ἐπιτυγχάνεται μία εὐεργετική- γιά τούς ἀσθενεῖς- <<διελκυστίνδα>> ὄπου αὐξάνοντας τά ἐπίπεδα ἀδενοσίνης, μειώνονται τά ἐπίπεδα ντοπαμίνης πού ὄπως εἴπαμε ἀποτελεῖ πρωτεύοντα στόχο τῆς θεραπεῖας μέ τήν πρώτη γενιά ἀντιψυχωσικῶν (κλασσικά)
῾Η σχέση αὐτή διερευνᾶται ἐκτενώς καί μένει νά ἀποδειχθεῖ ἐάν ἕνα γνωστό στούς περισσότερους ἔξ ἡμῶν φάρμακο, δύναται νά συμβάλλει στή θεραπεία τῶν ἀσθενῶν μέ ψυχώσεις.
