Πασχάλιος Ποιμαντορική Εγκύκλιος έτους 2024 του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου κ. Ιερωνύμου

†

ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ

Ἐλέῳ Θεοῦ Μητροπολίτης τῆς Ἁγιωτάτης Μητροπόλεως

Καλαβρύτων & Αἰγιαλείας

Πρός

τόν Ἱερό Κλῆρο, τούς Ἐντίμους Ἄρχοντες

καί τόν Εὐσεβῆ Λαό

τῆς καθ’ ἡμᾶς Θεοσώστου Ἐπαρχίας

“Ἀναστάσεως ἡμέρα καί λαμπρυνθῶμεν τῇ πανηγύρει.”

Ἀγαπητοί μου πατέρες καί ἀδελφοί,

Ἡ Ἐκκλησία μας λαμπροφορεῖ, πανηγυρίζει καί διακηρύττει καί πάλι πρός ὅλους τούς εὐσεβεῖς χριστιανούς τό σπουδαιότερο γεγονός τῆς Ἱστορίας, τήν ἐκ νεκρῶν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου, τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἡ ὁποία ἀνέκοψε τήν πορεία τοῦ κόσμου πρός τή φθορά, μέ τή νίκη τῆς ζωῆς, τῆς ἀγάπης καί τοῦ φωτός ἔναντι τοῦ θανάτου, τοῦ μίσους καί τοῦ σκότους.

Γι’ αὐτό, ἀγαπητοί μου, τό πρῶτο πού καλούμαστε νά πράξουμε μέ ἀφορμή τό χαρμόσυνο ἄγγελμα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου εἶναι νά «λαμπρυνθῶμεν»! Νά μεταμορφώσουμε, δηλαδή, καί νά ἐξωραΐσουμε τήν ψυχή καί τόν νοῦ μας, ὥστε νά καταστοῦν περίλαμπρα ἀπό τό Ἀνέσπερο Φῶς καί τή μοναδική χαρά πού πλημμυρίζει αὐτή τή στιγμή ὅλη τήν ὕπαρξή μας, λόγῳ τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Λυτρωτοῦ τοῦ ἀνθρώπου.

Τό δεύτερο πού ἀναδεικνύεται μέ τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου καί στό ὁποῖο ὀφείλουμε νά ἐπικεντρωθοῦμε εἶναι, βέβαια, τό ζήτημα τῆς πίστεως, τήν ὁποία, ἄλλωστε, ἔχει τόση ἀνάγκη ὁ ἄνθρωπος τῆς ἐποχῆς μας, ἐξ αἰτίας τοῦ κινδύνου πού δημιουργεῖ ἡ αἴσθηση τῆς αὐτοδυναμίας πού συχνά τόν διακατέχει. Διότι, ἄν ἀναθερμάνουμε τήν πίστη μας πρός τή θεία παντοδυναμία τοῦ Παθόντος καί Ταφέντος καί Ἀναστάντος Χριστοῦ, ὁ Ὁποῖος, προκειμένου νά μᾶς ἐλευθερώσει ἀπό τά δεσμά τῆς ἁμαρτίας, περιεβλήθη τήν ἀνθρώπινη σάρκα, ὑπεβλήθη στό ἑκούσιο Πάθος, ὑπέμεινε τόν Σταυρό τοῦ Μαρτυρίου, κατῆλθε ὁ Ἴδιος στόν Ἅδη, ὅπου κατήργησε τόν θάνατο, καί ἀνῆλθε νικητής καί θριαμβευτής, ἐξάγοντας ἐκ τοῦ τάφου τήν αἰώνια ζωή, θά διαπιστώσουμε ὅτι ἡ τοῦ Χριστοῦ Ἁγία Ἀνάσταση ἀποτελεῖ ταυτόχρονα καί κάλεσμα αὐτογνωσίας.

 Ὁ πιστός καί ἀφοσιωμένος στά διδάγματα τοῦ Εὐαγγελίου ἄνθρωπος, γνωρίζοντας ὅτι ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, ὁ προαιώνιος, ὁ παντοδύναμος, ὁ πάνσοφος καί ἀθάνατος, προσέλαβε τήν ἀνθρώπινη φύση καί ὁδήγησε ἐξ ἀγάπης τόν θνητό καί ἀδύναμο ἄνθρωπο στή σωτηρία καί τή μακαριότητα, ἀντιλαμβάνεται ὅτι εἶναι πλάσμα προορισμένο γιά τήν αἰωνιότητα, τήν ὁποία, ὅμως, γιά νά κατακτήσει, ἔχει χρέος νά στραφεῖ στόν ἐσώτερο ἑαυτό του καί μέ ἐπίγνωση τῶν ἀτελειῶν του, νά ταπεινωθεῖ ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, ὥστε στή συνέχεια νά ἀνυψωθεῖ μέ τή σωτηρία καί τή μετοχή του στήν οὐράνια δόξα.

Διότι, πρό πάντων, ἀδελφοί μου, ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ ἀποτελεῖ μήνυμα σωτηρίας. Σωτηρίας, ἡ ὁποία ἐπιτυγχάνεται μέσῳ τῆς χάριτος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας, μέσῳ, δηλαδή, τῆς συνειδητῆς μετοχῆς μας στά τελούμενα Μυστήρια Αὐτῆς, διά τῶν ὁποίων ἀπαλλασσόμαστε ἀπό τά ἁμαρτήματά μας, ἀποβάλλουμε κάθε κακία καί, μέσῳ τῆς εἰλικρινοῦς μετανοίας, ὁδηγούμαστε στή λυτρωτική ἀναγέννησή μας.

Πράγματι, ὁ Θεάνθρωπος Ἰησοῦς, μέ τήν ἐκ νεκρῶν Ἀνάστασή Του, δημιούργησε τή δυνατότητα γιά τήν ἀναγέννηση τῆς ἀνθρώπινης φύσεως, ἀποκαθιστῶντας τόν ἄνθρωπο στήν αἰώνια δόξα καί βασιλεία. Αὐτό συμβολίζει, ἄλλωστε, καί τό γεγονός ὅτι, παρ’ ὅλο πού οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ὅρισαν κατά τίς Δεσποτικές Ἑορτές νά διαβάζονται τά ἀποσπάσματα τοῦ Εὐαγγελίου, τά ὁποῖα ἀφοροῦν σέ κάθε μία ἀπό αὐτές, κατά τήν Κυριακή τοῦ Πάσχα, ἀντί τῶν εὐαγγελικῶν περικοπῶν πού ἐξιστοροῦν τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, ἀναγιγνώσκεται ἡ ἀρχή τοῦ κατά Ἰωάννην Εὐαγγελίου, τά θεμελιώδη αὐτά εὐαγγελικά λόγια τῆς ὀρθοδόξου πίστεως, πού δέν ἀναφέρουν τίποτε σχετικό μέ αὐτή τή λαμπροφόρο ἑορτή, ἀλλά περιέχουν ὅλο τό μέγα μυστήριο τῆς γεννήσεως τοῦ, ὁμοουσίου μέ τόν Πατέρα, Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία συνετελέσθη μέ σκοπό νά μποροῦμε νά θεοποιηθοῦμε ἐμεῖς, σχέδιο πού ὁλοκληρώθηκε μέ τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου καί τήν ἀνάπλαση τῆς κτίσεως καί τοῦ ἀνθρώπου.

 Ὡς ἐκ τούτου, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ὀφείλουμε νά φανοῦμε ἀντάξιοι τῆς φιλάνθρωπης δωρεᾶς τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ, ἐκφράζοντας ἐμπράκτως τήν εὐγνωμοσύνη μας καί τιμῶντας τήν ἰδιότητά μας ὡς μελῶν τοῦ Σώματός Του καί τῆς Ἁγίας Του Ἐκκλησίας. Ἄς πιστεύσουμε στά μηνύματα τῆς Ἀναστάσεως καί ἄς ἀναφωνήσουμε ὅτι «Χριστός Ἀνέστη», ψάλλοντας τά νικητήρια τοῦ ζῶντος Θεοῦ κατά τοῦ θανάτου καί ἀνταλλάσσοντας τόν ἀσπασμό τῆς πασχαλίας ἀγάπης μέ τόν πλησίον μας, τήν ἔμψυχη εἰκόνα τοῦ Σταυρωθέντος καί Ἀναστάντος Χριστοῦ.

Χριστός Ἀνέστη, ἀδελφοί μου!

Εὔχομαι ἐγκαρδίως τό πανευφρόσυνο μήνυμα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Λυτρωτοῦ μας νά ἀποτελέσει γιά ὅλους ἀφορμή αἰσιοδοξίας, πίστεως, μετανοίας, εὐφροσύνης πνευματικῆς, ἀγάπης, φιλαδελφίας καί ἀφοσιώσεως στόν μοναδικό Σωτῆρα τοῦ κόσμου, πρός τόν Ὁποῖον ἀνήκει ἡ δόξα, ἡ τιμή καί ἡ προσκύνηση, μαζί μέ τόν Πατέρα καί τό Ἅγιο Πνεῦμα, τώρα καί πάντοτε καί στούς αἰῶνες τῶν αἰώνων. Ἀμήν!

Μετά πασχαλίων εὐχῶν καί προσρήσεων

Ὁ Μητροπολίτης

† Ὁ Καλαβρύτων καί Αἰγιαλείας  Ἱερώνυμος