– Ο Κ. Ζαφειρόπουλος μιλά για… “απόδειξη φτώχειας”, για αθέμιτο ανταγωνισμό και εφιστά την προσοχή στους καταναλωτές για την ποιότητα των προϊόντων…
του Αχιλλέα Ροδίτη (από εφημερίδα Πολιτεία)
Μια βόλτα στους δρόμους της Πάτρας ήταν αρκετή για να διαπιστώσουμε και να καταγράψουμε μία αλλαγή που όχι μόνο είναι αισθητή και αξιοσημείωτη αλλά δίνει και «τροφή» για πολλά συμπεράσματα όσον αφορά την πορεία του τοπικού λιανεμπορίου και γενικότερα τις οικονομικές δυνατότητες του καταναλωτικού κοινού της πόλης. Ο λόγος για τα πολλά Outlet εμπορικά καταστήματα, που το τελευταίο χρονικό διάστημα έχουν αρχίσει να ξεφυτρώνουν σαν «μανιτάρια» στο ιστορικό κέντρο της Πάτρας.
Περπατώντας από την πλατεία Γεωργίου προς την Γούναρη, μέσω της Μαιζώνος, μετρήσαμε δύο τέτοια μαγαζιά, ενώ επιστρέφοντας από Γούναρη προς πλατεία Γεωργίου, μέσω της Κορίνθου, μετρήσαμε άλλα τέσσερα! Σύνολο: έξι Outlet, μόνο στο στενό ιστορικό κέντρο! Χωρίς μάλιστα σε αυτά να προσμετρήσουμε άλλα παρόμοια σε κάθετους δρόμους. Κι αν κινηθούμε και βορειότερα, προς την Αγίου Νικολάου ή και μέχρι την οδό Ζαΐμη, ο αριθμός τους θα φθάσει τουλάχιστον τα δέκα!
Μόνο σε ένα οικοδομικό τετράγωνο άνοιξαν πρόσφατα δύο μαζί! Το ένα απέναντι από το άλλο! Και μάλιστα, λειτουργούν σε χώρους με διόλου μικρά ενοίκια…
«ΑΥΤΟ ΔΕΙΧΝΕΙ ΦΤΩΧΕΙΑ…»
Φυσικά, το ζητούμενο δεν είναι η λειτουργία τέτοιων επιχειρήσεων, αλλά τα σημεία όπου λειτουργούν και το πλήθος τους. Διότι outlet καταστήματα υπάρχουν εδώ και αρκετά χρόνια, αλλά, η λειτουργία τους περιοριζόταν εκτός κέντρου πόλης μια και το ιστορικό κέντρο δεν ήταν ευοίωνο έδαφος για να «σταθούν» έναντι εμπορικών που επένδυαν στην ποιότητα των ενδυμάτων με την ανάλογη τιμή.
Στο θέμα παρενέβη ο πρώην Πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου της Πάτρας, κ. Κωνσταντίνος Ζαφειρόπουλος, τονίζοντας ότι «αυτή η εξέλιξη δείχνει τη φτωχοποίηση και επιβεβαιώνει τα πολλαπλά και ογκώδη προβλήματα που τόσο καιρό φωνάζουν ότι αντιμετωπίζουν οι Πατρινοί έμποροι». Μιλά για αθέμιτο ανταγωνισμό, λέγοντας ότι «μετά τις πολυεθνικές τώρα έχουμε και τα outlet που ήρθαν να διαλύσουν ό,τι είχε απομείνει».
Τέλος, εφιστά την προσοχή στο καταναλωτικό κοινό τονίζοντας, ότι: «μιλάμε για αμφιβόλου ποιότητας προϊόντα που ένας Θεός ξέρει πώς μπορείς να το βάλεις πάνω σου. Μιλάμε για ενδύματα που αγοράζονται με το κιλό, απ’ την Κίνα ή άλλες γειτονικές χώρες, για ρούχα από ‘δεύτερο χέρι’ που έχουν χρησιμοποιηθεί, τα ‘χουν φορέσει άλλοι, δηλαδή, που μπαίνουν σε κλίβανο και υποτίθεται καθαρίζονται».
Επίσης καταγγέλλει ότι «κάποια από αυτού του τύπου τα καταστήματα είναι και παραβατικά, καθώς υπάρχουν περιπτώσεις λειτουργίας ακόμα και χωρίς ΑΦΜ». Για να επισημάνει, τέλος, ότι: «εκεί έλεγχοι δεν γίνονται διότι δεν υπάρχει επαρκές προσωπικό στους ελεγκτικούς μηχανισμούς, ώστε να ψάξουν να βρουν ποιος ή ποιοι κρύβονται από πίσω. Αλλά στα δικά μας μαγαζιά έρχονται κανονικά και επιβάλλουν τα πρόστιμα…», σημειώνει.