Πάτρα: Βρύσες και σιντριβάνια … χωρίς νερό!

του Αχιλλέα Ροδίτη

Στέρεψαν οι βρύσες στις πλατείες! Είναι γεγονός ότι απ’ όπου κι αν περάσεις, από όποια πλατεία ή άλλο κοινόχρηστο χώρο όπου υπάρχουν δημόσιες βρύσες, δεν υπάρχει ροή.

Οι περισσότερες κατασκευάστηκαν στις αρχές της δεκαετίας του ’80 ή και νωρίτερα. Συνήθως βλέπεις την επιγραφή «επί Δημαρχίας Άννινου». Ήταν μια προσπάθεια που είναι φανερό ότι «απλώθηκε» παντού στην πόλη, σε πλατείες, σε σκάλες (πχ Γεροκωστοπούλου), ακόμα και σε προαύλιους χώρους εκκλησιών (πχ Άγιος Αλέξιος). Η συγκεκριμένη που φωτογραφίσαμε είναι στην πλατεία Πίνδου, στη συμβολή των οδών Γούναρη και Αγίου Ανδρέου. Δηλαδή, στο απόλυτο κέντρο της πόλης! Όμως κι αυτή η βρύση, στερεμένη είναι. Όπως κι όλες οι άλλες. Και είναι να απορεί κανείς.

Η ροή νερού σε δημόσιους χώρους έχει τη σημασία της. Για πολλούς λόγους. Και λόγους αισθητικής, αφού η εικόνα μιας πόλης είναι ωραιότερη, αλλά και για λόγους πρακτικούς. Ένας από αυτούς, ότι οι πολίτες έχουν την απαραίτητη «ανάσα» δροσιάς. Χώρια την αίσθηση καθαριότητας που κυριαρχεί αυθόρμητα. Μάλλον στις μέρες μας τα θεωρούμε όλα αυτά περιττά. Ακόμα και στην περίπτωση των σιντριβανιών που επίσης δεν βγάζουν νερό. Παρά τα πολλαπλά και συνεχή παράπονα των πολιτών. Στα Ψηλαλώνια πας; Στην Τριών Ναυάρχων ή στην πλατεία Γεωργίου;

Παντού το ίδιο. Για να μη μιλήσουμε και για την πλατεία Εθνικής Αντιστάσεως (πρώην πλατεία Όλγας) όπου εκεί τα πράγματα είναι σαφώς ακόμα χειρότερα, εξαιτίας και της τρομερής βεβήλωσης του σιντριβανιού, του αγάλματος της Δόξας (έργο του 1928 από τον γλύπτη Αντ. Σώχο) αλλά και του γλυπτού της Νύμφης με το κέρας της Αμάλθειας (δημιουργημένο τον 19 ο αιώνα από τον γάλλο γλύπτη Πιέρ Λουασόν). Ας το δουν λίγο οι αρμόδιοι. Ας ομορφύνουμε λίγο τη ζωή μας. Το ζητά ο κόσμος!

ΑΧΑΪΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ